Fiets erbij. 

Ja, ik kon het niet laten, het virus sloeg weer toe, er is een fiets bij gekomen in de stal. 

De reden? Omdat ik wat moeite kreeg met de hellingen als ik de Batavus gebruikte, ondanks het uitwisselen van het originele Dura-Ace 52/42 crankstel voor een compact 50/34, was het oprijden van de laatste 500 meter naar huis toch vrij zwaar met 34x28. En daarbij kwam ook nog dat het maximale verzet op het vlakke en in de afdalingen niet groter kon zijn dan 50x14, dus kwam ik daar ook vlug aan m'n top toerental.

Dus toen ik bij mijn fietsenhandelaar Kees in Nederland een mooie fiets zag staan in de opruiming (10% korting) die ook nog eens de voor mij perfecte geometrie had, heb ik die gereserveerd, en opgehaald in september toen we op vakantie kwamen in Nederland. 

En wat is het geworden?

Een Trek Emonda SL 5, een klimfiets volgens de gegevens, in maat 58. Carbon frame, afmontering met Shimano 105, met mechanische 12 speed. Voor de rest van de afmontering gebruikt Trek gewoonlijk Bontrager onderdelen. 

Wat foto's:

De Trek Emonda SL5.

De zadelpen bevestiging.

Achterlichtje onder het zadel.

Voorlicht onder het stuur.

De boordcomputer voor de gegevens.

12 speed 11/34 cassette.

Mechanische 105 derailleur.

50/34 compact crankstel.

Hydraulische schijfremmen.

Onmisbaar accessoire...

De bekabeling verdwijnt in de balhoofdbuis.

Met deze fiets heb ik in Nederland 308 km gereden op 6 dagen, niet heel veel, maar zoals gewoonlijk zat ons bezoekprogramma weer behoorlijk vol, dus een beetje fietsen tussen de visites door. 

Nu staat de teller op 545 km, dus de Noorse vuurdoop heeft de fiets ook al gehad. 

De bel is in Nederland regelmatig gebruikt, in Noorwegen nog niet, maar de lampjes gebruik ik wel als  veiligheids toevoeging, ik zet ze in de knipperstand, en wie dan zegt dat ze me niet gezien hebben is rijp voor een test bij de oogarts, want die dingen zijn behoorlijk goed zichtbaar als ze aanstaan........

En het is een prima fietsje, het rijden ermee bevalt me heel goed, en het klimmen gaat een stuk makkelijker met 34x34! En ook op het vlakke en in de afdalingen kan je wat meer aan, de schakelmogelijkheden zijn een heel stuk groter met 24 versnellingen dan met de 10 van de Batavus. 

En het schakelt fantastisch, heel licht en makkelijk!

De Batavus staat momenteel op de Tacx indoor trainer, dan kan ik die daar gebruiken eventueel deze winter.

Tot zover, 

Groeten, Adri.

Askragen en meer.

Verandering.

Niet een spectaculaire verandering, dat niet, maar wel een andere manier dan de slangklemmen om de assen achter in de QV op de plaats te houden. 

Eigenlijk al sinds de eerste keer dat de assen van plaats verschoven en zodoende schakelproblemen opleverden, een ergernis. Want je kunt er, zoals bij bijna alles aan of in de QV, slecht bij, zeker als je ook nog de schijfremmen achterin hebt.

En verschuiven doen ze, hoe strak je ze ook aanzet. En dan vooral in het winterseizoen, als werken aan de fiets door de lage buitentemperaturen en vaak wat minder prettig weer buiten toch al niet zo  aantrekkelijk is.......Ik weet niets zeker, maar denk dat de kleine verschuivingen komen door de toegenomen frictie omdat ik met spijkerbanden met redelijk hoge snelheden door scherpe bochten rijdt, waardoor de axiale belasting natuurlijk veel groter wordt, en de banden wat minder "schuiven" op het toch al grove asfalt hier.

Grotere slangklemmen bleken ook geen oplossing, ook die verschuiven, dus ben ik lang zoekende geweest naar iets wat misschien een oplossing kon bieden. 

Dat hoop ik gevonden te hebben, maar dat kan ik pas met zekerheid zeggen na de komende winter weer op spijkerbanden gereden te hebben. Dan weet ik of de verandering de goede geweest is, of dat het er alleen optisch wat beter uitziet achterin...........

Want naar mijn bescheiden mening ziet mijn oplossing er in ieder geval een stuk eleganter uit dan de originele slangklemmen..........

Maar goed, daar kunnen de geachte lezers het best zelf over oordelen!

 

Askragen.

Inderdaad, askragen of zoals ze in het Engels heten: Shaft Collars.

Heb ik gevonden ergens op Amazon, besteld en thuis gekregen, tegen een betaalbare prijs ook nog. 

Dit is de link:

Askragen.

Besteld in april, dus al een tijd geleden, maar ik heb er ook al een tijd mee gereden ondertussen. Gemonteerd in mei, en ze bevallen tot nu toe uitstekend, dus er maar eens een blog aan wijden....

Wat foto's:

De achterbrug weer maar eens in de bankschroef.

De shaft collars naast de slangklem die eraf komt.

Gemonteerd met de askragen i.p.v. de slangklemmen.

Eleganter naar mijn mening.....

En makkelijker om aan te werken......

Had ik ook weer wat pech toen ik de ketting van de spanner haalde om de deling makkelijker te maken, het onderste wieltje van de spanner stond er wat vreemd scheef bij, en toen ik het in handen nam kwam het los en vielen de kogeltjes eruit.......Ook weer een gelukje eigenlijk, als dat onderweg gebeurd heb je gewoon een probleem, want dan valt je ketting acuut van je kettingwiel en heb je problemen om thuis te komen.......

Ik belde gelijk naar Dronten, en Theo stuurde per ommegaande een nieuw setje spannerwieltjes op, maar ja, dat soort post zit ongeveer een week onderweg voor het bij mij in de bus valt.........Dus verzon ik er iets op, en probeerde een ander wieltje zo te verbouwen dat het als nood kon dienen. Werkte wel, maar ik durfde het niet aan om er woon-werk mee te rijden, als het onderweg stuk gaat sta je daar weer... Dus omdat we toch een hele mooie mei maand hadden fietste ik een week met de e-Surly naar het werk, ging ook prima!

Maar het werkte tenminste naar behoren om de derailleur weer opnieuw af te stellen, stond de fiets weer zover klaar voor woon-werk ritten, als de nieuwe spannerwieltjes erin kwamen.

Kapot spannerwieltje.

De "donor".......

De donor ingelijmd in het origineel, werkte wel, maar het vertrouwen erin was te klein........

Zo, dat was het verhaal van de verandering aan de fiets.

Tot ziens en groeten,

Adri.

Kinsarvik centrum-Kalhagen.

Vandaag weer 2 filmpjes, de laatste is maar 1 minuut lang, dus totaal 4 minuten film om van Kinsarvik centrum naar ons huis op Kalhagen te fietsen. Die tijd heb ik nodig omdat de laatste 500 meter nogal omhoog lopen. Eerst lijkt het mee te vallen, maar toch bijt dat hellinkje redelijk in de kuiten. En na de bocht is het even vlak en dan een stijging van circa 14%, gelukkig maar een klein stukje....

Allemaal geen probleem met de ondersteuning tegenwoordig, hoewel de snelheid toch naar circa 10 km/u zakt, sneller gaat het niet omhoog met 50 kg fiets onder het stoeltje.........

Zo, nu zijn we weer terug waar we gestart zijn, mijn woon-werk route was zo in etappes te volgen.

Nou weer even een kleine blog rust inlassen....

Groeten, Adri.

Ystanes-Kinsarvik.

Vandaag de snelle afdaling vanaf Ystanes naar Kinsarvik centrum, ben ik bijna terug thuis.......

Groeten, Adri.

Urheim-Lutro.

Vandaag het redelijk snelle stuk tussen Urheim en Lutro, waar de snelheid vaak hoog in de 40 komt, en soms nog wat hoger. Twee korte stijgingen in de weg halen de vaart er dan weer wat uit, maar na Ystanes gaat het om de bocht naar Kinsarvik, en loopt het veel omlaag.

 

Groeten, Adri.