dinsdag 31 maart 2015

Dubbele verrassing.


Toch fietsen vandaag.......

Is dat zo bijzonder dan? Ja, eigenlijk wel, want ik heb nachtdienst, en dan kan ik het normaal bijna nooit opbrengen om te fietsen. Ondanks de slechts 3½ uur slaap voelde ik me prima, na een wandeling met Ward had ik zelfs zin om een stukje te fietsen, dus omkleden en in BOB.
Dat was verrassing nummer 1.........
Heel ver ben ik niet gegaan, even heen en weer naar Bu was genoeg, dat is maar 30 km, maar voldoet om even te "luchten" en het gevoel te krijgen.
De zon zat, dus reed ik open, met het XL-scherm uiteraard. Richting Bu rijdend zag ik wel dat aan de overkant van het fjord de bergen zowat geheel in de mist zaten, dat was duidelijk, daar viel neerslag! De lange helling oprijdend naar Bu werd het echter ook aan mijn zijde wat grijzer, en de zon liet zich ook niet meer zien.
Boven op de parking aangekomen kreeg ik gelijk verrassing nummer 2, er begon motsneeuw te vallen!
Even een klein stukje film gemaakt en dan vlug terug, als het harder gaat sneeuwen kan ik problemen krijgen zonder winterbanden!




Naar beneden gaat een stuk sneller natuurlijk, maar de sneeuw komt gewoon met me mee, en bij Dirravikje, met wijds uitzicht over het kruispunt van fjorden, is het nu potdicht op het water.
De zon probeert wel, maar komt niet door het wolkendek heen.


De zon zit er wel, maar komt er niet doorheen.

Dit uitzicht is wel eens mooier.......

Neerslag op de hellingen.

Ook hier valt de natte motsneeuw nog steeds, maar weer vlug verder huiswaarts!



Met een voldaan gevoel kom ik thuis en ga lekker douchen, de sneeuw valt even later ook in het dorp, maar blijft gelukkig niet liggen.

Groeten, Adri.

maandag 30 maart 2015

Voorjaar, het komt langzaam......

Slepend......... 

Zo lijkt het, slepend langzaam gaat het richting voorjaar. Nu de zomertijd weer ingesteld is, is het langer licht 's avonds, best lekker. De bomen krijgen heel langzaam een groene schijn op hun takken, we gaan de goede kant op!
Nu het weer nog wat beter, dan voelt het ook als voorjaar. Maar voorlopig lijkt het nog meer op herfst, ook hier in Noorwegen. Gelukkig viel de wind mee, het was ook afgegeven hier, maar werd niet zo hevig als voorspeld.
Afwisselend regen en droog, sommige dagen met kap en sommige dagen open rijden.

Afgelopen weekend wat gefietst, hieronder wat foto's, op zaterdag over de brug naar Ulvik, zondag gewoon een stuk woon-werkroute gereden en ook maandag een stukje over de bekende woon-werkroute.
Op zaterdag droog, open rijden dus, het was een waterig zonnetje en af en toe helemaal bewolkt.

Over de brug, aan de Ulvik zijde.


Op weg naar Ulvik, we zien hier de splitsing Ulvik- Osafjord.


Op zondag regen, af en toe een glimp zonlicht, wat dan weer wel een regenboog tevoorschijn brengt.







Maandag weer droog, dus weer open rijden, met mooie beelden van bergtoppen in de wolken.





Zo verveeld het nooit om een klein tochtje te maken, ook al is het over bekende weg.

Nog even wat anders.......

Even terug komen op LinkedIn, aan de hand van sommige opmerkingen werd me duidelijk dat ik me niet als digibeet en onwillig moet opstellen, blijkbaar word er verwacht dat je aan alles mee doet tegenwoordig, zin of onzin?
Nou prima, het nut zie ik er nog steeds niet van in, maar even zo'n stom profiel opstellen waar verder nooit iets meer mee gedaan word is het werk niet uiteraard!
Tijdens nachtdiensten kan ik het niet opbrengen om te fietsen, dus zet ik me even aan de computer en flans een profiel in elkaar, duurt nog geen half uur, foto zoeken, gegevens invullen en klaar.
Houd niks in, en ik zit blijkbaar gelijk op Expert niveau? Dat geeft wel aan wat zo'n profiel waard is lijkt me.......En alles uiteraard naar waarheid ingevuld, zelfs nog een paar cursussen en een diploma weggelaten!
Omdat ik toch al in het buitenland woon stel ik het zootje op in het Engels, kunnen alle internationale headhunters het ook lezen..............:-))
Als HR managers aan dit soort onzin waarde toekennen is de mensheid verder in het moeras gezakt dan ik dacht..........
Maar goed, het was een kleine moeite, laat het ding nou maar verstoffen op een of andere server!
Nou nog een smart phone aanschaffen en misschien ook nog een account aanmaken op Faecesbook, dan ben ik weer helemaal in de running!
Of zie ik het weer verkeerd??

Prettige Pasen allemaal!

Groeten, Adri.

zondag 22 maart 2015

Nog eens wit.......

Tegenvaller.......

Dat was het vanmorgen toch wel een beetje, een tegenvaller. Veel sneeuw lag er niet, maar toch te veel om te fietsen vandaag. Gelukkig gisteren nog een lekker ritje gemaakt, met mooi weer!
Vandaag dan maar wat bezig houden, wandelen, houtjes hakken en nog wat klein werk aan de fiets doen. En Milaan-San Remo kijken uiteraard........

Zondagmorgen 22 maart.











Zomerbanden.

De spijkerbanden zijn er nu rondom af, na nog een week met spikes op de achterband gereden te hebben, vond ik het onzin om daar mee door te gaan, als het glad zou zijn blijft de fiets toch staan!
Daarom de spijkerband achter eraf gehaald en vervangen door de Schwalbe Land Cruiser (47-559),
de voorbanden waren al vervangen, daar liggen de Michelin Diabolo's weer op.






Een beetje wisselend weer de laatste tijd, soms mooi, soms hele dagen regen. Af en toe een rustdag tussendoor wil dat zeggen.

Vizier.

Het onlangs vervangen vizier van de kap nog even onder handen genomen, bij vervanging waren de carbonstaafjes kapot gegaan, die waren al een paar keer hergebruikt op een nieuw vizier, en gaven nu de geest.
Omdat ik weinig tijd had op dat moment maar even een paar plantenstokjes gebruikt als versteviging onderaan het vizier, ging ook wel dacht ik.
Dat ging ook, maar vastplakken met ductape was niet zo geweldig, er kwam te veel spanning op de voorzijden, zodat de tape begon los te laten. Daar moest even iets aan veranderd worden.
Een viertal carbonstripjes gesneden uit een stuk dat over was van een mislukt project, ja, ook dat komt bij mij voor!
De stripjes in de plaats van de plantenstokjes geplaatst en met secondelijm vastgeplakt. Op de voorste einden nog een holniet door geslagen, zodat de eventuele spanning op het vizier de stripjes niet los kan werken.

De plantenstokjes en de ductape.

Carbonstripjes.

Het vizier weer op de plaats.

Een taartje met 9 kersjes......

Vorige week tijdens woon-werk verkeer nog een mooie belevenis, geen foto's van gemaakt, maar toch het vermelden waard vind ik.
Woensdagavond een paar vervelende privé-telefoontjes gevoerd, en met wat zorgen in de kop naar huis fietsen.
En fietsen werkt altijd ontspannend als ik wat aan mijn hoofd heb, best lekker eigenlijk.
Een soort taartje zo gezegd............
Al na 3 km kom ik uit de Stana tunnel, en zie 2 herten staan op een stukje gras naast de weg. Ze kijken nauwelijks verstoord op als de Strada voorbij komt, en gaan niet eens op de vlucht!
Daar word ik dan best een beetje blij van..........Er lag nog meer in het verschiet, maar dat wist ik nog niet natuurlijk. Bij het oprijden van de helling bij het voormalige Børve Fruktlager reflecteren mijn lichten in een aantal ogen in het naast de weg gelegen weiland.
Daar stonden die middag nog geen schapen, het is ook nog wat vroeg om al schapen buiten te steken in maart. Bij verder klimmen komen de ogen in beweging, en daarna strijkt mijn lichtkanon over de weide. Herten, een kleine groep, die nu door de wei rennen en ineens sierlijk over de afrastering springen en de weg oversteken om richting bos te vluchten! Het is een prachtig gezicht om die mooie dieren stuk voor stuk te zien springen en dan over te zien steken, ik tel ze snel, het zijn er 7 deze keer!
Dat maakt 9 kersjes op de taart vanavond..........

Tot zover,

Groeten, Adri.

maandag 16 maart 2015

We kunnen weer!

Weer rechtop......

Inderdaad, er kan weer "rechtop" gefietst worden, zonder gevaar voor onderuitglijden door ijzig wegdek.
Het weer werkt mee, het is droog, en af en toe zonnig, de temperatuur ligt in de middag op een +8 ºC dus  dan heb ik niet veel nodig om de Scott uit zijn stal te halen.
Vorige week het fietsje nog eens goed afgestoft en nagekeken, gesmeerd waar nodig en tot de conclusie gekomen dat de ketting na 3½ jaar toch wat slijtage begon te vertonen. De ketting begon duidelijk wat "op" de tanden te lopen van het voortandwiel, dat is een teken dat het tijd word voor vernieuwing.
Nog een seizoen rijden en dan wisselen? Nee, dat slijt ook op het  voortandwiel, dan liever gelijk vernieuwen, ik had bij aankoop van de fiets al gelijk een nieuwe cassette en ketting meegenomen, dat heb je ooit toch nodig, en ligt me niet in de weg.
Vernieuwen is een fluitje van een cent, de oude cassette losdraaien en afnemen, de ketting openen en verwijderen en gelijk de loopwieltjes van de derailleur ook eruit gehaald en alles gereinigd, net als de rest waar je anders wat moeilijker bij kan.
De nieuwe Ultegra 11-28 cassette plaatsen, vastdraaien, en dan de nieuwe KMC X10SL even naast de oude hangen om de juiste lengte over te nemen. Daarna de nieuwe ketting erop en de sluitschakel dichtdoen.
Even de schakeling checken, meestal verloopt de schakeling iets bij veranderen van cassette, heel gek, maar dat ervaar ik elke keer.
Met de stelschroef is de schakeling weer zo op orde, muisstil en trefzeker.

Na de middag een ritje, wat gaat dat gelijk weer lekker! Het is mooi weer op vrijdag, wel redelijk wat wind, maar dat mag de pret niet drukken!
Ik rijd richting brug, en ga eroverheen om eens naar Ulvik te fietsen, dat is al lang geleden. Vanaf ongeveer 5 km voor Ulvik word ik verrast door de nog vele sneeuw langs de weg, dat is bij ons al lang weggesmolten! Maakt niet uit, de wegen liggen er prima bij, niets te klagen dus!
Jammer genoeg m'n camera niet meegenomen, het waren mooie plaatjes met zon en sneeuw......
Ik rijd nog een stukje voorbij Ulvik en keer dan terug, op vrijdagavond begint de nachtdienst al om 19.00h, dus moet ik om circa 18.00h thuis vertrekken om op tijd af te lossen.
Al met al heb ik toch 71 prettige kilometers gereden, niet slecht voor een eerste keer na de winterstop.

De weg vanaf Ulvik richting Osa, uitzicht op het Osafjord.

Panorama op Osa.

Osa.

Het café is nog gesloten, geen appelgebak voor Adri vandaag.......

Osafjord.

Zicht op Ulvik.

Na het weekend in de nachtdiensten pak ik op maandagmiddag weer de Scott uit de garage, en rijd weer richting Ulvik, maar ga nu verder door naar Osa. Ook daar ligt nog sneeuw genoeg langs de kant.........
Nu heb ik na thuiskomst 81km, net zo prettig gereden als op vrijdag, ondanks het wat grauwe en bewolkte weer.
Elk voorjaar ben ik toch weer verrast hoe goed die racefiets me past, en hoe fijn en licht het allemaal loopt. Het is niet enkel de schoenen vastklikken op de Ritchey's, het is net of m'n hele lichaam op z'n plaats klikt op die fiets, zelfs na bijna 4 maanden er niet  op gereden te hebben kan ik probleemloos en pijnvrij 80 km afleggen, dat is vroeger wel eens anders geweest...........


Tot zover........

Groeten, Adri.

zaterdag 7 maart 2015

Aanpassing knippermast.

Andere lampjes.


De knippermast op de Strada is voorzien van andere lampjes, er was geen ander alternatief.
Al een tijd geleden stopten de knipperlichtjes ermee, en na uitvoerig storingzoeken en testen was de eenvoudige conclusie dat de lampjes kapot waren.
Erg  lang zijn ze niet meegegaan, wel wat teleurstellend, ze waren dan wel niet duur, maar toch.......

Het rijden met een vlaggenmast met lichtjes vond zijn oorsprong in het constante gezeur over al dan niet zichtbaar zijn, om daar verlost van te zijn is er een soort vlag geplaatst, en dat is doorgegroeid naar een mast met knipperlichten. In dat zichtbaar willen zijn ben ik niet alleen, onder andere Jan en Wim rijden ook met opvallende hoger geplaatste verlichting.

De mastgeschiedenis begon in mei 2013:

Mast met witte en rode reflector.
En werd opgewaardeerd met een reflecterend lint:


En in juli 2013 kwamen er knipperende lampjes bij:






Dat droeg bij aan de zichtbaarheid, zeker in het donker. Nadeel van deze lampjes was dat de bevestiging met de rubber elastieken niet echt super was, daarom werd dit later vervangen door de Topeak Headlux, die wel stevig te bevestigen was.





Voldeed prima aan het doel, maar had ook een nadeel, voeding met knoopcellen, dus afnemende capaciteit van de verlichting, daarbij is het ook niet handig dat je steeds uit de fiets moest als je vergat het lampje in te schakelen bij wegrijden. En dat gebeurde nog al eens.......

Daarom besloten tot montage van een systeem met oranje knipperlichten, mini-LED's op oplaadbare batterijvoeding vanuit de fiets, en met een aan/uit schakelaar in de fiets.

Dat was deze:





Werkte prima, maar onlangs wilde het niet meer. Omdat ik van verschillende kanten te horen had gekregen dat de zichtbaarheid prima was nu, wil ik wel met iets dergelijks blijven rijden.
Als noodvoorziening is de Topeak er terug op gegaan, als overbrugging tot er een andere set lampjes klaar was op mast 2.

Na het publiceren van de post over de oranje knipperlichten was er wat discussie over het al dan niet toegestaan zijn van voeren van  oranje knipperlichten in het verkeer. Quezzzt spitte dat uit, en kwam tot de conclusie dat enkel  speciale voertuigen daar ontheffing voor krijgen, en velomobielen horen daar niet bij........
Zolang de lampjes werkten ging ik ervan uit dat het wel gedoogd zou worden, nu zijn ze stuk dus kan ik net zo goed de regels volgen. Er moesten dus een witte en een rode in plaats van de oranje komen.
Die vond ik  hier , en toen ik ze binnen had werd er eerst op de werkbank een testcircuit op gezet om te zien of het werkte.


Na die test was het monteren op de mast, met behulp van een stukje hout en wat tie-raps, de bekabeling terug in de fiets leggen, in de ondertussen aangelegde buis, alles aansluiten en nogmaals testen.







Mooi is dat ook weer opgelost, eens zien hoe lang deze het uithouden.
De lampjes wegen 40 gram, dus dat is nou niet zo'n grote belasting op de mast, heen en weer zwaaien doet het ding natuurlijk, maar het blijft binnen de perken.


Gefietst is er ook nog......


Verder wat wisselde weersomstandigheden, redelijke dagen worden afgewisseld met regendagen. Op de mooie dagen wat langere ritten gemaakt, op de regendagen wat kortere.
Op dagen zoals afgelopen woensdag en vrijdag is hier fietsen echt puur genieten, open rijden achter het XL-scherm, de temperatuur op een prettige +6, en dan ook nog een zonnetje erbij!
En voor een gewone jongen uit de vlakke Zeeuws Vlaamse polders blijft het toch nog steeds exotisch om te fietsen op zeeniveau, naast een kristalhelder fjord waar je 3 tot 4 meter onder water kan kijken en de zeesterren en zee-egels tussen het wier ziet liggen. En aan de andere kant met sneeuw bedekte bergtoppen die tot 1400 meter hoog de lucht in steken, met overal kristalhelder smeltwater dat van de hellingen afloopt........

Een paar foto's van onderweg:

Woensdag onderweg richting Odda.

Vrijdag, het lawinegebied bij Velure.

Rechtsonder de ingang van de tunnel, zeer nodig hier!

Het voet/fietspad gaat buitenom.......





Tot zover deze post,

Groeten, Adri.

donderdag 5 maart 2015

Iets heel anders.......

Uitgenodigd.

Uitgenodigd, dat ben ik drie keer in de laatste twee maanden.........Om deel te nemen aan de professionele netwerken van verschillende mensen op LinkedIn.
Uitnodigingen van een Amerikaan, een Noor en een Nederlander.......
Heren, ik ben zeer vereerd, maar wat moet ik ermee? Ik weet in grote lijnen wat LinkedIn inhoud, maar wat heb ik eraan?
Een paar jaar geleden had ik er ook een account, toen ik nog veronderstelde van werk te kunnen veranderen, en dacht dat een LinkedIn account misschien daarbij zou  kunnen helpen.
Ondertussen weet ik beter, en heb m'n account afgesloten.
Maar als iemand me kan vertellen wat het voordeel is van opnieuw een account aanmaken, zal ik dat in overweging nemen als ik er iets in zie!
Ik reageer op deze manier omdat ik niet allen die me uitnodigden via mail kan bereiken.

Van werk veranderen zal niet meer lukken, de teller gaat naar 55 dit jaar, en ook in Noorwegen is dan van werk veranderen moeilijk, meestal zal er een jonger persoon aangesteld worden.
Leeftijdsdiscriminatie? Eigenlijk wel, maar niemand zal het openlijk toegeven, zo werkt het in Nederland ook uiteraard. Je krijgt gewoon de standaard afwijzing, met de standaard tekst, dus na een aantal keren weet je genoeg.........
Begrijpelijk, een jongere kan na de opleiding langer in dienst blijven, en er word vanuit gegaan dat er minder ziektedagen zijn bij jongeren. Van dat laatste ben ik zelf helemaal niet zeker, ik ben nog steeds zelden ziek en beter in vorm dan veel van m'n jongere collega's.

Ondertussen wil ik nog steeds veranderen, maar enkel om uit de nachtdiensten te kunnen komen. M'n lichaam begint aan te geven dat 32 jaar ploegendiensten met veel overwerk zo langzamerhand genoeg is. Vooral de 12-uurs nachtdiensten beginnen erg zwaar te wegen het laatste jaar, maar ook de 3 interne sollicitaties van vorig jaar hebben nog geen ander werk opgeleverd........Blijven proberen dan maar .........
Van werkgever veranderen hoeft niet, de sfeer op het werk is goed genoeg gelukkig, en het salaris hoog genoeg om niet te verhongeren, dus dat gaat allemaal prima!

Wat de sociale media betreft ben ik niet zo bezig met dat soort dingen, m'n blog is eigenlijk het enige wat ik bijhoud, en leuk vind om te doen. De rest kan me niet boeien...............
Geen Twitter, Facebook, Instagram, Flickr en wat er nog meer is, zelfs geen smart-phone, mijn  bakje om te bellen en sms'en is goed genoeg!

Dus als iemand nuttige tips heeft, laat maar weten!

Groeten, Adri.

dinsdag 3 maart 2015

Winterbanden eraf en nog een staartje winter.

Weer lek!

Afgelopen vrijdag woon-werkfietsen, en gedurende de dag kwam er een collega van de elektrische dienst langs die me vertelde dat de fiets een lekke band had aan de voorkant. Even een band wisselen tussendoor dus, want daar heb ik net voor ik huiswaarts ga om 19.15h geen zin in.
Na thuiskomst en douchen even de band bekijken, en al snel werd me duidelijk dat het probleem niet opgelost was door de banden van zijde te wisselen. Ook nu was de binnenband op verschillende plaatsen doorgesleten door de druk van de spijkers vanuit de buitenband.

Duidelijk gebruikte winterbanden, de spijkers zijn op veel plaatsen losgewrongen.

Aan de binnenzijde zijn de koordlagen kapot gegaan door de druk van de spijkers.

Met dit effect op de binnenband.
Tja, dan kan je wel een oude binnenband openknippen en er als brekerlaag tussen gaan leggen, maar dat zag ik toch ook niet zo zitten. Dus maar besloten om de banden er af te halen en te vervangen door de grof profiel Michelin Diabolo's, eigenlijk is het nog iets te vroeg om zonder spijkers te gaan rijden.
Een kwestie van het weerbericht  volgen en daar het fietsgedrag op aan te passen, om zodoende ongelukken te vermijden.
De spijkerband achter kan nog even blijven liggen, die zal nog een paar weken dienst kunnen doen.

Op zaterdag nog woon-werkfietsen, wat het maandtotaal voor februari op maar liefst 1254 km bracht!
Ongekend veel voor een wintermaand in Noorwegen, veel meer dan de 854 km in december en de slechts 528 km in januari.
Op zondag werd windkracht 8 verwacht dus bleef BOB thuis en werd  de 4x4 pedaalemmer ingezet.
De verwachting voor maandagavond was sneeuw, dus fietste ik 's morgens een korte rit, om even de longen te verversen, en nam weer de auto naar het werk. Geen zin om rond middernacht ergens te stranden terwijl het sneeuwt!
Ina viel bijna van haar stoel over het gebruik van zoveel GBV door de fietsmalloot waar ze mee getrouwd is!
Maar was het er natuurlijk helemaal mee eens, als voorzitter van de commissie "Veiligheid en Behoud van Velomobielrijders Kinsarvik en Omgeving". ☺

Oprisping.


De gemelde sneeuw op maandagavond viel nogal mee, het was pas 01.00h toen de eerste neerslag kwam. Maar op dinsdag bij het opstaan was het heel erg licht buiten, de gemelde sneeuw was toch gekomen.
Koning Winter spartelt elk jaar nog even tegen voor hij vertrekt, waarom zou het dit jaar anders zijn?
Eind van de week worden de temperaturen weer hoger, hopelijk blijft de vorst dan ook weg, voor mij mag het voorjaar komen!


Maartse buien........

 

Verdere update......


De kraan achter het huis is klaar met z'n werk, typisch genoeg was alles afgerond precies op de dag dat mijn laatste nachtdienst erop zat..........Maximaal van kunnen "genieten" dus........
En de schade die ik had aan de dakpannen? De uitvoerder kwam na 2 dagen even langs en vroeg me of ik al gerekend had naar de onkosten? Ja, dat had ik, en toen ik het bedrag noemde trok de man geld uit zijn zak en betaalde het viervoudige van het gevraagde bedrag uit!
Hij had dus duidelijk in de gaten dat hij goed fout gezeten had!

En hoe ziet dat werk er nu uit?

Zo dus! De rode dakpannen liggen op ons huis....

Een panorama van de wijk, met het nieuwe kavel in het midden en huize Bobslee rechts.

En nu we toch over kranen bezig zijn, die andere kraan bij de camping is nog bezig, maar de afronding nadert. Een filmpje laat zien welk puzzelwerk het af en toe is om al die stenen op de goede plaats te krijgen.......


Tot zover deze post!

Groeten, Adri.