zondag 23 februari 2014

Aanpassen plaatsing Q-rings.

Nog geen meter gefietst....

En nu al de plaatsing van de tandwielen aanpassen? Hoe kom je daar nu weer bij?
Nou, heel eenvoudig, de kracht van internet en de goede raad van een paar lezers!
Ik stel reactie's altijd op prijs, en beantwoord ze ook allemaal. Gaat prima met de paar reactie's die ik krijg, dus vind ik het netjes om te laten weten dat de reactie gelezen is en op prijs gesteld word.
Omdat ik nachtdienst heb momenteel fiets ik niet, ik had enkel vrijdag de ovale tandwielen gemonteerd volgens de regels van Rotor, en daar een post over geschreven.
Het LDS (lower dead spot) van het rechterbeen bepaald, rechts op de framebuis de streep.
Daarop kwamen twee wel zeer nuttige reactie's, de eerste van Richard S. ( velofan ), die aangaf zelf met O.Symetric tandwielen te rijden in zijn Milan, wat volgens hem enkele kilometers scheelt met sprinten en klimmen. Veelbelovend dus!
Zijn tip was dat de ovalen tandwielen anders op de crank geplaatst moeten worden dan bij een bukfiets, omdat de houding anders is. Logisch! Maar ik had daar zelf totaal niet aan gedacht!
Richard verwees naar  Ligfiets& nummer 6 2013, en na enig spitwerk op het net kwam ik een interessant stuk tegen:
Dat was een erg nuttige tip dus! Richard bedankt!
Net even later komt er nog een reactie, van Hilbert, rijder van Alleweder 3 ( alleweder3 ), die me een link doorstuurt:
En dit is een complete gebruiksaanwijzing van RotorUSA om elke soort ligfiets te kunnen uitrusten met Q-rings, en dan op de goede manier gemonteerd voor betreffende ligfiets en berijder.
Hilbert bedankt! Deze tip was nog beter dan die van Richard!
        De gebruiksaanwijzing voor het monteren van Q-rings op een ligfiets.

Aanpassen........

Ik begin met mijn onderste dode punt rechts te bepalen, en houd de crank in die positie. Daar zet ik een streep op het frame, zodat ik het terug kan vinden. Dan moeten de tandwielen eraf en moeten volgens de beschrijving de nieuwe referentiepunten bepaald worden. Alles wijst zichzelf eigenlijk, de beschrijving is helder en verduidelijkt met illustraties.
Het resultaat is dat de kleinste diameter van het tandwiel nu duidelijk getrapt zal worden op ongeveer het dode punt, dus het enige wat na terug monteren nog rest is gaan fietsen en proberen!
Vandaag nog niet, eerst nog  de laatste nacht in............
De bovenste bladbout geeft het nieuwe referentiepunt #2 aan.
                        Hier het originele voor bukfietsen.
                                     Hier de mijne..........
       De originele referentiepunten 1, 3 en 5 voor bukkers....
                          En voor mij de punten 1 en 3 voor de Strada.
Mijn referentiepunt #2 gemonteerd op het OCP (optimum chainring position), zoals aangegeven  in de handleiding voor ligfietsen.


Waarom nooit eerder geprobeerd?

Geen antwoord, ik had al tijden belangstelling voor ovale tandwielen, maar na de mislukking van Biopace ben ik er gewoon nooit meer aan begonnen.
Niet dat ik zo behoudend ben, ik reed als een van de eersten in mijn categorie rond met de toen nieuwe klikpedalen van LOOK, in 1985. Ook als een der eersten met banden in de wedstrijden (1986), in plaats van de door mij gehate tubes. Wat was ik blij dat ik van die plakrommel af was! Ook een van de eersten om met de nieuwe STI-grepen van Shimano te gaan rijden (1991), schakelen met je remgrepen, fantastisch en het werkte ook nog feilloos!
Toch zat het altijd nog wat te broeden op de achtergrond aangaande die ovale tandwielen, dus nou ga ik het op m'n "oude dag" toch nog proberen!☺
                          Terug gemonteerd in BOB na de aanpassing.
                         En het zelffabrikaat afdekkapje in gebruik genomen..............
Tot zover deze post, verslag van het rijden volgt!
Groeten, Adri.

vrijdag 21 februari 2014

Met ovaal meer mans?

Afdekkapje afwerken.

Zoals beschreven in de vorige post had ik een laag glasvezel extra gelegd op het wat licht uitgevallen afdekkapje. Dat moest ook nog verder afgewerkt worden, met klittenband om het vast te zetten, en nu ook een "zekering" om wegwaaien te voorkomen. Ook de beide "grote" deksels, zowel het  schuimdeksel als het liggende carbondeksel van de deelbare kap moesten een "zekering" krijgen.
Als laatste afwerking werd er nog een laagje zwarte lak op het kapje gespoten, dan is dat in zoverre ook weer afgewerkt.
 
Passen doet het, nou nog verder afwerken.
 
 Klittenband erin en een "zekering" om wegwaaien te voorkomen.
 Een sleutelhanger die je om je hals kunt hangen kan ook als "vangnet" gebruikt worden voor de deksels.
 Bevestiging met een sleutelring aan het schuimdeksel (boven) en aan het liggende carbondeksel van de deelbare kap.(onder)
 
Het kapje met de ingelijmde klittenbanden en "zekeringstouwtje".
 
 
                                  Kapje ligt "versgespoten" te drogen.
 
 

Met ovaal meer mans?

 
Op m'n post Klimmen en zo. kreeg ik wat reacties, waaronder een van Willem Jan Coster ( WillemVeloz ) waarbij hij beschreef hoe hij zijn Rotor RSX4 crankstel nog wat aangepast had, en nu nog efficiënter kon klimmen. Na aanpassing van zijn crankstel kon hij op dezelfde klim maar liefst  met 5 km/u sneller naar boven!
Uiteraard was mijn belangstelling gelijk gewekt, als dat zoveel scheelt zou investeren in zoiets zeker interessant zijn. Nou had Willem Jan ook al aangegeven op zijn blog dat Rotor dat soort crankstellen niet meer produceert, en dus moet je zoiets 2de hands op de kop tikken. Maar Rotor maakt nu ook de ovalen "Q-rings" tandwielen, die hetzelfde effect zouden moeten hebben. Minder investeren en makkelijker te monteren, en omdat ik eigenlijk al jaren van plan was eens een dergelijke set te proberen is nu eindelijk de kogel door de kerk. Ik heb ze besteld en gemonteerd in BOB, testen komt nog, eerst een paar nachtdiensten "wegslikken".
 
           Om gemakkelijk te kunnen werken even het crankstel "trekken".
 
                                              Daar is 'ie er al uit.
 
 De ISIS trapas, de borgmoer maar even er losjes opgedraaid, raak ik die tenminste niet kwijt!
 
                              De ronde tandwielen eraf geschroefd.
 
                   Dit zijn ze, met de bladbouten ernaast in de rol plakband.
                      De ovalen Q-rings gemonteerd, en de ronde 53 ligt ernaast.
 
                                 De bladbouten vastzetten op 8 Newtonmeter.
 
                                         Met de momentsleutel.
 
                                          Terug gemonteerd in BOB.
 
Of dit gaat werken? Geen idee, daarom ga ik het gewoon proberen. Volgens Willem Jan scheelt het behoorlijk, en ik heb geen reden om zijn uitlatingen te betwijfelen. Werkt het is dat mooi meegenomen, en anders heb ik een extra set tandwielen liggen indien nodig.
Met dergelijke tandwielen is onder andere in 2008 door Carlos Sastre de Tour de France gewonnen, en ook Nederlands snelste vrouw op 2 wielen, Marianne Vos rijd er al jaren mee rond.
Ook met andere ovalen zijn al 2 Tour de France's gewonnen, Bradley Wiggins en Chris Froome rijden beiden met tandwielen van O-symetric.
 
Mijn bevindingen komen later weer op de blog te staan natuurlijk!
 
Nog een klein filmfragment van de tandwielen in BOB:
 
 
Tot de volgende post,
 
Groeten, Adri.

donderdag 13 februari 2014

BOB in 't sop.

Vuil.........

Ja, dat was ie, heel erg vuil. In januari reed ik slechts een schamele 700 km, dat was vooral te wijten aan de stormachtige wind, en de harde windstoten daarbij. BOB stond daarom zeker 10 dagen werkeloos onder het afdak, en zodoende reed ik in de vierwielige rode pedaalemmer naar het werk. En mijn voorkeur gaat toch echt uit naar die driewielige rode pedaalemmer...........ZUCHT!!!!!!!!
 
Nou ja, niets aan te doen, op de dagen dat het even wat rustiger was tussendoor, sprong ik zo vlug mogelijk in de fiets om toch maar de vorm zo goed mogelijk vast te houden. Ook  deze maand al weer een paar dagen "moeten" verletten, weer storm, en ik heb geen zin om van de weg geblazen te worden, dus dan staat BOB stil.
Als het geen sneeuw is dan is het weer wel wat anders wat een stok in de wielen steekt lijkt het, typisch de wet van Murphy.....
 
De dagen dat de fiets bleef staan maakten we vaak een wandeling, dan deed ik toch nog iets tenminste.
 
                                            En dit is?
 
 
                                            Dit dus!
 
 
                          Ook tijdens dezelfde wandeling, uitzicht vanaf Lofthus.
 
 
 
Ondertussen heeft de winter een adempauze genomen, de temperaturen liggen nu constant boven nul, en overdag zelfs tot wel + 8º C! De hele winterperiode is tot nu toe erg mild geweest, dat is goed te zien aan de voorraad in de houtschuur, die gaat maar half zo hard als vorige winters.
 
 
 
 
      Het ijswandje bij Brattespe zag er zo uit in februari vorig jaar............
 
 
                                      Nu ziet het er zo uit.........
 
 
Maar goed, BOB was vuil, net als de auto die onder de carport staat. De harde wind blies de regendruppels onder de carport en het afdak, en als het dan weer een dag droog was, kwam er stof en zand mee met de wind, wat zich dan weer op de nog natte voertuigen afzette.
Zowel BOB als de auto hadden 2 wasbeurten nodig om er weer een beetje toonbaar uit te zien.
 
 
 
                                             BOB in 't sop!
 
 
 

Dekseltje weg.......

Of de duvel er mee speelt, na het vizier dat wegwaaide stond de fiets ook regelmatig met de schuimkap erop geparkeerd, en dan ook met het kleine afdekkapje erop natuurlijk. En jawel, ondanks dat ik het goed vast gemaakt had, was het ook weg op een morgen na een stormnacht, je zou er toch moedeloos van worden.....
 
Dan maar een malletje maken en zelf zo'n dingetje zien te maken, ik heb nog glasvezel en epoxy, dus waarom niet proberen? Dit soort dingen is wel aardig om te doen, en ik maak het voor mezelf, dus het hoeft niet perfect te zijn. Waarschijnlijk kan het ook wel nieuw besteld worden, maar dat is geen aardigheid, het is leuker om het zelf op te lossen.
 
         De mal, hardboardplaat en PUR-schuim.
 
                                        Plasticfolie erover...........
 
                                    Glasvezelmat eroverheen....
 
                                   En epoxy eroverheen smeren...........
 
                                            De onderzijde...........
 
                                   Dekseltje en mal gescheiden.........
 
                                               En passen..........
 
Passen deed het, maar omdat ik slechts 1 laag glasvezel gebruikt heb is het een wat dun en licht dekseltje geworden, dus ik leg er nog een matje overheen en lamineerde opnieuw.
 
 
                                           Onderzijde met extra matje.
 
 
 En hier ligt het spul uit te harden boven op de vitrinekast in de huiskamer.
 
Het verdere verloop zal in een volgende post komen, eerst even laten drogen!
 

Klein werk.

Verder nog wat klein werk, sporing controleren en bijstellen want er was 5 mm uitspoor. Daarnaast ook nog de spijkerbanden voor van kant gewisseld, de spikes waren al wat weggesleten door het vele rijden op asfalt deze winterperiode. Ook aan de achterband is duidelijk te zien dat de spikes in het midden verder "weg" zijn dan aan de kanten. Ik blijf toch nog even op de spijkerbanden rijden, het is natuurlijk nog maar half februari, dus Koning Winter kan nog best een paar stevige oprispingen krijgen voor Prinses Lente hem naar noordelijker oorden verjaagd........., we wachten het gewoon maar af!
 Ook de ketting is schoongemaakt en gesmeerd, en tevens heb ik een klein doekje tussen de kettingschakels gestopt om zodoende de kettingbuizen aan de binnenkant ook even te "poetsen". Kwam best nog wat vuil mee na iets meer dan een jaar gebruik....
 
 
 Achterband, met duidelijk iets meer "versleten" spikes in het midden.
 
 
 De linker voorband ligt nu rechts, dan kan de andere "binnenkant" verslijten.
 
 
 
Tot zover!
 
Groeten, Adri.