dinsdag 29 april 2014

XL-scherm aanpassing.

Scherm aanpassen.

Het XL-scherm dat ik al iets had aangepast dampte toch wat aan in vochtige omstandigheden, dus besloot ik er iets aan te veranderen. Het idee was om er een luchtstroom langs te leiden, om zodoende het beslaan te voorkomen. Het uittesten is nog niet gelukt, we hebben al de hele week mooi en droog weer, mijn bevindingen houden jullie tegoed!


Enkele stripjes lexan er tussen om de spleet open te houden.
De breedte is ook wat aangepast om zodoende tussen de spiegels te kunnen blijven. De bevestigingsstroken knipte ik uit restanten lexan, en maakte ze vast met behulp van holnieten.

Andere bezigheden.....

De uitbater van de plaatselijke supermarkt, die in onze buurt woont, sprak me aan en vroeg me of ik belangstelling had voor wat brandhout. Meestal wel, antwoordde ik, moet er ergens een boom weg?
Hij had inderdaad 2 bomen die het uitzicht wat belemmerden en had van de gemeente toestemming om die om te leggen. Daar wilde hij mij voor inschakelen. Na de plaatsing en valmogelijkheid van de bomen bekeken te hebben liet ik hem weten dat het voor elkaar zou komen, als ik tijd had.
Omdat er huizen in de nabijheid stonden nam ik geen risico, en hield de valrichting onder controle met touw en een handtakel, zodat de bomen precies neerkwamen waar ik ze wilde hebben. Het waren geen grote jongens, circa 15 meter allebei, maar toch de moeite om op te ruimen.

Na afkorten tijdelijk even in de houtopslag gelegd.
Verder deden we nog een ritje met de camper, allebei een vrij weekend en prachtig weer, gewoon genieten dus!
We reden een ritje door de provincies Telemark en Aust-Agder, en bezochten in Porsgrunn de porseleinfabriek.

Altijd mooi zo'n stil meer...........

Porsgrund porselein fabriek.

Nog 2 van die stille wateren.......


De terugrit over de Haukeli leverde weer heel andere plaatjes op........

Het smelt wel al, maar ligt er nog wel even......

Europaweg 134.

Met stopverbod, terwijl je 50 meter verderop vastloopt in meters hoge sneeuw.........gelukkig was dit de weg buitenom, wij konden gewoon door de tunnel!





Een leuk weekend, dat we besloten met een fietstochtje op zondag, door de weer al bloeiende boomgaarden in de buurt van Lofthus. Tijdens een koffiestop neemt Ina nog wat foto's van de bloesems.




Ook Ward geniet...........
Tot zover, later meer.......

Groeten, Adri.

donderdag 24 april 2014

Gekraakte kap.

Krak!

Hoorde ik een week geleden, toen ik alles aan het bekijken was ten aanzien van wat gewichtsbesparing van de spullen die ik meesjouw in de Strada.
De deelbare kap zat in z'n hoes, maar ik stootte per ongeluk tegen het stuur van de Scott. Eerst leek het mee te vallen, maar de scheur in het fragiele carbonstrookje liep toch door, en er zat weinig anders op dan een reparatie.
Bij het weghalen van de neopreenlaag kwam het hele stuk los, dus dat was duidelijk, daar moest even tijd in gestopt worden.
Tijd had ik niet echt, net voor de Pasen brak het stuk, en ik moest de hele Pasen werken, 3x12 en 2x8 uur. Gelukkig een periode met schitterend weer, dus ik kon zonder kap rijden, er werd geen neerslag gemeld.
Na wat geknoei waarbij het stukje er scheef aan kwam te hangen de zaak maar weer losgehaald, en besloten in etappe's te gaan werken.


Het gespalkte stuk, boven en onder.




Eerst opruwen, en dan aan de binnenzijde een spalkje geplaatst, daarna aan de buitenzijde een stukje carbon geplakt. Na uitharding het spalkje gelost, en ook aan de binnenzijde een lapje carbon gelijmd.
In dit geval gebruikte ik een soort epoxylijm, 2-componenten en redelijk sneldrogend. Makkelijk om kleine hoeveelheden aan te maken, en iets dikker dan gewone epoxyhars.







Na uitharden een stukje dun rubber in de juiste vorm geknipt, en met Bison-Kit vastgelijmd.
Als laatste nog wat gewone epoxy over het geheel gesmeerd, dan zijn gelijk de doffe plekken weer bedekt met een glanzend laagje, en het beschermd nog ook na uitharding.
De reparatie is in elk geval gelukt, ik kon het kapdeel gewoon optillen aan carbonstrook, de reparatie hield het. Visueel word het weer allemaal wat minder, maar de kap is weer gewoon inzetbaar, doel bereikt dus!


Het rubber in de klemmen............

Rubber op de plaats..........

En een glanslaagje erover gelegd.........

Later meer, onder andere over de gewichtsbesparing........

Groeten, Adri.


dinsdag 15 april 2014

Overgewicht?

Wat nou weer???

Ben ik te zwaar? Nee, dat is het niet, de laatste tijd stopt de weegschaal vaker op 72 kg dan op  de "normale" 73 kg, maar dat is niet echt een probleem. Wel had ik al enkele keren alle "spullen" die ik meeneem in BOB er eens uit gehaald om makkelijker te kunnen werken of alles controleren. Daarbij viel het me op dat BOB ineens een stuk minder zwaar was als je hem verplaatste aan het tiloog.
Er zijn al eerder velovaarders geweest die hun fietsen +spullen hebben gewogen, dus dat ging ik ook maar eens doen.
Alles werd uit BOB gehaald, en ik plaatste een gewone badkamerweegschaal op een vlakke ondergrond. Zelf wegen, daarna de "lege" BOB bij z'n instapgat gevat en opgetild. Het verschil was 35 kg. Dat kan kloppen met de opgave van velomobiel.nl, die geven 34 kg voor een glasvezel Strada, maar BOB is al een paar keer in aanraking geweest met plamuur en glasvezel/epoxy reparaties, plus dat er door mezelf een paar extra aanpassingen vast in zijn aangebracht. De ophanging van de batterijen voor de bijzetlampjes, de stukken bezemsteel om de bedieningsknoppen van die lampjes te plaatsen en de uitbreiding van de spiegelsteun met ook zo'n stukje bezemsteel.

De hele "zooi" naast BOB en de weegschaal........., dat zit allemaal achter m'n rug!
Dan alle spullen die ik tijdens normaal woon-werkverkeer meeneem in een plaid gelegd en met de hele buidel op m'n rug weer op de weegschaal. Dan uitrekenen, en de haren rijzen me werkelijk te berge! Goeie genade, ik zeul hier door het heuvellandschap met 17 kg extra in de Strada!
Een paar weken geleden was ik nog zwaar onder de indruk van Edwin van den Berg, die als vakantietraining met 22 kg extra ging fietsen. En die rijdt rond in een carbon versie die 4 kg lichter is dan een standaard glasvezel............ Komen we toch dicht bij elkaar in de buurt.......

Waar ik er van uitging dat er 40 kg fiets de klimmen op moest, blijkt dat ineens 52 kg te zijn, en dan was de infuuszak nog niet eens helemaal vol.............
Toch maar eens een herwaardering maken van wat er "echt" mee moet, dit is eigenlijk te gek voor woorden.........Niet vreemd dus dat ik het af en toe zwaar vond rijden deze winter, ik dacht al dat m'n conditie wat achteruit aan het gaan was..........

Even stilstaan..........

Een roosje..........

Er staat sinds 8 maart een roosje op de muur, net voor Deildo waar vorig jaar de vrachtwagen het fjord inreed. De meesten razen er gewoon voorbij met de auto, ik stond er even bij stil........


XL-schermpje.

Zoals o.a. Mooi Geel en Simply Red, gebruik ik graag m'n XL-schermpje. Dit is al in gebruik sinds vorig jaar maart, dus begint redelijk bekrast te raken. Omdat het tijdens regen onderweg wat slecht doorzichtig is, zeker in afdalingen, wilde ik het wat aanpassen. Daarom een stuk eruit geknipt, en een stuk er in gezet met klittenband, zodat het bij slecht zicht makkelijk te verwijderen is, maar ik toch niet helemaal zonder windvanger zit. Even uitproberen met het oude scherm hoe dit bevalt, dan kan ik later een nieuw maken als het in de smaak valt.
Ik houd jullie op de hoogte........


XL-scherm met "inzet".




Rubber strippen.


Verder nog de onlangs in Wim's Web Winkeltje verschenen rubberstrippen besteld, en geplaatst in de voetengaten en in het instapgat.




Tot zover deze post!

Groeten, Adri.


zondag 13 april 2014

Nieuw vizier en meer.......

Aanpassingen.

Wat aanpassingen gemaakt, zoals de titel al aangeeft aan het vizier, maar ook een paar andere dingen.

De aanpassing die Quezzzt een tijd geleden aan het vizier maakte had ik ook al eens aan gedacht, ik had die hap uit het vizier die voor een grotere luchtstroom zorgt al eens gezien bij  Simply Red, en het leek mij toen ook al een goed idee. Nadat het "dubbel glas" geen succes was, kwam dit door de post van Quezzzt ook weer boven drijven, en ik besloot mijn oude vizier dat ook weer al ver aan vervanging toe was, van zo'n gat te voorzien om eens te testen.
Tevens knipte ik een nieuwe deflector, iets hoger dan de originele, maar waar ik nog steeds goed overheen kan kijken.

Mijn "oude" vizier, voorzien van het luchtgat.

De nieuwe deflector.

Tijdens de eerste woon-werkrit had ik "geluk", want het regende, dus de kap erop en het testen van het "nieuws" kon gelijk beginnen.
Het beviel me gelijk goed, je kan inderdaad het vizier veel meer gesloten houden, waardoor je veel minder spatten op je bril krijgt. De luchtstroom is ook veel groter, dus beslaan minder. Niet geheel weg dat beslaan, als brildrager ben je sowieso al gehandicapt eigenlijk, in regenweer moet ik af en toe toch even de "ramen" lappen, de bril beslaat dan als de luchtstroom minimaal word. Dat is uiteraard als de snelheid laag is en de inspanning hoog, dus in beklimmingen.
Tijdens de afdalingen blijkt dat het gat iets te groot is, het vizier gaat vervormen bij 70+ km/u, en in combinatie met de regen is er dan slecht zicht, dus moet er geremd worden. Remmen in afdalingen is niet mijn favoriete bezigheid, het liefst wil ik zo lang mogelijk gebruik maken van de "gratis" snelheid, die ik verdiend heb door eerst naar boven te ploeteren.

Nieuw vizier knippen.

Test geslaagd dus! Dan kan ik een nieuw vizier knippen, met gelijk een dergelijk luchtgat.
Een plaat 1 mm lexan gepakt, het vizier aftekenen en knippen, allemaal een fluitje van een cent, gewoon op het gemak werken dan komt het allemaal goed. Stelpootjes bevestigen, en op enkele plaatsen wat nieuw klittenband plakken. Ook de "stormzekering" voor het vizier monteer ik weer op het nieuwe, op een plaats iets meer naar achteren, net achter de stelpootjes.
Tijdens de proefrit door de regen blijkt alles prima te werken, ook in de afdalingen kan het vizier nu helemaal dicht, en vervormd niet meer, ook niet bij 73,5 km/u, dus het zicht blijft goed, net als de luchtdoorstroming.

Aftekenen.

En klaar.

Redelijk grote opening nog met dicht vizier.


Bandenwissel.

Nogal cliché, maar ook ik heb de winterbanden gewisseld, de komende week fiets ik enkel overdag, en daarna verwacht ik niet veel vorst meer. De zomerbanden zijn dezelfde die er vorig jaar onder lagen, de PM 54-559 achter, en de Michelin diabolo 47-406 voor. Deze zijn nog lang niet versleten, dus kunnen zeker nog een zomer mee.

De Michelin diabolo.

De winterbanden voor waren weer goed "afgereden", op diverse plaatsen ontbreken spijkers, dus die gaan regelrecht de vuilnisbak in. De achterband ziet er eigenlijk nog prima uit, en ik bewaar die, niet voor hergebruik, maar als reserve. Die Marathon Winter achter is helemaal niet bevallen, met de zachte winter die we hadden moest ik toch wel 4 keer de fiets uit omdat het achterwiel doorslipte op een steil gedeelte! Dat had ik vorige winter ook, maar dat was met 3 maanden sneeuw en ijs op de wegen, daar had ik met deze band constant uit de fiets gemoeten tijdens klimmen denk ik.
Nee, die word niet meer gebruikt komende winter, ik ga terug naar wat ik de eerste winter had, een door de  Finse firma Nokian gemaakte winterband, een Suomi Extreme ATB spijkerband met grote noppen, en 294 spijkers in de maat 54-559.
Die beviel een stuk beter dan de Schwalbe, die hield in elk geval veel langer grip op de gladde steile klimmen. Waarschijnlijk door de combinatie spijkers en noppen?  De voorbanden blijven dezelfde, Schwalbe Marathon Winter 42-406, om de doodeenvoudige reden dat er bij mijn weten geen alternatief is in 20" spijkerbanden, dus ook geen keuze gemaakt kan worden.

De gebruikte winterbanden.

En de nieuwe, al aangeschaft in de "opruiming", met korting uiteraard!

 Toplichtjes.

De toplichtjes in de vlaggenmast worden nog steeds gebruikt, enkel in het donker, om de batterijen te sparen. Maar ik was er eentje verloren, misschien een elastiek geknapt? In elk geval moest dat ook even aangepast worden. Ik had nog een Topeak Headlux liggen, dus dan die maar eens bekeken en een manier gevonden om op de mast te plaatsen. Nadeel blijft het gebruik van knoopcellen, ze verzwakken redelijk snel, dus dan neemt ook de licht intensiteit, dus de zichtbaarheid af. Ooit maar eens iets anders op verzinnen met een vaste aansluiting op de batterijen van de fiets.
Voorlopig werkt dit weer wel even, de elastieken zijn veranderd in tie-raps, die zouden iets langer moeten houden.


Verder de gehele fiets weer nauwgezet nagelopen, en gecontroleerd, iets wat ik uit gewoonte wekelijks doe, naast de gewone dagelijkse controles. De fiets houd mij in vorm, dus ik moet de fiets in vorm houden!

Tot zover dit bericht, later meer......

Groeten, Adri.

zondag 6 april 2014

Even voorjaar............

Verfwerk.

Na vijf jaar begonnen de eerste lichte plekken te verschijnen in verf, natuurlijk aan de zijde van het huis die het meest blootstaat aan zon, wind en regen. Ik haalde een bus verf van 10 liter en haalde het benodigde materiaal tevoorschijn. De boeiborden van de garage verfde ik met de ladder, voor de zijgevel van het huis werd de stelling in stelling gebracht. Dat werkt makkelijker en ik zit/sta een stuk zekerder op de steiger, in vergelijking met een ladder. De week mooi weer die we hadden was uiteraard meegenomen, anders was ik er nog niet aan begonnen. Na het eerste stuk klaar geverfd te hebben ging ik een stukje fietsen, de Scott mocht buiten deze keer. Na thuiskomst douchen, eten en samen met Teun de steiger omzetten om het andere deel van de gevel een dag later aan te pakken.
 
Rustig bezig.........
 
Afbreken ...........
 
En weer opbouwen.........
 
 
 
Teun "zekert" de steiger met een muuranker.

 
Toen het huis in aanbouw was in 2009 deden we ook alle schilderwerk zelf, daarom schafte ik toen een steiger aan, even een uitgave, maar schilderwerk komt toch terug na een aantal jaren dus wel een verantwoorde uitgave. En zonder veel overdrijven kan ik rustig zeggen dat een Noors houten huis een "ietsje" meer schilderwerk vraagt dan een Nederlands van steen gebouwd huis.........
De vraag van mijn vader in 2009 gaf wel aan dat ook hij niet echt een idee had van de hoeveelheid werk die het schilderen inhield: " Heb je alle spijkergaatjes netjes opgestopt?" Ik antwoordde maar dat dat hier geen gewoonte was, want als je ziet hoeveel spijkers er op 1 m² zitten zinkt de moed je al in de schoenen. En niemand doet het, zelfs beroepsschilders niet! Op de vraag wat voor soort verf het was kon ik wel een goed antwoord geven: " Je hebt vroeger  ook vast wel eens een boerenschuur in de koolteer gezet?" Ja, dat had hij wel en ik hoefde verder niets meer uit te leggen, de planken van een Noors huis zijn net zo ruw, en de verf heeft dezelfde consistentie als koolteer, dus die vergelijking gaf antwoord op zijn vraag.
 

Fietsen.

Tussen de verfbeurten door ging ik werken dus was er woon-werk verkeer met BOB, lekker open rijden richting middagdienst, en 's avonds terug ook, al was de temperatuur in de avond niet hoger dan 2 à 3 ºC, het was goed te doen.
Nog iets opvallends trouwens, met het mooie weer kwamen er ook weer een deel motorfietsen buiten, en dat die mensen elkaar groeten bij ontmoetingen weet ik, dat deed ik zelf ook toen ik motorrijder was. Maar dat ze mij groeten in BOB? Wat denken ze tegen te komen? Een op hol geslagen zijspan?
Die in een vlaag van onafhankelijkheid een paar wielen heeft laten bijplaatsen?
Geen idee, ik zwaai vriendelijk terug, het zal wel goed bedoeld zijn.........
 
Maart was ondanks een paar onzekere dagen aangaande het weer toch een maand waarin ik redelijk gefietst heb, met BOB werden er 1021 km afgelegd, en tot mijn verbazing had de Scott ook nog 586 km meer op de teller, dus 1607 fietskilometers in maart was niet slecht! En door de weersomstandigheden zijn er zeker 300 BOB kilometers achterwege gebleven.....................
 

Eerste camperritje.

Met het mooie weer kwamen ook een deel campers op de weg, ook bij ons begon het wat te "kriebelen". We besloten tot een kort ritje, een winkeluitstapje naar Haugesund, dan kon ik mooi mijn voorraad epoxy en dergelijke weer op peil brengen. Je moet tenslotte voorbereid zijn, en wat spullen op voorraad hebben,  een ongeluk zit in een klein hoekje......................
Die trip kan op 1 dag als het moet, maar waarom, als je het op het gemak kan doen en toch een camper hebt? Het mooie weer was natuurlijk ook een pluspunt. Onderweg werden ook een plaatjes gemaakt, hieronder een paar indrukken.
 
 
 
 
Bovenstaande foto's gemaakt bij Sekse, het fjord lag bijna rimpelloos.
 
 
Sandvinsvatn, het meer boven Odda, met Buarbreen op de achtergrond.

 
Bij thuiskomst was het al bewolkt, later de zaterdag lichte regenval, de komende week ziet er niet veel beter uit, maar we hebben in elk geval al 1 mooie week achter de rug!
 
Tot zover, later meer!
 
Groeten, Adri.