SERVICE!!

Inderdaad: SERVICE!!

Met hoofdletters en uitroeptekens geschreven, zeer terecht! Waarom dan wel? Nou, heel eenvoudig, de beste service komt totaal onverwacht volgens mij.
Dat was het ook, totaal onverwacht ligt er een envelop in de postbus, die na openen een klein metalen dingetje blijkt te bevatten met begeleidend briefje.

De inhoud van de envelop.

Nou had ik wel al gelezen bij de Owners Group dat er enkelen waren die een nieuwe kettingspanner moesten monteren omdat de originele krom ging doordat er met een voet tegenaan gekomen was en na terugbuigen afbrak na nog een aantal kilometers, maar daarvan was bij mij geen sprake.
Maar goed, het noodlot tarten is nooit verstandig, dus de rvs versie is met dank aanvaard, en word op zaterdagmorgen gemonteerd.
Ook opvallend op de envelop was de blauwe stempel, die staat niet op alle poststukken:

Nog net leesbaar..........

Hier staat: ÅPNET AV TOLLVESENET; 08 AUG 2017; KONTROLLAVSNITT; TOLLREGION OSLO OG AKERSHUS.

Wel, wel, dachten de heren van de douane misschien dat er een hasjpijp in die envelop zat? Dit soort dingen vindt ik altijd een beetje te veel "BIG BROTHER", kan ik slecht hebben. Alsof ik een crimineel verleden zou hebben..............

Goed, op zaterdagmorgen de wekelijkse check van de fiets, na een week woon-werkdienst. Ook even wassen, en gelijk die kettingspanner vervangen. Toch wel wat benieuwd hoe de originele er uit ziet na 2948 km...........
Karweitje van niks, je kan er makkelijk bij door de voetengaten, ketting eraf leggen, tie-rap losknippen die de veer op de plaats houdt, en spanner losmaken.

Rvs versie links, alu-versie rechts.

De nieuwe op z'n plaats.

Wat me gelijk opvalt als de twee spanners naast elkaar liggen is het maatverschil: de rvs is iets korter, en heeft een iets langere bevestigingsarm. Dat blijkt ook bij het monteren, in plaats van de twee voorgeschreven ringen moet ik er aan elke zijde drie stuks leggen om niet aan het einde van m'n schroefdraad te komen.  Dan de veer weer vastzetten met tie-raps, en de ketting terug om leggen.

Dan de "oude" spanner eens bekijken, daar is inderdaad al slijtage aan te zien, na nog geen 3000 km is er een duidelijk slijtspoor in het bevestigings asje te zien.

Prima service van het Velomobiel.nl team om preventief een nieuwe te sturen!

Middagritje.

Meestal houd ik rust in het weekend, dan heb ik immers al 5 werkdagen achtereen gefietst, wat neerkomt op circa 370 km. Niet overdreven veel, maar soms heb ik het gevoel dat ik die 2 dagen rust wel nodig heb.
Vandaag voel ik me echter  prima, het regent niet meer en ziet er wat lichter uit buiten, dus zet ik de fiets gereed voor een ritje. Maar eens richting Eidfjord, dat is weer al even geleden.
Heerlijk! Fietsen zonder dat je werkplek je doel is, gewoon ontspannen fietsen en genieten van de omgeving!
Genieten van het fietsen en de omgeving doe ik naar het werk ook vaak, maar dit is toch net een ander gevoel, het "moet" niet..............
Het gaat heel lekker allemaal, en als ik in Eidfjord ben besluit ik nog even door te rijden richting Simadal, ook weer al een tijd geleden dat ik daar eens fietste. Aan de ingang van het dal draai ik om, en ga weer op huis aan.

Op het keerpunt.

Het bord waarschuwt niet voor explosieven, het geeft enkel aan dat er een eind verder een slagboom staat, die gesloten kan zijn in bepaalde situaties.
Onderstaande foto geeft een beetje de weersituatie van deze zomer aan, regen en nog meer regen.......
Je zou er tranen van in je ogen krijgen, maar dat helpt ook niet, en het is al nat genoeg buiten.....
Beetje miezeren voor ik Eidfjord binnen rijdt, en nog wat meer richting Simadal, maar niet genoeg om het schuimdeksel op te leggen. De kap is neer en m'n bolletje zit lekker droog en uit de rijwind.

Uitzicht van achter het QV vizier..........

En opgeklapt..........

En naast de weg ook een uitzichtje........

De terugweg ging net zo vlot als de heenweg, de fiets loopt enorm lekker de laatste paar dagen!
Nog even stoppen op de helling naar Bu, een paar foto's maken, en dan doorklimmen en naar huis.

Uitzicht richting Ulvikfjord.

De zon probeert................

Net een kilometer geklommen, nog 2 te gaan...........

 Als ik thuiskom ben ik verbaasd als ik het gemiddelde zie: 30,4 km/u, dat gebeurd niet dagelijks, maar de laatste dagen blijkbaar wel..........En het gaat voor het gevoel zo makkelijk.......
Nou ja, heerlijk gefietst en een prima gevoel na die 70 km vandaag! En dan zie ik dat het 12 augustus is, dat wil zeggen dat het vandaag 2 maanden geleden is dat ik de fiets in Dronten ophaalde.....en nu ben ik al net over de 3000 km heen!

Tot zover,

Groeten, Adri.

Gaatje gevallen.

Lichtgaatje......

Ontdek ik donderdag na thuiskomst dat er licht in de fiets komt door een opening die er eerder niet was............Verrek, een gaatje? Ja dus, een gaatje dat er van binnen naar buiten in gesleten is, tenminste dat denk ik, want aan de buitenkant is er niets te zien van schade, enkel een missend stukje lak natuurlijk......
Hoe het komt? Nou ik denk dat de slechte wegen het veroorzaakt hebben, die laten de bidon voortdurend wat bewegen. Ook in het antislip matje was al een gat gesleten, en er zat ook nog een duidelijke holte onder de andere kant waar het bidon staat.

Geen probleem, plak een stukje tape op de buitenkant, en ga direct aan de slag met wat sneldrogende epoxy lijn en wat carbon lapjes. Vrijdagmorgen is het hele spul droog en kan er weer naar het werk gefietst worden. De bidon ligt voorlopig even los aan de andere kant, daar zal ik in het weekend wel iets op verzinnen.

Gaatje.........

En de binnenkant.......

Jammer? Ach, het is een fiets, en die moet gebruikt worden en zodoende sporen van dat gebruik gaan vertonen. De eerste krassen zaten er trouwens al op, dat vond ik het vermelden niet eens waard, ook dat was slechts een kwestie van tijd uiteraard, met de toestand van de wegen hier.

De oplossing voor de bidon had ik ook al, gezien bij de Owners groep. Was gepubliceerd door de eigenaar van QV 36, en makkelijk na te maken. Eens zien hoe dat zich houdt in het dagelijks leven.
Heel eenvoudig een gat maken in een paar schuimblokken, die inklemmen en met dubbelzijdig plakband fixeren, en klaar is het weer.

Eens kijken hoe dat zich houdt in de praktijk.......

Verder nog een touwtje vast gemaakt aan de schuimkap, zodat die vast zit als het waait.

"Ghost shifting".

Iets met de versnellingen? Nee, het schakelt allemaal prima, enkel een klein irritatiepuntje dat er al vanaf het begin is. De Engelsen in de Owners groep noemen het "Ghost shifting", het verschijnsel deed zich bij mij ook al in Nederland voor. Het gebeurd regelmatig op slecht, hobbelig wegdek dat de derailleur op een groter kransje "springt", en dan zich weer corrigeert. En ik heb ook in Noorwegen nogal wat slecht wegdek tegenwoordig.........dus dat irriteert soms wel wat. Nu is er misschien een oplossing voor, die werd deze week publiek gemaakt in de Owners groep. De eigenaar van QV 004 is geen lid, want geen FB, maar publiceerde wel op BROL. Deze man heeft een QV met een Pinion 18, waarvan er momenteel maar 3 schijnen te werken, dus monteerde hij een derailleur en cassette. Zijn oplossing om "Ghost shifting" tegen te gaan schijnt te werken, maar is nogal een operatie.........

Nogal een operatie..........

Schijnt wel te werken volgens de man zelf, maar ik wacht nog even af.............Lekker trouwens, schaf je zo'n dure Pinion aan geeft het ding het op na een paar maanden...........Zal wel garantie op zitten, maar dan ben je die hele bak wel een maandje of zo kwijt denk ik..........En of je zo makkelijk een normaal crankstel monteert op de plaats waar die Pinion zat weet ik niet, waarschijnlijk is het frame aangepast aan de Pinion, dus dan zou je de fiets een tijd niet kunnen gebruiken.........
Brrrr.........nachtmerrie!

Verkeerssituatie en het "Scania Syndroom".

Nog steeds druk op de wegen, veel toeristen, en zodoende veel lokale bevolking die zich irriteert om dat ze niet "gewoon" kunnen doorrijden. En omdat hun vakantie voorbij is waarschijnlijk...............
Zoals elke zomer heb ik ook regelmatig wat oponthoud door langzaam rijdende auto's, campers of vrachtverkeer dat moeite heeft om elkaar te passeren op de veel te smalle wegen. Berusten en ontspannen, je druk maken helpt toch niet, en het is enkel maar op de terugweg naar huis. 's Morgens tussen 5 en 6 uur als ik vertrek is het nog wat rustiger op de weg.......;-))
Opvallend veel opgestoken duimen onderweg trouwens, het lijken er wel meer dan voorgaande jaren, vooral veel motorrijders  geven een duimpje. En ook veel mensen die achter me blijven rijden om te fotograferen en filmen, wat ook de doorstroming niet echt bevorderd..........
Dat leverde deze week nog een vermelding op de lokale radio op, 2 collega's die naar huis reden hoorden het, er reed een trapautootje danig in de weg, en die hield al het verkeer op volgens een inbellende persoon..............Dat kon er maar één zijn natuurlijk............Maar om er nou bij te vermelden dat dat "ding" beter maar in de greppel gereden kon worden was weer minder leuk om te horen.
Weinig aan te doen, er is in principe plaats genoeg om te passeren, maar de wegen zijn smal, bochtig en onoverzichtelijk. En als er mensen achter/naast me blijven rijden om dat "ding" eens goed te bekijken kan ik ook weinig aan veranderen.
Het is wel duidelijk dat er redelijk wat frustratie zit bij sommigen, maar ik ben nog niet van plan het fietsen eraan te geven voorlopig.
Duidelijk is wel dat  circa 95% van de automobilisten lijdt aan een ziekte, die ook nog eens overgaat op de jeugd, zo vlug die zelf een rijbewijs hebben.
Iets wat ik het "Scania Syndroom" noem, ze voelen zich allemaal "King of the Road" immers? Alles en iedereen moet ruim baan maken voor hun auto, en ze kunnen geen seconde van hun kostbare tijd missen, zeker niet opgehouden worden door een gek die zo nodig de weg versperd met een vreemd voertuig dat een fiets zou zijn.................

Niettemin voel ik me nog steeds geheel op m'n gemak in de fiets, en is het nog elke morgen een feest om met de Bobslee naar het werk te glijden! Al weer meer dan 2500 km onder de wielen doorgegaan ondertussen..................

Tot zover,

Groeten, Adri.