Lapwerk.

Tijd voor wat lapwerk.

Na al redelijk wat gefietst te hebben  deze maand, was maandag 23 februari zo'n dag dat je het ene moment al klaar stond om in het andere pak te springen, en een paar minuten later je er niet aan dacht om te  gaan fietsen, alle soorten weersomstandigheden kwamen langs en wisselden snel.
Het werd dus een rustdag, alleen  een wandeling tussen de buien door met Ina en hondje Ward ging nog net goed.

In de middag dan BOB maar onder de carport gezet en begonnen met het oplappen van de schade aan de buitenkant na de schuiver. De binnenkant was al geplakt, vlak na het incident. Zoals gewoonlijk heb ik het weer sterker dan nodig gemaakt, waar je de originele kant nog iets kan indrukken, gaat dat aan de gerepareerde zijde niet meer........'k zal het nog wel eens leren misschien?

De werkwijze is vrij simpel, de ductape die erover geplakt is om het water buiten het laminaat te houden verwijderen, schuren, plamuren, weer schuren en verf erover.
Krijg ik  allemaal klaar op één middag, kort proces dus!

Nee, dan ziet het er niet professioneel uit, maar daar kan ik mee leven..........

Onderstaand de foto's na verwijderen van de ductape en grof schuren:

Voor de linkerwielkast.

In de wielkast.

Iets hoger ook aan de linkerwielkast.

Achterzijde linkerwielkast.

Linkerflank.

 Hieronder de foto's na het plamuren:

 En na schuren en ontvetten:

Verf erop.

Op dinsdag word BOB dan nog even gewassen, dan ziet het beestje er weer enigzins toonbaar uit: 

Nog een foto van een tripje vorige week:

En een filmpje van wat water:

Tot zover dit bericht, tot de volgende keer!

Groeten, Adri.

Foutje.......bedankt!

Graafwerk. 

Daar zijn ze achter ons mee bezig, met graafwerk. Er gaat weer een huis gebouwd worden in het plan, en natuurlijk moet dan de kavel "even" bouwrijp gemaakt worden. Dat gaat er iets anders aan toe dan in Nederland, er ligt hier wel eens een "steentje" in of op de grond, en het bouwt iets makkelijker op een vlakke bouwvloer natuurlijk.
Er draait nu een kraan, en om de grootste stenen wat kleiner en beter "hanteerbaar" te maken  worden er met een pneumatische boor gaten in geboord, en daarna worden  die gaten opgevuld met wat springstof, waarna er een mat gemaakt van oude autobanden overheen gelegd word om rondvliegende brokstukken te voorkomen tijdens het opblazen.

Achter mijn houtstapel staat een hek, dan een brandgang, daarachter het nieuwe bouwkavel.

Gaten boren.....

Links is nog net ons garagedak te zien.

 Welterusten..........

Volgens de wet van Murphy heb ik uiteraard nachtdiensten op dit soort dagen.........Van deze twee nachtdiensten heb ik op donderdagmorgen nog 3½ uur kunnen slapen en op vrijdag 3 uur..........niet echt genoeg, dat word weer wel ingehaald in het vrije  weekend waarschijnlijk.

Echt vast slapen doe je dan ook niet, die kraan draait constant, je hoort het boren, en grote dreunen van het opblazen of als de kraan weer eens een grote steen weglegt.
Ik lag in bed, en Ina maakte de foto's van de mannen aan het werk. Net na het opstaan belde de buurvrouw, die had tijdens het opblazen van de grote steen die het meest nabij lag een harde klap gehoord op ons garagedak, en liet dat even weten. De werkmannen ontkenden dat er iets weggesprongen was, wist ze ook nog te melden.........
Tja, dan maar even de camera meepakken en de ladder tegen de garage zetten, ik zag het al snel, er lagen nog een paar kleine brokjes steen en er waren 2 pannen kapot. Dat kon niet missen, dat was vandaag tijdens dat opblazen gebeurd.
Terwijl ik de foto's nam, kwam de baas van het spul even kijken, en ontkende nu niets meer, maar goed ook, want een Adri die na de nachtdienst kort geslapen heeft is niet erg tolerant aangaande ontkenningen van zulke duidelijke feiten!
We kwamen overeen dat ik de pannen zelf zou vervangen, en dat hij dan de kosten zou betalen. Daar kan ik mee leven, er liggen nog een groot aantal dakpannen die teveel besteld waren tijdens de bouw, dus een kwartier later liggen er al 2 nieuwe op de plaats van de kapotte.

Nog een paar brokjes op het dak, en rechts een stuk van een pan af....

Iets hoger en meer naar links nog een kapotte pan.

Nog even ontspannen.....

Na deze gebeurtenissen gaat Ina gaan werken, ze heeft een middagdienst, en ik drink nog een mok koffie. Het weer ziet er redelijk uit, en ondanks m'n korte slapen heb ik zin om even te "luchten".
Niemand die me daarvan weerhouden kan, dus omkleden en in BOB!
En het gaat nog onverwacht lekker ook, 56 km is niet ver, maar wel ontspannend, en daar ging het tenslotte om!

Groeten, Adri. 

Lek gereden.

Afloper......

Zo heb je het nooit, en zo 2 keer op relatief korte tijd, lekke banden.......Gisteren naar huis toe ging het wat moeizaam, de gang kwam maar niet in de fiets, hoe zeer ik  ook m'n best deed. En het was nog wel een rustig dagje geweest op het werk, daar kon het niet aan liggen, en de wind had ik in de rug, daar lag de schuld ook niet. De gedachte kwam ineens, het zal toch niet? Even stoppen bij een bushalte en checken, jawel een afloper, nog niet helemaal lek, maar veel druk zat er niet meer in de rechtervoorband.......

In de beschutting van het bushokje maar even snel de reserve bubi combinatie omgelegd, en dan vlug verder, je krijgt het vlug koud als je uit de warmte van de fiets komt, zeker als je met kap  rijd vanwege de regen. Het extra windjackje dat ik altijd bij me heb had ik al aangetrokken, maar dat hielp ook niet zoveel.

De band weer op druk hielp heel wat beter, voor m'n gevoel leek ik wel te vliegen!
Ietwat vreemd gevoel, dat rijden met 2 verschillende voorbanden, links de Winter Marathon spijkerband, (42-406) en rechts de F-Lite, die de maat 50- 406 heeft.

Net iets later dan gepland thuis, maar dat maakte niet uit, Ina was toch gaan werken.

Onderhoud......

Vandaag eerst de banden bekeken, en maar gelijk links en rechts omgewisseld. Door de schuine stand van de voorwielen en het wringen in de snelle afdalingen waren er wat spikes aan de binnenzijde van de buitenband er licht doorheen aan het komen. Daardoor waren er wat dunne plekken ontstaan in de binnenband, wat de afloper had opgeleverd.
Door ze van zijde te wisselen kunnen ze nog wel een maandje mee denk ik, er afhalen durf ik nog niet goed, het is pas half februari, er kan nog gladheid komen..........

Ook de remkabels wat aangespannen, de kettingrol vervangen, ketting gesmeerd en zowel het XL-scherm als het vizier van de deelbare kap vernieuwd.

En in de middaguren nog een ritje Eidfjord v.v. gedaan, het regende wel, maar daar hebben we een slecht weer fiets voor nietwaar?

Contrast......

Onderstaande foto's laten het contrast tussen het weer van afgelopen weekend en vandaag prima zien:

De eerste 3 zijn vandaag genomen, de laatste afgelopen zaterdag.......

Alle bovenstaande zijn vandaag genomen.......

En deze was afgelopen zaterdag genomen.........

Tot zover deze keer, later meer.......

Groeten, Adri.

Mooi weekend!

Lekker weer!

Goede week achter de rug, redelijk gefietst en het weer was ook goed. Mijn andere bezigheden zijn in zoverre weer afgerond, dat ging allemaal tussen de bedrijven door. Wat stapelen als ik tijd had, en als ik het beu was een stukje gaan fietsen, of naar het werk, dat ging dan deze week ook weer prima met de fiets.

Stapeltje is klaar.......

Na de middagdiensten op woensdag en donderdag ben ik vrij tot maandag, dus vrijdag gingen we even een wandeling maken over de brug, zodat we dan een relatief vlakke route hebben. Een beetje grijs en bewolkt, maar wel droog. Na onze wandeling ga ik nog even een uurtje fietsen, lekker even losdraaien na de 2 dagen woon-werkverkeer.

Nog sneeuw genoeg op de parking bij Bu.

Vlakke wandeling over de Hardangerbrug.

Uitzicht vanaf de brug.

Uitzicht vanaf Bu.

Op zaterdag heeft Ina afgesproken met een vriendin, dus kan ik zonder schuldgevoel wat langer weg. Dat is mooi meegenomen, want het is prachtig zonnig weer, dus plan ik een ritje richting Odda, dan kan ik even bij de apotheek langs, en als ik zin heb nog iets verder door rijden.
Ik heb zin, dus rijd gelijk door tot ik net over de 50 km heen kom, en draai dan om.

Na de apotheek bezocht te hebben gaat het weer terug richting Kinsarvik, met nog een stop onderweg waarbij ik het uitzicht vanaf Kvalnes op de foto zet.

Vanaf Kvalnes.

Leuke vormen soms, die bergtoppen.....

Na de stop is het recht op huis aan, waar ik met 101 km op de teller aankom, lekker gevoel is dat, om weer eens over de 100 km heen te gaan, kost nog geen enkele moeite gelukkig!

Ook op zondag is het mooi weer, alleen is de wind nogal stevig aangetrokken. Toch kan ik nog een ritje maken, het is niet meer dan windkracht 5, dus het gaat prima. Vandaag is het een wat kortere rit, maar 56 km is ook genoeg, als ik maar even kan "luchten" is het goed!
Ook vandaag een paar foto's gemaakt:

Het was weer genieten  om met dit weer te fietsen!  Natuurlijk rijd ik open , de temperaturen liggen tussen de +2 en +6 ºC, dus dat gaat prima achter het XL-scherm!




Tot zover,

Groeten, Adri.

Nieuwe spoorstang, en andere bezigheden.

Reparatie spoorstang.

De spoorstang die bij velomobiel.nl besteld was kwam al op maandag 2 februari in de bus vallen, lekker vlotte levering! Alleen bij uitpakken kreeg ik al een vermoeden, deze zag er wel heel klein uit?
Nou ja, wat weet ik ervan, gewoon de fiets op de kant en de hele procedure om de spoorstangen eruit te halen nog maar eens uitgevoerd.
Als de rechtgebogen spoorstang eruit  is blijkt mijn eerste indruk de juiste, de nieuwe spoorstang heeft een lengte van 22,5 cm terwijl de oude 27,5 cm lang is. Dat gaat niet passen!

Iets korter dan het origineel........

Tja, dan maar terug inpakken en retour sturen, en een mailtje sturen naar de mannen in Dronten, ik wil toch een nieuwe goed passende!
Bij goed bekijken van de oude spoorstang zie ik tot m'n schrik dat er een scheurtje ontstaan is in de schroefdraad op het ene eind, oei, daar ga ik niet meer mee rijden!

Die gaat er niet meer terug in!

Dan maar iets tijdelijks, ik neem een M-6 draadeind en zaag dat op de juiste lengte, dan zet ik dat er wel zo lang tussen, dat zal beter te vertrouwen zijn dat zo'n voor 25% doorgescheurd  stuk draadeind.

M-6 draadeind in plaats van de originele spoorstang.

 Nou de zaak even terug monteren, sporing stellen en een stukje gaan fietsen, want we hadden een mooie rustige week, droog en zonnig, met temperaturen tussen de -3 en -8, dus prima fietsweer.

De veerpont onderweg naar Kinsarvik.

Ina maakt een foto van haar uitzicht aan de keukentafel.

Andere bezigheden.

Tussen het werken en fietsen door houd ik me nog wat bezig met het maken van kachelhout, er lagen nog een 5 tal pallets met blokken die nog gekliefd moesten worden, en daarnaast kon ik nog wat hout weghalen op de kavels boven ons, zodat er weer een nieuwe stapel te drogen gezet kon worden.
De voorraad is redelijk op peil nu, de komende jaren kunnen we goed vooruit! Het hout dat we nu verstoken heeft 3 jaar liggen drogen, dat wil prima branden!
Maar een paar uur werk zit er wel in uiteraard...........als er iemand maximaal warmte uit dat hout geniet ben ik het wel.....

Kleine blokjes......

En "iets" grotere.......

Zitten nog wel een paar haardblokken in zo'n blokje......

Het hoopje is iets groter gegroeid.....

En moet hier komen te liggen.

Nieuwe spoorstang.

Op vrijdag krijg ik mail uit Dronten, van Theo. De retourenvelop is aangekomen, maar de spoorstang ontbreekt! Zal vast ergens in een postsorteerbedrijf liggen volgens Theo, die het sportief oppakt, want zo stelt hij: "Had ik maar gelijk de goede moeten opsturen." Is wel zo, maar leuk vind ik het niet, doe je nog je best om het retour te zenden, gaat de wet van Murphy gelijk in gang.........

Op zaterdag 7 februari komt er weer een envelop van velomobiel.nl in de bus, met nu wel de goede maat spoorstang.
 De service van velomobiel.nl is in elk geval prima, al kan ik het soms niet helemaal volgen. De factuur vermeld een spoorstang, € 8,-- en verzendkosten, € 4,--. Geen probleem, maar op de envelop zitten postzegels ter waarde  van € 5,75! Daar kan nooit veel winst in zitten..........Nou ja, ze helpen je wel vlot weer op weg, en met vragen kan je ook altijd terecht, toch mooi dat je zelfs op afstand goed te helpen bent op deze manier.
De nieuwe spoorstang monteer ik op zondag, zodat de fiets weer up-to-date is op technisch gebied.
Oplappen van de buitenkant van de body komt wel als de houtwerkzaamheden achter de rug zijn.

De nieuwe spoorstang gemonteerd, nou de zaak er even terug in "frommelen" en klaar!

Zo tot zover de belevenissen uit het noorden, later meer.......

Groeten, Adri.

Schuiver.....

Op z'n kant......

Ja, jammer maar helaas, BOB is nog eens op z'n kant gegaan. Eigen schuld dat ook nog......
Wat was er aan de hand? Niet veel eigenlijk, het ging prima naar huis toe, in de laatste 8 km naar huis toe was te zien dat het  hier net iets meer gesneeuwd had, maar het reed prima omhoog. De laatste 3 km vangt aan met een afdaling, en dat ging goed, tot na een van de bochten. Hard ging het niet echt, ik remde al omdat het wat glad aanvoelde, maar na de bocht was er een sneeuwrichel blijven liggen, en de Strada pakte die net mee met het achterwiel. Gevolg was uitbreken, en het zwaartepunt passeerde toen razendsnel het kantelpunt, zodat BOB op de linkerkant de greppel in schoof. De greppel lag vol met van de weg afgeschoven sneeuw, dus de landing was relatief "zacht".
Na tot stilstand gekomen te zijn, kruip ik eruit en constateer dat ik er weer goed afgekomen ben. Dan de fiets rechtzetten en even globaal bekijken. Wielen recht en draaien vrij, wieldoekje ontbreekt, maar vind ik even later terug iets hogerop, spiegel en lampsteun wat gedraaid maar die staan gelijk weer recht en zo te zien een paar krassen links. Ok, dan maar in de fiets en proberen, de fiets rijd gewoon, maar er kraakt iets als ik het stuur beweeg.  Nou ja, eerst maar eens thuiskomen, dan zie ik wel.
Zonder problemen rijd ik thuis het erf op en parkeer de fiets, morgen maar eens verder kijken, als het licht is.
De volgende morgen zie ik dat er ook een scheur in de body zit, net voor het linkervoorwiel.

Scheurtje.

 Het gekraak van het stuur is de stuurstang, die de body raakt. Even met licht in de tunnel schijnen laat de oorzaak daarvan zien, de spoorstang is verbogen, helemaal midden in de tunnel. Die zal er in elk geval uitmoeten, even kijken hoe dat moet. Ik denk het te snappen, maar bel even naar Velomobiel.nl om het zeker te weten.

De middelste is verbogen en moet eruit.

Beetje krom..........

 Theo verteld me hoe dat moet, en zegt gelijk dat ze zelf ook die spoorstangen regelmatig rechtbuigen na een aanrijding, en dat gaat over het algemeen prima.  Voor de zekerheid bestel ik toch een nieuwe, metaal dat buigt en weer terug recht gebogen is, word daar meestal niet sterker van. En technisch moet de fiets gewoon goed zijn, dat de body er niet uitziet geef ik niets om!
Maar eerst deze spoorstang even demonteren en rechten, zodat de fiets weer bruikbaar is. De 2 moeren bovenop de tunnel, waar ook het voorframe aan vast zit losdraaien, de kogelkoppen aan beide zijden losmaken, en dan de schetsplaat de tunnel induwen. De stang is zo krom dat er redelijk wat spanning staat op de schetsplaat, en die gaat pas omlaag als ik beide bouten met een schroevendraaier omlaag druk. Dan het stangenstelsel uit de tunnel trekken en de spoorstang rechten. Daarna het spul weer in de tunnel schuiven en de gaten vinden, dan weer vastdraaien. Tot slot de sporing controleren uiteraard!
Het gat in de body plak ik dicht met ductape, de binnenkant ruw ik wat op, en lamineer er wat lappen carbonweefsel in. Dan de fiets inpakken in isolatiedekens, kacheltje erin en een dag uitharden.

Voorlopig even afplakken.

Binnenkant met carbon gelamineerd.

Inpakken en uitharden.

 De garage kan ik niet gebruiken, de camper kan er niet uit vanwege een hoopje hout dat voor de deur ligt.  Buiten gaat het ook op deze manier, de thermometer slingert wat heen en weer tussen de 18 en 29 ºC, dus dat komt wel goed.

Dit is nog maar het begin........

Gemiddeld komt de temperatuur hoog genoeg uit........

De buitenkant plamuren en schuren komt later wel, daar heb ik nu geen zin in, en geen tijd voor. Eerst die 7 pallets houtblokken even wegwerken, en tussendoor een stukje fietsen als het weer het toelaat........

Noors "sneeuwvrij" gemaakt fietspad, ik heb me er niet op gewaagd, dit soort afwerking werkt volgens mij burgelijke ongehoorzaamheid in de hand.........

Weer een leermoment, Ina was terecht even boos (en ook heel blij dat ik heelhuids thuiskwam!), ik had natuurlijk veel beter naar de weersverwachting moeten kijken, en geen onnodig risico nemen!
Ik geef het ook helemaal toe, ik wil te graag, en heb dikwijls niet genoeg respect voor de natuur.
En die blijft de baas, dat is heel eenvoudig de harde waarheid.
En eerlijk is eerlijk, ik fiets meer dan genoeg, en er komen nog een heleboel dagen dat er zonder problemen wel gefietst kan worden, daar ligt het niet aan.
Goed, ik heb toegezegd er in de toekomst veel beter naar te kijken en te overleggen wat het beste is, vaak heeft Ina gewoon gelijk, dus moet ik beter luisteren naar een verstandig mens!
Want het zou jammer zijn als m'n engelenbewaarder ineens overwerkt raakt en z'n taken niet meer aankan, dan is het fietsen misschien in één klap klaar en daar wil ik ook niet naartoe!

Tot zover,

Groeten, Adri.