Vijf jaar velomobiel.

Al weer vijf jaar.....

Vandaag 5 jaar geleden, op 28 september 2012 stopte er een camper met Noors kenteken voor de werkplaats van Velomobiel.nl in Dronten.
Een paar uur later vertrok die camper, in zuidelijke richting, met een extra passagier, en wel op het dak! Een rode Strada stond op het dak vastgesnoerd en reed mee naar Zeeuws-Vlaanderen, om daar een weekje te verblijven en de eerste kilometers te maken.
Na dat weekje werd de Strada weer op de camper geplaatst en ging mee naar Noorwegen, om daar als woon-werkvoertuig dienst te gaan doen.
De eigenaar van de Strada besloot een blog te gaan bijhouden, en noemde dat blog:

De Bobslee-Strada 119

De rest is bij de meeste van mijn volgers bekend neem ik aan.

Ophalen BOB.

De aankoop van m'n eerste velomobiel veranderde nogal wat in m'n fietsleven, voor het eerst was het goed te doen om ook met regenweer te rijden, je werd tenminste niet zo nat als op een racefiets!


Al gauw werd het bijna standaard om met de fiets naar het werk te rijden, liever dan met de auto. Uitzondering daarop waren de nachtdiensten, dat viel me te zwaar, slecht slapen, en dan ook nog 73 km woon-werkverkeer erbij per dag.........
Liet ik op vrije dagen de racefiets in de garage als de wegen nat lagen, dan was dat nu geen probleem, de Strada, die meestal met BOB werd aangeduid, werd ingezet en ik kon toch wat kilometers maken.

Zoals vele velomobielbezitters zullen herkennen ging het aantal fietskilometers gestaag omhoog, er werd meer dan ooit tevoren gefietst.
Door de locatie was er de noodzaak om onderhoud zelf te doen, "even" naar Dronten is wat bezwaarlijk vanuit Noorwegen, dat vraagt om wat planning vooraf.......
Wel, al doende leert men, en ik heb veel bijgeleerd aangaande fietsonderhoud aan velomobielen, en reparatie van kraakjes en scheuren in glasvezel.
Wat speciaal in Noorwegen zijn de winters, regelmatig sneeuw, wat het fietsen wat lastig maakt omdat rijden door verse sneeuw niet echt prettig is, en de noodzaak om met spijkerbanden te rijden vanwege de lage temperaturen. Rijden iets minder licht dan zomerbandjes, om het mild uit te drukken......

Eerste winter.

Goed het meeste zal al bekend zijn, dus is het niet nodig om alle oude koeien nog eens uit de sloot te trekken.
Die vijf jaar zijn vlug voorbij gegaan, en had ik voor geen goud willen missen! Het bloggen zorgt voor leuke contacten met andere enthousiasten, en je krijgt regelmatig goede tips om zaken op te lossen of te verbeteren.

Wat me wel al die tijd is blijven verbazen is het gedrag van de andere weggebruikers, en de vele vragen die een dergelijk voertuig blijkbaar oproept.

Ach, jullie kennen die standaard vragen natuurlijk al lang:

-Wat is dat voor een ding?
  -Een fiets! -Huh? Ik weet wat een fiets is, en dit is duidelijk geen fiets!

-Zit daar een motor in?
  -Daar spreekt U mee! Huh? Ga je me vertellen dat je dat geval zelf aandrijft? Met die snelheid????
    (Ja, dat zeg ik............)

-Wat kost zoiets?
  -Noem een bedrag in € of Noorse kronen......  -Huh? Daar kun je een auto voor kopen! ( Waarom? Ik heb een goede auto thuis, waarom zou ik er nog een willen? Ik wil een fiets!)

-Hoe hard gaat ie?
  -Op het ogenblik staat ie stil, dus 0 km/h........ -Huh? Je snapt toch wel wat ik bedoel? (Ja, maar ik wil er geen antwoord op geven..........)

-Is dat ding niet levensgevaarlijk?
  -Valt wel mee, thuis en op het werk staat ie aan de ketting, en als ik 'm genoeg te eten geef valt hij niemand aan..........  -Huh? Maar dat bedoelde ik helemaal niet! Ik bedoelde............(de bekende (stomme) opmerkingen.....)

-Moet daar geen vlaggetje op?
  -Is wettelijk niet verplicht ............. -Huh? Maar dan ben je toch beter zichtbaar? Je ziet dat ding helemaal niet op de weg! ( Oh nee? Mijn echtgenote hoort van collega's altijd precies waar ik me bevond en in wat voor toestand ("Hij was gecrasht! Dat ding lag op z'n kant langs de weg!") Ketting was eraf en werd terug omgelegd..........)

En dan zijn er nog andere vragen, die ik soms al helemaal niet kan plaatsen, zoals:

-Ben je gehandicapt?
  - Vanmorgen bij het opstaan nog niet meneer!  -Huh? Maar je zit in zo'n speciaal autootje.......( Is een speciale fiets meneer, en als ik even eruit kom en er weer in ga, zult U zien dat iemand die een lichamelijke handicap heeft daar waarschijnlijk problemen mee zou hebben.......)

-Dat is toch wel ver fietsen naar je werk?
  -Nee hoor, precies net zover als met de auto!  -Huh? Maar je snapt toch wel wat ik bedoel? ( Nee, eigenlijk niet.........)

-Hoe lang doe je erover om op je werk te komen?
  -Dat is elke dag verschillend........ -Huh? Maar je hebt toch wel een gemiddelde tijd? ( Nee, eigenlijk niet, hoewel het vaak rond de 80 minuten ligt. Maar er zijn uitschieters van 64 minuten, en van 116 minuten...........)

Of  de vragen die Ina krijgt:

-Hoe doet die man van jouw dat, zoveel fietsen, hoe houdt ie het vol?
  - Heel simpel, hij is met mij getrouwd!  - Huh?-----Dan barst de persoon in lachen uit.....

-Wat geef je die man voor speciaals te eten?
  -Niets bijzonders, hij eet gewoon brood, warm eten en zo.......... -Huh? Maar daar kan je toch niet al die kilometers op maken? ( Hij wel dus........)

En jullie kennen vast nog veel meer opmerkingen, dit zijn er maar wat die me zo te binnen schieten..........

Ik begrijp helemaal niet waarom iemand zou willen weten hoe lang ik over m'n woon-werk ritten doe, wat heeft iemand aan dat soort informatie?
En hoe is het mogelijk dat mensen denken dat je speciaal voedsel nodig hebt om  73 km per dag af te leggen met een fiets? Natuurlijk, m'n verbranding is wat hoger dan bij auto rijden, dan eet je toch een paar boterhammen meer? Geen enkel probleem, in die vijf jaar is m'n gewicht van 78 kg naar 72 kg gegaan, en daar ligt het nu stabiel.


Ook verbazend vind ik nog steeds elke zomer de werkelijk vele foto's en filmclips die genomen worden vanuit passerende voertuigen, als ik voor elke foto € 1,-- had gekregen had ik minder moeten sparen om een nieuwe fiets te kopen........................;-))

En ondanks de soms ronduit hufterige inhaalmanoeuvres die ik meemaak onderweg, overweegt het positieve gevoel, veel mensen zien me nu elke weekdag voorbij komen, en steken even een hand op, ook een toenemend aantal automobilisten geeft een duimpje op als ze me tegenkomen.

Dus wat mij betreft, op naar de volgende vijf jaar!

Tot zover,

Groeten, Adri.

Podbike prototype.

1. Nederlands.
2.Norsk.
3.English.

1.

Podbike prototype.

Op zaterdag 16 september hadden we een afspraak met de bedenker en bouwer van Podbike, Per Hassel Sørensen.
We kregen de mogelijkheid om het eerste rijdende prototype van Podbike te testen, omdat we niet naar het Creator Festival in Stavanger konden komen, waar de eerste exclusieve testrit voor pre-kopers werd geregeld.

De reden dat ik interesse had in Podbike was dat het een velomobiel gelijkende fiets was, met 4 wielen en elektrische hulp.
 Als velomobiel gebruiker, weet ik dat het mogelijk is om zo'n fiets het hele jaar te gebruiken zonder dat je nat en koud wordt door slecht weer.

Ina, mijn vrouw, heeft problemen met haar knieën en gebruikt al meer dan 10 jaar een elektrisch geassisteerde fiets. Ze zou wel vaker willen fietsen, maar slecht weer houdt haar dikwijls thuis. Met een Podbike is haar probleem opgelost, zelfs ik zou de fiets voor mezelf in de winter kunnen gebruiken, bijvoorbeeld als ik door de energie vretende koude en hellingen moe ben van het  fietsen met de gewone velomobiel.

 Podbike prototype.

Aluminium bodemplaat met 4 wielen, schijfremmen en vering/ demping op alle wielen en comfortabele stoel. Sturen met de voorwielen, aandrijving op de  achterwielen, elk wiel met eigen motor.
De pedalen zetten een riem in beweging die een generator aandrijft. Niets om met in aanraking te komen, alles is goed ingekapseld. Het volledige pedalsysteem wordt gemakkelijk  verstelbaar, zodat meer mensen de fiets zonder problemen met de zitpositie kunnen gebruiken. Zitting wordt ook verstelbaar, gedeeltelijk in de lengte, gedeeltelijk in de hoogte.
Achter de stoel kan een kinderzitje worden geregeld of er is voldoende ruimte voor boodschappentassen ..................
De door de pedalen opgewekte stroom wordt gevoed in een batterij die de motoren aandrijft. De motoren drijven de achterwielen aan met getande riemen.

 Proefrijden.

Ina begint met de testrit en rijdt achteruit de werkplaats uit. Achteruit rijden is erg makkelijk met Podbike, trap gewoon achteruit, dan beweegt de fiets naar achteren! Ze rijdt heen en weer over de parkeerplaats, en na een tijdje rijdt ze binnen en zegt, "Verkocht!" Ze is erg blij met de manier waarop de fiets op de weg ligt,  de goede controle en met de mogelijkheid van achteruitrijden. Dat de fiets heel gemakkelijk fietst is natuurlijk ook een voordeel......

Ina heeft het duidelijk naar haar zin!

Ina is ervan overtuigd dat dit haar toekomstige fiets is, maar natuurlijk zal ik ook het prototype proberen.Instappen is eenvoudig, de stoel zit goed, de fiets voelt stabiel en makkelijk. Ik zet mijn voeten op de pedalen en trap naar achteren om achteruit de garage uit te rijden, het voelt helemaal natuurlijk!

Als ondertussen redelijk ervaren velomobiel gebruiker probeer ik de stabiliteit van het prototype, en het is onmogelijk om een van de voorwielen op te heffen, dat wil zeggen dat de fiets erg stabiel is! Na een beetje rijden over de parkeerplaats, zegt Per, dat ik kan proberen remmen zonder de remgrepen aan te raken. "Rijd zo snel mogelijk en trap achteruit, dan merk je dat de fiets meteen remt ......"
Ik doe het en ben verbaasd dat dit op deze manier werkt! Het werkt inderdaad prima om op deze manier te vertragen!
Ik ben net zo overtuigd als Ina, en ben onder de indruk van het prototype.

 

 

 

Terwijl we daar zijn, krijg ik heel veel informatie van Per, hij loopt over van de  plannen en heeft een duidelijke toekomstvisie.
Het plan is om een fiets te maken die niemand een excuus kan geven om de fiets niet in plaats van een auto te gebruiken.

In ieder geval zijn wij ervan overtuigd dat deze fiets een toekomst verdient, zeker in de stad kan deze fiets een oplossing bieden voor parkeerproblemen, tolafgiften, fileleed enzovoort.

Voor meer informatie, bezoek de website: Podbike.com

Tot zover,

Groeten, Adri.

 

 

2.

Podbike prototype.

Lørdag 16.september hadde vi en avtale med grunneren og utvikleren av Podbike, Per Hassel Sørensen.
Vi fikk muligheten til å prøvekjøre prototypen til Podbike, siden vi ikke klarte til a komme til Creator Festival i Stavanger, hvor den første ekslusive prøvekjøring ble arrangert for forhåndskjøpere.

Grunnen at jeg fikk interessen i Podbike var at det var en velomobil liknende sykkel, med 4 hjul og elektrisk assistanse.
Som velomobil bruker selv, vet jeg at det er mulig til a bruke en sånn sykkel gjennom hele året, uten å bli vått og kald på grunn av dårlig vær.

Ina, kona mi, sliter med dårlig knærne, og har brukt elektrisk assistert sykkel i over 10 år. Hun vil gjerne sykle litt oftere, men dårlig vær holder henne ofte hjemme. Med en Podbike er problemet hennes løst, til og med at jeg kan bruke sykkelen selv og om vinteren for eksempel, hvis jeg blir sliten av sykling med uassistert velomobil.

 Podbike prototype.

Aluminium bunnplate med 4 hjul, skivebremser og fjæring/demping på alle hjullene og komfortabel sete. Styringen med framhjullene, framdrift med bakhjullene, som hver har sin motor.

Pedalene setter en reim i bevegelse som driver en generator. Ingenting til å komme bort i, alt er fint innkapslet. Hele pedalsystemet kommer til å bli lett justerbart, slik at flere kan bruke sykkelen uten problemer med sittestillingen. Sete blir også justerbart, delvis i lengden, delvis i høyden.

Bak sete kan det ordnes med barnesete, eller er det massevis plass til handleposer..................

Strømmen blir ført i en batteri som driver motorene. Motorene driver bakhjulene ved reimdrift.

Prøvekjøring.

Ina starter med prøvekjøring, og rygger ut av verksted. Rygging er veldig lett med Podbike, det er bare å trø bakover, da beveger sykkelen seg baklengs! Hun kjører  att og fram over parkeringsplassen, og etter en stund kjører hun inne og sier: "Solgt!" Hun er veldig fornøyd med måten sykkelen holder seg på veien, styring og ikke minst muligheten til a rygge. At sykkelen er veldig lett a sykle med hjelper selvfølgelig og......

 

Ina liker seg god i Podbike prototypen!

 

 

 Ina er overbevist at dette er den framtidige sykkelen til henne, men selvfølgelig vil jeg også prøvekjøre prototypen.

Lett a komme i sete, sykkelen føler stødig og lett. Jeg setter føttene på pedalene og trø baklengs for a rygge ut av garasjen, det føler helt naturlig!

Som litt mer erfaren velomobilbruker prøver jeg stabiliteten til prototypen, og det er umulig til a løfte en av framhjulene, det vil si at sykkelen er veldig stabilt! Etter litt att og fram kjøring over parkeringsplassen sier Per at jeg kan prøve a bremse uten a røre bremsene. Bare kjør så fort du klare og trø baklengs, da merker du at sykkelen bremser opp med det samme......

Jeg er overrasket på at dette fungerer på denne måte!  Det går helt fint å bremse på denne måten!

Jeg er fort like overbevist som Ina, og er imponert over hele prototypen. 

Mens vi er der fikk jeg veldig mye informasjon av Per, han sprudler over av planer, og har en klar visjon på fremtid.

Planen er å lage en sykkel som ingen kan finne en unskyldning på for ikke å bruke den isteden for en bil.

Vi er i alle fall begge to overbevist at denne sykkelen fortjener en framtid, sikkert i byen kan det bli en løsning for parkeringsproblemer, en slipper bomavgifter, bilkø og så videre.

For mer informasjon ser på nettsiden: Podbike.com

Med vennlig hilsen,

Adri.

3.

Podbike prototype.

Saturday 16th of September we had an agreement with the founder and developer of Podbike, Per Hassel Sørensen.
We were given the opportunity to test the prototype of Podbike since we were unable to come to the Creator Festival in Stavanger, where the first exclusive test drive was arranged for pre-buyers.


The reason I got  interested in Podbike was that it was a velomobil like bike, with 4 wheels and electrical assistance.
As  I am a velomobil user, I know that it is possible to use such a bike throughout the year without getting wet and cold due to bad weather.

Ina, my wife, has some knee problems and has been using an electric assisted bike for over 10 years. She likes to cycle a bit more often, but bad weather often keeps her home. With a Podbike, her problem is solved,  it will even  be so that I can use the bike myself  in the winter, for example, if I'm tired of cycling with unassisted velomobil due the energy taking cold and the climbs on my commute.

Podbike prototype.

Aluminum bottom plate with 4 wheels, disc brakes and suspension / damping on all wheels and comfortable seat. Steering with front wheels, propulsion with rear wheels, each with its own engine.
The pedals put a belt in motion that drives a generator. Nothing to get in touch with, everything is well covered. The entire pedal system will be easily adjustable so that more people can use the bike without a problem with the sitting position. Seat becomes adjustable too, partly in length, partly in height.
Back the main seat can a  child seat be arranged or there is plenty of room for shopping bags ..........
The power brought up with pedal move is fed into a battery that drives the engines. The motors drive the rear wheels by beltdrive.

Test run.

Ina starts with a test drive and reverses out of the workshop. Reversing is very easy with Podbike, just pedal backwards, then the bike moves backwards! She drives a while over the parking lot, and after a while she drives inside and says, "Sold!" She is very pleased with the way the bike stays on the road,  the controls and, not least, the possibility of a reversing. That the bike is very easy to ride  helps a lot to, of course! 

Ina is in a good mood in the Podbike prototype!

Ina is convinced that this is her future bike, but of course I will also try the prototype.
Easy to get in the seat, the bike feels steady and easy. I put my feet on the pedals and pedal backwards to a reverse out of the garage, it feels completely natural! 
As a more experienced velomobile user, I try the stability of the prototype, and it is impossible to lift one of the front wheels, that is, the bike is very stable! After a bit of driving across the parking lot, Per says I can try  braking without touching the brakes. Just drive as fast as you can and pedal backwards, then you notice that the bike will brake right away ......
I'm surprised that this works this way! It's ok to slow down this way!
I'm as convinced as Ina, and impressed with the prototype.

While we are there, I got very much information from Per, he is full with plans, and has a clear vision of the future.
The plan is to make a bike that nobody can find an excuse for not using it instead of a car.


In any case, we are both convinced that this bike deserves a future, certainly in the city, there can be a solution to parking problems, road fees, car queues and so on.


For more information, visit the website: Podbike.com


With best regards,


Adri.

Geplande weekendrit.

Rondrit met een extraatje.

Vrijdag.

Omdat er goed weer gemeld werd voor afgelopen weekend nam ik vrijdag een dag tijd voor tijd op die nog op het tegoed stond.
Camper klaar zetten en net voor half tien vertrokken we. Langs m'n woon-werkroute, om zo verder via Odda naar Haugesund koers te zetten.
Langs het Sørfjord is het nog wat bewolkt, er hangen ook nog wat lage wolken tegen de hellingen, toch ziet het er naar uit dat het een mooie dag zal worden.

Op weg naar Odda, bij Børve.

Net voorbij Odda, kijkje in het Buerdal.

In Haugesund gaan we eerst eten, daarna winkelen. Na een leuke middag rijden we naar de veerpont bij Arsvågen, waar we op de parkeerplaats boven het veerplein plaatsnemen, om daar de avond en nacht door te brengen. Met mooi weer en aangenaam uitzicht.......

Kijkje vanaf de parkeerplaats.

Zaterdag.

Op zaterdagmorgen rijden we voor de klok van negen het veerplein op en gaan met de pont van negen uur over naar Mortavika, om vanaf daar verder te rijden naar Stavanger, en dan naar Sandnes.
Op Sandnes hebben we een afspraak met de bedenker en ontwikkelaar van Podbike, waar we een proefrit met het eerste rijdende prototype maken. Daarover meer in een volgende post........
Alleraardigste mensen, Per Hassel Sørensen en zijn vrouw Anne-Lise Heggland. We raken niet uitgepraat, de man blijft uitleggen, en is ook vol interesse naar mijn ervaringen als heel jaars velomobiel gebruiker. Speciaal nu ik overgestapt ben naar een vierwieler natuurlijk!

Na afscheid van Per en Anne-Lise genomen te hebben rijden we verder zuidwaarts, tot we Rv 45 op kunnen. Die volgen we tot Byrkjedal, net voorbij stoppen we voor een korte pauze.
Dan rijden we verder tot we Fv 975 op kunnen en volgen die tot Skuleskard, waar we het bordje Valle volgen, via Fv 987. Die weg gaat op de provinciegrens tussen Vest- en Aust-Agder over in Fv 337, en eindigt op Fv 9.
Een mooi gebied om door te rijden, natuurlijk zijn het smalle wegen, maar er zijn hier en daar ontmoetingsplaatsen, zodat passeren van tegemoetkomend verkeer niet al te lastig is.

Langs Fv 987.

Langs Fv 337.

We rijden nog een stuk noordwaarts op Fv 9, en besluiten dan dat het welletjes is geweest voor vandaag, en gaan op de parking van de "Byklestigen" staan voor de avond/nacht. Heerlijk rustig, enkel de schapen blaten wat........

Als er één over de brug is................

Zondag.

Vandaag terug richting huis, maar haast hebben we niet, dus stoppen we op de Haukeli en wandelen daar een onverhard weggetje in. En worden verrast door een paar  aardige uitzichten............

Na de wandeling rijden we verder, en stoppen nog voorbij Røldal, bij het skigebied waar ook een restaurant bij het centrum staat. Daar genieten we van het prima buffet, en rijden daarna voldaan richting huis. We hebben weer een zeer geslaagd weekend gehad!

Tot zover,

Groeten, Adri.

Lek!

Eerste lekke band.

Gistermorgen bij km 4488 m'n eerste lekke band gereden met de QV, linker voorwiel. Merk je niet veel van eigenlijk, leek iets zwaarder te trappen de laatste kilometer. Op het werk aangekomen even kijken, en jawel, lek! Even opgepompt om te kijken of de Bike-on z'n werk zou kunnen doen, maar helaas, om 10:30u stond de band weer plat, dus dan maar even de reserve set omleggen.

Onder op de foto ter vergelijking een nieuwe onder de gebruikte.

Gaat er nog terug op, profiel ziet er nog prima uit!

Heeft eigenlijk nog lang geduurd, zeker als je het volgende filmpje bekijkt, dit doe ik elke dag, 3 km heen, 3 km terug, het stuk bij Deildo. Liggen stenen en troep genoeg op de "weg" om lek op te rijden..........

Vanmorgen vroeg de fiets gereed gezet, de knippermast batterij erin gedaan, en gaan verkleden. Toen m'n tas erin, en dan wil de kap niet meer omhoog blijven staan...........De gasveer heeft zich blijkbaar gepensioneerd? Even gebeld met de "velomobieldokter", en Allert gaat me een nieuwe sturen. Wel handig als die gasveer werkt, stapt wat lastig in en uit nu............

Tot zover,

Groeten, Adri.

Weekend bezigheden.

Niet fietsen.

Omdat de normale werkweek al 5 dagen is nu ik dagdiensten draai, wil dat ook zeggen dat er meestal 5 dagen achtereen gefietst word door de weeks. Dat levert 5x73=365 km/week op, en dat is voor mij genoeg, dus houd ik fietsrust in de weekends.

Maar er zijn andere bezigheden ook natuurlijk, als we niet met de camper weg kunnen of willen, dan valt er wel iets anders te doen om en rond huis.

Nu is het bijvoorbeeld weer tijd om de houtvoorraad wat aan te vullen, er zijn dit voorjaar 5 pallets hout (circa 8 m³) van de stapel naast de garage verplaatst naar de grijpvoorraad in het houthok. Die vul ik weer aan met vers hout, dat dan de tijd heeft om te drogen. Na een vorige week een green met 43 jaarringen omgelegd te hebben was het deze zaterdag de beurt aan een lariks met 55 ringen......

De green ligt al op stapel.

De lariks is op weg.......

Een mens heeft zodoende altijd wat om handen.........

Tot zover,

Groeten, Adri.

Korte vakantie.

Paar dagen vrij.

Omdat er nog een paar vakantiedagen over waren op de kaart werden die opgenomen eind augustus, konden we nog een kleine camperrit door het Noorse maken.
Vrijdag 18 augustus nog gewoon gewerkt, maar na thuiskomst gelijk BOB in z'n hok, douchen en eten, en daarna de camper voorrijden en inladen. Ging lekker snel allemaal, want om 18.30u reden we al weg!
Omdat de zomer nog niet veel mooi weer had gebracht aan de Noorse kust werd koers gezet naar het oosten des lands, waar de voorspellingen iets beter waren.
Via Eidfjord over de Hardangervidda via Rv 7 naar Geilo, waar we ons voor de nacht neerzetten.
Al in Eidfjord hebben we een eerste onverwachte stop, er liggen 2 cruiseboten, de "Rotterdam" en de "Viking Sea", de "Rotterdam" maakt zich klaar voor vertrek. We volgen de gang van zaken even mee, het ophijsen van de   gebruikte reddingsboot en het intrekken van het landingsplatform.

De 2 cruisers in Eidfjord.

Op Geilo maken we nog een korte wandeling voor we in nachtstand gaan, en maken nog een foto van wat onkruid langs de weg.

Op zaterdagmorgen rijden we verder richting Gol, en rijden via Rv 51 naar Leira. Daar houden we  een pauze, eten wat en gaan een stukje  fietsen. We fietsen naar Fagernes, waar we bij het meertje onze koffie drinken, en gaan weer terug naar de camper.

Na deze pauze gaan we verder richting Dokka, en naar Gjøvik, waar we de E 6 noordwaarts oprijden. Bij Vingrom gaan we Rv 250 op, rijden tot we een rustige parkeerplaats vinden en blijven  staan voor de nacht.

Langs Rv 250.

Zondagmorgen, stralende zon!

Op zondag is het strakblauw 's morgens, en we blijven staan tot rond twaalven, dan is de bewolking wat toegenomen en rijden we verder noordwaarts via de E 6.
Onderweg even de van de hoofdweg af om wat te eten, we rijden 2 km naar een kerkje toe, parkeren daar voor een wandeling en eten wat.

Uitzicht vanaf de parking bij het kerkje.

De eigenlijke planning was Røros, maar omdat daar regen gemeld wordt, leggen we de route om. Ina wil Rv 27 oprijden, dat is een streek waar we nog niet geweest zijn. Net voorbij Ringebu rijden we die weg op en al snel stijgt de weg, we gaan de hoogte in. Langs de gebruikelijke hutten en skihotels komen we op een soort hoogvlakte, we rijden langs de zuid- en oostzijde van Rondane Nasjonalpark.
Weer stoppen we tijdig op een parking en blijven staan voor de nacht. Mooi uitzicht, en het begint weer met wat regen, dus verder rijden is ook geen aardigheid.

Uitzicht vanaf de parking. ▲▼

Op maandag rijden we verder langs Rv 27, helemaal tot Folldal, waar we een oude mijn bezoeken. In het restaurant daar eten we, en wandelen een stukje.

Uitzichtpunt langs Rv 27. ▲▼

De  oude kopermijn bij Folldal. ▲▼

Het bijna witte rendiermos is hier ruimschoots aanwezig.

Na het eten rijden we dezelfde weg terug, waarom ook niet, het is een mooi gebied met vele verschillende groentinten. Ook relatief goede wegen, die wel bevolkt zijn met loslopende schapen en koeien, dus er ligt genoeg op de weg wat de beestjes achterlaten.........Dat wordt campertje wassen bij thuiskomst! Af en toe gaat de vaart er flink uit als je tussen die beesten moet doorlaveren, vooral schapen liggen graag op het asfalt schijnbaar, we moeten verschillende keren om de beestjes heen rijden.

Ook vandaag stoppen we op tijd, we hebben geen haast immers? Als stopplaats kiezen we een stekje waar we al eerder stonden, we verlaten de E 6 bij Fåberg en rijden richting Forset, waar we de 204 opgaan. Daar stoppen we net voorbij Værskei Kafé, en plaatsen ons voor de nacht.
Ook daar schapen, maar die staan achter een hek, tenminste, de meesten dan, één is ontsnapt en loopt wat verwezen buiten de wei te kijken. Koeien lopen wel los, maar komen enkel langs op weg naar de melkstal, en 's morgens weer op weg naar hun foerageplaats. Ook die koetjes laten hun "sporen" achter op de weg..........en zodoende ook op de camper........

Stopplaats langs de 204 bij Værskei.

Uitzicht vanaf Værskei.

De schapen in de wei.........▲▼

En de "vluchteling"...;-))

De koeien 's morgens op weg.

Op dinsdag rijden we weer terug via Rv 250 naar Dokka, gaan vervolgens weer richting Leira, en doen daar hetzelfde als op zaterdag, wat eten en een fietstochtje naar Fagernes. Daarna rijden we verder naar Hagafoss, waar we parkeren en naar Hol fietsen.

Stoppen langs Rv 250. ▲▼

Middeleeuws kerkje bij Hol.

De leien op de torenspits.

Daarna rijden we Rv 50 een stuk op tot aan de parking bij Hivjufossen. Daar maken we kamp voor de nacht. Op woensdagmorgen wandelen we de 25 minuten naar het uitzicht op de waterval, en vertrekken daarna op het gemak richting huis. Morgen weer werken.........

Hivjufossen.

Na donderdag en vrijdag gewerkt te hebben zij we het weekeinde vrij, en het weer is ook niet verkeerd. Omdat we net weg geweest zijn besluiten we thuis te blijven en wat te wandelen en te fietsen in de omgeving, ook mooi........

Wandeling op zaterdag........

Fietstochtje op zondag...........

Het "fietspad" langs de Skarvabjørgtunnel.

Mooi stil op het Sørfjord. ▲▼

Een mooi rustig weekeinde, en dan op maandag weer voor een volle week beginnen.

Fietsen.

Gefietst is er ook natuurlijk, veel in BOB, en één keertje met de Scott..........
BOB loopt als een zonnetje, geen problemen die het noemen waard zijn. De Scott loopt ook als een zonnetje, maar komt enkel buiten als dat zonnetje ook zit........en dat gaat een laagterecord opleveren wat betreft de kilometers dit jaar. Het is niet anders......slijten zal de fiets niet vlug op die manier!
Slechts een schamele 57 km afgelegd op de Scott in augustus.......BOB had er met 1588 net "iets" meer.........en had een leuk getal op de totaalteller bij thuiskomst op 1 september.

Tot zover,

Groeten, Adri.