maandag 28 september 2015

Drie jaar velomobiel.

De tijd gaat snel........

Het lijkt nog niet zo lang geleden dat Strada 119 opgehaald werd in Dronten, maar toch is er weer al drie jaar voorbij!

In die drie jaar is veel gebeurd, er zijn de nodige kilometers gefietst, zowel woon-werk als recreatief.
Na drie jaar zijn 31843 kilometers afgelegd, en allemaal met plezier.........
Natuurlijk was het van tevoren een beetje gokken of het wel te doen was om in de omgeving waar wij wonen te fietsen met een velomobiel, wat toch wel een redelijk zware fiets is om hellingen mee op te rijden, maar ik kan nu uit ervaring zeggen dat het ondanks de circa 570 hoogtemeters op elke woon-werkrit goed te doen is, ook zonder e-ondersteuning!

Eigenlijk weet je van te voren niet goed waar je aan begint als je een velomobiel aanschaft, het is net of zo'n ding verslavend werkt, je gaat gewoon meer fietsen!
Naast fietsen is ook het bloggen een vast onderdeel geworden dat bij de hobby hoort, voorlopig heb ik nog steeds plezier in om af en toe een stukje te publiceren. Het leuke van bloggen is het onderlinge contact, door het delen van ervaringen krijg je vaak nuttige tips en de vaak leuke discussie's die ontstaan via de diverse commentaren.

Fietsonderhoud aan de racefiets deed ik grotendeels al zelf, dus toen de Strada kwam zou ik dat onderhoud ook zo veel mogelijk zelf proberen te doen, en zien hoe dat ging.

Wat heb ik ondertussen veel bijgeleerd!
Deels noodgedwongen door mijn locatie en een aantal ongelukkige voorvallen die wat schade's opleverden, deels door slijtage waardoor er onderdelen vervangen moesten worden.
Een velomobiel is toch heel anders dan een racefiets, en sommige onderdelen zijn wat moeilijker bereikbaar als je alleen werkt. Het afstellen van de versnellingen is wat dat betreft een goed voorbeeld............Hoewel dat de laatste keer ook al veel sneller ging, het is meer de juiste opstelling vinden lijkt het, en natuurlijk zou het af en toe handig zijn om telescooparmen te hebben met aan elke arm minimaal 2 handen.........maar tot nu toe red ik het nog in de originele opzet.
Naast sleutelen aan de velomobiel moest ik ook aanleren om met glasvezel/carbonweefsel en epoxyhars te werken, en plamuren, schuren en verven/lakken een beetje onder de knie te krijgen.
Dat lukt ondertussen allemaal vrij aardig, op het verven na dan, dat is niet geweldig gelukt. Maar er zit een laagje op, en het is waterdicht.........En BOB fietst net zo lekker!
En als je al eens iets niet weet is een mail of telefoontje naar Dronten vlug gedaan, de heren staan altijd klaar met goede adviezen en sturen als het nodig is per direct een noodzakelijk onderdeel naar je op. Prima service!

Terugkijkend heeft de aanschaf van een velomobiel me veel opgeleverd, zowat het hele jaar door kan er nu gefietst worden, ook als het regent, want ook ik ben van begin af een  "kapwatje"!
En de conditie op peil houden is nu ook in de winter geen enkel probleem............
Enkel sneeuwval en stormwinden houden BOB onder z'n afdak, alle andere dagen fietst ik liever dan de auto te pakken om die 73,3 km woon-werkkilometers af te leggen.
Wat mij betreft is de Strada de beste fietsaankoop  die ik ooit gedaan heb, ik had het bestaan van dit soort fietsen alleen veel eerder moeten ontdekken..............

Een kleine foto terugblik van de afgelopen jaren:

Ophalen van Strada 119.

Onderweg in Noorwegen.

Thuis afladen.
Winterbanden.


Mijn andere fiets, daar maak ik jaarlijks tussen de drie- vierduizend kilometers mee.

Langs de weg hangt wel eens een "ijsje".

Ontmoeting met "Viking" Cees in Eidfjord.

Op de afsluitdijk, op weg om een tegenbezoek af te leggen bij Cees Roozendaal.

Meefietsen met Johann Schouten langs het Sørfjord. 
Plamuren en schuren.

Nieuw verflaagje..........
Overstap  naar ovale kettingbladen.
En de Peter de Rond manier van sporing stellen........


Eigengemaakt carbon afdekkapje.

Topless..........

Krak!!!!

Glasvezel voetenbakjes.

Weer om thuis te blijven.............

Een van m'n schade's...........

Reparatie in uitvoering na de "hertenjacht"..........

Met Paul MGINL op CV 2015.

En met Wilco en "De Bak", ook op CV 2015. 

As trekken.

Wiel spaken.

Voorpoten veren vervangen.
Achterderailleur afstellen.






Tot zover!

Groeten, Adri.

woensdag 23 september 2015

Korte trip in het weekend.

Even weg......

Omdat ik uit de nacht kwam, en Ina nog een late dienst had dachten we eerst op zaterdag weg te rijden voor een kort uitstapje, maar omdat op zaterdag minder goed weer gemeld werd verschoven we de vertrekdag naar zondag, om dan gelijk na het ontbijt weg te rijden.
We wilden een rondje rijden over een bergpas waar we vorig jaar eens in de schemer over reden en die ons mooi leek om in het begin van de herfst te zien.


Bijna bezoek.......


Bijna nog hadden we bezoek gehad, op zaterdagavond rond 22:30 u stuurde Wim Schermer een mail, hij was met een gezelschap Tesla's door Noorwegen aan het rijden, en verbleef in Eidfjord. Op zondag zouden ze Kinsarvik passeren. Als ik het leuk zou vinden kon Wim even vooruit rijden en heel kort even langs komen.
Dat zou ik wel leuk vinden, maar mailde terug dat we hadden gepland om weg te rijden, dus dat zou enkel lukken als het vroeg was.
Het ging dus niet door, Wim belde rond 08:00 u en zei me dat hij onze plannen niet wilde verstoren, en dat we dan gewoon konden wegrijden volgens planning. Die ontmoeting zouden we nog tegoed houden........

Zo doende waren we al om iets over half negen onderweg, richting Hardangerbrug, daarover heen naar Voss, waar we een tankstop hadden. Na het tanken in een ruk door naar Gudvangen, waar we een korte pauze inlasten alvorens door de tunnels te rijden.


Nærøyfjord, het smalste fjord van Noorwegen gezien vanaf  Gudvangen.

Na de stop rijden we verder op de E 16 en rijden door de Gudvangentunnel (11 km) en bijna gelijk daarna door de Flenjatunnel (5,5 km) en passeren Flåm. Na Flåm komt de kortere Fretheimtunnel (1,5 km) en vervolgen de weg naar Aurland, waar we de Lærdalstunnel inrijden. (24,5 km) Als we daar doorheen zijn blijven we de E 16 volgen en hebben nog een deel tunnels, totdat we aan het de afslag naar de 53 komen, de Tyinvegen, de weg over het Filefjell. De onderstaande foto's zijn langs de E 16 genomen, op de laatste is te zien dat er nog werk in uitvoering is.






Filefjell op.

Gelijk na het oprijden van de 53 parkeren we om wat te eten, inmiddels is het al 13:00 u geworden. Op de parking nemen we al wat foto's, de herfstkleuren zijn al goed zichtbaar op de hellingen rondom ons.










Na onze stop rijden we verder en worden al vlug getrakteerd op een mooi uitzicht over Tyin, het meer waar de 53 langs loopt. In de verte liggen de hoge witte pieken van Jotunheimen Nasjonalpark.






Boven en onder: Hutjes op de heide.


Rustig rijdend genieten we van het uitzicht en het prachtige weer dat we vandaag hebben. Dan dalen we via de haarspeldbochten af naar Øvre Årdal.




In het dal ligt Øvre Årdal.

Hier dus.......


Mooie tekening in de stenen.


Het Årdalsvatnet.
We volgen de 53 verder en rijden naar de veerpont Fodnes-Mannheller, waar we het Sognefjord over steken. We rijden naar een overnachtingsplaats waar we graag staan, de parking bij Bøyabreen, circa 40 km boven Sogndal aan wegnummer 5.
De gletscher ligt prachtig in het licht als we aankomen, we maken gelijk de wandeling naar het gletschermeer en maken wat foto's. Op het meer drijven zelfs nog wat ijsschotsjes, dat zagen we wel eerder vroeger in het jaar, maar nog nooit in september.











De bekende "zwarte sneeuw".......

Nog ijsschotsjes op het meertje.



Ook hier al wat herfstkleuren......
's Avonds is goed te voelen dat het koud gaat worden 's nachts, dus starten we de dieselwarmer in de camper. De volgende morgen is de buitentemperatuur + 3 graden, de verwarming was beslist geen overbodige luxe!

Weer huiswaarts op maandag.


Na het ontbijt rijden we huiswaarts, en stoppen even bij de parking boven, waar het uitzicht over het Fjærlandfjord is. De wolken hangen laag vandaag.........

Fjærlandfjord.
Na deze stop gaat het omlaag naar Sogndal, en over de 55 via Hermansverk en Leikanger naar Hella, waar we de veerpont naar Vangsnes nemen. Daar gaan we via de 13 naar Vik, waar we eten en even winkelen. Dan via de altijd mooie route over Vikafjell waar we een paar korte stops en een lange wandeling inlassen. Verrassend genoeg liggen er nog grote sneeuwplakken her en der op de hellingen, dat hebben we hier nog niet eerder gezien in september. Een resultaat van de vele sneeuwval afgelopen winter en de nogal koude zomer waarschijnlijk.

Na de wandeling drinken we nog koffie ter plaatse en rijden huiswaarts. We hebben weer mogen genieten van een paar prachtige dagen!

Uitzicht over Vik en het Sognefjord.


Ook dit stuk steen gaat neervallen, slechts een "questie van tijd".......
Leisteen.
Oud weggetje langs de Storehaugtunnel op Vikafjell.

Zelfde plaats in panorama.


Tijdens de wandeling.





Soms  lijken het wel landkaarten.......






Daar ginds staat de camper.........

Na thuiskomst weer schoonmaken en opruimen, vanavond weer de nachtdienst in ........

Als je dan leest dat Velomobiel.nl personeel zoekt dat graag een beetje aan velomobielen sleutelt en ook wat kan lamineren en plamuren zou je bijna solliciteren.........
Maar dat komt wat te vroeg, het zou een droombaantje zijn om als vervroegd gepensioneerde te gaan doen, je zou er terug voor verhuizen...............
Ze hebben natuurlijk liever een vakman dan een goedbedoelende amateur zoals ik, maar een beetje dagdromen is toch wel toegestaan? ;-))


Tot zover,

Groeten, Adri.