Godt nyttår!

Gelukkig nieuwjaar!

Na m'n kerstwensen nu ook nieuwjaarswensen, in Nederland gaat dat vaak in één moeite door, in Noorwegen doen ze dat gewoonlijk in twee keer.

Bij deze wens ik alle volgers en lezers een gelukkig, gezond en veilig nieuwjaar toe!

Vooral die gezondheid is verreweg het belangrijkste, dan komt de rest vanzelf wel.........

Korte terugblik.

Gelijk maar even kort terugkijken op het afgelopen jaar, ondanks mijn goede voornemens van schadevrij rijden is dat in 2015 niet gelukt, tot twee maal toe ontstond er schade aan BOB's body.

Het eerste schade geval ontstond doordat het achterwiel bleef hangen achter een bevroren sneeuwrichel in een afdaling, zie Schuiver.
Het lamineren van de schade deed ik daags na de schade, de body opknappen iets later, zie Lapwerk.
De kromme spoorstang  tijdens die schuiver opgelopen werd tussendoor vervangen, zie Spoorstang.

Schade door de schuiver.

Kromme spoorstang.

Gelamineerd aan de binnenkant.

Nieuwe spoorstang ontvangen en monteren.

Schade nummer twee ontstond na een aanrijding met een plotseling overstekend hert, zie Aanrijding.
Die schade repareren pak ik gelijk vanaf de volgende dag aan.

Wie z'n neus schendt.....

Diverse scheurtjes......

Oplappen maar weer........

   

Koplampsteun terug inlijmen.

en weer rijklaar.

Verder zijn er nogal wat dagen met stilstand, door reparatie, of door wachten op onderdelen, of door weersomstandigheden en één keer door ziekte.

Weersomstandigheden waarbij fietsen niet gaat.......

De langste tijd stond BOB stil door het wachten op een nieuwe achterbrug (zie Nieuwe lagers., bijna 2 weken, en door ziekte 12 dagen.

Lagers kapot.......

Kilometers.

Gelijk maar de afgelegde kilometers in 2015 vermelden, dat zijn er minder dan in 2014 geworden. Het ene jaar is het andere niet, volgend jaar zien we weer wel hoe de wielen rollen.......
En minder of meer, dat maakt niet zoveel uit, het plezier waarmee die kilometers gereden worden is er niet minder om!

Eindstanden 2014:

BOB:        24857                             Scott:        14414

Eindstanden 2015:

BOB:        35072                             Scott:         18392


Afgelegde kilometers in 2015:

BOB:        10215                             Scott:       3978

Totaal beide fietsen:        14193 km.

Dat wil zeggen totaal 15779-14193= 1586 km minder gefietst dan in 2014, met BOB 12178-10215=1963 minder, met  de Scott 3978-3601= 377 km meer.
Als je die cijfers naar een dagtotaal omzet is het leuk om te zien dat je 27,98 km/dag in de Strada ligt, en daarna nog 10,89 km/dag op het SMP zadel van de Scott doorbrengt. Totaal dus 38,88 km/dag fietsen, valt dus wel mee met dat "vele" fietsen wat iedereen hier roept!

Leuke dingen in 2015.

Die waren er ook genoeg, natuurlijk de camperritjes die we nog altijd met veel plezier maken, lekker samen weg en genieten van het natuurschoon!

Natuurschoon.......

Ook onze zomervakantie was zeer geslaagd, weerzien met familie en vrienden na een jaar overgeslagen te hebben is altijd prettig.

Feestje bij vrienden.

Ook mijn bezoek aan CV en dan vooral het ontmoeten en spreken van een aantal mede-velovaarders vond ik erg leuk.

Met Paul "Mooi Geel" op CV.

Met Wilco "De Bak" op CV.

BOB is ondertussen de leeftijd van 3 jaar gepasseerd, heeft 3 sterren op de schaal van  Wilco ,  ziet er door de vele zelf  gedane reparaties uit als een Ratbike , maar is wel technisch helemaal in orde.

***, 3 sterren op de schaal van Wilco....

We gaan met z'n beiden onderweg naar de volgende mijlpaal, en hopelijk is dat ook niet de laatste!

Voornemens?

Nee, niet echt, dan hoef ik ook geen slecht geweten te hebben als ik me er niet aan houd.......
Proberen goed gezond te blijven staat voorop, en met ons tweetjes blijven genieten van het leven is ook een goed plan lijkt me.......
Schadevrij het jaar proberen doorkomen lijkt me een duidelijke zaak, maar dat loopt niet altijd zoals gepland..........
Verder zien we wel, fietsen blijf ik nog wel even doen, net als af en toe een berichtje schrijven.


Tot zover,

Groeten, Adri.

Effe wat anders, en een gevalletje van pech.....

Wat ander onderhoud...

Dat ook al een hele tijd op het lijstje stond van dingen die deze winter nog gedaan moesten worden.
Nu ging het om onderhoud aan de Scott, die afgelopen winter ook al wat "verse" onderdelen kreeg aangemeten in de vorm van een nieuwe cassette en ketting.
Al vrij vroeg in het voorjaar bemerkte ik een mankement het rem/schakelhendel rechts, die van de achterderailleur. Bij lichter schakelen, dus van een kleiner naar een groter  tandwiel, moet je "dubbel" klikken met een SRAM Double Tap schakelhendel. En precies in deze binnenste stand bleef de schakelhevel staan, terwijl die eigenlijk dient terug te vallen in de basispositie.
Daar viel wel mee te leven zo lang, want het hendeltje liet zich met wat kracht wel terug duwen.
Maar het hoort niet, dus even kijken of er iets aan te doen is. Een nieuwe kabel steken, was het voorstel van een van de mannen van de fietsgroep, dat  zou kunnen helpen.
Zo gezegd, zo gedaan, maar zelfs zonder kabel bleef het probleem, dus dat was niet de oplossing.
Omdat ik dat soort spullen niet ga demonteren, waren er twee mogelijke oplossingen, nieuwe monteren, of anders zo blijven rondrijden.
Mogelijkheid twee bevalt me niet, ik wil m'n spullen in orde hebben, dus bestelde nieuwe Double Tap schakel hendels in Nederland, liet die bij m'n vader bezorgen, en haalde die tijdens onze vakantie op.
Monteren kwam wel als de Scott in de winterstop stond.

Dat was nu, dus aan de gang op eerste Kerstdag, het was toch een te slechte dag om te fietsen, heel veel neerslag en te harde wind.
Altijd een leuk tijdverdrijf, een beetje aan een fiets sleutelen.....Niks moeilijks ook, kabels van versnellingen en remmen los koppelen, stuurlintje verwijderen, rubbers van de remhendels verwijderen, kabels en buitenkabels eraf en de rem/schakelhendels eraf halen.

De nieuwe gaat erop.

Montage van de nieuwe gaat ongeveer in omgekeerde volgorde, natuurlijk moeten de remmen opnieuw ingesteld worden, en de voorderailleur wil een draai aan een schroefje hebben. De achterderailleur schakelt in één keer goed, mooi meegenomen!
Nieuw stuurlintje wikkelen, remgreeprubbers terugleggen en klaar is het weer.

Lekker om "waterpas" te zitten......

Deze kant is klaar, nou die andere nog.....

 Wel wat vlug, een kapotte hendel na 4 jaar matig gebruik, maar wat doe je eraan? Dergelijke dingen heb ik eerder meegemaakt, zoals een Dura-Ace crank die afscheurde binnen het jaar, en een 4 jaar jonge Campagnolo Record trapas die zich pensioneerde......met slechts 24000 km achter de rug........Die crank viel onder de garantie, de rest niet meer als het ouder dan 1 jaar is........

Volgend stukje onderhoud zullen zo te zien de remblokken worden, deze zomer of net na het seizoen, even zien hoe lang ze het nog houden........

 Pechgevalletje.......

Naast rotweer hadden we ook nog mooi weer, en wel op tweede Kerstdag. Mooi helder weer, een paar graden vorst, prachtig fietsweer dus!
Al weer een tijd geleden dat BOB eens over de brug reed, dus het ging richting Ulvik, en daar nog iets voorbij.  Met 76 km op de teller was ik ook weer lekker "gelucht", altijd een fijn gevoel als je na het fietsen onder de douche staat!
Wel bemerkte ik onder het fietsen een paar keer dat de linker voorrem wat bleef "hangen" na het remmen in de haarspelden naar de brug toe.
Remheveltje eens smeren misschien, de fiets had aan de linkerkant een paar keer de volle laag gehad van een zoutstrooier, dus dat zou een oorzaak kunnen zijn.
Op zondag was het weer een minder goede dag, lichte sneeuwval en weer harde wind. Die remmen maar eens nakijken dan.

Zondagmorgen had BOB weer een wit dekentje gekregen.......

Het wiel eraf, de snelborgers eraf en de remschoenen met veer verwijderd en goed schoongemaakt, en de draaipunten lichtjes ingevet. Dan de remschoenen met veer weer op hun plaats gezet, snelborgers terug op hun plaats en dat probleem was ook weer opgelost.
Want op maandag zou het weer een mooie dag worden, dus dan kon er woon-werk gefietst worden.
Op de gewone tijd vertrokken, klokslag 05.00h lag ik in BOB, en vertrok richting werk.
Ongeveer zes kilometer verder leek de fiets ineens wat zwaarder te lopen, deed die rem nou weer moeilijk? Nou ja, de afdaling door Lutro begon net, dus dan gaat het vanzelf wat makkelijker.
Halverwege de afdaling was het duidelijk, de velg raakte het asfalt, een afloper dus..........
Ik rijd zo weinig lekke banden dat het gevoel me niet eens bekend voorkomt........

Even staan sukkelen in het donker, en dan kwam ik er al vlug achter dat die spijkerband er niet meer op wil, de hieldraden willen niet op hun plaats blijven. Dan maar de reserve F-Lite erom gelegd, en terug naar huis, want risico nemen ga ik niet doen met een zomerband erom heen.
Thuis omkleden en de auto naar het werk genomen, het blijft vandaag bij een schamele 14 km.....
Onderweg blijkt het de juiste beslissing geweest te zijn, op Kinsarvik lag er geen sneeuw van betekenis op de weg, vanaf Lofthus tot op het werk ligt er circa 5 cm op de weg, en er is duidelijk niet geveegd......dat had niet lekker gereden met die zomerband!

Na thuiskomst de hond uitlaten, eten en dan even BOB weer in orde zetten.
Die spijkerband is inderdaad niet meer in de plooi te krijgen, het lijkt of de band te groot geworden is voor de velg! Ook de binnenband is niet meer te gebruiken, het hele ventiel is weg en er zit een dubbele snee van 10 cm lang in.......
Gelukkig heb ik er nog op voorraad, dus dan maar een paar nieuwe erom, en de rechtse als reserve houden. En weer maar een setje nieuwe bestellen, je weet maar nooit.
Duidelijk een beetje een pechdag, prachtig weer en maar 14 kilometer gefietst, en dan ook nog een band die 6 weken gebruikt is naar de eeuwige jachtvelden.........
En ook weer niet helemaal, want het had ook kunnen aflopen met een kapotte velg, en die heeft zich gelukkig goed gehouden!

Tot zover,

Groeten, Adri.

God Jul!

Prettige Kerstdagen!

Bij deze wens ik alle lezers en volgers prettige Kerstdagen toe!
En voor alle OBT rijders een veilige heen- en terugreis en natuurlijk een gezellige tocht!

Noorse Kerstman met Hollands tintje......

Tot zover,

Groeten, Adri.

Contrasten.

Wisselvallig. 

Het weer is nogal wisselvallig de laatste tijd, na een rustige week met temperaturen rond het vriespunt en de laatste dagen met lichte vorst hebben we nu weer een week in het vooruitzicht met veel regen.
Het ziet er naar uit dat we een sombere natte kerst gaan krijgen. Niets aan te doen, en ik vind het prima zolang er geen sneeuw op de wegen ligt, dan kan er tenminste gefietst worden!
Dus die witte kerst gun ik graag aan Nederland dit keer...........

Ongeacht het weer rij ik sowieso met de kap erop, ook bij droog koud weer. De ene keer dat ik het niet kon laten om open te rijden werd dat gelijk "gestraft" met een pijnlijke luchtpijp, en dat heb ik liever niet. Mijn luchtwegen zijn daar iets te gevoelig voor, en verkoudheden moet ik zien te voorkomen.

Natuurlijk  heb ik liever droog koud weer dan die nattigheid nu, door de regen fietsen is niet altijd een pretje.
Het rijden met de kap in de nieuwe situatie met het extra viziertje bevalt tot nu toe prima, nog een enkele keer de druppels van de bril vegen, en nog af en toe in de steilste klimmen wat beslaan van m'n bril, maar er valt goed mee te leven zolang.
Het ergste blijven de tegenliggers, zeker met druppels op het vizier heb je door het strooilicht nogal slecht zicht. En veel ritten zijn in het donker uiteraard, de dagen zijn kort, het is pas echt goed licht om 09.30h en om 16.00h is het gewoon weer echt donker. Wat inhoud dat ik ook in de normale 8 uurs ochtenddienst op de terugweg in het donker val..........
Als het dan ook nog regent is het asfalt ook geheel zwart, en lijkt alles nog donkerder en is het zicht navenant.
Nou ja, nog maar een paar dagen, dan hebben we de korste dag alweer, en daarna gaat het weer de goede kant op!

Onderstaande foto's van ons uitzicht geven de contrasten goed aan, de eerste is van het morgenrood op 15 december, om 10.36h(!), de rest zijn vandaag 18 december gemaakt om 13.07h.
We zijn in de wolken met ons huis, maar zo letterlijk als vandaag hoeft nou ook weer niet ......;-)))
Net als ik ook in de wolken ben met m'n Strada, maar zoals gisteren op zowel heen- als terugrit door de wolken rijden is net weer iets minder prettig, zeker als je nog redelijk wat tegenliggers hebt die tegen beter weten in toch proberen die mist te doorboren met hun groot  licht...........

Morgenrood om 10.36h.

Iets meer bewolking vandaag........

Rondom in de wolken, op 55 meter hoogte.

Onderhoud.

Toch weer redelijk kunnen fietsen tot nu toe, al ruim 700 km gereden deze maand, met zelfs nog 3 dagen dat BOB bleef staan, vanwege de weersomstandigheden (2x) of omdat ik een rustdag nodig had.

Ook vandaag sloeg ik daarom over, en had wat klein onderhoud. De gewone controleronde, remmen, wielen, schakelen en ook de sporing weer eens nagemeten en een tikje bijgesteld. 

Ik ben nog elke keer verrast door het gemak van het sporingshulpstuk van Peter de Rond, daarmee kan je in een paar tellen je sporing op de mm nauwkeurig stellen zonder je kogelkoppen los te moeten maken. Dat zou eigenlijk standaard op onze fietsen moeten zitten volgens mijn bescheiden mening.....

Makkelijk hulpstukje!

Verder de kettingrol eruit gehaald en gecontroleerd, dat ding begint O-ringen te vreten de laatste tijd. 

Mijn laatste kunstof kettingrol is volledig versleten, dus word bedankt voor bewezen diensten en verhuisd naar het ronde archief. Nu is er een kettingrol met alu-krans gemonteerd, eens kijken hoe lang die dienst kan doen.

Tot slot de ketting schoongeveegd en opnieuw gesmeerd.

Onverwachte meevaller.

Tijdens het opruimen van m'n werkbankje vond ik tussen de spullen de 2 trapasklemmen van BOB die gebroken waren, en toen ik ze naast elkaar legde dacht ik iets te zien, maar het drong eerst niet door.

Toen viel het kwartje, en jawel beide klemmen waren op verschillende zijden gebroken, en wel zo dat er 2 juiste helften overbleven en ik dus van 2 kapotte klemmen 1 goede kon samenstellen.

Toch nog een meevaller, dan heb ik weer 2 klemmen op reserve!

Zo zie je maar, niet gelijk alles weggooien levert soms nog een meevallertje op!

Tot zover,

Groeten, Adri.

Kaptest met extra viziertje.

Antispat.

Als het regent heb je minder zicht dan normaal, zeker in de herfst/winter als de kap op de fiets staat.
Door de hoge luchtvochtigheid buiten en ook in de fiets beslaat het vizier sneller dan in droge weersomstandigheden. Oplossing is dan het vizier op een kier openen, om zodoende voldoende luchtstroom via de deflector op het vizier te krijgen, zodat het weer dampvrij kan worden.
Of, zo als ook enkelen dat hebben, een "hap" uit het  vizier knippen, zodat je altijd een kier hebt om doorheen te kijken, en ook altijd genoeg luchtstroom om je vizier dampvrij te houden, ook in gesloten toestand.
Ook bij mij is er een hap uit het vizier, zolang de snelheid hoog genoeg is werkt dat prima om het vizier dampvrij te houden. Tijdens beklimmingen zakt de snelheid wel zover dat er damp neerslaat op het vizier, maar tijdens het klimmen gaat m'n vizier sowieso verder open, anders krijg ik het veels te warm!

Tijdens regen echter komen er met de luchtstroom ook druppels mee naar binnen, op zich niet zo erg, maar als brildrager niet prettig. Van de druppels op het vizier heb je niet veel last, door de hap uit het vizier kijk je er toch onderdoor, maar druppels op de bril heb je liever niet.

Om binnenkomende spatten regenwater en koude wind tegen te gaan zijn er een paar aanpassingen aan de kap gemaakt.
Om opspattend water op het liggende deksel tegen te gaan kwam Wim Schermer een tijd geleden met een oplossing, beplakken van het matte deel voor het vizier met een soort druppelvanger.
Wim teste met verschillende materialen, voor het lezen van zijn test, klik hier.

Onder meer valt in deze test te lezen dat lusjesklittenband goed werkt als spatvanger, dat is makkelijk, dat  heb ik voldoende in voorraad.
Het volledig beplakken van het matte deel voor het vizier voorkomt grotendeels het opspatten van de regendruppels, zodat er veel minder met de luchtstroom mee naar binnen gaat.
Die druppelvanger werkt al zeer behoorlijk, maar toch komt er nog steeds spatwater binnen.
Naast de druppels op het deksel zijn er natuurlijk ook druppels die op de "motorkap" opspatten, en die worden dan weer wel  meegenomen in de luchtstroom, zeker bij hogere snelheden (afdalingen) komt er dan toch nogal wat binnenvliegen en m'n bril bespatten.

Ook daarvoor bedacht iemand een oplossing:

Extra viziertje.

Het plaatsen van een extra viziertje, voor het grote vizier op het liggende deksel. Dit idee zag ik voor het eerst bij DF-Questikel, Peter maakte iets dergelijks op zijn DF-XL kap, zie  hier.
Het idee is dat het viziertje de luchtstroom en druppels voor een groot gedeelte over de kier in het vizier heen "loodst", zodat er minder spatten binnen komen, en ook minder koude lucht als het vriest.

Heel eenvoudig en makkelijk te maken, dus waarom niet proberen?
Een klein stukje lexan, even globaal de maat bepalen en knippen. Pootjes en klittenband eraan bevestigen en op het deksel neerzetten.
De beste plaats moet dan empirisch worden bepaald, dat is enkel een kwestie van door de regen fietsen, en het viziertje af en toe eens te verzetten.

Hieronder een paar foto's, beelden zeggen vaak meer dan woorden!

Hoe werkt het in de praktijk?

Behoorlijk goed kan ik wel zeggen, na ongeveer een week met redelijk tot veel regenritten. De binnenkomende regenspatten zijn toch zeker met 80% afgenomen, net als de koude luchtstroom. Toch komt er nog voldoende frisse lucht binnen om het niet benauwd te krijgen.
In mijn geval is het viziertje  ongeveer de breedte van de matte strook, circa 25 cm, en ongeveer 6 cm op het hoogste punt. De plaatsing die mij het best beviel is op 15 cm voor de voorzijde van de deflector, oftewel 20 cm van de kaprand.

Gevallen waarin het minder goed werkt zijn er ook, bij sneeuwval en echt stortregenen moet door het slechte zicht de snelheid aangepast worden.
Waar je dan last van krijgt is beslaan van de bril, door de opstijgende warme vochtige  lucht vanuit de fiets, ook erg lastig en vaak helpt het dan vrij weinig om het vizier verder te openen, dan krijg je weer te veel regen of sneeuw binnen.
Maar dat zijn eigenlijk al extreme omstandigheden, voor normaal regenweer zal deze combinatie voor brildragers vaak een grote verbetering betekenen.
Voor mij is het een blijvertje!

Kapwatjes.

Dit verhaal is uiteraard enkel interessant voor kapwatjes, waar ook ik toe behoor. Ieder kan natuurlijk voor zichzelf uitmaken of een kap noodzakelijk is.
Voor mij is het in de winter een uitkomst, te koude lucht vind ik niet lekker om in te ademen, en ook in de regen is de kap een onmisbaar deel van de fiets geworden.

Quezzzt ziet meer in een oplossing van een kap met veiligheidsglas en ruitenwisser, die binnenin dampvrij gehouden zal worden door een ventilator.
Een interessant project om te volgen!
Omdat ik brildrager ben zie ik daar zelf niet zoveel in, dan loop ik denk de kans dat de ruit mooi dampvrij is, en m'n bril alsnog beslaat, dan ben ik net zover...........Maar het gaat misschien wel goed werken, het is even afwachten tot Quezzzt zijn project afgerond heeft en we weten hoe het werkt met een dergelijke kap.
Voor dat beslaan van m'n bril is wellicht ook wel een oplossing voor te bedenken, en ik heb al een idee, maar dat laat ik nog even "rijpen" voor er eventueel iets geknutseld gaat worden.......


Tot zover,

Groeten, Adri.