zondag 17 juni 2018

Quattrovelo, het eerste jaar.

Het eerste jaar zit erop.

Op 12 juni 2017 mocht ik Quattrovelo 42 ophalen in Dronten, nu zijn we weer al een jaar verder, daarom even een indruk hoe dat eerste jaar door mij ervaren is.
Zoals de meeste volgers wel weten is de QV mijn tweede velomobiel, mijn vorige velomobiel was Strada 119.

Oud en nieuw, baasje in het midden........

Kilometers.

Het aantal afgelegde kilometers in het afgelopen jaar: 14761.

Wegligging.

Zeer goed, kleeft zo ongeveer als een kart op de weg, de bochtsnelheden zijn hoog. Grenzen zijn er ook, bij nat wegdek heb ik tweemaal te maken gehad met uitbreken van de achterzijde, wat wel goed te corrigeren was.
Andere rijders hebben een totale 180 graden draai ervaren, en ook zijn er twee gevallen waarbij de fiets op de kant gegaan is, met schade als gevolg. Vreemd genoeg is dat met lage snelheid gebeurd, wel was het in bochten waar een wisseling van het wegdek voorkwam, van asfalt naar klinkers o.i.d. als ik het goed begreep.
Deze twee gevallen van kantelen brachten een hele discussie op Facebook aan de gang, die voornamelijk handelde over de gebruikte druk in de luchtvering. Daar heb ik me niet echt veel mee bemoeid, mijn vering staat nu op 4 bar en dat werkt voor mij prima.
Het lijkt er voor mij wel op dat het punt van uitbreken verder komt te liggen door het monteren van bredere achterbanden, na de winter heb ik achter 50-406 banden omgelegd i.p.v. de originele 40-406.

Klimmen.

Gaat prima, ook op gladde en beijsde hellingen heb ik geen enkele keer moeten uitstappen en duwen omdat de wielen zo gingen doorspinnen dat ik tot stilstand kwam. Dat heb ik met de Strada wel elke winter een aantal keren gehad.
Er is wel wat wielspin geweest op enkele momenten, maar ik kon altijd fietsend boven komen.
Snelheid in de steilste klimmen maakt geen verschil met de Strada, op de "vals plat" stukken van rond de 2 % gaat het net iets sneller.
Afdalen is een feest, de fiets gaat strak naar beneden en komt op een net wat hogere topsnelheid dan de Strada op hetzelfde traject.

Klim Brimnes-Bu.

Rijden in de sneeuw.





 Geen succes! Heb een paar ritten gehad dat het redelijk ging, met een paar centimeter droge poedersneeuw. Maar zo vlug de sneeuw plakkerig begint te worden lopen de wielkasten vlug vol met sneeuw, en dan is fietsen al snel heel zwaar. Geen problemen met tractie in de sneeuw, maar dan loop je weer ergens anders tegen problemen aan, want enkele malen uit de fiets moeten om de wielkasten uit te "kloppen" is geen pretje in Noorse wintertemperaturen...........
Zodoende zijn er door sneeuwval ook wat dagen geweest dat de fiets in z'n hok bleef..... 

BOB in z'n hok.........

Schakelen.

Kan ik kort over zijn, werkt perfect! De SRAM trigger bevalt prima, schakelt licht en direct, heeft tot nu toe nauwelijks extra afstelling nodig gehad.
De GX derailleur leek in het begin ook de tendens te hebben om de versnellingskabel "op te vreten", zoals ook de XO derailleur in de Strada elk jaar zijn kabeltje "luste",maar dat blijkt achteraf vooral gelegen te hebben aan het "Ghost Shift" verschijnsel, waardoor de derailleur erg veel in trilling was.
De Schlumpf Mountain Drive bevalt ook prima, het kunnen schakelen in stilstand is ideaal als je plotseling moet stoppen op een helling.

Remmen.

De bekende 90 mm Sturmy Archer trommels in de voorwielen, en de Avid BB 7 mechanische schijfremmen op de achteras.
De trommels zijn vrijwel onderhoudsvrij, maar zijn in deze fiets wat lastiger bereikbaar door de dichte wielkasten. Bij de Strada ging het onderhoud daardoor heel wat sneller!

De achterremmen zijn een aanwinst in mijn ogen, die dragen enorm veel bij wat remvermogen betreft. In het begin hebben enkele bezitters hun remklauwen gewisseld naar TRP Spyre, en ook iemand is overgegaan op Juintech R1 klauwen, hoofdzakelijk omdat de Avid's nogal lastig af te stellen zijn.
Dat was bij mij ook in het begin, controleren op aanlopen doe ik nog regelmatig, maar ik heb eigenlijk totaal geen problemen meer met aanlopende schijven na de eerste maanden. Enkel na demonteren van het achterframe, waarbij de klauwen ook losgemaakt moeten worden, waren er een paar dagen dat ze wat aanliepen, maar dat was vlug weer over na wat extra goed afstellen.

Bagage.

Gooi maar vol! Alles kan prima mee, zeker voor dagelijks woon-werkverkeer zal niemand problemen hebben.
Er zijn plaatsen zoals de bagagebakken bij de voorwielen die ik nog nooit gebruikt heb, waarom zou ik ook, als je alles gewoon achterin kan gooien er er zo weer bij kan als je de kap opent?

Kap en vizier.

De lange kap (Alien Hood, zoals de Engelsen die noemen) bevalt ook erg goed. Is het zonnig zit ik met m'n bolletje in de schaduw, is het regenachtig blijft m'n bolletje droog.......
De combinatie met het schuimdeksel blijft warm, zeker in voorjaar en zomer, mijn idee om zelf een liggend carbon deksel te maken is nog steeds een idee..........Ik kom er niet aan toe om eraan te beginnen tot nu toe. Handig is wel dat het schuimdeksel in de kap in de ruimte achter het hoofd opgeborgen kan worden, en daar goed blijft hangen.
De ventilatie is voor mij goed genoeg in normale omstandigheden, als het regent of er is hoge luchtvochtigheid beslaat het vizier wel aan de binnenkant. Enkelen hebben een Raleri Anti Fog inlegscherm gemonteerd, wat goed schijnt te werken. Heb ik niet, omdat dat bij mij geen nut heeft als brildrager. Dan is je vizier niet beslagen, maar je bril weer wel, dan ben je nog net zo ver. Daarom zet ik dan het vizier maar op een kier, dan blijft m'n bril ook helder.

Verlichting.

De verlichting is me gedurende de winter zeer goed bevallen, prima licht op de weg en geen behoefte aan extra verlichting naast de standaard lampen.
Het kunnen schakelen tussen "halve" en "volle" kracht is een prima iets, dat functioneert in mijn geval bijna zoals dimlicht en grootlicht in de auto.
Tegenliggers reageren er goed op, en het verlichtte deel van de weg is prima overzichtelijk. Ook de hoogte instelling is een prima hulpmiddel onderweg.

Waar ik wel rekening mee houdt is de "vulgraad" van de batterijen, als ze te ver leeg raken schakelen ze in één af en rijdt je plots in het donker. Daarom contoleer ik dagelijks hoever ze ontladen zijn, en laad ze liever iets te vlug dan dat ik in het donker kom te staan.
Wat dat aangaat mis ik de mogelijkheid om 2 batterijen te kunnen aankoppelen en gelijk te kunnen omschakelen met één druk op de knop, zoals die in de Strada wel aanwezig was. De extra batterij gaat wel altijd mee in de fiets, maar het duurt natuurlijk iets langer om de lege batterij te wisselen voor de volle, en door fietsen is dan ook niet echt een optie.
Iets om mee te nemen voor een volgende fiets........

Pech, schade's en garantiegevallen.

Pech.

Pech onderweg heb ik nog niet gehad, niet dat ik staande bleef in elk geval.
Het meeste waren lekke banden, 1 met de zomerbanden, en wel 6 met de winterbanden. En dan nog niet eens allemaal onderweg, dus dat viel dan eigenlijk ook wel mee.
Met de winterbanden zijn op 5 maanden tijd 4774 km afgelegd, de zomerbanden hebben ondertussen 9987 km achter de rug, de voorbanden dan. De achterbanden zijn nu een paar 50-406 Shredda's die nog een paar duizend Strada kilometers hebben meegemaakt, hoeveel precies weet ik niet.

Schade's.

Schade is er al vlug ontstaan, het eerste gaatje viel in de body door het gerammel van de bidon op de vloer.
Daarnaast kwamen er door het zeer slechte wegdek op Deildo al snel krassen in de bodemplaat en voor de rechterwielkast.
Een spaaknippel in het rechtse voorwiel  brak af toen er een steen geraakt werdt op het Deildo traject.
Later in het jaar werden door  het meenemen van een steen door het rechtse voorwiel, ook op Deildo, 8 spaken gebroken of onherstelbaar verbogen, waarbij de steen ook vastsloeg boven in de wielkast en 2 beschadigingen in de body veroorzaakte.
Lichte krassen op de kap waar het vizier over schuift, en lichte krassen bij de tilbeugel, veroorzaakt door het dagelijks door steken van een beugelslot als de fiets geparkeerd staat.

Het wiel is gerepareerd ondertussen, de schade's in de lak ga ik aanpakken zodra Deildo voorzien is van asfalt, nu heeft dat nog geen nut, wie weet komt er nog iets bij?

Gaatje door rammelende bidon.

Eerste spaakbreuk.

Nippel kapot.

Acht spaken beschadigd door een meegenomen steen in de wielkast.

En de beschadiging door de steen die het carbon van binnen naar buiten drukte.......

Garantiegevallen.

Bij een nieuw model is er meestal een aanloopperiode waarin door het dagelijks gebruik wat dingen aan het licht komen die minder geslaagd zijn of zodanig van constructie dat ze herzien en/of vervangen moeten worden.
Zo ook bij de Quattrovelo, die dan wel gebaseerd is op de Quest, maar toch een geheel andere fiets geworden is.
Velomobiel.nl volgt goed mee met de "kinderziektes" en lost die ook vlot en probleemloos op voor de gebruikers in mijn ervaring.

De eerste aanpassing die ik kreeg was een nieuwe kettingspanner, de originele aluminium versie sleet te snel en werdt onder garantie vervangen. Of toegestuurd, zoals bij mij uiteraard het geval was.
De tweede aanpassing was een andere derailleurhanger, iets langer dan de originele, noodzakelijk voor een goede schakeling volgens Allert, hoewel ik geen problemen had. Tevens ontving ik daarbij een nieuw derailleurwieltje.
Het "Ghost Shifting" probleem, het ongewenste zelf schakelen van de derailleur op slecht wegdek was voor mij een veel grotere irritatie, en dat is opgelost door het monteren van een contragewicht aan de derailleur. Dat loste het probleem geheel op! Ook onder garantie opgestuurd, met montagehandleiding.
De gasveer die de lange kap omhoog houden moet tijdens in- en uitstappen is al 2 keer stuk gegaan, en is ook 2 keer onder garantie vervangen.
De beide oliegevulde dempers in de achtervering zijn ook lek gegaan en ondertussen vervangen onder garantie.
Ook vervangen is één van de remstelboutjes van de voorremmen, de schroefbuis was gebroken, iets wat Theo van Velomobiel.nl nog nooit meegemaakt had........

Oude en nieuwe kettingspanner.

Monteren van nieuwe derailleurhanger, wieltje en contragewicht.

Anti "Ghost Shift" gewicht op de plaats.



Gebroken remstelboutje.


Nieuwe cassette monteren.

De Trykit dubbele freewheelbody.

Gasveer kapot, hulpstokje gebruiken.........

Nieuwe LED driver.

En na het insolderen werkt het spul weer........

De oude en nieuwe oliedempers.




Onderhoud.

 Tja, een noodzakelijk iets, je kan er niet zonder. En omdat Dronten niet om de hoek ligt doe ik het zoals bij de volgers bekend zal zijn allemaal zelf.
Wat heb ik ondertussen gedaan aan onderhoud?

Natuurlijk de normale dingen, zoals banden op spanning houden, ketting smeren en af en toe schoonmaken, veerpoten wat olie geven, spaakspanning contorleren, remmenkabelspanning stellen en de fiets af en toe eens een wasbeurt geven.
Andere dingen:
De voorwielen zijn er beiden al eens uit geweest, rechts voor 2 x, links voor 1x;
Het complete achterframe is er ook al 2x uit geweest;
Ketting en cassete zijn vervangen na 12000 km;
Achterlichten vervangen + de LED driver die ze aanstuurde;
Remkabels voor beiden al vervangen;
Versnellingskabel al 2x vervangen;
Totaal 9 stuks spaken in het rechtse voorwiel vervangen na breuk en het wiel terug gericht;
Remstelboutje links vervangen;
Derailleurhanger + wieltje vervangen;
Contragewicht aan de derailleur bevestigd om "Ghost Shifting" te voorkomen;
Beide oliedempers aan het achterframe vervangen;
De gasveer aan de kap 2x vervangen;
De Schlumpf Mountain Drive 2x gesmeerd.

Valt allemaal goed te doen, maar het is niet het werk waar ik tegenop zie, het is de hoeveelheid tijd die het opslokt. Want wat kan je er slecht bij af en toe! Iets simpels als een voorwiel uit de fiets halen? Bij een racefiets doe je dat ruim binnen de halve minuut, bij een Strada of andere velomobiel met open wielkasten binnen 1  minuut, bij een Quattrovelo heb je daar veel meer tijd voor nodig.......de veerpoot losmaken, de kogelkoppen losmaken, de tie-rap waar de remkabel mee vast zit losknippen, en gaan vlug 20 minuten voorbij voor je met het wiel in handen staat! Want kogelkoppen losmaken alleen al vergt behoorlijk wat tijd met een half slagje van de ratelsleutel elke keer............
Ook bij het uitnemen en terug inbouwen van het achterframe gaat de dag nog vlug voorbij, dat kan met ervaring te maken hebben, maar haastwerk komt helemaal niet te pas als je aan de fiets sleutelt, dan gaat het zeker ergens fout.........
Gelukkig voorziet het team in Dronten alle doe-het-zelvers van een goede handleiding, dat helpt veel als je zelf sleutelt.

En eigenlijk is de fiets gewoon erg betrouwbaar gebleken, de hele winter door heb ik geen problemen gehad onderweg, dat is een groot pluspunt!

 De ideale velomobiel?

Nee!

De fiets bevalt me erg goed, en komt wel een heel eind in de buurt van de ideale velomobiel.

Maar.............er is altijd wel een "maar" nietwaar?

Het gewicht is te hoog om een beetje snel omhoog te kunnen gaan. Zoals ik al schreef in mijn eerste terugblik na 5000 km, de fiets weegt rijklaar zowat 45 kg, en daar komt in de winter nog 2 kg bij door de zware spijkerbanden, en dan hebben we het nog niet over de toegenomen rolweerstand van die spijkerbanden...........
Daar kan je wat aan doen door bijvoorbeeld e-assist in te bouwen, maar dan moet je dat zelf ook willen............en ik wil het (nog) niet. Verschillende andere bezitters hebben dat wel gedaan en het bevalt in alle gevallen erg goed als ik de commentaren lees.
Ook de moeilijke bereikbaarheid tijdens onderhoud is zeker geen voordeel. Het grote uitneembare luik met de voetengaten is een mooi alternatief, maar ik heb het nog nooit nodig gehad, net zoals bij de Strada doe ik alles via de voetengaten.
Veel liever had ik een dergelijk luik gehad aan de achterzijde, zodat de derailleur wat makkelijker bereikbaar zou zijn, en je niet constant tegen je eigen hand zit aan te kijken als je door het piepkleine luikje dat er nu zit moet sleutelen.
Tijdens het repareren van de achterlichten leek me een soort uitneembare unit waar het hele spul inzit ook wel makkelijk, zoiets heeft de DF ook geloof ik. Nu moest ik zowat op m'n kop in de bagagebak hangen om de draden bij elkaar te krijgen............

Wat zou ik dan willen?


Iets wat nog niet op de markt is........een Strada met 4 wielen!
En graag 10 kg (meer mag ook!) lichter in gewicht, met handige luiken en openingen voor onderhoud. Ook de achterwielen mogen voor mij best zichtbaar zijn, geen probleem!
Een 4 wielige DF zou ook wel eens hoge ogen kunnen gooien in dat geval....Maar die is voorlopig in de ijskast gezet door Daniel F.
Dat de man een getalenteerd velomobielbouwer is staat buiten kijf, hij maakt lichte en snelle fietsen die ook een prima wegligging hebben.
Dat er voor zijn laatste creatie Alfa 7 een markt is, daar twijfel ik niet aan, maar door de 4 wieler niet verder te ontwikkelen laten ze bij ICB wel een stukje markt liggen.
Want met 83 rijdende fietsen en nog 61 fietsen op de orderlijst kunnen we de Quattrovelo wel een succes noemen denk ik? En als er een DF 4 geweest was ondertussen hadden ook die een stukje van die taart kunnen snoepen, maar goed, het ding is er niet, dus valt er weinig over te filosoferen.

Zolang er in mijn ogen niets beters op de markt is zal ik met veel plezier in mijn QV blijven rijden, dat is wel zeker. Want op dit moment is er voor mij geen beter alternatief op de markt!

Al met al ben ik zeer tevreden met m'n fiets!

Tot zover,

Groeten, Adri.


vrijdag 1 juni 2018

Achterlichten repareren.

Nieuwe LED's binnen.

In m'n vorige post schreef ik over de kapotte verlichting in de staart en hoe dat tijdelijk opgelost werd, deze  post gaat over de reparatie van dat euvel.
Wilco schreef in een reactie dat hij het gek vond dat beide LED's gelijk kapot waren, en daar kon ik het wel mee eens zijn. Inderdaad typisch dat ze gelijk de geest geven.........

Een mailtje naar Velomobiel.nl werd al snel beantwoord door Theo,  die gelijk ook met een diagnose kwam: Waarschijnlijk zouden de LED's niet kapot zijn, maar de LED driver, die de LED's in de staart aanstuurt. De LED in de top van de kap deed het nog, en dat klopte volgens Theo, want die had een aparte driver.
Die driver zat volgens Theo vlak bij de LED's in een zwarte krimpkous. Ik de krimpkousjes van de beide LED's verwijderd en vond: NIETS!  Zo dichtbij zat het ding dus niet..........en bovendien brak één van de "pootjes" van een LED af, dus die was wel kapot nu...........
In een volgende mail aan Theo legde ik de situatie uit, en kreeg de mededeling waar die driver zich dan ongeveer zou bevinden, en tevens zouden er een paar nieuwe LED's en een driver naar me toe gestuurd worden.
Die envelop viel donderdag 31 mei in de bus, zodat ik vanavond aan het werk kon.

Aansluiten.

De tijdelijke lampjes worden verwijderd, en ik begin met de vast "gesiliconeerde" kabel wat verder los te halen, om er wat beter bij te kunnen. Het blijft ondanks de ruimte toch soms prutsen achterin zo'n QV.............
Maar  om er goed genoeg bij te kunnen knip ik de draden naar de richtingaanwijzers ook door, dan heb ik wat meer werkruimte.

De kapotte driver, rechts de doorgeknipte richtingaanwijzer kabels.
Er zit een soort zwarte stoffen tape rond de kabelbundel, die ik gedeeltelijk inknip en weghaal. Daar kom ik een wat dikkere krimpkous tegen waar ik de driver verwacht. Nog wat meer zwarte tape en de dikke krimpkous weghalen, en dan knip ik de driver er van tussen.
Eerst maar even alle losse draden strippen aan de einden, dan is dat vast klaar. Dan de knipperlichten weer vast maken, met een extra stukje kabel er tussen, dat monteert wat makkelijker........Als die kabels allemaal weer aangesloten zijn even controleren, en ja, alles knippert zoals het moet...........................Krimpkousen verwarmen, en dan in de schuur de draden aan de nieuwe driver solderen.

Knipperlichten weer aangesloten.
Dat ik niet in de fiets soldeer heeft natuurlijk een reden, die driver is niet zo groot, dus is het een beetje priegelen, zelfs in de schuur op de werkbank.

De nieuwe driver.

Oude driver boven, de draden zijn al aan de nieuwe gesoldeerd.
Na de draden vastgesoldeerd te hebben worden ook 2 nieuwe LED's vast gesoldeerd aan de uiteinden van de kabels.
Dan is het tijd voor een check, de kabels vast maken in de fiets, en de verlichting in schakelen......
En gelukkig, het werkt!

En toen was er licht..................
Natuurlijk worden de LED's daarna netjes op hun plaats gezet, en de krimpkousen even verwarmd.
Morgen de kabels nog even bundelen en proberen weer zo netjes mogelijk tegen de bovenkant te plakken...........

En het ziet er weer uit zoals het hoort.........

Tot zover,

Groeten, Adri.