Voorjaar!?

Temperaturen gaan omhoog.

En dat is gunstig, want dan kunnen de spijkerbanden er eindelijk weer af! Ze zijn er vrijdag af gegaan, en de Michelin Diabolo's  liggen weer om de voorwielen, achter is de dikke Suomi vervangen door de nog lang niet versleten Continental TravelContact.
En wat heb ik weer lekker gereden gisteren! Een heel ander gevoel gelijk, en de gemiddelde snelheid gelijk 4 km/u hoger...........

Beetje met horten en stoten gefietst de laatste 2 weken, veel slecht weer gehad met harde wind, veel regen en af en toe nog een paar van die kwakkeldagen met natte sneeuw en een paar graadjes vorst. Altijd vervelend, die laag sneeuwblubber, fietst een stuk zwaarder dan normaal, en als het net bevriest krijg van die vervelende harde randjes waar je achterwiel soms wat ongewenste reacties op geeft.

Maar goed, de eerste bloembollen steken nu de kop op, de nachttemperaturen blijven boven de +4 ºC, dus de spikes konden er af!
En een ander gunstig vooruitzicht is dat Deildo nog maar 1 week dicht is, vanaf maandag 3 april kan ik weer woon-werk verkeer gaan fietsen, daar kijk ik ook naar uit!

Soms nog wat sneeuwbuien......

Selfie in de spiegel.

Niet geweldig............

Nu Deildo afgesloten is kan ik stoppen in de bocht waar de spiegel staat........

Waar ik dit uitzicht heb iets verder.

Velure aan de overkant.

 Verder heb ik al een aantal keren gereden met het molentje, en ja, dat werkt. Maar het is nog niet helemaal hoe ik het wil, de mast moet nog wat aanpassing krijgen, die hangt nogal door in de afdalingen. En dan knippert het lichtje meer naar de vliegtuigen dan naar de auto's, niet precies de opzet van het geheel. Er is iets in de maak, dus dat verhaal krijgt nog een vervolg.......

Tot zover,

Groeten, Adri.

Klap van de molen?

Nieuw zichtbaarheidsprobeersel.

Heeft Adri een klap van de molen gehad? Volgens sommigen in de buurt wel, je moet wel gek zijn om naar je werk te fietsen in zo'n raar geval als je een auto tot je beschikking hebt...........

Maar goed, zelf denk ik dat ik normaal ben, wat natuurlijk een ander moet zeggen, niet ikzelf...;-))

Het nieuwe probeersel, de titel geeft het al aan, is een molentje. De knippermast had naast de witte LED's voor en de rode LED's achter, ook nog een reflecterend lint als een soort vlaggetje, om ook overdag zichtbaar te zijn, als in de volle zon de lampjes minder prominent zichtbaar zijn.
Nou is er wel eens opgemerkt dat een vlag geen nut heeft, want die wappert op snelheid strak achter de mast en is dan enkel van de zijkant zichtbaar, niet van voren af gekeken.
Is wel een punt misschien, en dat zette me aan het denken hoe dat eventueel anders zou kunnen.

De voorlopige uitkomst is een knippermast met een molentje, met verticale as. Die zie je van alle kanten even goed, en op de wieken is reflectiemateriaal geplakt, zodat het ding wellicht ook in zonlicht zichtbaar is. Door de rijwind moet het molentje dan gaan draaien, en door de licht heen en weer zwaaiende mast moet het geheel genoeg opvallen om ook overdag gezien te worden.

De respons op de knippermast is tot nu toe enkel maar positief geweest, een aantal automobilisten heeft al aangegeven dat ik door die mast al van verre te herkennen ben in het donker, en dat was ook de bedoeling ervan.
De discussie of er wel of geen "vlaggenmast" op een velomobiel thuishoort laat ik aan me voorbij gaan, zichtbaarheid is veiligheid, dus daarmee is de mast een blijvertje, en komt ook op de opvolger van BOB te staan.
Inderdaad, het is "not done" en ziet er niet uit, maar is functioneel, dus wat mij betreft is de discussie daarmee gesloten. Iedereen mag natuurlijk zijn/haar eigen mening daarover hebben........

Beelden zeggen meer dan woorden, dus:

De tot nu toe in gebruik zijnde mast.

Het nieuwe probeersel, voorzijde.

En achterzijde.

 En bewegende beelden, zonder en met licht knipperend:

Tot zover,

Groeten, Adri.

                                                                                                                                                                       

Korte ritjes.

Kilometers sprokkelen.

Daar komt het een beetje op neer, kilometers maken als het kan. Omdat Deildo dicht is fiets ik geen woon-werkverkeer, onmogelijk omdat de boot een voetgangersboot is, met geen voorzieningen om vervoersmiddelen mee te nemen. Zeker geen voertuigen ter grootte van een velomobiel......
Jammer, maar het is niet anders, we moeten het er mee doen. Het komt er nu wel op neer dat van de 6 "donkere" maanden (oktober, november, december, januari, februari en maart) Deildo precies de helft geheel afgesloten geweest zal zijn. Want van 17 oktober tot 18 december (8 weken) en van 27 februari tot 3 april. (5 weken) Totaal 13 weken, dat is doodgewoon ¼ deel van een jaar! Je vraagt je af hoe moeilijk het kan zijn om een weg lawineveilig te maken, overlast voor het verkeer bij wegwerkzaamheden is normaal in Noorwegen, net als wachttijden, maar zoals hier gebeurd is toch vrij uniek, zelfs voor Noorwegen. Het is natuurlijk lastig dat er geen enkel alternatief is, een parallel liggende weg zou veel oplossen, of een veerboot die vaker ging, en meer capaciteit had.......

Maar goed, klagen helpt niet, dus is het met eigen auto naar Lofthus, bootje op naar Børve, en met een bedrijfsauto naar het werk. 's Middags vice versa natuurlijk.
En dan is het een gelukje dat de dagen weer langer worden, dus na thuiskomst is het dan eten, hond uitlaten en daarna BOB uitlaten. Vaak maar 30 tot 35 km 's avonds, maar dat geeft niet, net voor donker terug thuis, en dan heb ik toch even het gevoel meegepakt, en ben "gelucht".

Weekenden kan je dan wat verder, tenminste, als het weer meewerkt. Wat het zondag niet deed, vliegende storm, met windstoten die te hard waren om me met BOB buiten te wagen.
Maandag en dinsdag vielen dan weer veel mee, de wind was er nog, maar was net wat rustiger, en trok terug aan toen ik terug was van fietsen, had ik mooi even geluk! Daarnaast reed ik zelfs nog even in de zon, op beide avonden, niet meer dan een paar honderd meter, maar toch........

Bu, maandagavond.

Bu, dinsdagavond.

Dinsdagavond terug naar huis gaat de zon onder.

Vandaag (woensdag) op het werk sneeuwde het al vanaf 12:00u, maar toen we op 3 kilometer van Kinsarvik waren stopte het en was er geen vlokje meer te zien, en er lag ook niets op de wegen!
Thuisgekomen dus weer snel de vaste routine, en zo vlug mogelijk met die Bobslee weg! Onderweg naar Bu zag ik in m'n spiegels al dat het achter me er niet best uitzag, alles werd grijs..........
Maar iets vlugger gekeerd dan normaal, maar op het keerpunt begon de eerste motsneeuw al te vallen......en dat werd niet minder op weg naar huis! Maar alles ging goed, net de laatste klim naar huis was wat lastig. Die klim is 500 meter lang, maar m'n achterwiel heeft zeker 1500 meter afgelegd op dat stuk.........Maar ik kwam zonder uit te moeten stappen thuis, al deed ik de wapenspreuk van Zeeland wel eer aan..........

Woensdagavond, net terug thuis.......

En voor de liefhebbers, nog een klein filmfragmentje:

Tot zover,

Groeten, Adri.

Podbike.

Elektrische vierwieler, vervolg.

Zoals ik aangaf in de antwoorden op de reacties kom ik nu terug op de Podbike, de elektrische vierwieler van Noorse makelij.
Niet te verwarren met de Podride, dat is een Zweedse vierwielige velomobielachtige, ook met e-assist en een body van tentdoekachtig materiaal. Van de bewuste Podride zijn al filmpjes op YouTube te zien, dat zal bij de Podbike nog even op zich laten wachten, de prototypes worden momenteel gebouwd.

Podbike.

Podride.

 Podbike.

De bedenker van deze velomobielachtige is Per Hassel Sørensen, die zijn master thesis deed met deze fiets als onderwerp.
Hij kocht in 2010 een Alleweder bouwpakket, bouwde de fiets en monteerde gelijk een achternaafmotor. Daarna begon hij met het experimenteren met batterijen, om zodoende de beste autonomie te vinden. Deze Alleweder werd door hem 5 jaar gebruikt als woon-werkvoertuig, en bracht hem op het idee om een beter alternatief voor dit soort fietsen te ontwikkelen.

Uitgangspunt was het construeren van een mens aangedreven voertuig met elektrische ondersteuning, dat probeert het comfort en gebruiksgemak van de auto te combineren met een lage milieubelasting en de gezonde beweging van fietsen.
Mede omdat de CO² uitstoot in Noorwegen de laatste 20 jaar zowat verdubbeld is, vond Per Hassel Sørensen dat een dergelijk voertuig een plaats op de markt zou moeten hebben.

Mooi uitgangspunt, steekhoudende argumenten, maar ook een erg ambitieuze doelstelling. Want een dergelijke fiets moet nogal aan wat eisen voldoen, die dan ook worden genoemd in de thesis.
De master thesis ligt op het internet, en is te downloaden als iemand interesse heeft:
Velomobile redefined




En het grootste probleem is niet behandeld in de thesis, dat is hoe het grote publiek te interesseren in velomobielen en ze uit de auto te krijgen en natuurlijk in de Podbike..........
De man is echt niet helemaal wereldvreemd, dat probleem zal iedere velomobilist begrijpen!

Hierbij zijn een aantal unieke oplossingen verzonnen om het gat tussen velomobiel en auto wat kleiner te maken voor het gros van de bevolking, lees: de standaard in de auto stappende Noor, als er meer dan 800 meter (!!) dient te worden afgelegd. Geloof het of niet, daar is onderzoek naar gedaan, en die afstand schijnt het breekpunt te zijn!

Goed, om het verhaal niet te lang te maken, de planning hoe het beestje opgezet zal worden:

1. Vier wielen voor een goede stabiliteit, gekozen zal worden voor de standaard maat van velomobiel voorwielen, de bekende  ERTRO 406 die allen dezelfde breedte zullen hebben;
2. Maximale breedte 800 mm, zonder spiegels en uitstekende wieldelen, om nog door een deur te passen en ruimte genoeg te hebben voor kreukelzone's naast de berijder;
3. Maximale hoogte 1100 mm, een compromis om niet te veel luchtweerstand te hebben;
4. Ooghoogte bestuurder 750-800 mm, vrij laag, maar nodig om het zwaartepunt laag te houden;
5. Moet onder de standaard plafondhoogte in Noorwegen (2400 mm) verticaal geparkeerd kunnen worden op de achterkant;
6. Grondspeling minstens 100 mm, om over de standaard verkeersdrempels(100 mm) heen te kunnen;
7. Kleine draaicirkel, moet een U-bocht kunnen maken op een normale weg;
8. Zwaartepunt zo laag mogelijk, om kantelen in de bochten te voorkomen, bochtsnelheid hoog te houden en onnodig remmen te voorkomen;
9. Maximaal leeggewicht 50 kg, inclusief batterijen;
10. Maximaal leeggewicht  op de voorwielen 15 kg, om makkelijk verticaal te kunnen parkeren;
11. Nominale massa 120 kg: 50 kg fiets, 70 kg rijder, maximaal toelaatbaar gewicht 200 kg: 100 kg rijder, 25 kg kind, 25 kg bagage;
12. Plaats voor 1 volwassene tussen de 140 en 200 cm en 1 kind van 7 jaar/25 kg max.;
13. Electronische transmissie(hybrid drive) met 2 naafmotoren achter, geen ketting, aandrijfassen, differentieel, versnellingen en dergelijke nodig, een onderhoudsvrije aandrijflijn;
14. Moet voldoen aan de Europeese regels voor electrische fietsen met ondersteuning tot 25 km/u, dus geen speed-pedelec;
15. Moet zonder assistentie batterij ook volledig als fiets te gebruiken zijn;
16. Transmissie batterij moet werken (laden en ontladen) tot - 30 ºC, de tractie batterij moet werken tot - 10 ºC, en makkelijk te verwijderen zijn om binnenshuis te kunnen laden, tevens moet de tractie batterij op slot gezet kunnen worden in de fiets om diefstal te voorkomen;
17. Zo goed mogelijke passieve veiligheid zonder extra gewicht toe te voegen;
18. Aerodynamische carrosserie om een zo laag mogelijke luchtweerstand te verkrijgen;
19. Bagage capaciteit van 150 liter (zonder kinderstoeltje), trekhaakvoorbereiding;
20. Achterkant hydraulisch op te heffen voor makkelijk in- en uitstappen en verticaal parkeren;
21. Weersbescherming door een volledige koepel;
22. Uitstekende ventilatie om de warmte van de berijder af te voeren en condensatie te voorkomen;
23. Atractief uitziende en goed afsluitbaar, alsmede goed te bevestigen aan een "vast" object om diefstal te voorkomen;
24.Chassis gemaakt van gepopnagelde aluminium platen;
25. Alle delen makkelijk recycleerbaar, geschatte levensduur voertuig circa 25 jaar of 250.000 km.

Redelijk ambitieuze plannen lijkt me, maar de thesis ziet er wel erg doordacht uit, met veel theorie aangaande alle aspecten.
Alle plaatjes zijn te zien in het originele rapport.

De velomobielervaring van de man helpt wel, hij gaat mee in de meeste eisen die gesteld worden aan velomobielen: eenzijdige ophanging van de wielen alsmede vering en demping op alle wielen. Sturen zal gebeuren zoals in Orca en WAW, met 2 sticks, remmen met schijfremmen rondom.
Zoals ik al schreef in het eerste bericht is de geschatte verkoopprijs circa NOK 50.000,-- (circa € 5500,--).
Hoeveel compromissen onderweg nog gesloten moeten worden in de bouw weet ik niet, maar er zullen wel een paar struikelblokken op de weg liggen verwacht ik.

Met de pedalen zal een omgebouwde trapasmotor worden aangedreven die als generator functioneert, en stroom levert aan de transmissie batterij, die verbonden is met de power regel unit, die op zijn beurt alles regelt en de voortstuwing van de motoren stuurt.
Wat lastig uit te leggen voor een leek op electronisch gebied, maar het schijnt te werken.

Inmiddels heb ik wat mailcontact gehad met de man zelf, hij komt op mij over als bonafide.
Of het wat worden zal met dit project? Afwachten, er zijn inmiddels wel meer dan 200 voorbestellingen geboekt, dus ik ben niet de enige  die geloof heeft in het slagen van dit project.

Tot zover,

Groeten, Adri.

Explosie.

Deildo weer dicht.

De reden dat ik weer 5 weken geen woon-werkverkeer kan fietsen zien jullie via de volgende link:

Deildo

Tot zover,

Groeten, Adri.