zaterdag 22 februari 2020

Winterproject.

Winterpret.....

Met mijn winterproject.......Had ik nog niet over geschreven, hoewel het al bijna een jaar geleden begon.
Want in april 2019 hadden we een reisje naar Nederland, omdat Ina graag naar het 40-jarig jubileum van de toneelvereniging wilde, waar ze voor ons vertrek naar Noorwegen 17 jaar in had meegespeeld. 
Uiteraard kwamen we toen ook weer bij onze vrienden Rini en Heleen terecht, en zo begon mijn winterproject.......
Rini en Heleen baten een winkel uit, waar ze onder andere vintage spullen verkopen, daarnaast is Rini ook actief met theater en kunst. Dat kan bekeken worden onder deze link.
Om de vintage spullen wat op voorraad te houden worden daarom regelmatig rommelmarkten bezocht om leuke spullen in te kopen. Daar zijn de laatste jaren ook regelmatig oude fietsen bij, die meestal weer snel doorverkocht worden. Ook oude racefietsen, en daarvan stond er net eentje "vers" gescoord in de hal bij Rini, het straatvuil zat er nog op.
Nou had ik wel eens eerder een paar fietsen bij Rini gezien, maar dat deed me niet veel, de meesten werden door mij beschouwd als "niet interessant", en dan druk ik me vrij diplomatiek uit.......
Deze was net iets anders, want het was een Batavus Professional, en een iets betere blik leerde me dat het fietsje was uitgerust met Dura Ace, de topgroep van Shimano. En het was een fiets uit mijn beginjaren als "would-be" wielrenner, de late jaren '70.
En Batavus, daar  heb ik nog altijd een "zacht plekje" voor van binnen, want mijn 2 overwinningen zijn behaald op een Batavus Professional afgemonteerd met Dura Ace............Nostalgische gevoelens dus........
Opmeten van de fiets leerde me dat het frame een maatje te klein was, maar toch bleef het wat door mijn hoofd spoken, ik was al langer bezig met het volgen van Vintage racefietsen groepen op Facebook, dus de interesse was er.
Ina had dat natuurlijk ook al lang door, en zodoende kon ik het fietsje voor een vriendenprijs van Rini krijgen, en zou hij het zolang wegzetten, tot we in de zomer met de camper kwamen.


De oude Batavus.
Framenummer.

Ik weet niet wat dat is met die oude fietsen, vroeger kon de vernieuwing me niet snel genoeg gaan, tegenwoordig interesseert het me weinig meer............De fietsen van nu zijn misschien wel iets te perfect geworden, ik heb er totaal geen gevoel meer bij......
Wat dat betreft werden in mijn visie de mooiste fietsen gemaakt in de jaren '80, schitterende kleuren, mooi chroomwerk en misschien niet ideaal qua onderhoud, maar dat hoorde er gewoon bij.

Goed, ik besloot dus om de fiets mee te nemen, die kon mooi als "donor" dienen voor het project.  In de tussentijd duikelde ik een goedkoop Batavus frame in mijn maat op via e-Bay, een 1978 model Professional, met nog mooi chroom op de vork en een soort witte grondlak op het frame. Dat moest gelakt worden, van decals voorzien en in de blanke lak gezet worden. Het balhoofdplaatje moest er ook weer een beetje "proper" terug op, en de Reynolds stickers ook, zowel op frame als op de vork.
Dat kwam na dat werk er  zo uit te zien:

Het "nieuwe" frame in RAL 6027.



Balhoofdplaatje.

Framenummer op het "nieuwe" frame.


En de Reynolds 531 plakkers........




Daarna werd de "donor" gestript en de spullen allemaal schoongemaakt en kon de opbouw van mijn winterproject beginnen.

Spullen gestript.


Donorframe.


Ik begon met de wielen, alles uit elkaar plukken en schoonmaken, de naven opnieuw in het vet zetten en afstellen en weer opbouwen. De naven waren geen Dura Ace, maar hoogflens Suzue, die nog verrassend goed liepen op de polijstpasta waar het inwendige vet in veranderd was..........Nu lopen ze weer als nieuw!

Voornaaf zoals die in de fiets zat, achternaaf (rechts) schoongemaakt.

Voornaaf uit elkaar.

En schoon.


Suzue naven, ik had er nog nooit van gehoord........

Achternaaf met schroefdraad voor het Uniglide freewheel.


Opzet voor het herspaken.....

Al wat verder........


Beide wielen maak ik eerst klaar, daarna werk ik verder aan het frame.

De balhoofdsbuis word natuurlijk vlak gefreesd, net als de vorkkroon. Dan de balhoofdcups inpersen en de vork plaatsen en aandraaien. Dat lukt niet, er is te weinig draad op de vorkbuis. Dat wordt draad bijsnijden dus...........

Draad bijsnijden op de vorkbuis.

Daarna lukt het prima, en kan ik verder met draad reiningen in het brackethuis, bidonhoudernokken en achterderailleuroog. Ook word de aanlegvlakken van het bracket vlak gefreesd.

Draad reinigen in het brackethuis.

Vlak frezen.


Het volgende is de trapas en het crankstel, uit elkaar plukken, schoonmaken en alles weerin elkaar zetten en in het frame monteren.


Vuile trapas met héél oud vet.....

Ziet er weer een stuk beter uit........Cups zijn CC en CD, '78-3 en '78-4.

Crankstel gedemonteerd en schoongemaakt.

De letters geven de fabricage datum aan, CD en CF. (1978-4 en 1978-6)

En in het frame.
De pedalen zijn geen Dura Ace, maar wel japans, Kyokuto Pro Ace, die erg "droog" klinken als je ze draait.....Dat is dus ook hetzelfde, uit elkaar plukken en zo verder.

Uit elkaar, schoonmaken en nieuw vet erin.
Draaien ook weer als nieuw.


Na de pedalen worden de remmen aangepakt, ook hier weer alles uit elkaar halen, goed schoonmaken en weer monteren.

De remgrepen, beiden gedateerd met CH, '78-8.

Voorrem, vuil.

CB en CC, '78-2 en -3.


Schone voorrem.....

En weer bedrijfsklaar.





Achterrem, CE, '78-5.

Die kan ook weer op de fiets.
Daarna uiteraard de derailleurs, ook die werden volgens dezelfde werkwijze behandeld en daarna aan de fiets gehangen.

Voorderailleur gestript.

En weer in elkaar.

Achterderailleur na schoonmaken....
Dan komt het afstellen en afwerken van de fiets, de stuurpen komt erin, de bocht ook, en de zadelpen gaat erin. Stuurlint wikkelen en mijn project is klaar................Nu is het wachten op een mooie dag, want het is niet de bedoeling om er een "muurbloempje" van te maken, en moet wel af en toe mee gefietst kunnen worden.................

En klaar is mijn "klassieker".



Niet alles kon rechtstreeks overgezet worden, de zadelpen op de donor was een te korte SR, en werd vervangen door een Procraft, die wel lang genoeg was. Ook de zadelpenbout is nieuw, een Procraft Pro. Ook de stuurpen en bocht werden vernieuwd, want te kort en te smal. Daar kwam en Nitto Technomic 130 en een Nitto B135AA voor in de plaats. Ook de bidonhouder is nu een Nitto rvs model. Het Bontrager zadel van de donor was gescheurd en zag er niet uit op een racefiets, dus dat werd een klassiek uitziende Soma Okami. De banden op de donor waren ook goed rot, dus daarvoor in de plaats liggen er nu Continental Grand Prix Classic 25C om de Mavic Open Elite velgen. Toeclips en riemen zijn van MKS, ook japans dus. Het oude balhoofdstel was een Campagnolo Record, prima spul, maar ik wilde zoveel mogelijk japans, dus werd die vervangen door een Tange Levin cartridge. 

Ik heb in elk geval met veel plezier dit winterproject afgewerkt, het is jammer dat het voorbij is.......

Niet helemaal zoals de Batavus was waarmee ik mijn wedstrijden won, dit is een model met 2x5 versnellingen, en Dura Ace 7100, de tweede generatie. Mijn '86 Batavus had 2x7 versnellingen en Dura Ace 7400 met index schakeling, maar het plezier van het bezig zijn met de spullen was er niet minder om............

Tot zover, 

Groeten, Adri.

14 opmerkingen:

  1. Netjes Adri!
    Zelf net bezig geweest met een Shimano Deore die nog precies dezelfde kettingwieltjes gebruikt (11 tands). Uit de tijd dat de bedieningskabels ten mnste nog heel bleven :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Mick! Rem en versnellingskabels zijn uiteraard vernieuwd bij deze, die waren nogal roestig geworden. Geen idee hoe lang die fiets stil gestaan had, maar dat is wel een poos geweest......Verrassend hoe goed alles nog loopt na schoonmaken en opnieuw invetten, het spul is hoe dan ook circa 42 jaar oud.......Ben wel benieuwd hoe ik het fietsen op zo'n klassieker ga ervaren, het is van 1992 geleden dat ik op een stalen ros gereden heb, en dat was dan nog een redelijk stijf frame met Columbus Max buizen. Het was in elk geval heel leuk om te doen, en ik ben tevreden met het eindresultaat.

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Adriaan, wat een ontzettend leuk project! Groeten, Wilco

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Wilco, was inderdaad hartstikke leuk om mee bezig te zijn!

      Verwijderen
  4. Hoi Adri, wauw, die fiets ziet er weer als nieuw uit, wat een vakmanschap. Ben wel benieuwd naar welke wedstrijden je gewonnen hebt. Deden ze vroeger de kabels nog niet onder het stuurlint?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Belle! Het ging mij vooral om het plezier van het sleutelen en opknappen van het oude beestje, en dat is aardig gelukt. Het scheelt natuurlijk heel veel dat er geen druk achter zit, en dat tijd geen rol speelt.
      Die wedstrijden die ik won moet je je niet te veel van voorstellen, zo'n "crack" was ik niet, maar het plezier was volop aanwezig. En daar ging het om.
      Ik reed bij de "trimmers" in Nederland en bij de Belgische "wilde" bonden, daar waren de wedstrijden wat korter dan bij de amateurs, maar het tempo lag, zeker in Belgie net zo hoog, want daar reden regelmatig ex-amateurs en ook oud-profs mee.
      Maar goed, de wedstrijden die ik won waren een criterium in september '87 in het Zeeuws-Vlaamse Lamswaarde, over 60 km, door 3 ronden voor het einde alleen weg te rijden en voor het jagende peloton uit te blijven rijden. Aan de finish had ik nog 25 meter over, net genoeg dus.....Dat was bij de Zeeuws-Vlaamse Trimbond, met circa 40 man aan de start.
      M'n 2de was bij de Belgische BWF in het Westvlaamse Oedelem, waar 75 km gereden moest worden en 70 man starten. Dat waren Belgische kilometers, want na de finish stond m'n computer op 88 km......Dat was een enerverende koers met veel ontsnappingen, en evenveel terugpakken, tot ik half koers even flink aanzette en alleen weg raakte. Nog één keer kwamen ze terug tot 50 meter, en toen viel het stil achter me. Mooi om aan terug te denken....
      Dat was ook de enige manier voor mij om te winnen, ik was geen sprinter, had wel regelmatig een plaats bij de eerste 5, ook dat was altijd al ik met een groep weg kon komen.
      Die kabels liggen al heel lang onder het stuurlint, maar in 1978 nog niet, het "aerodynamische" tijdperk begon ongeveer in 1980, toen Dura Ace AX uitkwam, toen begonnen de remgrepen te komen waarbij de kabels onder het lint gelegd konden worden.
      Wat dat betreft heb ik veel nieuws zien komen, aeroremgrepen, draadbanden voor racefietsen, klikpedalen, remgreepshifters, oversized aluminium frames en carbonframes natuurlijk. En ik begon met 2x5 versnellingen, je weet zelf wel waar we nu zijn.....
      Kortom, ik begin een "ouwe" te worden.......;-)

      Verwijderen
    2. Dank voor je antwoord! Maar, maar, je wint een wielerwedstrijd toch meestal als je weet weg te sprinten bij het peleton?! Niet te bescheiden, je mag trots zijn! Over weten waar we nu zijn... weten we dat? Pinion, Rohloff, 1x11, 1x12... waar zijn we eigenlijk?

      Verwijderen
    3. Graag gedaan Belle....Inderdaad, dat is de manier om een wedstrijd te winnen, en dat is dan ook 2x gelukt. Was ik ook blij mee, het is toch een bevestiging voor jezelf dat je iets goed doet, en een motivatie om door te gaan.
      Met die versnellingen heb je inderdaad gelijk, het is net zo moeilijk te volgen als het aantal verschillende balhoofdstellen en crankaslagers, om maar wat te noemen.......Als je nu een nieuwe fiets koopt kan je al makkelijk een 2x12 krijgen ook.....

      Verwijderen
  5. Da's een mooi restauratieproject! Van zoiets kan je genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Jan! Het was genieten terwijl ik bezig was, en nu nog steeds als ik er langs loop.......Echt mooi hoe je van een afgereden uitziend beestje weer een raspaardje kan maken, en het geeft natuurlijk veel voldoening als het resultaat er dan ook nog redelijk goed uitziet.

      Verwijderen
  6. Qua techniek is meestal alles wel beter als het nieuwer is, kwestie van opstapelende kennis die immer voort schrijdt.....ware het niet dat we tegenwoordig "chinese kwaliteit" qua materialen kennen. Of millieu/gezondheids eisen bij productie, zoals loslatende wateroplosbare verf en lijmen.

    Ik geniet ook van oudere techniek en materialen om die redenen....meestal stuk robuuster.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het werkt allemaal wat anders met de nieuwe spullen, meestal beter, soms was het oude ook gewoon goed genoeg. Een a-head set is makkelijker af te stellen dan een ouderwets balhoofdstel, en een stuur wisselen op een a-head voorbouw is natuurlijk ook een eitje......Heel wat anders bij die oude modellen. Trapassen hebben ook een evolutie doorgemaakt, veel verschillende modellen en groottes, en alles is nog verkrijgbaar, van de vierkante assen tot de nieuwste modellen.
      Maar ik ben ook fan van die oude spullen die je nog uit elkaar kan halen en weer helemaal netjes terug opbouwen en als nieuw maken. En die oude stalen frames zijn normaal gesproken niet stuk te krijgen, deze is nu 42 jaar oud, en nu weer zo goed als nieuw......

      Verwijderen