Onvermijdelijk..........

Volgens verwachting.

Geheel volgens de weersverwachting kwam het nu ook bij ons, de eerste sneeuw. Zoals de titel al aangeeft, het is onvermijdelijk, het komt vroeg of laat.
Ik was al verrast na het lezen van de blog van Søren, dat ze in Denemarken eerder sneeuw hadden dan op mijn locatie.
Mooi meegenomen, kan ik weer eens een maand bijschrijven waarin er meer dan 1000 km in BOB is afgelegd, dat was ondertussen al geleden van juli 2015, toen er 1015 km gereden werden. Natuurlijk werden er in de zomermaanden wel voldoende fietskilometers gemaakt, een deel ervan is met de Scott, die nu voor het laatst buiten was ergens in oktober.

Geen mooie sneeuw, het is een mengsel van regen en natte sneeuw, wat een soort witte blubber op de wegen geeft. Nu zal het een paar dagen kouder worden, dan kan de rommel prettig opvriezen, en daarna gaat de temperatuur weer naar circa +6 ºC en krijgen we weer regen. Lekker kwakkelen dus!

Nou ja, niets aan te veranderen, gewoon doorgaan met ademhalen, het zal weer overgaan........
En het voordeel van dit soort weersomstandigheden is dat het meestal alleen maar beter kan worden......

In plaats van fietsen vandaag een korte boswandeling met Ina en Ward, ook leuk, want het is altijd mooi om te zien hoe die hond geniet van door de sneeuw springen. Het beestje is 11 jaar oud ondertussen, maar springt elke keer als er sneeuw ligt als een puppy in het rond!
Dat brengt elke keer bij ons ook weer een glimlach op het gezicht, soms is er zo weinig nodig om vrolijk van te worden......

Naast de houtstapel is de volgende al in aanmaak, ik ben echt geen uitzondering hier......

Nog een aantal berken op de helling, op de voorgrond een hele kromme........

Ward op het besneeuwde bospad, druk snuffelend en af en toe eens rollen in de sneeuw.

Op de terugweg naar huis gaat de lichte regen over in sneeuw.

Extra ruitje.

Na het lezen van het laatste bericht van DF-Questikel besloot ik ook om voor op het liggende deksel een klein viziertje te plaatsen. Naast de opgeplakte lusjesklittenband die opspattende druppels moet verminderen zou dit viziertje de luchtstroom min of meer over het gat in het vizier heen moeten leiden. Dat zou dan minder binnenkomende spatten en koude wind betekenen.
Of dat werkt zal ik in een volgende post moeten toelichten, het zal een kwestie van uitproberen worden hoe de stand van het viziertje moet zijn om het best mogelijke effect te hebben. (er vanuit gaande dat het werkt......)

Het nieuwe "omleidingsviziertje".

Uitzicht vanonder de kap, het vizier is geheel gesloten, de "hap" eruit zorgt voor de kier.

 Tot slot plak ik nog wat nieuwe haakjesklittenband aan de binnenkant van de kap, om de strips die de vizierstand regelen op te plakken. De oude aan de linkerkant begon behoorlijk de "kleefkracht" te verliezen............

Nieuwe klitstrips binnenin.

 Tot zover,

Groeten, Adri.

Een paar dagen vorst.

Pegels.

Ze hangen er weer al, na een paar dagen vorst, de ijspegels aan de rotsen.

Op vrijdag begon het te vriezen, en toen ik net na de middag vertrok richting Fresvik was er nog niet veel ijsvorming te zien onderweg.
Op zaterdag morgen vertrokken we naar Bergen, om daar 's avonds een concert van de groep VAMP te bezoeken. Aansluitend hadden we een hotelovernachting, en reden zondag weer terug naar huis.

Mooi weer, dus vlug verkleden en nog even een stukje fietsen.
Al gelijk buiten het dorp de fiets uit en wat foto's maken van de ijspegels die al aan de rotsen hingen na die 2 dagen met lichte vorst, lager dan -6 ºC is het niet geweest, dat valt nog reuze mee dus.

Ook op de baai drijven ijsplakken, er loopt natuurlijk veel zoet water in af, dat vormt dan blijkbaar makkelijk ijs, ondanks dat de baai zelf zout water is. 

Rijp op het gras.

Bij laagwater kraakt de "ijsvloer".

De baai, op de voorgrond drijft veel ijs.

Langs de weg.

Op verschillende plaatsen zijn "ijsplanten" te zien.

Klein bevroren watervalletje.

Op maandag ga ik in de ochtenddienst,  met een temperatuur van -4 ºC is het goed te doen in de fiets.
De voetenbakjes liggen er nog niet in, daar is het nog niet koud genoeg voor, de winterschoenen houden de voeten warm genoeg.

Klein onderhoud.

Bij het terug naar huis fietsen maak ik een ouwe mannenstop onderweg, en merk staande op de helling dat BOB iets achteruit loopt als ik instap.
Tijd om de remmen weer eens te stellen dus!
Deze keer moet het tonnetje los en de kabel iets verder door getrokken worden, de stelboutjes staan al helemaal uitgedraaid.
De stelboutjes staan nu bijna helemaal ingedraaid, dan kan ik weer een tijdje vooruit dus.........
Ook de tweede koplamp stel ik nog wat bij, die staat iets te hoog.
Na die twee kleine dingen gedaan te hebben staat de fiets weer helemaal in orde.

Tot zover,

Groeten, Adri.

Bandenwissel.

Weer op spijkers.

Woensdagmorgen was ik erg aan het twijfelen, zou ik de banden wisselen of nog even wachten?
Ik zou met de fiets de middagdienst in, en het weerbericht melde lichte regen en 3 ºC.
Beetje een rot temperatuur, voor je het weet zakt het nog wat en word je verrast door gladde gedeelten onderweg, niet iets waar je op zit te wachten rond middernacht.........
Ook op donderdagavond moest ik weer naar huis uit de middagdienst, en ook dan werden er redelijk lage temperaturen voorspeld. Op vrijdag zou het dan sowieso gaan vriezen, dus besloot ik om maar gelijk op woensdagmorgen al te wisselen, dan was het risico van een glijpartij op de gladde F-Lite voorbanden niet meer aanwezig.
En wisselen moest vroeg of laat toch eens, het blijft niet het hele jaar feest in Noorwegen.........

De gebruikte achterband, een Continental Travel Contact ziet er nog uit als nieuw, dat is een meevaller, die kan er volgend voorjaar gelijk weer onder.
Achter leg ik de Suomi Winter W240 (47-559), die nog over is van vorig seizoen. Ook zo'n meevaller, de eerste keer dat een (spijker) achterband er voor het tweede seizoen onder gaat! Vorig jaar was ik gestart met een Suomi Extreme (54-559), maar die liep nogal aan in de wielkast. Daarom na een paar weken over gegaan op die W 240, die zich verrassend goed gehouden heeft.
De 54 mm brede Extreme heb ik nog, en kan er eventueel onder als de 47 vroegtijdig slijt. Deze zomer heb ik rond de ophanging van de achterbrug een paar extra lappen carbon gelamineerd, zodat het geheel hopelijk wat stijver geworden is, zodat de Extreme niet meer aanloopt in snelle bochten in de afdalingen.

De Suomi Winter W 240, de spijkers zien er nog prima uit!

Voor gaan de bekende Schwalbe Winter Marathon banden er weer omheen, voor zover bij mij bekend de enige verkrijgbare 20" banden met spijkers, in de maat 42-406.
Door de snelle slijtage vorig seizoen, te wijten aan veel te veel op asfalt rijden, moesten die banden er iets te vroeg af. Rond half maart reed ik 3x lek in 1 week, dat kwam doordat de spijkers door de koordlaag heen gesleten waren. Nu heb ik me voorgenomen om elke maand de banden van zijde te wisselen, om zo iets gelijkmatiger te slijten en te belasten.
Moesten ze toch net zo snel slijten dan heb ik nog een extra set staan in de garage, dan moet die er onder voor enkele weken indien nodig. Dit voorjaar is de fiets een paar keer blijven staan omdat er gevaar voor gladheid was na de noodzakelijke wissel terug naar zomerbanden, dat wil ik nu proberen te voorkomen.

De Schwalbe spikes.

Het fietst weer heel anders natuurlijk, de overstap van F-Lite naar spijkerbanden is ook nogal een extreme...........Het is duidelijk zwaarder, de gemiddelde snelheid gaat ook omlaag met ongeveer 3 km/u. Och, ik zie het maar als een soort krachttraining, de spijkerbanden zorgen er wel voor dat er zowat het hele jaar door van de fiets gebruik gemaakt kan worden, en dat is heel wat waard!

Op woensdag plak ik ook nog wat extra lusjesklittenband als spatvanger op de kap, voor het vizier. Niet het hele stuk was bedekt, en Wim Schermer wees me daarop in een reactie. Dan konden er nog druppels opspatten en door de kier naar binnen komen. Had hij gelijk in, dus die aanpassing was vlug gedaan. Getest is het nog niet, want regen was er op woensdag, maar ik kreeg het voor elkaar om zowel op de heen- als terugweg geen druppel te krijgen!
Maar die test komt nog wel, daar ben ik zeker van...........

Spatvanger versie 1.1........

De eerste vorst.

Als ik op donderdagavond in de fiets stap ligt het ijs er al op, het is net onder nul, ook de auto's staan met bevroren ruiten.
Dat was te verwachten, want donderdag was een dag met prachtig weer, helder en zonnig.
Ook vrijdag is een mooie dag, tegen de middag wandelen we even, na de middag ga ik een stukje fietsen en Ina gaat werken. De verse sneeuw op de bergen is witter dan wit, en steekt mooi af tegen de blauwe lucht. Later betrekt het wat, maar het is heerlijk fietsweer, -2 ºC en windstil.
Zonder doel vertrek ik, en besluit onderweg om eens te gaan kijken bij de Fresviktunnel, waar afgelopen week een steenlawine viel die het buitenom "fietspad" geheel blokkeert.
Op mijn woon-werkroute, maar last heb ik er niet van, met BOB rijd ik altijd door de tunnel, net als het autoverkeer. 
Met de racefiets rijd ik wel regelmatig "buitenom" maar die word in deze tijd niet gebruikt. En volgend jaar zien we weer wel hoe het er bij ligt........ 

De eerste ijsafzettingen zijn er weer al........

Verse sneeuw op de toppen.

De steenlawine op het "fietspad".

Geeft een idee van de grootte van de blokken.

Deze week ook het houtwerk afgerond, de stapel was klaar en staat nu ook onder zeil.

Met BOB op spikes en de voorraad brandhout weer op peil kunnen we weer rustig de winter in.......

Tot zover,

Groeten, Adri.

Tussen de buien door......

Najaar.

Dat is het nu toch echt, veel regen de laatste dagen, en zoals de titel al aangeeft is het tussen de buien door dat er hout gezaagd kan worden.
Om in de regen op een berghelling door een bos te lopen strompelen om wat bomen om te zagen zie ik niet zitten, dat doe ik bij voorkeur met droog weer.
Op vrijdagmiddag nog een trip naar boven gedaan, het ziet er naar uit dat wel de laatste was om hout te halen dit jaar. Dan zijn de 7 lege pallets vol, dus kan ik weer aandacht gaan geven aan andere zaken.

Uiteraard ging het woon-werkverkeer deze week wel met BOB, het was ochtenddienst dus dan fiets ik als het weer het toelaat. (en de verkeersveiligheidscommissie ook toestemming geeft ;-)) ☺)
Dat betekende met de kap erop rijden, want 3 van de 4 ritten regende het, en niet weinig ook!
Niet zo erg, enkel is het zicht wat beperkt, het asfalt is erg donker omdat het nat is, en reflecteert een stuk minder licht dan in droge omstandigheden, en het tegemoet komend verkeer voert ook verlichting, zodat je nog minder zicht hebt door de verstrooiing van het licht in de druppels op het vizier, en in mijn geval ook op m'n bril.
Het stuk voor het vizier is wel voorzien van lusjes klittenband tegenwoordig, naar recept van Wim Schermer. De binnenkomende spatten door het op een kier staande vizier zijn daardoor veel minder, maar geheel afdoende is het nog niet. Wel een hele verbetering, wat toch beter zicht betekend, en dat is een plus! De spatten op de bril moeten evenwel toch regelmatig  even weggepoetst worden, dus een doekje ligt bij de hand. En regelmatig de schijnwerper dimmen bij tegenliggers, een mens is er maar druk mee onder het fietsen...........Gelukkig kan ik op de terugweg nog net in daglicht thuiskomen, dat is net iets prettiger rijden dan in het donker.

"Spatvanger".

Klein onderhoud.

Een paar kleine dingen moesten tussendoor nog even opgelost worden, want de herrie in de fiets werd weer iets te erg.........De kettingrol was duidelijk toe aan nieuwe O-ringen op het geluid afgaande. Dat bleek ook te kloppen toen ik de deelbare ashouder opende en de rol eruit had, er lag al één van de O-ringen kapot in de kettinggoot, en de andere was ook al bijna geheel doorgesleten. Weer net iets te lang gewacht  eigenlijk..........

Duidelijk versleten!

Maar op het volgende ritje was het wel een stuk stiller in BOB, maar bij het klimmen was er weer een irritant kraakje hoorbaar vanaf het crankstel.
Had ik wel al eens vaker gehoord........., inderdaad weer een trapasklem kapot.
Nu heb ik beide klemmen losgezet en op de "Willem Vierbergen" methode vastgezet, handvast en één slagje erbij. Kraken doet het nu niet, en misschien gaan ze nu wat langer mee?
Ik hoop het wel, de laatste reserveklem ligt nu in de tas....
Anders kan ik het voorstel van André Dronkers volgen, die heeft RVS trapasklemmen i.v.m. zijn MD, die zijn zeker een stuk duurzamer. Die zijn vast en zeker gewoon te koop bij Velomobiel.nl... Tot nu toe vallen de klemmen onder garantie en zijn zodoende kosteloos, maar ik vind het vervelend dat ze zo snel breken.

De derde die breekt.........

Leuk getal.........

Van de week moest de camera mee, want er kwam een leuk getal langs onderweg:

Totaalafstand 5x3.........

Tot zover,

Groeten, Adri.

Noorse velomobiel te koop!

Zeldzaamheid.......

Zijn velomobielen al iets wat je zelden ziet op de Noorse wegen, dan is een velomobiel die te koop staat in Noorwegen al helemaal een zeldzaamheid, dit is de 2de keer waar ik van weet. De eerste was een WAW in 2012, toen ik in afwachting was van de bestelde Strada.
Nu staat er een Quest te koop in Trondheim, de eigenaar stuurde een mailtje aan alle hem bekende velomobilisten in Noorwegen, die eventueel mensen met interesse dan kunnen inlichten over het gebodene.
Het is een van de Questen van Torstein Hagen, die naast die 2 Questen ook nog een Alleweder heeft.
Om de advertentie te bekijken klik dan hier 

Verdere bezigheden...

Zijn de houtwerkzaamheden, en naast naar het werk fietsen ook tussendoor een ritje maken. Op een paar dagen na nog steeds rustig najaarsweer, wel is het 's morgens en 's avonds redelijk vochtig in de lucht. Maar koud is het niet, de winterschoenen zijn weer even weggezet, die zijn niet nodig als de temperatuur rond de 10 ºC schommelt.

Nog 2½ pallet te gaan..........

 Ook in oktober wat minder kilometers, ik fiets wel, maar omdat het houtwerk ook wat tijd vraagt worden de plezierritjes soms wat ingekort. De lichturen per dag zijn nu ook wat minder met het ingaan van de wintertijd. Nu kan je buiten werken tussen 08.00 u en ongeveer 16.30 u, daarna word het snel donker. En die uren licht gaan nog omlaag richting de kortste dag uiteraard........
Afgelopen weekend weer de 12 uurs ochtenddiensten gelopen, wat inhoud dat er weer al heen en terug door het donker gefietst word.  Dat is ook niet alles, maar naar de middagdienst toe is ook minder prettig door de erg lage stand van de zon, die dan nogal verblindend kan zijn. Blij dat je de zon ziet, maar soms zie je hem iets te goed.........., het is ook altijd wat......☺

Hier steekt de zon er net niet doorheen.......

Nog steeds herfstkleuren.....

 Eerste gladheid.........

De eerste gladheid ook weer al ervaren, niet door vorst maar door gevallen bladeren op de helling........, op de 13% helling die vanaf de fabriek omhoog gaat naar de hoofdweg was veel blad gewaaid en omlaag gespoeld door de regen. Net op het steilste stuk voelde ik het achterwiel een paar keer goed doorslippen bij het oprijden, gelukkig was dat maar een paar keer, als het echt vriest is het soms lastig om fietsend over het steilste stuk te komen.

Mooi weer, maar met deze laaghangende bewolking is het overal vochtig.

 Vandaag na het opruimen van nog een half pallet brandhout een stukje gefietst, en na de middag een wandeling met Ina en Ward gemaakt.

Even naar het uitzichtpunt boven Røte gewandeld.

Kilometers.......

Niet belangrijk maar wel aardig om even te vermelden, de vorig jaar aangeschaft Fiat Panda was in oktober één jaar oud, en heeft in die periode 8360 kilometers als vervoermiddel afgelegd. Met plezier maken we er allebei gebruik van, het is gewoon een heel leuk autootje om mee te rijden!
Voor mezelf vond ik het leuk om even te vergelijken hoeveel kilometers ik in dezelfde periode fietste, en dat waren er nogal wat meer: met de Strada werden in de periode oktober '14 en '15 10608 kilometers gereden, met de Scott 4118, samen 14726 km, een verschil van 6366 km in het voordeel van de fietsen.

Tot zover het laatste nieuws van Noorse bodem.........

Groeten, Adri.