Tjonge, wel een zware titel! Moet Ina zich al zorgen gaan maken? Nee, zo erg is het allemaal niet. Na m'n nachtdienst kwam ik woensdagmiddag uit bed en het begon te kriebelen toen ik naar buiten keek. Ik moest weer even "luchten", en trok m'n fietskleding aan. "Even kijken of ik nog zitvlees heb" zei ik tegen Ina. "Oh, ga je met je echte fiets?" vroeg ze. "Hoezo, is die Strada niet echt dan?" vroeg ik. "Ja, maar je snapt me wel!" Nou nee, eigenlijk niet, maar ik weet beter dan te gaan doorvragen na meer dan 30 jaar huwelijk. Als deze jongen ooit vrouwenlogica gaat snappen zijn er 2 mogelijkheden: 1e: Ik word gek van blijdschap; 2e: Ik vreet van pure ellende m'n fietsschoenen op, compleet met carbonzolen en SPD-plaatjes!
Mocht het ooit gebeuren word het waarschijnlijk optie 2.............
Het vreemdgaan in de titel sloeg dus op de Scott, die mocht na een hele winter werkloos in de garage te hebben gestaan ook even luchten. Dit ritje viel me 100% mee, niet alleen m'n schoenen klikten vast op de pedalen, het voelde net of m'n hele lichaam op z'n plaats klikte.
De fiets past nog steeds als een handschoen, en zadelpijn? Na 2 uur op de carbon SMP voelde m'n zitgedeelte niet anders als na 2 uur in m'n Stressles in de huiskamer, goed zadeltje!
Onderweg keek ik regelmatig verbaasd op m'n computer, kon ik zo hard omhoog? Maar ook verbazing op de min of meer vlakke stukken, gaat dat echt niet harder hier? Ook de afdalingen zijn belachelijk laag in snelheid, vergeleken met Bob uiteraard. Al met al viel alles weer gelijk op z'n plaats, na een paar keer schakelen was ik weer gewoon aan de Double Tap hendels, en dan het geluid! Of beter gezegd de totale afwezigheid daarvan. Enkel het zoemen van de bandjes en de rijwind rond m'n hoofd, heerlijk gewoon, heel anders dan het geluid in de klankkast die een VM nu eenmaal is. Het geluid in Bob is ook verminderd, na monteren van de nieuwe kettingrol en ook het kenmerkende "knisperde" geluid van de spikes is weg, nu de PM's er weer onder liggen, maar vergeleken met een gewone racefiets is een VM een "rammelbak", met alle respect voor de voordelen die zo'n fiets wel heeft op een gewone racer.
De SMP carbon "zetel". |
Vreemdgaan met de Scott. |
En de lezers die al gretig begonnen te lezen, tuk op alle smeuïge details van m'n vreemdgaan, zullen gewoon hun eigen fantasie de ruimte moeten geven..................
Tot zover het vreemdgaan, verder had ik al een tijdje zin om eens een ritje over de "magische" 100 km grens te maken, dat had ik nog niet gedaan met de Strada.
Een doel was snel gevonden, ik had een ritje in gedachten naar een van de bekende watervallen in het district, de zuidelijk van Odda liggende Låtefoss, een dubbele waterval, die in veel autorondreizen opgenomen is. Afstand vanaf Kinsarvik ongeveer 56 km, dus heen en weer boven de 100 km.
Met het nog steeds prachtige weer moest het er nu maar eens van komen.
Met -3,5 graden vertrek ik net na 9 uur 's morgens, neem wat brood en koffie mee, en natuurlijk een volle infuuszak met water voor onderweg.
Instanes, kijkje in het Sørfjord. |
In Odda aangekomen ga ik in zuidelijke richting omhoog, een 2 km lange klim naar het Sandvinvatnet, het zoetwatermeer zuidelijk van Odda, dat nog grotendeels bevroren is.
Sandvinvatnet, het zoetwatermeer zuid van Odda. |
Tussen de bergen ligt Buarbreen, de gletsjer bij Odda. |
Vidfoss, de bevroren waterval bij Hildal. |
Grønndalselva , het riviertje dat door Oddadalen loopt. |
Nog geen zomer hier.......... |
Schuin tegenover Låtefoss nog een waterval. |
Bob bij de kiosk en de dubbele waterval Låtefoss. |
Grønndalselva richting Skare. |
In het stukje afdaling zet ik een nieuw record, 81,4 km/h! Gaat best hard in een Strada, met die snelheid, maar desondanks blijft de fiets geheel controleerbaar.
Vlot bereik ik Odda, en ga weer op de bekende weg terug huiswaarts. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot een +4 graden, fiets net weer iets lichter, en ook de zon op je hoofd geeft een goed gevoel.
Met het lange paasweekend zijn veel mensen al vrij en is het redelijk druk met autoverkeer op de weg. Dit geeft vast een voorproefje op de zomer, niet te geloven hoeveel foto's weer genomen worden van Bob en de alien met spiegelglazenogen die zich erin bevind!
Ik stop een laatste keer op Lofthus en neem nog 2 foto's, zomaar van het haventje en de achterliggende wand aan de overkant.
Als ik thuiskom komt Ina ook net aan, ze kon een uurtje eerder weg, en wil nog even fietsen. Die kilometers kunnen er nog wel bij, de computer in Bob geeft 113,6 km aan, en met Ina mee rijden levert er nog 6 extra op. Die rijd ik op de Trek 3900 van Teun, Ina op haar e-Sparta.
Al met al weer 2 geslaagde fietsdagen, morgen (Goede Vrijdag) beginnen m'n 12-uurs ochtenddiensten weer, 3 stuks en dan nog 2 normale 8 uurs middagdiensten voor de vrije week.
Al met al een mooie maand gehad, prachtig weer, de Strada is de "kaap" van 5000 km gepasseerd, nieuwe topsnelheid (81,4 km\h bergaf), en tot slot ook nog eens een nieuw afstandsrecord in maart, want voor de eerste keer meer dan 1000 km in de Strada afgelegd in 1 maand!
Verder wil ik nog zowel velomobiel.nl als velomobielonderdelen een compliment geven voor de snelle respons en service, beide bestellingen waren razendsnel thuis bezorgd, klasse!
En een persoonlijk bedankje aan Wim Schermer voor de support aan de HTML aanpassing om de "Lightbox" weer aan de gang te krijgen op de blog, kijkt toch net even makkelijker foto's op die manier!
Allemaal een prettige Pasen, en tot de volgende blog!
Groeten, Adri.