dinsdag 10 oktober 2017

Eerste sleutelwerk.

Weekendritje.

Omdat er redelijk weer gemeld was voor het weekend gingen we zomaar voor één nachtje weg, even er uit.
Een korte trip natuurlijk, maar het gaat om het gevoel nietwaar?
Op zaterdagmorgen de camper ingeladen, vaste routine ondertussen, en naar Voss gereden. Daar even winkelen, en dan verder richting Vik.
Maar op de Vikafjell aangekomen begon het te sneeuwen bovenop, en ondanks dat de winterbanden al gemonteerd waren op de camper, wilde Ina niet doorrijden.
Dan maar omdraaien, en koers zetten naar Gudvangen, onderweg naar beneden stoppen we even langs de weg, om een korte wandeling te maken buitenom langs een van de vrij nieuwe tunnels.
Mooi om te zien hoe de natuur op enkele jaren al begint om de verder voor verkeer afgesloten weg weer terug over te nemen!

Zomaar wat zwammetjes op een omgevallen berk.▲▼


Het asfalt is nog zichtbaar, maar de natuur rukt op......

Bij Gudvangen aangekomen wandelen we daar ook wat rond, eten wat in het open bezoekerscentrum, kijken even in het winkeltje en nemen wat foto's.

Watervallen genoeg boven Gudvangen.▲▼
Zeesterren in het fjord.

Uitzicht vanaf Gudvangen op het Nærøyfjord.
Rond de klok van vier hebben we het wel gezien, en rijden de weg terug richting Voss, om te stoppen op een parking bij Oppheim, waar we blijven staan voor de avond/nacht. Lekker rustig, wat lezen en ontspannen. Wel gaat het kacheltje aan in de camper, het koelt behoorlijk af buiten. Als we op zondagmorgen wakker worden is het -2ºC...........

Frisjes..............▲▼


Na het ontbijt even wandelen en een frisse neus halen, en dan gaan we op het gemak richting huis.
Op de wandeling zien we de damp van het meer opstijgen, en er staan wat gestileerde rendieren op het weiland naast Vossastølen hotel.

Echt gewei, nep rendier......
We rijden niet rechtstreeks naar huis, maar maken een omweg over het Ulvikfjell, en wandelen nog even in Ulvik, waar we ook nog even in de zon zitten.

Eerste sneeuw weer al gevallen boven de 700 meter......

Genieten van de zon..........


Daarna huiswaarts en de camper na schoonmaken weer in de garage geplaatst.

Eerste sleutelwerk.

Onverwacht moest er gesleuteld worden aan BOB op maandagavond, ik voelde wat op de laatste kilometers vanaf Lofthus. Het bleek dat er een spaaknippel gebroken was rechtsvoor, wat een zij- en hoogteslag in het wiel opleverde.
Geen ramp, maar voor de zekerheid maar het wiel er even uitgenomen en in de richtbok gezet.
De nippel vervangen, de spaak was wat verbogen, maar nog bruikbaar.
Ben je toch weer even braaf mee.........., maar altijd leuk dat het wiel weer mooi recht loopt naderhand.

Voorpootje losmaken............

De boosdoener..........
Tja, het is nog lang goed gegaan als je ziet hoe Deildo er bij ligt. Nou ja, het is weer in orde en op dinsdag kan ik  weer gewoon met BOB naar het werk, dat blijft toch nog steeds leuker dan met de auto........

Tot zover,

Groeten, Adri.

zondag 1 oktober 2017

De eerste 5000..........

Eerste 5000 km afgelegd.

Afgelopen maandag 25 september werd de afstand van 5000 km met Quattrovelo 42 bereikt, en bij die afstand wilde ik een korte evaluatie geven van de ervaringen met de fiets tot nu toe.


Eerst maar wat getallen, misschien niet voor iedereen interessant, maar voor mezelf wel leuk om te weten, het gewicht van de fiets.

Gewogen op de ouderwetse manier, Adri op de weegschaal zonder QV, dan Adri op de weegschaal met QV in de handen. Daarna nog alle losse "noodzakelijke" spullen die in de fiets liggen apart gewogen.

De uitkomst:  -Adri zonder QV= 72 kg;
                      -Adri met QV= 117 kg;
                      - Losse spullen= 8 kg.
Dat geeft een leeg gewicht van 117 - 72 - 8 = 37 kg voor QV 42, en een rijklaar gewicht van 37 + 8 = 45 kg.

Ik rijdt dus rond met een fiets die 45 kg weegt, wat wel overeen komt met de Strada rijklaar ongeveer.
Lijkt misschien veel, maar ik heb natuurlijk wel een "zwaar" exemplaar, met Schlumpf Mountain Drive, schijfremmen achter en een "lange kap".

Schlumpf Mountain Drive.

Avid BB7 schijfremmen op de achteras.
Daarnaast is er een lichtmast gemonteerd, en daarvoor zijn ook een paar extra lappen carbon in de staart gelijmd.



Ook het door de rammelende bidon veroorzaakte gaatje is weer opgelapt met een paar lagen carbonweefsel.
En echt merken doe ik het niet, dat begon bij de Strada ook pas op te vallen in de klimmetjes toen die boven de 50 kg uitkwam............

Aanpassingen.

Dan bedoel ik aanpassingen achteraf, die er door mezelf in- of aangemaakt zijn.
Dat begon al met het maken van een bidonhouder, een standaardbidonhouder bleek niet te passen op de gebogen wielkast. Daarom verzon ik dit:





Wat een tijdje goed beviel, maar toch veranderd moest worden, want door het gerammel van de bidon op de slechte wegen ontstond een gaatje in de body:




Dat werd gerepareerd met een paar lapjes carbon:


En vervolgens werd de bidon oplossing van QV 36 (Rode Pionier) overgenomen:



Zo helpen we elkaar weer! De eerste opzet met antislipmatjes verdween daarna ook, en de oplossing van VeloTejo kwam ook in mijn fiets, hoewel niet met dat mooie verpakkingsschuim dat Theo gebruikte, maar een oud matras was voldoende voor mij:

Rechts naast me, bidon, toegangspasje fabriek en "brillenlapje".

Links plaats voor de camera, telefoon en extra batterij.
En natuurlijk moest ook de knippermast weer op de plaats komen toen het langzaam aan weer donkerder werd 's morgens. Ook op verzoek van andere mensen, totaal 6 personen hadden al gevraagd/opgemerkt dat de mast die ze op de Strada gewoon waren nog niet op de nieuwe fiets zat.
Zelfs een dame die tegen Ina opmerkte: " Dat knipperlichtje komt er toch wel terug op? Dat heeft hem al verschillende keren het leven gered!" In hoeverre dat waar is? Geen idee, maar het geeft wel aan dat die knippermast werkt in mijn geval, met al die bochten en muurtjes in mijn terrein waar de fiets grotendeels achter verdwijnt.
De mast kwam er terug op dus, met molentje, maar dat molentje gaat eraf, het was een leuk idee, maar heeft volgens mij geen effect, dus dan hoeft het verder ook geen remmende werking meer te hebben. Het scheelt niet merkbaar in gemiddelde snelheid, maar haalt de absolute topsnelheid wel een paar km/u omlaag.

De knippermast aansluiting buiten.
En binnen, met batterij en knipperautomaat.
De schuimkap vond een mooie plaats in de muts, dat is ook een overgenomen idee (Denez B. QV 9) en blijft daar goed hangen zonder extra bevestiging:


Het rijden.

Wegligging.

Het rijden met de QV bevalt prima, de fiets ligt goed op de weg en gaat als een go-kart door de bochten. Een Strada ligt ook prima op de weg, maar je merkt toch verschil.
De QV heeft een zeer stijf voorframe, waar bij de Strada je duidelijk zijdelingse torsie zag in de zwaarste beklimmingen, is er bij de QV geen beweging waar te nemen.
De acceleratiesnelheid is ongeveer hetzelfde als de Strada, dat zal het gewicht zijn, wel bereik ik een hogere snelheid bij uitrijden van het dorp, dat zal door de betere aerodynamica komen.

Grenzen heeft de QV ook, zelfs in de bochten...........Nee, ik ben niet op de kant gegaan, gelukkig niet! Waar een driewieler zou kantelen doet een vierwieler dat niet, maar daar treed een andere reactie op bij de QV. Bij nat wegdek en een snelle bocht (+50 km/u) heb ik twee keer uitbreken van de achterkant gehad, wat snel weer op te vangen was, maar je schrikt er wel even van de eerste keer.
(Klassieke overstuur reactie goed op te vangen door tegensturen en "gas" eraf............)
Een ervaring die meerdere QV rijders ondertussen ervaren hebben. Tot en met totaal andersom staan! Bij droog wegdek geeft de fiets te hoge bochtsnelheid ook aan, dan treed een soort dribbeleffect aan het voorwiel op, en weet je dat het net iets te hard gaat.........Iets minder enthousiast de bocht induiken voorkomt dat soort dingen. Zeker iets om rekening mee te houden als het winterseizoen beginnen gaat, het omleggen van spijkerbanden wil niet zeggen dat je ongelimiteerd je gang kan gaan.........

Klimmen.

Gaat ook prima, doorslippen van de achterwielen is nog niet voorgekomen, ook niet op hellingen met fijn grind, dat gebeurde bij de Strada soms wel. Klimsnelheid is op de steilste gedeelten (13%) hetzelfde als met de Strada, op de stukken "vals plat", zeg maar gedeelten met zo'n 2% stijging gaat het net wat sneller.

Apart vermeld moet wel worden dat ik nu niet meer met Q-rings kan rijden, dat gaat niet samen met een Mountain Drive. Die ovale kettingbladen zorgen er voor dat je wat soepeler rondtrapt, makkelijker over het "dode" punt heen gaat en daardoor een wat hogere cadans krijgt. Waardoor je ook weer een tandje bij kan schakelen, en zodoende iets sneller kan klimmen.
Als er dus op de QV een ovalen blad gemonteerd zou zijn, was sneller klimmen daar ook mogelijk.
Niet meer met ovalen rijden was even wennen, maar gaat nu ook weer prima.

Afdalen.

Afdalen gaat iets sneller, maar niet heel veel. Het Strada record staat nog voorlopig, en daar kan ik goed mee leven, er gaat zeker geen nieuw record  nagejaagd worden.
Wel merk ik een duidelijk verschil in de uitlooplengte, er kan veel langer een hogere snelheid aangehouden worden na de afdaling. Ook hier zal de wat betere aerodynamica meespelen, en ook het iets veranderde verzet debet aan zijn. Op de Strada (26") was 53x11 het grootste verzet, en werd dus per trapasomwenteling ongeveer 10 meter afgelegd, bij de QV (20") is 75x11 het grootste verzet en dat geeft ongeveer 10,88 meter per omwenteling.
Dat merk ik goed, nu kan ik al bij 80 km/u gaan meetrappen, en zodoende de snelheid wat langer hoog houden. Bij de Strada was meetrappen pas mogelijk vanaf 70 km/u, anders ging ik over m'n toeren...........;-))

Schakelen.

Over de onvolprezen Schlumpf Mountain Drive heb ik al eerder geschreven, die bevalt uitstekend! Kunnen schakelen naar een lage gearing in stilstand heeft enkel maar voordelen, en het spul is makkelijk en licht te bedienen en daarnaast ook nog zo goed als onderhoudsvrij. Wat wil je nog meer?
 Ook de verandering van Grip-Shift naar triggerschakeling is een goede wissel geweest, het schakelt ook licht en makkelijk, en het stuurtje ligt veel prettiger in de hand in deze opzet.
Irriterend is het zogenaamde "Ghost shifting", het vanzelf in een andere versnelling springen op slecht wegdek. Maar daar komt zeer binnenkort een oplossing voor, Allert werkt daar hard aan.



Remmen.

Voor heb ik de bekende 90mm SA trommels, bewezen goed, nagenoeg onderhoudsvrij, hoef ik verder niet veel over te zeggen.
Achter nam ik de optionele schijfremmen, Avid BB7, en die zijn in mijn terrein duidelijk een aanwinst! In de zomerdrukte zijn ze al een paar keer goed van pas gekomen toen ik op hoge snelheid (+60 km/u) een bocht door kwam zeilen en er vrij kort voor me een file ontstaan was..............
De problemen met aanlopende schijven heb ik niet meer, een half uur zitten pielen om ze een mm te verzetten loste dat op. De afstelling  is nu zodanig dat ze blokkeren als je de hendel bijna geheel tegen het stuur drukt, en dat werkt in de praktijk het beste, want je wil ze eigenlijk niet laten blokkeren. Nu remmen ze maximaal bij, en dat is precies de bedoeling als ik ze gebruik. De meeste vertraging moet natuurlijk op de voorwielen zijn, en dat beetje extra kan nu prima bijgedoseerd worden achter.
Vervangen door TRP Spyre klauwen zoals al enkelen gedaan hebben zie ik nog geen noodzaak toe, zoals ze nu werken kan ik er prima mee leven.


Bagage en "lange kap".

Bagage, kan ik kort over zijn, ik heb meer dan genoeg plaats, en zal waarschijnlijk nooit alle beschikbare ruimte gebruiken! Maar lekker is het wel, je hoeft eigenlijk niet te piekeren of het mee kan, het gaat meestal prima!
De kap, dat was even gokken, maar na advies van Allert heb ik toch de kap optie er bij genomen. In de winters rijdt ik zowat 3 tot 4 maanden "overdekt", dus een kap wilde ik wel hebben. Het enige waar ik over twijfelde was het "open" rijden in de zomer, of bij droog weer. Zou dat wel hetzelfde gevoel geven?
Nou, dat valt niks tegen, in tegendeel zelfs, het bevalt me ook met mooi weer zeer goed om met m'n hoofd uit de zon te zitten, en toch een frisse wind op de borst te hebben. Een apart vizier zoals op de Strada is niet meer nodig, het vaste vizier houdt de wind uit m'n ogen, en als het klimmen is gaat het ding open.
Beslaan valt goed mee, enkel bij echt vochtig weer is er geen kruid tegen gewassen, dan moet het vizier ook verder open. Maar dan beslaan ook m'n spiegels en zelfs m'n bril.......



Die bagagebak krijg je niet vlug vol!

Verlichting.

De verlichting is ook zeer goed, nu het 's morgens om 05:00 u donker is als ik vertrek moet ik met de verlichting aan rijden.
Het kunnen schakelen tussen "halve" en "volle" kracht is een prima iets, dat functioneert in mijn geval bijna zoals dimlicht en grootlicht in de auto.
Tegenliggers reageren er goed op, en het verlichtte deel van de weg is prima overzichtelijk. Ook de hoogte instelling is een prima hulpmiddel onderweg.
Voorlopig heb ik ook nog geen behoefte aan extra lampen op de fiets, dat was bij de Strada wel anders, daar kon je niet zonder de Chinese lichtkanonnen van huis in het donker.............

Pech, schade en garantiegevallen.

Pechgevallen, één lekke band tot nu toe, bij 4488 km linksvoor. De reserveband (Schwalbe HPV Tryker 40-406) gemonteerd, en thuis de Shredda weer omgelegd na plakken van de biba en controle van de buba op scherpe voorwerpen en dergelijke. Niets gevonden in de band, en de antilekbagger die ze bij Velomobiel.nl tegenwoordig in de banden kiepen had niet afdoende gewerkt. Het zat er wel in, het kwam vlot uit het ventiel bij leeglaten............Het zit er nog steeds in, hoop doet leven, en niet geschoten is altijd mis..........


Gebruikte (lekke) band boven, nieuwe Shredda onder. Profiel ziet er nog goed bruikbaar uit na bijna 4500 km.

 Drie keer is de ketting van het kleinste (11) tandwiel achter naast de cassette gevallen en zat klem in de spleet tussen cassette en lagerhuis. Viel er met wat brute kracht weer uit te halen, de oplossing was de kabelspanning op de schakelkabel iets verhogen, daarna geen problemen meer gehad.
Ook één keer wat  laterale speling op de linkerachteras gehad, was ook zo weer opgelost door de slangklemmen te lossen, speling op te heffen en de slangklemmen weer aan te draaien.

Schadegevallen, los van het gaatje door de bidon zitten er al wat krassen op de onderkant, het stuk onverhard bij Deildo dat ik dagelijks twee keer door moet ploeteren is daar schuldig aan. Wie de video bekijkt snapt dat wel...........Deildo

Garantiegevallen, de kettingspanner werd vervangen door een rvs exemplaar, de originele alu modellen sleten te vlug. Ook kreeg ik een nieuw derailleurwieltje en ophanghaak toegestuurd, die zijn nog niet vervangen, de problemen die anderen daarmee hadden  heb ik nog niet.
Wel kreeg ik ook een nieuwe gasveer die de kap omhoog houdt bij opening, de eerste deed het plots niet meer. Lek, denk ik, je kan de zuigerstang gewoon heen en weer schuiven zonder weerstand, dat was bij de nieuwe wel anders!

Oordeel tot nu toe.

Een topfiets met zo goed als geen "kinderziektes"!
Laten we niet vergeten dat dit een heel nieuw model is, en dat ik bij de eerste 50 eigenaren ben.
Veel zaken worden pas aantoonbaar in de dagelijkse praktijk, bij gebruik door verschillende individuen met allemaal andere gewoonten, routes, en ga zo maar door. In  dat licht gezien is er gewoon een topprodukt afgeleverd door Velomobiel.nl, want er zijn nauwelijks problemen. En die dingen die aan het licht komen worden gelijk opgelost of aangepakt, de after-sales service van Velomobiel.nl is werkelijk super!
En wat denken buitenstaanders van de fiets? Nou dat is snel gezegd, de mensen die er iets over gezegd hebben vinden het allemaal een mooiere fiets dan de vorige die ik had. En daar kan ik het enkel maar mee eens zijn............

Hoe lang?

Is een Chinees? ;-))
Nee, natuurlijk niet, hoe lang denk ik deze fiets te gaan gebruiken? Weer 5 jaar zoals de Strada?

Ben ik nog niet helemaal uit, maar 5 jaar gaat het wel niet worden denk ik. De Strada had natuurlijk een zwaar laatste jaar, met dat rotstuk over Deildo, de QV gaat dat al in z'n eerste jaar voor de kiezen krijgen. Het laatste jaar was er voor de Strada eigenlijk te veel aan, dus voorlopig zet ik voorzichtig in op 4 jaar gebruik van de QV, voor het beestje terug gaat naar Nederland.

Tot zover,

Groeten, Adri.