zondag 28 augustus 2016

Klein werk en X=N+1.

Klein werk.

Wat kleinigheidjes kan je altijd wel tegenkomen als je redelijk wat kilometers maakt, dat zal iedereen wel herkennen.
Zo had ik weer eens een kraakgeluidje uit het vooronder, en dan rust de verdenking al snel op de trapasklemmen.
Dat bleek ook te kloppen, er was er weer ééntje gebroken.
Nu heb ik nog één alu-klem in reserve, en daarnaast heb ik er twee stalen, die ik meenam uit Dronten toen we daar langs gingen voor de proefritten.
Naast die breuk had ik onlangs nog een breuk in een aluminium onderdeel, maar daar kon ik even mee leven.
De linker lampsteun naast de spiegel was afgebroken, maar door wat verbuigen van de rest en een gaatje boren kon ik het ding nog wel gebruiken. Nou was dat verbuigen natuurlijk ook niet echt goed voor de steun, en hoewel bruikbaar wilde ik toch een setje nieuwe, de winter en daarmee de donkere periode komt er aan, ik wil er wel op kunnen vertrouwen!
Een setje nieuwe lampsteunen besteld, en gemonteerd toen ze bezorgd waren.

De oude lampsteunen en de trapasklem.

Beetje aangepast nog wel bruikbaar.

De nieuwe lampsteunen.

Veel langer die nieuwe!

Gemonteerd.

Theo vroeg me hoe het kwam dat de steun kapot gegaan was. Ik dacht door trillingen en overbelasting. Het oude model was korter en had twee knikken in de bevestigingsstrip. De linker was te kort om mijn lichtkanon op te zetten, dus had ik de steun verlengt met een stukje bezemsteel.
Dat werkte prima, maar trilde wel veel. Theo vond het ook wel logisch dat die steun na een aantal jaren gebroken was met mijn gebruik ervan.
De nieuwe zijn langer en de constructie is zodanig dat de trillingen veel minder zijn.
Daar kunnen we de winter weer mee in!


De oude verlengde steun.

Met het "lichtkanon" erop.


De nieuwe trapasklem liet het vooronderlijk gekraak weer gelijk verdwijnen, ook weer opgelost!

X=N+1.

De voor fietsers bekende formule! Er is dus een fiets bijgekomen in de collectie, niets wereldschokkends, gewoon een handig hebbeding.
Het leek ons handig om een vouwfietsje mee te hebben in de camperbergruimte, vaak nemen we geen fietsen mee als we zomaar een weekendje gaan, maar nu Ina ook een e-vouwfietsje heeft is het makkelijk om die ook in de berging te zetten en dan zonder fietsdrager op stap te gaan. Dan hebben we allebei een fietsje bij ons in geval we toch zomaar een stukje willen fietsen.
Ik maakte tijdens het wachten op de doorkomst van de renners in Mo i Rana tijdens de Artic Race een wandeling naar de plaatselijke vestiging van Biltema, om eens te kijken naar een vouwfietsje dat in de catalogus stond. (dit fietsje)
Dat fietsje hadden ze niet meer, maar de magazijnman had nog wel iets anders, dat was het laatste exemplaar en mocht weg als voor een mooi prijsje vertelde hij.
Maar eens bekijken dan, het was een vouwfietsje, maar bleek geen versnellingen te hebben. Een proefritje door de winkel leerde me dat het geen zwaar verzet had, en goed te manouvreren was. Licht ding en in een handomdraai op te vouwen.
Omdat het een single speed was twijfelde ik nog even, maar toen de man zei dat ik het fietsje mee kon krijgen voor NOK 450,-- (± € 50,--), hapte ik gelijk toe, daar kon ik me geen buil aan vallen!
Al op de terugweg naar de camper bleken de hellingen geen enkel probleem, gewoon rustig aan, en je komt wel boven.
Ook de dag daarna, toen de start bij het poolcirkelcentrum was, werd het fietsje ingezet op de hellingen van het Saltfjellet, ook daar geen enkel probleem! Het enige probleem was omlaag, Ina reed gewoon bij me vandaan, dus echt licht lopende lagers zitten er wel niet in..........Door het kleine verzetje is meetrappen omlaag geen optie, je trapt gewoon in een vacuum lijkt het.....
Maar verder is het prima om mee te hebben en zo nu en dan eens te gebruiken.

De nieuwe aanwinst thuis.

Ready for take-off.........

Onderweg naar de poolcirkel.

Zomer???

Nou hier niet! De berichten uit Nederland zijn nogal "zonnig" om het mild uit te drukken, hier is het huilen met de pet op! Afgelopen week veel regen gehad en de weg is een paar keer afgesloten geweest omdat er grond/steenlawines gevallen waren, hetgeen wel vaker voorkomt bij veel neerslag.
Al met al lijkt het wel of de herfst al is begonnen, de temperaturen werken ook niet echt mee..........
En van de week staken de eerste paddestoelen zelfs al de kop op in ons gazon.......


Tja, het is niet anders, we moeten het ermee doen!

Tot zover,

Groeten, Adri.

zaterdag 20 augustus 2016

Er zat nog wat in het vat........

Een korte vakantie!

We hadden nog wat dagen ingepland in augustus, eigenlijk omdat we de Nederlandse paspoorten moesten vernieuwen, daarvoor moesten we een ritje Oslo maken, om bij de Nederlandse Ambassade de nieuwe passen te gaan regelen.
Maar dankzij de oplettendheid van vriendin Heleen, die een krantenbericht doorstuurde, konden we dit al in de vakantie in Nederland regelen.
Prima, dan konden we gelijk een nieuwe bestemming zoeken, en die was snel gevonden!
In augustus word in Noorwegen dit jaar voor het 4de opeenvolgende jaar  de Artic Race of Norway gereden, een 4-daagse rittenkoers voor profs.
Het woord Artic wil zeggen dat deze koers boven de poolcirkel verreden word, redelijk noord in Noorwegen dus.




Dag 1.

Maandagmorgen 8 augustus vertrekken we, met bewolkt weer. Via Eidfjord  rijden we over de Hardangervidda, Rv 7. Vandaar verder naar Geilo, waar getankt word en dan door naar Hol, waar we een lunchstop houden en een eindje wandelen. Verder naar Gol, daar de 51 op naar Fagernes en via Beitostølen en de Valdresflya naar Vågåmo om daar via de 15 naar Otta te rijden. Na de lunchstop is het gaan regenen, de anders zo mooie rit over de Valdresflya gaat nu door regen en laaghangende bewolking.
In Otta gaan we de E 6 op richting noord, Trondheim is de eerste grote stad die aangeven word.
Na Dombås rijden we de Dovrefjell op, en stoppen op een parking halverwege Dombås en Oppdal.
Voor vandaag is het mooi geweest, we wandelen nog een stukje over een onverhard paadje naast de parking en ontspannen nog wat voor we slapen gaan.

Dovrefjell.

De heide bloeit al.

Verschillende mossen. ▲▼


Ons wandelpaadje.

Dag 2.

Na het ontbijt gaat het verder noordwaarts, door Oppdal, Berkåk en Støren tot een stukje voor Trondheim, waar we even pauzeren.  Na de pauze gaan we verder, rijden door Trondheim en stoppen weer even een stuk buiten de stad. Na deze stop gaat het in één ruk verder naar Steinkjer, waar we de middagstop gepland hebben. We weten nog van onze trip in 2014 dat in het AMFI winkelcentrum daar een Thai café zit, waar je onbeperkt kan eten van een heerlijk thaibuffet. En dan doen we dan ook!
Na nog wat winkelen in het centrum gaan we verder noordwaarts, en stoppen redelijk vroeg in Grong, waar we wel eens eerder op een rustige parking stonden naast de rivier. Ook nu hebben we een rustige avond en nacht.

Slapen in Grong.

Dag 3.

Ook op dag 3 gaat het verder naar het noorden, we zijn nog niet op onze bestemming!  Nog steeds volgen we Noorwegen's hoofdader naar het noorden, de E 6. Voor de middag passeren we de grens van de provincie Nordland, daar waar onze bestemming ligt. We rijden door tot Mosjøen, waar we een middagpauze houden. Dan weer verder via Korgen naar Mo i Rana, en verder naar het noorden, we moeten de poolcirkel nog over om op de plaats van bestemming te komen.
's Avonds rond de klok van 7 bereiken we ons doel, Fauske, startplaats van de eerste etappe van de ARN.
Na wat karweitjes, zoals toilet legen en water bijvullen gaan we beiden nog een eindje fietsen, Ina op haar e-Move vouwfietsje, en ik op de meegereisde Scott. Niet ver, na een uurtje ben ik terug, maar lekker is het wel!
We vinden een rustige plaats voor de nacht op ongeveer 1500 meter van de start, en zijn benieuwd naar de dag van morgen.

Dag 4.

's Morgens op tijd weer op, en na het ontbijt even de stad verkennen. Vooral de straat waar de start straks plaats zal vinden uiteraard..........☺
We wandelen langs de havenpromenade, en zien van allerlei leuks. De hele stad is in feeststemming, iedereen is bezig met van alles rond de koers.
Ook iets typisch Noors is de oude harpoenboot die aan de kade ligt en via een groot spandoek uitschreeuwt dat er hier "HVALBIFF" te koop is. (Walvisbiefstuk!) De Noren zijn samen met de Japanners liefhebbers van walvisvlees, en jaarlijks word een quotum afgeschoten voor "wetenschappelijke" doeleinden. Jaja, die hebben we vaker gehoord.........
Als de eerste ploegenwagens en renners verschijnen heb ik ineens heel andere dingen te bekijken....................

Leuk bootje in de haven van Fauske.

Een deel van de haven.

Walvisvlees te koop! Allen daarheen.........:-(((

Harpoenkanon.

De Bianchi's van Lotto-Jumbo, uiteraard in mooi celeste blauw-groen.

De Trek van Stijn de Volder.

Voor Dag-Otto Lauritzen, ex-prof en nu de vliegende reporter van TV2, is een voetbadje gereserveerd.

Dag-Otto Lauritzen.

De Canyon's van Katusha schakelen met SRAM Red e-Tap, die fietsen hebben enkel nog kabels om te remmen!

En gebruiken Quarq vermogensmeters i.p.v. de veelgebruikte SRM.

Alexander Kristoff.

Belgisch kampioen Philip Gilbert.

Sebastian Henao, neefje van Sergio Henao, een van de bergknechten van Chris Froome.

Het peloton onderweg naar Bodø.

 Na de  start hebben we tijd genoeg om op het gemak naar de finishplaats Rognan te rijden, dat is maar een goede 30 km zuidelijker. De renners maken een "iets" grotere lus die dag.........
In Rognan staat ook alles in het teken van de koers, een groot scherm is opgesteld op de markt, de koers is hierop prima te volgen. Ook staan er allerhande kramen van sponsoren die aardigheidjes uitdelen, onder meer de sponsors van de klimtrui, die geven hapjes met zalm weg.

Ina geniet van Noorse zalm op de markt in Rognan. Op het scherm is de wedstrijd gaande.

Overal versieringen die met fietsen te maken hebben.

Finish poort met de tv camera.

Sprintwinnaar Alexander Kristoff.

Danny van Poppel, 3de plaats 1ste etappe en witte trui voor de beste jongere.

Na de aankomst gaan we weer naar ons busje en rijden in zuidelijke richting, morgen start de tweede etappe in Mo i Rana. Wij stoppen voor de avond en nacht op een parking circa 6 km zuidelijk van de poolcirkel, waar het rustig staan is 's nachts.

Dag 5.

De volgende dag rijden we op ons gemak richting Mo i Rana, ongeveer 80 km zuidelijk van onze slaapplek. De start is om ongeveer 13.00u, dus we hebben ruim de tijd.
Na aankomst in Mo parkeren we op de parking bij een groot winkelcentrum, ongeveer 500 meter van het centrum. Ruim voor de start lopen we al in het centrum waar weer van alles georganiseerd en te zien is.

De "bokaal".






Op de voorgrond in oranje jack Thor Hushovd, ambassadeur van de ARN. 

          
Een van de volgauto's.........

Na het vertrek van de renners vertrekken wij ook, en wel naar Zweden om daar te gaan winkelen. Aankomstplaats Sandnessjøen is voor ons slecht bereikbaar, alle toevoerwegen zijn in verband met de wedstrijd afgesloten voor normaal verkeer.  Daarom voor ons een ander alternatief vanmiddag. Via de E-12 rijden we Mo i Rana uit en rijden richting Tärnaby tot we in Hemavan een winkelcentrum aantreffen. Daar gaan we eerst lekker eten bij een buffetrestaurant, en daarna winkelen in de supermarkt, voor heel wat aangenamere prijzen dan in Noorwegen. Daar zijn we niet alleen in, de helft van de parking word in beslag genomen door auto's met Noorse kentekens!
Na het winkelen gaat het retour over de E-12 en stoppen we terug in Noorwegen op een parking aan het Raudvatnet circa 25  km van Mo i Rana.
Morgen zien we de renners 2x passeren in Mo i Rana, dat word voor ons een soort rustdag.
We hebben nog goed tijd, het weer is mooi, dus de fietsen gaan eraf en we gaan een stuk fietsen. Ina iets minder ver dan ik, maar dat is vrij normaal bij ons........
Na m'n fietstocht douchen, en de rest van de avond wat ontspannen met een goed boek.

Parking aan de E-12.

Zonsondergang.


Dag 6.

Vandaag de 3de etappe, van Nesna naar Korgfjellet. Omdat we denken dat we ons busje wat moeilijk kwijt kunnen op de berghelling bij Korgfjellet nemen we genoegen met de 2 passages van het peloton door Mo i Rana. We parkeren weer bij het winkelcentrum, en lopen naar het centrum. Daar volgen we de koers op een groot scherm, en zien de eerste passage.

Kopgroep van 4 renners, eerste passage door Mo i Rana.

Na de passage gaan we terug naar het winkelcentrum, waar ongeveer 1 uur later de hele stoet weer voorbij trekt.
Daarna rijden we richting de parking op het Saltfjellet, waar de 4de en laatste etappe zal starten bij het poolcirkelcentrum op zondag 14 augustus.

Dag 7.

Vandaag start de slotetappe bij het poolcirkelcentrum op het Saltfjellet, wij staan geparkeerd op circa 6 km afstand, en omdat de wegen weer afgesloten worden fietsen we naar het startterrein toe.
Ook hier van allerlei activiteiten, onder andere een recordpoging "souvassteking". Souvas is gezouten en gerookt rendiervlees, dat op de kebab manier afgeschaafd word, en op verschillende manieren gegeten kan worden. Bij de recordpoging word het geserveerd in pitabrood, het is de bedoeling dat er 1000 portie's uitgedeeld worden in één uur tijd. Dat lukt, na telling blijken er 1242 portie's aan de man te zijn gebracht! Wij hielpen ook met het behalen van het record, ik zeg nooit "Nee!" tegen gratis eten, dat nog lekker is op de koop toe............

Klaar voor vertrek naar de poolcirkel.

Onderweg▲▼


Souvas nuttigen▲▼

Op het laatst waren de broodjes op en werden er een soort taco's gebruikt.

Voor de start waren er diverse renners die met hun mobieltje een "selfie" maakten met het poolcirkelcentrum op de achtergrond, het was zelfs voor de profs een aparte startplaats!

Panorama van de laatste startplaats.

De fietsen van Astana, een van de weinige ploegen die nog met Campagnolo rijden.

De Factor ▼ fietsen van One Pro Cycling waren uitgerust met Rotor Q-rings ▲.


Bora-Argon 18 gebruikte dan weer spullen van Vision.
Na de start om 13.30 fietsen we terug naar ons busje en vertrekken in zuidelijke richting. Geen probleem, want de renners gaan naar het noorden, naar finishplaats Bodø.
We rijden zuidelijk tot we een mooie parking aan een riviertje zien, net voorbij Namsskogan, waar we de nacht doorbrengen.

Parking bij Namsskogan, riviertje met wandelpaadje ernaast.


Dag 8.

Een doorrij dag vandaag, we willen voorbij Trondheim komen indien mogelijk. Wel stoppen we weer even in Steinkjer, want het buffet bij het Thai-café is ons goed bevallen. Na een smakelijk oponthoud rijden we verder zuidwaarts en komen in Trondheim net in de middagspits terecht. Tja, even in Zen-modus en na een klein uurtje is het file leed geleden en kan er weer door gereden worden.

Ina met breiwerkje in de file aan Trondheim.
In het begin van de avond bereiken we dezelfde parking waar we vorige week maandag stonden, op Dovrefjell. Daar stoppen we voor de nacht, het is mooi geweest, morgen verder!

Dag 9.

We ontwaken met zon, het ziet ernaar uit dat we mooi weer hebben vandaag. We gaan verder zuidwaarts, maar omdat het zulk lekker weer is, en er nog een dag met mooi weer voorspeld wordt, besluiten we een afslag naar het westen te nemen en een ritje door de fjorden te maken.
Bij Dombås gaan we de E-136 op, richting Andalsnes. Deze weg volgen we tot de afslag met Rv 63, daar  gaan we richting Geiranger. Onderweg passeren we de mooie Trollveggen.

Trollveggen.
De 63 gaat via de Trollstigen naar Valldal, en vandaar rijden we naar het pontje Linge-Eidsdal.

Trollstigen.
Vanaf Eidsdal gaat het omhoog tot we aan de afdaling naar Geiranger beginnen, de Ørnevegen. Het Geirangerfjord word drukbezocht door cruiseschepen, ook vandaag liggen er 3 stuks, en dat is goed te zien aan de laag smog die in het dal hangt. Nee, voor de frisse lucht moet je hier niet zijn!

Uitlaatgassen boven het fjord.

Wel een Quest, geen fiets..........▲▼


We houden een stop in Geiranger en fietsen langs de onverharde weg aan de tegenoverliggende zijde van Rv 63. Na de stop gaan we verder omhoog en nemen na de klim de afslag Stryn op de kruising met Rv 15. Bij het Oppstrynsvatnet stoppen we even en rusten wat uit, het is prachtig weer en mooi zitten bij het meer.

Oppstrynsvatnet.
We besluiten door te rijden naar een parking waar we eerder eens een nacht stonden, langs een nieuw stuk E-39 tussen Volda en Grodås.
Daar is het mooi staan en gaan de fietsen weer van de drager, er kan weer een uurtje "gelucht" worden!
Langs de E-39.
De volgende morgen is het weer mooi weer, op het fjord hangt wel wat lage bewolking, dat ziet er altijd wat "magisch" uit.......

Lage bewolking 's morgens.




We rijden terug richting Grodås en gaan de 15 richting Nordfjordeid op. Dan de E-39 naar Lote, waar we de pont naar Anda nemen, en vandaar rijden we via Byrkjelo naar Skei, en dan Rv5 naar Førde.
Mooie stille wateren onderweg.......

Net voorbij Skei op weg naar Førde.
In Førde winkelen we even en gaan er een hapje eten.  Na deze pauze rijden we een stukje terug nemen de afslag Fv 13, die we volgen tot Dragsvik. Onderweg ook weer de mooiste plaatjes gezien, te veel om elke keer te fotograferen! We stoppen ook even bij Utsikten, waar we uitzicht hebben op de haarspeldbochten die de berg opkomen.

Onderweg langs Fv 13.

Panorama bij Utsikten.
Bij Dragsvik rijden we de pont naar Vangsnes op, vandaar gaat het via Vik en Voss naar huis. Op woensdag 17 augustus zijn we weer thuis, na een heerlijk ontspannen week!

Tot zover,

Groeten, Adri.