Opknapper of afknapper?

Opknappen.

 Na de crash..... van november was BOB zo goed mogelijk gerepareerd en kon ik zonder problemen verder fietsen. Zoals beschreven in Afwerken was het spuiten niet echt geweldig gelukt, wat misschien te wijten kon zijn aan de lage temperatuur in de garage. De mogelijkheid om een en ander over te doen en te proberen om te verbeteren hield ik in gedachten voor de komende zomer. (2014)
Die zomer is nu gekomen, en hoe! De temperaturen zijn al weken nauwelijks onder de 20 ºC, overdag vaak richting 30 ºC en ook 's nachts blijft het zeer aangenaam. 
Daarnaast moesten er nog 2 kleine schades gerepareerd worden, ik had eens een steentje in de kettinggoot gehad, en die was klem gaan zitten onder de kettingrol, en had zodoende een klein gaatje geschuurd in de onderkant van de kettinggoot. Ook naast de rechterspiegel was een scheur gekomen, zeer waarschijnlijk nog een erfenis van de crash, de spiegel en lampsteun aan die kant hadden een flinke opdonder gehad. Het spiegeltje was er toen af, en de lampsteun flink verbogen. Door het later constant met een extra lamp op de steun te rijden was de zwakke plek door de trillingen langzaam maar zeker in een scheur veranderd.

Tussen de originele gaten is nog een gaatje ontstaan.

Het gat van de spiegel, met boven de ontstane scheur.

De gaatjes moesten eerst even "opgelapt" worden, dat was met een paar lapjes carbon en wat epoxy vlug gepiept. Na uitharding nog wat "stekels" wegschuren, en daarna aan de buitenkant vullen met plamuur en verder afwerken.
Het gat voor de spiegel werd natuurlijk weer open geboord, en op de spiegelsteel sneed ik een paar extra gangen met schroefdraad, omdat de wanddikte wat groter geworden was door de dubbele carbonlap waarmee de zwakke plek verstevigd was.

De lappen onder de spiegel, 2 stuks, kruislings gelegd.

Vanaf buiten gezien, de scheur is gevuld met epoxy en zichtbaar rechtsonder.

Ook 2 kleine carbonlapjes in de goot.

Als ik nog iets aan de verflaag van BOB wilde doen was dit het tijdstip, aan de temperatuur kon het nu niet liggen. Naast de mislukte verfdelen zaten er ook nog wat diepe krassen in de rechterzijde en op de rechterbovenzijde van de neus. Die ook maar proberen weg werken, ik was dan toch bezig.
Al met al liep het weer flink uit de hand, het werd eigenlijk meer werk dan ik tevoren had gedacht.
De mislukte plekken opschuren en waar nodig extra plamuren, de krassen vullen met plamuur en alles gladschuren. Deze keer ook afgewerkt met spuitplamuur en nog fijner schuurpapier, tot korrel 800.
Spuiten had ik een beetje mijn bekomst van, en omdat een paar anderen al geschreven hadden dat de fiets verven met een rolletje ook prima ging besloot ik dat ook te proberen. Bij een verfspecialist werd een bus in de juiste kleur aangemaakt, en na het plamuur en schuurwerk kon de eerste laag erop.
De fiets werd daartoe in de carport opgehangen, en de carport "ingezeild" om wind te voorkomen.

Opgehangen, en na verwijderen van de wielen gereed voor de eerste laag.

Omdat er tegelijk diverse kleine puntjes meegenomen zouden worden besloot ik de hele fiets gewoon in de verf te zetten, om eventuele kleurverschillen te vermijden. Daarnaast werd ook de deelbare kap, die ook gerepareerd was na de crash in de verf gezet. Na de reparatie was een helft "zichtcarbon" en de andere helft matzwart. Nu zou ook de kap in de RAL 3020 gezet worden. Een klein scheurtje in het liggende deksel werd ook onder handen genomen, en het deel voor het vizier werd in matzwart geverfd.

Klaar, poseren met kap.

De kap alleen.

Ben ik nu tevreden met het resultaat?
Ja, eigenlijk best wel. Je ziet nog steeds dat het niet door een vakman is gedaan, maar de krassen zijn allemaal weg, en de kleur zit er in 3 lagen goed dekkend op. Het oppervlak zou beter kunnen, er is een soort van "craquelé" effect ontstaan in de lak. Nu is dat wel overal, dus lijkt het bijna of het zo hoort. Samen met de "wet-look" geeft dat toch een heel eigen gezicht aan BOB, die zodoende nog een stukje meer persoonlijk geworden is. De kap in kleur geeft gelijk een heel andere fiets te zien, dat vind ik zelf dan ook weer wel mooi.
Onderstaande foto geeft een close-up van de lak te zien:

Dus ieder kan voor zichzelf uitmaken wat het geworden is, opknapper of afknapper..................


Voor de aerodynamica ben ik niet bang, mijn  laatste woon-werk record werd gereden met de nieuwe verf erop, dus meer luchtweerstand zal marginaal zijn.........


Tot zover deze post,

Groeten, Adri.

Nieuwe pet.

Gevonden!

Na lang zoeken eindelijk gevonden, een nieuwe pet!
Voor degene die het nog niet wisten, ik draag consequent een hoofdbedekking in de Strada, net als op de racefiets vertrek ik niet zonder helm.
Probleem met BOB is dat daar af en toe de kap op staat, en dat een normale fietshelm niet onder de kap past. Dat wil zeggen, die past wel, maar zo krap dat je bij elke beweging van je hoofd in aanraking komt met de kap, en je hoofd draaien om opzij te kijken kan je al helemaal vergeten. Zeer irritant, en daarbij nog onveilig ook!
Dus reed ik in het begin zonder helm onder de kap, maar dat voelde voor mezelf al niet zo goed, gewoontedier als ik ben, en daarbij had Ina daar problemen mee, om een of andere reden wil ze me nog iets langer bij zich houden blijkbaar. :-))
Met de snelheden die ik bereik  bergaf  is dat ook te begrijpen, elke extra bescherming is dan welkom.
Toentertijd moest er een helm gevonden worden die onder de kap paste, en dat duurde niet lang. Via internet kwam ik op de blog van Brandweerquest, en die gebruikte een SmartCap, een schaatshelm, die prima paste onder de kap.
Er eentje bestellen was vlug geregeld, en die SmartCap heb ik een vol jaar naar tevredenheid gebruikt.
Nou is een SmartCap opgebouwd uit  losse elementen, verbonden door klittenband strippen. Voor de stevigheid zorgt een brede elastieken band over het achterdeel.
Het was net dat elastiek dat na circa 1 jaar intensief gebruik begon te verzwakken en slapper te worden. De helm voelde niet meer zo stevig aan, en begon losser te zitten zonder dat daar iets aan te veranderen was.
Geen probleem, dan bestel je toch een nieuwe? Ja, dat kan uiteraard, maar als die dan weer na 1 jaar de grijze bak in kan, vind ik dat eigenlijk toch duur worden, een SmartCap kost in Noorwegen omgerekend circa € 86,-- en een jaar is vlug om.
Dus iets anders vinden wat onder de kap past. Omdat fietshelmen allemaal te breed zijn moest er net als bij de SmartCap  in een andere discipline gezocht worden, waar ook helmen gebruikt worden.
Op tv had ik al enkele keren iets gezien over klimmen, en een andere keer over watersport, waar de deelnemers helmen droegen die er veel "slanker" uitzagen dan fietshelmen.
Een zoektocht op het net deed me uitkomen op een watersporthelm, zoals die gebruikt worden in de kajaksport en bij rafting.
Nadat de nieuwe aanwinst thuisgezonden was, had ik "geluk" want het regende toen ik mijn middagdienst in moest afgelopen donderdag. De kap op BOB en de helm op, en richting werk.
Om het kort te houden: de helm zit comfortabel, past prima onder de kap en er kan ook goed mee opzij gekeken worden. Prima aanschaf dus!

De aangeschafte helm is een NRS Chaos fullcut, een kajakhelm. Harde ABS schaal aan de buitenkant, EVA schuim aan de binnenkant, CE gekeurd. Op het achterhoofd is de maat instelbaar naar eigen behoefte. Leverbaar in matzwart, wit of geel in 4 maten.
En nog even de prijs: NOK 749,-- dus circa € 92,--.
Om oponthoud bij de Noorse douane te ontgaan bestelde ik gewoon in Noorwegen, bij:

 http://www.padlespesialisten.no/categories/hjelmer

Onderstaand de plaatjes:

Oud en nieuw

De SmartCap is duidelijk wat vormloos aan het worden.......

Het "slappe" elastiek aan de achterkant.

 Onderstaand de nieuwe van alle kanten gezien:

En hoe ziet dat eruit op mijn hoofd? Bij hoge uitzondering maar een "selfie" gemaakt:

Tot zover!

Groeten, Adri.

Positief verrast.......ook ik, en nog een nieuw record!

Reactie op de blog.

Ik was wat verbaasd over de reacties op de post "Lid geworden!", en nog meer verbaasd over het aantal vieuws, dat ging ineens wel heel snel omhoog vergeleken met een "gewoon" bericht. Zo bijzonder was die post niet, volgens mij dan. 

Tot ik ontdekte dat er een reactie op mijn post op ligfiets.net geplaatst was. Dat verklaarde het aantal vieuws, dan heb je er gelijk meer natuurlijk.

Het bleek dat mijn blogpost de redactie van ligfiets.net positief verrast had, daar had ik nooit bij stilgestaan, ik schreef ook enkel maar dat ik lid geworden was, en dat het meer een ondersteunend lidmaatschap was dan actief deelnemen.

De reactie verraste mij ook positief, het is leuk dat je schrijven gewaardeerd word, maar in mijn ogen verdiend ook, want zoals er geschreven word op ligfiets.net: Lid worden van de NVHPV kost bijna niets, en het blad Ligfiets& is inbegrepen in het lidmaatschap. 

Klopt helemaal in mijn ogen, en ik snap zelf niet dat ik zolang gewacht heb met lid worden, voor de contributie hoef je het in elk geval niet te laten. 

Ook de hele lay-out en inhoud van het blad Ligfiets& verraste me positief, leuk bedacht om A4 in "landschap" in plaats van de gebruikelijke "portret" te printen, dat sluit geheel aan bij het liggend fietsen! 

Verder leuk geschreven en interessante artikelen ondersteund door mooie foto's en gedrukt op kwalitatief goed aanvoelend papier. 

Het is al net als bij het velomobiel rijden, daar had ik ook gewoon tien jaar eerder aan  moeten beginnen.........

Nog een nieuw record!

Ook weer een marginale verbetering dit keer, maar hier ben ik wel blij mee, omdat ik aan dit record meer waarde hecht. 

Mijn woon-werk rit snelste tijd op de heenweg stond sinds vorige zomer op 1 uur en 5 minuten rond, en is vandaag verbeterd naar 1 uur en 4 minuten rond, dus een verbetering van 1 minuut. Het gemiddelde van de heenrit komt daarmee op 33,7 km/u, voor sommige velonauten een lachertje, maar ieder presteert naar zijn vermogen nietwaar? Ik ben er in elk geval blij mee!

Al is er nog veel te verbeteren als  ik mijn doelstelling van 1 uur rond wil halen, ik heb niet de indruk dat de vorm die ik nu heb nog veel aangescherpt kan worden, en jonger word ik er ook niet op uiteraard.

Een ander record is mijn gewicht, dat is lager dan ik me kan herinneren in m'n volwassen leven, het was zelfs in m'n wedstrijdperiode nog niet zo laag.

Het komt een beetje overeen met de lengte/gewicht verhoudingen zoals je die bij de Tour renners ziet op het ogenblik. Voor mij is het nu 182 cm/ 71 kg, meer is het niet ondanks al het voedsel dat nog steeds door "de molen" gaat......

Geen foto's deze keer, die houden jullie tegoed.......

Groeten, Adri.

Record.

Nieuw record.

Niet erg belangrijk, maar gewoon even "for the record" is dat er een nieuw record is gereden met BOB, en wel topsnelheid bergaf. Niet spectaculair deze verbetering, van 94 naar 95 km/u, maar toch een verbetering.

Verrassing!

Een verrassing kregen we op zaterdagmiddag, de wind was aangetrokken tot stormkracht, en toen kwam de trampoline van de nieuwe buren op "visite". Ik probeerde met hulp van Teun het ding weer terug op de oorspronkelijke plaats te krijgen, maar we hadden geen kans tegen de sterke wind. Dus dan maar afbreken en naast het huis van de buren leggen. De buren hadden nog geen intrek in hun pas gekochte woning genomen, en waren niet aanwezig. Ook die kregen een verrassing toen ze even kwamen met wat spullen!

Bezigheden in het weekend.

Die bezigheden bestonden uit fietsen, op zondag dan, want op zaterdag waaide het wat te hard,  en het bergje blokjes op een stapel zetten ter droging. Daartoe moesten eerst de blokjes die al sinds 2012 op die plaats lagen verhuizen naar het houthok, en toen dat gedaan was de verse blokjes weer opstapelen, en daarna afdekken zodat ze goed kunnen drogen.
Of op z'n   Zeeuws-Vlaams:
" 'K en ze op un klampe hezet, noe moe'k r net nog un zil over trekk'n."

Na het weekend.

Na het weekend nog 2 vrije dagen eer de nieuwe werkcyclus weer aanvangt op woensdag, op maandagmorgen regen, na de middag is het droog en ga ik met BOB richting Odda om bij de apotheek wat op te halen.
Op dinsdagmorgen is het onverwacht prachtig weer, en besluiten we een wandeling naar "Heng" te maken en een stukje "Dronningsti" te lopen. Niet te ver, tot het 2de uitzichtpunt. Daar drinken we onze meegenomen koffie op en genieten van de uitzichten. Daarna terug naar beneden en naar huis. Na de middag mag de Scott naar buiten, en maak ik nog een ritje Odda, geen boodschappen deze keer, gewoon lekker fietsen. Met 3 uur wandelen en 3 uur fietsen is de lichaamsbeweging voor deze dinsdag weer ingevuld.
Onderstaande foto's zijn van de wandeling op dinsdag.

Uitzichtpunt bij de steen, waar we koffie drinken.

Ook Ward gaat er even bij liggen.

Panorama vanaf het uitzichtpunt.

Even over de rand kijken.

Maandag 7 juli, 23:05u.

Tot zover deze post, later meer.....

Groeten, Adri.

Lid geworden!

Lid geworden! 

Waarvan dan wel? Van de NVHPV, de ligfietsvereniging. Nou zal ik daar niet aan veel activiteiten gaan deelnemen waarschijnlijk, maar zie me dan maar als ondersteunend lid, dan hoor ik er voor het gevoel ook een beetje bij. Ook ontvang ik nu de Ligfiets&, de eerste viel vorige week in de bus. Gelijk een goeie, met de verhalen over de Q4W en de test van de DF zeer interessant leesvoer, ik volg alle nieuwe velomobiel ontwikkelingen op de voet.
Ondertussen is CV 2014 achter de rug, de verschillende verslagen en bijbehorende fotoseries waren erg boeiend, de meesten goed geschreven en met mooie foto's. Dat moet toch wel een belevenis zijn om dat zelf eens "live" mee te maken. Er bij zijn lijkt me al mooi, meedoen zou nog mooier zijn uiteraard.....

Zelf ook wat gefietst.....

De afgelopen maand hebben we eigenlijk heel goed weer gehad, prima fietsweertje, en ik was dan ook regelmatig buiten het woon-werk verkeer om aan het "plezier"fietsen. Zowel met Scott als Strada, zodat de afgelegde kilometers in de Strada voor de 4de achtereenvolgende maand boven de 1000 km uitkwamen. Beter nog, het was een nieuw maandrecord, er waren 1098 km bijgeteld op de fietscomputer. Het oude record stond op 1083 km, september 2013.
Ook de Scott was in gebruik afgelopen maand, daar werd 628 km op afgelegd, samen goed voor 1726 fietskilometers in juni, dus redelijk de benen gebruikt afgelopen maand.

Na het bijna constante mooie weer met aangename temperaturen tussen de 16 en 20º C worden er nu lokaal wat buitjes gemeld. Werd eigenlijk tijd ook, alles stond te verdrogen. Gisteren fietste ik naar de middagdienst, en kreeg onverwacht een bui net voor de Fresviktunnel. Doorrijden maar, ik gokte erop dat het droog zou zijn na de 2,2 km tunnel. Klopte ook, zelfs de weg was droog! En 500 meter verder was de weg nat en begon het weer te regenen....Hoezo lokaal een buitje?
Terugfietsen na de middagdiensten is apart in deze tijd van het jaar, het is zo licht dat je geen extra lichten nodig hebt. Onderstaande foto maakte ik na thuiskomst maandagavond, of beter gezegd dinsdagmorgen, want het was 00:51h. Ondanks dat het een bewolkte lucht was is goed te zien hoe licht het nog is.

Om 00:51 dinsdag 1  juli.

Op dinsdag mijn laatste middagdienst voor de vrije week, naar huis fietsend zag de lucht er mooi uit, maar dreigende donkere wolken in de verte, precies waar ik heen moest. Voor Lofthus vertrouwde ik er niet meer op, stopte en bouwde de kap op. Helaas kreeg ik gelijk, na Lofthus gingen de sluizen goed open! En bij thuiskomst was het weer over, weer een lokaal buitje.........

Mooie lucht om 23:24h vanaf Stana, maar dreigende donkere wolken in de verte........

Ondertussen zat Ina thuis en kon niet naar bed, want ze wil constant foto's maken van de zonsondergangen, en we hebben er werkelijk al hele mooie gehad dit jaar. Onderstaande nam ze ook op dinsdag 1 juli, om 22:50h.

Geluiden in het vooronder.

 De laatste tijd wat geluiden uit het vooronder, verschillend van klank. Een soort gepiep, en ook een klakkend geluid, vooral duidelijk in de beklimmingen.
Het gepiep bracht me ertoe om de veerpoten eens te smeren, in elke poot gingen 10 druppels olie. En inderdaad het gepiep was gelijk over, wel deinde de fiets een paar dagen als een bootje op de golven, maar dat is weer al over het ergste heen.
Het klakgeluid weet ik aan de pedalen, de rechtse voelde aan of er een schoenplaat los zat. Dat was niet zo, en ook de veerspanning van het pedaal verhogen hielp er niet aan. Dan maar  de pedalen vervangen, en toen was ook dat geluid verdwenen.
Verder loopt de fiets als een zonnetje, het is een genoegen om ermee te rijden.

 Vakantie.

Nu de vakantiedrukte weer op gang komt is ook de belangstelling onderweg weer toegenomen, er worden weer veel foto's gemaakt onderweg.
Opvallend blijft het dat redelijk veel motorrijders even een hand of een duim opsteken, waarom weet ik niet, maar leuk is het wel!
Ook de grote verbaasde ogen van een stelletje Japanners, die 's morgens al om 05.40h door Lofthus wandelden waren leuk om te zien, vroege vogels die een rare  vogel voorbij zagen flitsen, ze hadden niet eens tijd om een foto te nemen..............Ze wisten niet wat ze zagen, en die gek zwaaide nog ook........

Wel is het wat storend in de afdalingen, weer al verschillende keren heb ik flink wat moeten afremmen omdat er auto's in de weg rijden die niet zo snel als een Strada naar beneden kunnen/durven. 'T is ook altijd wat..........

Vrije week.

Die is vandaag begonnen, en de 3 bomen die onlangs op verzoek van een buurtbewoner omgelegd zijn door mij, die zijn vandaag tot blokjes verwerkt. Even werk, maar dan heb je ook een hoop blokjes waar je later nog meer warmte van krijgt.
Na het avondeten dan nog maar even een klein stukje fietsen, rustig even de benen losdraaien. Met de Scott heen en weer naar Fresvik, niet te ver, 56 km en na een ontspannend ritje kom ik thuis met toch nog gemiddeld 27,5 km/u.

Best nog een hoop blokjes van 3 boompjes.............

Tot zover deze post!

Groeten, Adri.