Aanrijding..........

Overstekend wild...........

Zoals aangegeven in mijn vorige post, had ik een aanrijding bij het naar huis fietsen na de middagdienst.
Het vertrek van het werk was om 23.15h, donker natuurlijk en lichte regenval. Niet genoeg om de kap erop te zetten, ik ben immers niet van peperkoek!
Het ging best lekker, het tempo zat er goed in, na het korte klimmetje aan de voormalige vruchtopslag bij Øvre Børve zette ik weer goed aan en kwam op een tempo van circa 37 km/h aan het bochtige stuk na de afslag Øvre Børve. Alle verlichting had ik aan, de 2 Strada koplampen plus naast elke spiegel een Chinees lichtkanon. Net na waar de rotswand aan de rechterzijde stopt en de glooiende boshelling begint springt er vanuit het niets een hert in mijn lichten, komend van links.
Ik grijp m'n remgreep maar ben te laat, het hert steekt vlak voor me over, maar gelijk erachter komt er nog een, en die tikt met de achterpoot de neus van BOB aan terwijl ik in mijn remmen knijp.
Een harde klap, en gelijk vliegt m'n ketting eraf. De fiets rolt uit, en ik ga op de iets verder liggende parkeerplaats even inspecteren en de ketting terug opleggen.
Ondertussen heb ik al gezien dat de verlichting los in de Strada neus bungelt.

Na opleggen van de ketting en een korte inspectie kan ik verder fietsen, de lichtkanonnen geven licht genoeg om veilig thuis te kunnen komen. Het lekkere  tempo is er wel helemaal uit nu, maar goed, ik kom heelhuids thuis.
Hoe het met het hert afgelopen is? Geen idee, ik ben niet meer gaan kijken, ik neem aan dat het beestje doorgelopen is en toevlucht heeft gevonden in het bos.
Waarom er zoveel herten te zien zijn de laatste tijd heeft een heel eenvoudige verklaring, het heeft grote hoeveelheden gesneeuwd in de hogere strook deze winter, en het blijft vrij lang koud.
De herten hebben zodoende moeite om hun kostje bij elkaar te scharrelen op de hoogte waar ze normaal lopen. Lager gelegen weilanden en open plekken hebben al een frisse nieuwe grasmat gekregen ondertussen, dus de honger trekt de herten naar de plaatsen met sappig groen gras, natuurlijk onder beschutting van de duisternis.
In een studie in Noorwegen is vastgesteld dat er tussen 1970 en 2007 maar liefst 138.305 aanrijdingen met wild plaatsvonden, dat zijn dan de geregistreerde gevallen waar het aangereden dier dood was  of afgemaakt moest worden vanwege de opgelopen schade. Dat wil zeggen gemiddeld 3737 gevallen per jaar! De studie betrof dan de wildsoorten eland, hert, damhert en rendier.

Of dit het eerste geval van een aanrijding van een hert met een velomobiel betreft weet ik niet, maar het zou mogelijk zijn...........

Ina moest wel gelijk lachen, een hert aangereden? Met een fiets? Geen dagelijkse kost, ook niet in Noorwegen!
Desalniettemin ben ik er toch goed vanaf gekomen, want als je dat beest onderuit rijdt, en het valt op de Strada neus dan was de schade aanzienlijk groter geweest!

Nu we er toch zijn,

De schade:

De foto's laten het zien,

-de lampsteun los door de klap;
-het tussenstukje tussen de lampen bijna helemaal weg;
-deukje naast de linker koplamp;
-scheur bij de rechter richtingaanwijzers;
-scheur links naast de linkerlamp;
-scheur en gelcoat weg iets onder de laatst genoemde schade.

Aanpak:

 Gelijk op donderdagmorgen begonnen, omdat de plaats bij de lampen slecht bereikbaar was via de voetengaten  de top losgemaakt en verwijderd.

Weer maar eens "topless".

Daarna begonnen met lamineren van carbonlapjes aan de binnenzijde van de scheuren, en volgens de ondertussen maar al te bekende procedure de fiets inpakken, kacheltje erin en afdekken.
Met goed isoleren kwam het kacheltje met minimaal verwarmen op een temperatuur tussen de 30 en 38 ºC, zodat het laminaat op vrijdag al goed uitgehard was.

Oogjes toe..........

Rechter richting aanwijzers losgemaakt om een reparatie lapje te kunnen plakken.

Lampgaten vanaf de binnenkant.

Ingepakt.

En bakken maar..........

Na grof schuren aan de buitenzijde ook aan de binnenzijde de "stekels" gladgeschuurd, de gaten voor de lampen en richtingaanwijzers weer open gezaagd/geboord en de lampsteun weer op zijn plaats gelijmd.
Gelijk de kabel van de hoogteverstelling van de lampen vervangen, die verstelling werkte al een tijd niet meer. De kabel was op het midden gerafeld, dus bleef hangen in de buitenkabel. Nu is het weer in orde.

"Stekels" gladgeschuurd.

Voorzijde geschuurd.

Gaten weer open gemaakt.

Lampsteun inlijmen.

Op zaterdag dan plamuren, de top er terug op zetten, schuren en tot slot verven.
Het enige wat nog rest is wat reflectiemateriaal bijplakken op de plaatsen waar dat weg geschuurd is.

Plamuren.

Schuren.

Verf erop.

Verder is BOB weer rijklaar, en op zondag maak ik weer een ritje!


Tot zover,

Groeten, Adri.

Korte broek!

Mooi weer.........

Inderdaad ook hier is het mooi weer geworden, het vorige weekend was werkelijk schitterend, de mensen genoten volop van het prachtige weer. Ook ik voor zover mogelijk, als ik 12 uurs nachtdiensten heb zoals vorig weekend is het natuurlijk allemaal wat minder, niet gefietst in het weekend en kort geslapen zoals gewoonlijk.
Maar op maandag moest ik niet meer, en ging 's avonds met de jongens van de fietsclub mee op de gezamenlijke training. En jawel, met een temperatuur van 19 ºC durfde ik het aan om in korte broek te vertrekken, en dat op 20 april! Nog niet eerder meegemaakt zo vroeg sinds we hier zijn.
Na een lekkere pittige training was het goed slapen, morgen zou het weer mooi zijn volgens de meldingen.

Pas nog besneeuwd, nu vol in bloei.

 Dat pakte net iets anders uit, droog was het wel, maar er stond een redelijk guur windje, en de bewolking  kwam al snel in de morgen opzetten, zodat ik BOB maar pakte om een tochtje te maken.
Na de middag gingen we samen een wandeling met Ward maken boven op de bosweg bij Røte. Daar parkeren we op ca. 200 meter hoogte,  en wandelen de bosweg omhoog tot we onderweg  een omgewaaide spar over de weg aantreffen, daar kunnen we wel overheen stappen zodat we verder omhoog kunnen lopen tot we in de sneeuw terecht komen en dan maar omkeren omdat het lopen nogal zwaar word in de wat papperige rommel.

Voorjaarsstormpje.......

Nog een dik pak op ca. 300 meter hoogte.

Ward vind het heerlijk om in de sneeuw  te rollen!

 
Op woensdag heb ik middagdienst, dat betekend woon-werk fietsen met BOB, de ochtend gebruik ik om Ward, onze Cairn terriër onder handen te nemen. De bovenvacht van ons beestje is weer aan plukken toe, hij loopt er weer bij als een ontplofte wc-borstel, het ziet er niet meer uit!
Kop of kont is er ook niet meer aan te ontdekken, het is één bewegende haarbal........Gelukkig is het altijd wel zo dat daar waar de brokken ingaan de voorkant zit, en daar waar de brokken weer uitkomen de achterkant, dan heb je nog wat houvast tenminste..........
Wie interesse heeft hoe dat plukken in zijn werk gaat kan dat lezen in een vorige post, klik hier.
Het gaat redelijk vlot, na 2½ uur staat het beestje er weer fris op.

M'n haar en ik...........

Even ontspannen na het plukken, "mijn" uitzicht bewakend.

's Middags vertrek ik met BOB naar het werk, gaat allemaal lekker vlot bij de wat hogere temperaturen, en uiteraard kan er lekker "open" gereden worden.
's Avonds terug huiswaarts gaat ook prima, ondanks de lichte regen rijd ik nog steeds open en heb er flink de gang in.

Maar dan heb ik een AANRIJDING......

Daarover meer in een volgende post!

Groeten, Adri.

April doet werkelijk wat 'ie wil.....

Niet te geloven!

Sta je 's morgens op, na gisteravond nog tot bijna 20.00h gefietst te hebben met de mannen van de fietsclub, valt er sneeuw uit de lucht!! Nou ja zeg, 14 april, mag het nou een keer klaar zijn met die onzin?? Er komen al blaadjes aan de bomen, je ziet al vogels vliegen met nestmateriaal, en bovendien zijn sinds gisteren de spijkerbanden weer verboden onder de auto's!
Goed, het is natte sneeuw, en blijft net niet liggen op de weg, en ook is het gelukkig niet glad tijdens het uitlaten van onze viervoetige haarbal.
"April doet wat 'ie wil" luid het gezegde, klopt wel zo te zien.......

4 cm met witte ellende op de postbus........

Boompje staat bijna in bloei.............

Teun z'n Ka........

De postbus.

 Helemaal grijs hangt het waar normaal een mooi uitzicht is, en de vlokken variëren in grootte, van heel klein tot formaat papieren zakdoekje........
Een stukje film......

Bezighouden.

Het fietstochtje dat ik in gedachten had, zal wel in gedachten blijven vandaag, dan maar wat andere bezigheden zoeken.
Niet moeilijk om iets te vinden, meestal brand de houtkachel nog 's morgens, en gaat dan 's avonds nog een tweede keer aan om de temperatuur op peil te houden. Dat vraagt om aansteekhoutjes, die worden door mij gehakt. Er is meestal voorraad voor een paar dagen, als ik een werkperiode heb moet er ook genoeg toegankelijk zijn immers?
Na het gereedzetten en hakken van houtjes ga ik me nog bezighouden met een nieuw project voor de Strada, daarover later meer.
Na wat bezig te zijn geweest ga ik me opwarmen, als je lang in die onverwarmde garage bezig bent ga je de kou toch voelen, het is ook maar 2 ºC buiten, en dat is in de garage niet veel hoger.
Na het eten komt de post, en die brengt de volgende klus in de bus!

Sporing.

Al de tijd dat ik de Strada heb onderhoud ik de fiets zelf, en heb daar gelukkig weinig problemen mee. Een ding wat regelmatig controle behoeft is de sporing, dat is specifiek voor trikes met schuinstaande wielen, die moeten evenwijdig lopen om zo licht en efficiënt mogelijk te rollen.
Om de sporing te controleren maakte ik zelf een stelbokje, en controleerde regelmatig. Volgens de handleiding van Velomobiel.nl moet de sporing bijgesteld worden als er 3 mm of meer uit- of toespoor is.
In al die tijd is het me slechts 1 x gelukt om de sporing precies evenwijdig te stellen, puur geluk waarschijnlijk!
Dat zinde me al een tijdje niet meer, en na  deze publicatie van Peter de Rond, en de daarop volgende reacties, besloot ik een sporingsetje te bestellen bij Peter.
Dit setje kwam vandaag in de bus vallen, en omdat het weer er nog steeds niet geweldig uitzag besloot ik het maar gelijk te monteren.
Montage instructies had ik al via e-mail ontvangen, zodoende kon ik gelijk aan de gang. Naast het sporingsetje had ik ook een paar nieuwe rubberringen meebesteld, diezelfde die Wilco onlangs vernieuwen moest. Ook bij mij zagen ze er nogal verweerd uit,  maar gelijk aanpakken die zaak voor de ringen er vanzelf tussenuit vallen.
Na wat passen de zaag in de stuurstang gezet en op de goede (?) lengte afgezaagd. Altijd een beetje op goed geluk uiteraard, maar meestal komt het wel goed!
Nu niet, want ik kreeg het toespoor niet weg. Duidelijk een geval van te voorzichtig zagen,  na nog een rondje met de ijzerzaag kwam alles in orde!
Tja, beter te weinig afzagen dan teveel, want hoewel sommige mensen het hebben over BIJZAGEN, BIJKNIPPEN en BIJSNIJDEN, is mij dat nog nooit gelukt, ik kan enkel maar AFZAGEN, AFKNIPPEN en AFSNIJDEN, verder ben ik nooit gekomen........... :-))
Na montage van de sporingset is het maar een fluitje van een cent om de sporing op de mm precies te zetten, best een lekker gevoel, want ik houd ervan als je het precies zo kunt afstellen als het behoord te zijn..........

Sporingsetje en voorpoot ringen.

En op de plaats........

 De ringen monteerde ik daarna, en kwam er al bij de eerste voorpoot demonteren achter dat Peter per abuis de verkeerde ringen had gestuurd. Ik had gevraagd om de ringen aan de buitenzijde, omdat die er  erg verweerd uitzagen.
Achteraf geen probleem, beide ringen aan de buitenzijde waren enkel aan de omtrek verweerd, de binnenzijde was nog prima! Daarentegen was 1 van de binnenringen wel kapot, kwamen de nieuwe ringen toch van pas, weer een meevaller!
De buitenringen haal ik wel bij Velomobiel, er zal nog een lijstje met benodigdheden worden opgesteld voor we in juni voorbij Dronten komen.

Tot zover,

Groeten, Adri.

Rustige Pasen.

Rustig......

Dat was het, de hele Pasen. De Noren waren druk met het Paasweekend, dat door velen in de bergen word doorgebracht, en gevuld met skitochten en wandelingen.
Rare gewoonte in Noorwegen is dat Pasen al begint op woensdag, alle dagdiensten stoppen om 12:00h en gaan naar huis, de Paasvakantie begint!
Voor de mensen die wel moeten werken houd dat in dat er vanaf dat tijdstip feestdagen toeslag geschreven kan worden, altijd leuk om dubbel betaald te krijgen voor hetzelfde werk, en op de koop toe ook nog geen gezeur van bazen aan je hoofd te hebben!
Wij moesten werken, heel het Paasweekend. Beginnend op vrijdag had ik 3x12 uur ochtenddienst, en daarop volgend 2x8 uur middagdienst, in totaal 44 uur met feestdagen toeslag, mooi meegenomen!! 

Een gedeelte van de Nederlanders reed het rondje van Texel, een ander deel was aanwezig op het Paastreffen. Ik reed 5 dagen woon-werk met BOB en schreef zodoende 365 km bij op het totaal.....
Ook de gezamenlijke trainingen van de fietsgroep zijn gelijk na Pasen gestart, en zodoende zal de Scott ook weer wat meer buiten komen. Bij droge wegen dan in elk geval..........
In maart werden er ook al 223 km gereden met de Scott, en ook deze maand is de racer al 2x buiten geweest, 1x gezamenlijk met de fietsgroep.

Redelijk weer....

Dat was het met Pasen, dus veel open gereden.
Nu weer wat wisselvallig, maar het voorjaar komt er nu toch echt aan, er verschijnen al blaadjes aan sommige bomen, en ook "katjes" zijn al gesignaleerd, zie de foto's........ 

Training.

Omdat ik het gevoel heb iets te veel "duur" te trainen ben ik maar weer begonnen met een paar keer in de week de door Wim Schermer beschreven H.I.T. training te doen, om de spieren even "wakker" te schudden.
Komt er misschien weer een beetje vaart in........

Werkt dat dan, die H.I.T.? Tja, Wim kan dat mooi meten met een vermogensmeter, die heb ik niet, maar wat ik wel heb zijn beenspieren en fietservaring.
En die combinatie zegt me dat het werkt, daar heb ik geen vermogensmeter voor nodig........
Vorig jaar heb ik dat ook een tijdje zo gedaan, en je voelt na een tijdje toch goed verbetering van je vorm. De training lijkt op papier gezien makkelijk, maar je bent echt helemaal stuk als je het goed uitgevoerd hebt!
Ik doe het omdat anders het gevaar er in sluipt dat je wat laks word, en enkel maar gezapig je kilometers heen en weer naar het werk gaat draaien, zonder je af en toe eens goed te testen.
Het kan echt geen kwaad om geregeld even je grenzen op te zoeken, daar blijf je fris bij!

Tot zover,

Groeten, Adri.