zaterdag 16 april 2016

Camper inslapen, en nog wat.

Camper.

De camper was na het ophaalritje in de garage gezet, en de planning was om in het vrije Paasweekend een eerste proefnacht te proberen.
Dat ging in verband met het minder goede weer niet door, we vinden het weinig aantrekkelijk om in de regen rond te gaan rijden als dat niet noodzakelijk is.
Uitstellen tot een volgend vrij weekend dus, en dat kwam ook, nu met een stuk beter weer.
Dat betekende inpakken, nu ja, veel heb je niet nodig als je slechts één nacht van huis bent, wat water laden, en de koelkast van het nodige voorzien.
De planning was heel eenvoudig, we rijden naar Odda, vervolgens langs de westkant van het Sørfjord naar Utne, en gaan daar verder op de 550 naar Jondal. Daar kijken we hoe laat het is, en beslissen of we nog verder gaan.

Zodoende vertrokken we op zaterdagmorgen 9 april richting Odda, deden daar nog een paar boodschappen, en rijden verder richting Utne. Vlak voor Utne stoppen we even op een parking, en gaan zomaar even lekker zitten genieten van het uitzicht, we kijken recht over het  fjord naar Kinsarvik, en naar het noorden toe is de Hardangerbrug zichtbaar.

Ina ligt al lekker, ik maak nog een foto.

Panorama, links in de verte de brug, midden de baai van Kinsarvik, en naar rechts kijken we richting Odda.

Inzoomen op Kinsarvik.

Nou zit ik ook even.....

Na deze korte stop gaan we verder naar Utne en rijden daar naar boven via de 550 om zo aan het Hardangerfjord te komen. De 550 is vanaf Odda tot Utne een prima tweebaansweg, maar na Utne veranderd dat in een smalle eenbaansweg. Mooi tussen de boomgaarden door, dat wel. Maar een tegenligger hier ontmoeten geeft hoe dan ook problemen, zeker met een breed voertuig. Gelukkig is het rustig langs de weg zo vroeg in het voorjaar!

Boven en onder is goed de wegbreedte te zien, net als de asfaltkwaliteit.......


De smalle weg voert ons door alle kleine buurtschappen die langs het fjord liggen, Lote, Vines, Alsåker en Kvalvik, alle liggen midden in de boomgaarden.
Daarna wordt het iets ruwer langs de weg, en gaat het langzaam omhoog, een kleine bergpas waar nog sneeuw langs de kant ligt. We dalen daarna af naar Herand.

Het bergpasje omhoog richting Herand.

Boven kijken we uit over het nog deels bevroren Herandsvatnet.

We dalen af, rijden door Herand en stoppen een eind verder bij de parking Hereiane, waar we ook weer even van het weer genieten en van het uitzicht over het Hardangerfjord.


Daarna rijden we door tot Jondal, en besluiten daar om door te rijden richting Rosendal, via de FV 107 en de Jondalstunnel.
Als we bij de veerpont Årsnes-Gjermundshamn komen parkeren we daar om iets te eten, maar besluiten dat het vandaag mooi geweest is, en blijven gelijk staan voor de nacht.

Bivak voor de nacht.

Testplatform voor reddingsboten van het bedrijf Norsafe.
Na de nacht rijden we terug naar huis, we stoppen nog even aan de waterval (Furebergsfossen), daar hebben we al onze campers gefotografeerd.

Bij Furebergsfossen.




Daarna stoppen we nog bij Sekse, maar dat is enkel om even de overschot van het verswater af te laten, dan loopt de watertank onderweg mooi leeg, en hoef ik er thuis niet op te wachten.
Omdat het fjord bijna stil ligt maakt Ina nog een paar foto's.

Boven en onder, het Sørfjord bij Sekse.


Bij deze is de camper ingewijd, en we hopen er nog veel plezier van te hebben!

Ski uitstapje.

Dat had het moeten worden, maar dat pakte net iets anders uit.....
Woensdag overdag waren we allebei vrij, dus wilde Ina eens naar boven rijden om even op de latten te staan, het was er nog niet van gekomen dit jaar.
Alles in de Panda geladen en op weg naar Maurseth, maar daar aangekomen bleek het toch al iets te warm geweest te zijn. De skisporen lagen er nog, maar het zag er allemaal nogal "papperig" uit.
Dan even doorrijden tot de Sysendam, maar daar was het weggetje naar boven enkel tot halverwege sneeuwvrij gemaakt. Nou reed ik nog met de winterbanden, en heb 4x4, maar door een meter sneeuw heb ik me niet aan gewaagd.........
We hebben een stukje naar boven gelopen, Ward uitgelaten en zijn na de koffie weer huiswaarts gereden.
Ward vond het in ieder geval een geslaagde uitstap, hij vindt het heerlijk om in de sneeuw te rollen.

Valt nog niet mee, langlaufski's in een Panda krijgen.....

Hondje erin gaat sneller..................

Eerst rollen, dan uitschudden........



Fietsen.

Heb ik ook nog gedaan, weer al een aantal keren op de Scott ook, met de mannen van de fietsgroep.
Vandaag was BOB weer aan de beurt, mooi weer, niet echt warm nog met +8 op de middag, maar lekker fietsweertje. Ik kwam na 104 km weer voldaan thuis in elk geval......
De nieuwe computer is ook gemonteerd ondertussen, een VDO M2, eenvoudig ding met 8 functies en prettig grote getallen.
Hopelijk gaat deze weer een tijdje mee........


Tot zover!

Groeten, Adri.

vrijdag 8 april 2016

Even bijpraten.

Stilte op de blog.

Al even niets geschreven, niet dat er niets te melden was, maar ik had even wat minder inspiratie geloof ik.
Ondertussen was er  wel een en ander te melden uiteraard, je kan over de meeste dingetjes wel een kort berichtje schrijven, je moet er enkel even de tijd voor nemen.

Lekrijden en bandenwissel.

Na het ophalen van de camper ging het werk weer gewoon door, en had ik mijn lange ochtenddiensten (3x12 uur) van 18 tot en met 20 maart, gevolgd door 2 middagdiensten.
Tijdens het naar huis fietsen op zondagavond begon de fiets plotseling wel erg zwaar te lopen, het zou toch niet? Ja, het zou wel, lekke band links voor.......Goed, fiets aan de kant en de zacht opgepompte F-Lite bubicombo uit de muts getrokken en omgelegd, dan naar huis en douchen.
De volgende morgen was ik vrij tot ik om 13:00h weer naar het werk moest, dus kon ik even de lekke band bekijken.
Ondanks het elke maand van kant wisselen was het weer hetzelfde, de spijkers waren door de koordlaag heen gedrukt op een paar plaatsen en hadden het lek veroorzaakt. De spijkerband kon in het ronde archief, en ik besloot gelijk maar over te gaan op zomerbanden.



De F-Lite banden aan de voorkant, en gelijk maar de achterband ook wisselen, de Conti Travel Contact gaat zeker nog een zomer mee.
Bij het afnemen van de achterband ontdekte ik 2 gebroken spaken in het achterwiel, aan de aandrijfkant, beide waren spaken die met de kop aan de binnenzijde geplaatst waren.
Moeilijk om daar een spaak in te krijgen, dus het hele wiel er uitgenomen en het reserve wiel geplaatst.
Was ik mooi op tijd klaar en kon de fiets weer gelijk inzetten om naar het werk te fietsen.
De kapotte spaken zijn uiteraard vervangen ondertussen, en het wiel weer netjes gericht.

Wat die spikes betreft zal ik er iets van anti-plat moeten gaan inleggen, op deze manier slijten ze te snel.

Berserk.

Mijn fietscomputer in BOB ging volledig berserk, ging dan weer op nul een paar kilometer, en dan gaf het ding plotseling 95 km/u aan, en dat op een vlakke weg! Die snelheid reed ik toch echt niet op dat moment.........
Nou had ik nog een andere liggen, maar dat is een draadloze en daar heb ik niet zulke beste ervaringen mee in BOB. Om een of andere reden gaan die dingen ook gek doen op sommige plaatsen onderweg. Waar dat aan ligt? Geen idee, interferentie of zoiets?
De enige computer die dat niet heeft staat op de Scott, een draadloos model van Velomann. De vorige op de Scott was een Polar 200 CAD., die voldeed al jaren prima in Nederland, kwam mee naar Noorwegen en viel soms helemaal uit, het scherm werd volledig zwart, en dan moest alles weer opnieuw ingesteld worden.
De Velomann voldoet prima, maar heeft als nadeel dat er een gecombineerde snelheid/cadans sensor gebruikt wordt, prima voor op de achtervork van een racefiets, maar minder geschikt in BOB.


De nu in gebruik zijnde Topeak valt ook af en toe uit, maar dat geeft niet zoveel. De kilometers die het ding niet geteld heeft tel ik er zelf wel bij.
Ondertussen is er een nieuwe in bestelling, heel eenvoudig met draad, zodat het gewoon kan werken.
De cadans doe ik dan wel op gevoel, dat lukt ook wel......

Kilometers.

Die gaan goed vooruit dit jaar, ook in maart werd er goed doorgefietst, het maandtotaal met BOB kwam op 1318 km, terwijl er ook in maart weer "verletdagen" waren.
Dat zal in april wellicht iets minder zijn, de gezamenlijke trainingen met de fietsgroep zijn inmiddels begonnen, zodoende heeft BOB al een drietal keren rust gehad en is de Scott buiten geweest.
Het is dit jaar niet anders dan andere jaren, het is elke keer weer een genot om op de Scott te rijden de eerste keer! Het went uiteraard weer snel, maar het blijft een leuke afwisseling!

Dieet.

Nee, ik ben niet op dieet, ik ben gewoon die man die eet..........
Ina vond dat haar BMI iets aan de hoge kant was en wilde dat omlaag krijgen. Nu volgt ze een programma van rek-en strekoefeningen, licht krachttraining en calorieën tellen.
Dat doet ze goed, er zijn al wat kilo's af, er zijn behoorlijk wat centimeters af en haar BMI is terug onder de 25. Het belangrijkste is natuurlijk dat ze zich er ook beter bij voelt.
Dat tellen van die calorieën vond ik wel leuk, en ging voor de aardigheid eens optellen wat er naar binnen ging als ik zo'n l2 uurs dienst draai en naar het werk fiets. Volgens de gegevens in dat programma zou een actieve gezonde man van mijn leeftijd ongeveer 2500 calorieën verstoken per dag. Zal best, ik zat toch iets hoger, mijn teller stopte bij 4000 en daar blijf ik prima mee op gewicht.
Ook de hele afgelopen winter blijft de weegschaal hangen op 73 kg, en mijn BMI ligt op 22, normaal gewicht dus voor iemand van 182 cm.
En ook ik voel me er prima bij..........

Verrassing!

Die viel donderdag in de bus, die verrassing. Een envelop uit Nederland, met een logo waar een adres in Zaanstad vermeld was. Ken ik daar iemand? Niet dat ik weet, het enige dat ik weet is dat Wilco in Zaandam woont.
Bij openen begin ik gelijk te lachen, het is inderdaad een briefje van Wilco, geen begeleidend schrijven,  enkel een stripje met 4 plaksterren ligt in de envelop.



Leuk! Wilco had vorig jaar toegezegd 3 sterren voor me mee te nemen, om die te overhandigen op CV als we elkaar daar zouden ontmoeten. Die ontmoeting was er, maar Wilco had de sterretjes vergeten.......
Gaf niets, de ontmoeting op zich was al leuk genoeg, die sterren maakten mij niets uit!
Wilco en ik maken ongeveer dezelfde kilometers per maand, alleen had Wilco "De Bak" een paar maanden eerder, zodoende hobbel ik op gepaste afstand achter  Wilco aan.
Dus mijn "4 sterren" op de schaal van Wilco zijn nog niet bereikt, maar komen er aan.......
En dan kan ik ook BOB opsieren met de enige echte "WilcoStars"!
Bedankt Wilco!



Tot zover,

Groeten, Adri.