Weer in het ritme.
We zijn weer al goed 2 weken terug thuis, en aan het werk. De gewone sleur, of weer in het ritme, dat klinkt net iets positiever.Na thuiskomst alles uitladen en schoonmaken, de wasmachine overuren laten draaien en zo meer.
Gelukkig mooi weer de eerste dagen, dat paste goed met al die was die moest drogen!
We hadden nog wat dagen vrij, thuis op de 14e, en beiden gingen we op de 20e weer aan het werk.
De dagen werden onder andere benut voor wat wandel- en fietstochtjes in de omgeving, om even te ontspannen van de huiselijke bezigheden.
Natuurlijk werd BOB weer gelijk van stal gehaald, na 3 weken bukfietsen weer best lekker om eens ontspannen te gaan liggen en zo te fietsen.
Nieuwe dingen.
Een paar nieuwe dingen moesten ook thuis even getest worden, een nieuwe fietsendrager, en een nieuwe fiets.De fietsendrager die we hadden, een Spinder Falcon waar 3 fietsen op konden, beviel niet meer, was altijd al wat omslachtig op te zetten en af te halen, en een drager voor 2 fietsen volstaat nu Teun nooit meer meegaat.
Daarnaast was Ina's Sparta op de heenreis 2 keer losgegaan en hing gelukkig nog enigzins vast aan de steun en aan de Scott.
Niet echt bevordelijk voor de gemoedsrust om midden op de ring van Groningen een fiets terug vast te moeten zetten...........
Ina had gelijk in Kinsarvik voor het vertrek al gezegd dat ze die fietsendrager niet meer vertrouwde, maar ja, we hadden niets anders. Na die 2 keer moest de drager vervangen worden, en de fiets wilde ze ook niet meer hebben. Te zwaar en te onhandig was ze van mening.
Beide doornen in het oog werden vervangen de eerste week in Nederland, de drager die mee terugging was een Thule Velospace, de Sparta e-Motion werd ingeruild op een e-Move F-200 vouwfiets.
En beide nieuwe artikelen bevallen uitstekend!
Drager en vouwfiets op de Panda. |
Ina bij "haar" uitzicht, vanaf Bu kijkend naar Ulvik en Eidfjord. |
Ik met mijn nieuwste aanwinst, de Ventura Crash Cap Retro. |
Natuurlijk moest het vouwfietsje ook eens aan de tand gevoeld worden op de Noorse hellingen, en het fietsje doet het prima, iets te goed misschien, zelf moet ik me het apezuur trappen op de steilste hellingen om Ina bij te kunnen houden, en soms rijdt ze me er doodleuk af........
Die motor is sterker dan ik bergop............Gelukkig houd mijn accu het wat langer uit.......
Zomerwerk.
Zoals elk jaar is het houtschuurtje weer behoorlijk leeg geworden gedurende de winter. Zomer en najaar worden dan gebruikt om de voorraden weer aan te vullen.Voor we met vakantie gingen had ik al de 6 pallets 2014 hout die achter het huis stonden naar de houtschuur verhuist, na de vakantie dacht ik nog wel plaats te hebben om de 7 pallets 2013 hout er ook bij te stapelen. Dat had ik goed ingeschat, dat ging prima, alles ging er in.
Bezig met verplaatsen. |
Daar moet alles nog bij....... |
Alles weg boven. |
En op de juiste plaats. |
Nu moet ik enkel nog die 7 lege pallets weer vullen met blokjes, want de globale opwarming ten spijt, geloof ik toch dat er over enkele jaren nog steeds brandhout nodig is om ons door de winter te helpen.........
En de mensen die tegen hout stoken zijn hebben groot gelijk, het is vervuilend en in principe onnodig.
Los van het feit dat de warmte van een houtkachel ook lekkerder aanvoelt dan de warme lucht van een warmtepomp, blijf ik het toch doen zolang het goedkoper is dan elektrisch verwarmen.........
Wij gebruiken het hout tenminste nog voor verwarming, het nutteloos verstoken is veel erger.
Een Noorse traditie is het Sankt Hans vuur, een midzomerfeest waarbij een groot vreugdevuur aangestoken word. Dat kan bescheiden, maar je hebt altijd excessen natuurlijk.
Dit jaar wilde Ålesund het record terug halen naar hun stad, en bouwden met handkracht (!!) een brandstapel van 47,4 meter hoog op, waarbij 30.000 pallets gebruikt werden.
Ze haalden het record, maar als je praat over nutteloos verbranden van hout is dat wel een goed voorbeeld lijkt me.........
In het commentaarveld was er ook iemand die de gemoederen probeerde te sussen met de mededeling dat hout verbranden CO2 neutraal is!
Dat mag dan wel zo zijn, maar of je daar alles mee glad strijkt? Als je zag wat er de lucht in ging leek me dat niet geheel "okselfris"..........
Overigens was het wel een machtig mooie fik!
Om 21.00u ging de brand erin op de top, en na middernacht storte de stapel in, te zien via onderstaande link.
Slinningsbålet
Het hele gebeuren was live te volgen via de lokale televisie, die wij via de computer konden ontvangen.
Kilometers.
Zoals ik al wist zouden de kilometers in juni wat anders verdeeld zijn over de fietsen, BOB wat minder, de Scott wat meer. Het totaal kwam op 1179 km, waarvan de Scott er 725 had, en BOB 454.
Tot zover.......
Groeten, Adri.