Klimmen en zo.

Hoogtemeters.

Er is nogal wat geschreven de laatste tijd over klimmen, hoogtemeters en al dan niet elektrische ondersteuning daartoe aan te wenden, of te overwegen om diverse redenen.

Dat maakte mij nieuwsgierig, hoeveel hoogtemeters heb ik nu zelf eigenlijk op mijn woon-werkroute? Er zitten een paar klimmetjes in, maar als je eraan gewend bent valt het best mee. De vorm van de dag heeft uiteraard ook veel te zeggen, zeker op de terugweg, want ik heb geen kantoorbaan, en sommige dagen kunnen ook op het werk fysiek zwaar zijn. En dat merk je dan op de thuisrit in meer of mindere mate. Ook meerdere dagen na elkaar fietsen merk je op de laatste dagen, soms voelt het gewoon goed, maar geven de beenspieren in de klimmetjes aan dat ze moe zijn.

Vooral na het lange werkweekend van 3x12 uur ochtenddienst en 2x 8 uur middagdienst kunnen de benen toch wel wat "restmoeheid" opgeslagen hebben. Dat is dan met 1 of 2 rustige herstelritten of een rustdag meestal goed op te vangen.

Maar goed, de hoogtemeters! We wonen op 55 meter hoogte op een helling dus ik begin lekker, door af te dalen naar Rijksweg 13, die op 3 meter boven zeeniveau ligt. Dat stukje is 500 meter, verdeeld in stukjes vlak tot 5, 6, 8 en 13 % steilte.

                                          Vertrek thuis.

 De rit door het dorp gaat nagenoeg vlak tot net voorbij het tankstation, waar het eerste van véél vals plat begint. Na 2½ km begint de eerste klim, die is 1 km lang met gemiddeld 5 % stijging.

            Ystanes, iets meer dan 3 km van huis ongeveer 5% helling hier.

  Dan ben ik op circa 77 meter hoogte, en heb weer wat golvende weg tot mijn hoogste punt, Instanes, op 83 meter. Daarna afdalen ( 2, 5, 8% stukjes) richting Ulvasand  op 3 meter boven zeeniveau.

                         Stukje afdaling vanaf Instanes richting Ulvasand.

 Weer wat golvingen naar, in en door Lofthus, waar ik op 24 meter het dorp uitrijd langs Ullensvang Kyrkje. Na Lofthus rijd ik een heel stuk "vlak"(variaties tussen de 24 en 33 meter over een stuk van 5 km) tot Børve, dan 200 meter (6%) neer naar 3 meter boven zeeniveau langs Børve Fruktlager, dan  op en neer terrein tot Hovland op 36 meter hoogte. 

                         Het relatief vlakke stuk tussen Lofthus en Børve.

Van Hovland een iets langere helling naar Kvalnes, circa 1½ km met 2%, daarna vanaf 53 meter afdalen naar Espe, 2 km 2% gemiddeld, met een klein stukje van 5 %, waar  de hoogte uitkomt op circa 10 meter boven zeeniveau.

           Kvalnes, 23 km van huis, net na de bocht begint de afdaling naar Espe,

                         2 km omlaag aan 2 %.

 Klimmen naar Vindhammar op 31 meter, en dan weer neer naar de ingang van de Fresviktunnel op 17 meter. Door de 2260 meter lange tunnel stijgt de weg weer naar 34 meter bij de uitgang aan Skjelvik, en stijgt door tot aan de Bjørgaviktunnel, op 53 meter (ongeveer 3½ km).

                                 Ingang Fresviktunnel.

                             Twee foto's bij Espe, hier op de terugweg omhoog.

                            Uitgang Bjørgaviktunnel, richting Stana.

 Dan afdalen naar Stana, 33 meter hoogte, daar de tunnel in en na 700 meter komt er 100 meter open lucht en dan de Okslatunnel in, 37 meter hoogte. Ook nu stijgt de weg in de 1100 meter lange tunnel, en kom ik eruit in Tyssedal op 57 meter hoogte. Weer 500 meter verder komt de afslag naar de fabriek, en ga ik 300 meter omlaag naar 4 meter boven zeeniveau. Die laatste 500 meter is ook verdeeld in steilte tussen de 3 en de 13 %, een lekker opwarmertje als je weer huiswaarts gaat!

Totalen.

Het totale aantal meters stijging komt neer op circa 250, totaal aantal daalmeters op circa 320 op de heenweg naar het werk. Op de terugweg is dat uiteraard net omgekeerd! Dat klopt dan wel met mijn gevoel dat terug naar huis zwaarder is, dus dat ligt niet altijd aan de inspanningen op het werk.

Ondersteuning?

Heb ik daar dan e-ondersteuning voor nodig?

Daar zal iedereen zijn eigen mening over hebben, dat is ook prima! Voor mezelf vind ik het meevallen, ik kan goed zonder, en wil het ook nog niet, al zal ik niet uitsluiten er misschien in de toekomst wel aan te beginnen. 

Natuurlijk voelt het af en toe zwaar, zeker in de winter, als de temperaturen lager zijn en het fietsen nog meer energie vraagt dan anders.

Waar voor mijn gevoel veel winst te behalen is, is het gewicht van de fiets, 10 kg minder zou al heel veel uitmaken in de klimmetjes.

Klimmen met de Scott carbon racer gaat meestal toch wel tussen de 5 en 10 km/u sneller, en dat tijdsverschil haal ik in de Strada niet  terug in de afdalingen.

Over het algemeen rijd ik gemiddeld  iets sneller met de Strada dan met de Scott, maar meer dan  2 tot 3 km/u is dat niet.

Het verschil tussen een VM en een racer op het vlakke is denk ik groter dan in het terrein waar ik doorheen fiets, ik doe mijn best, maar sneller kan ik helaas niet.........

Tot zover mijn klimervaringen op mijn woon-werkroute, tot het volgende bericht!

Groeten, Adri.