Druk.

Tijd voor een bericht, het is wat druk geweest de laatste tijd, naast het gewone werk ook nog een aantal dagen met overwerk. Ik mag weer, vorig jaar eind oktober werd ik door collega Ørjan aangesproken, met de vraag wat ik nou weer uitgehaald had? Ik wist van niets, dus antwoorde dat ik geen idee had wat hij bedoelde, maar dat hij dat zeker kon toelichten? Ja, dat kon hij. Blijkbaar hadden alle personeelsverantwoordelijken, iedere ploeg heeft er één + een reserve, een mail gehad met een "zwarte lijst", de daarop voorkomende namen mochten de rest van 2012 niet meer gebeld worden om over te werken, die waren al ver over de grenzen van het toelaatbare gegaan. Ook mijn naam stond op de lijst. Ørjan baalde daarvan, hij had gedacht mij te vragen om kerstavond van hem over te nemen, omdat veel noren dan graag thuis willen zijn.  Achteraf heb ik die dienst inderdaad gedaan, met speciale toestemming. Telling van de extra uren tot en met oktober leverde een aantal van 356,5 overuren op, dat was dan blijkbaar te veel?  Ik vond het wel meevallen, ook Ina zei dat ik toch niet zoveel extra weg was geweest voor het gevoel. Een collega op het werk dacht er iets anders over: "Jij en Cato? Jullie zijn machines! Dat gaat maar door!" (Cato pakt ook wel eens een extra uurtje)
Nou ja, vanaf januari wordt er weer gewoon gebeld, zonder overwerk houden ze het spul toch niet draaiende,  het ziekteverzuim ligt daarvoor iets te hoog.
Natuurlijk probeer ik nog steeds zoveel mogelijk te fietsen, alhoewel het wel zwaar ging de laatste tijd. De lage tempraturen maken het ook niet lichter, de kou vreet energie. ( en thuis massa's brandhout!)
De sneeuw is na een korte dooiperiode verdwenen, daarna hebben we enkel mooi helder vriesweer gehad, met tempraturen tussen de -1 en -11, de wegen liggen er goed bij, er is prima op te fietsen.
Heb ondertussen wat noodzakelijk onderhoud en controle's verricht, de bobslee had vanaf 28 september tot 1 januari al 2562 km onder de wielen gehad, de teller staat nu ergens tussen 3100 en 3200. En een paar kleine aanpassingen en verbeteringen, voor mezelf dan.
De steeds loslatende stekkers en de iets te korte stroomdraden irriteren me steeds meer, de accu's liggen standaard op de linkerwielkast, op zich geen probleem als de stekkers er goed in blijven en contact hebben. De stroomdraden van beide accu's zijn precies even lang, dus accu 1 op de wielkast leggen is geen probleem, dat gaat. Bij plaatsen van accu 2 kom je er dan achter dat de kabel eigenlijk 5 cm langer had moeten zijn, nu staat er iets spanning op, en laat de stekkerverbinding te gemakkelijk los. Als hier over nagedacht is kan het nooit lang zijn, het is in het dagelijks gebruik zeer onpraktisch.
Het is erg vervelend als je in het donker rijd en door een oneffenheid in het wegdek je stekker los gaat, je verlichting valt dan uit, en door snel over te schakelen op accu 2 los je dat dan wel op, maar prettig is het niet. Zeker niet als je met 60+ naar beneden rijdt.........
De stekkers kom ik nog op terug, ik heb al iets in gedachten.
De plaatsing van de accu's heb ik daarom tijdelijk veranderd, dan kan ik er makkelijker bij om even aan de stekkers te morrelen als onderweg de verlichting weer eens uitvalt.

Plaatje om de accu's op te leggen.
 

Met klitteband erop.
 

Gemonteerd.
 

En in functie.
 

Gezegend zijn de Magic Shine batterij lampen op de spiegelsteunen! Daar kan je tenminste op vertrouwen!
De wat gehaast gemaakte steunen waar de oplaadbare batterijen van de Magic Shine lampen aan hangen werken goed, maar zagen er niet uit, dat kon beter! Daarom een paar nieuwe gemaakt en in de bobslee gemonteerd.

Nieuwe en oude ophangsteun voor de Magic Shine batterij
 

Gespoten en gemonteerd.
 

En in functie.

 

Daarnaast kreeg ik ook de indruk dat de sporing niet helemaal in orde was, ik maakte een meetbeugeltje van wat afvalhout, en constateerde inderdaad 4mm toespoor. Dat was snel verholpen, door één van de kogelkoppen een slag in te draaien.

Wielspoorcontrolebeugel.
 

 Alle kogelkoppen ook even ingevet, de ketting gesmeerd en m'n trekbel vervangen. Nadat de elektrische claxon al eerder de geest gaf en ik een andere toegestuurd kreeg onder garantie, ging de trekbel ook kapot. Een ritje naar Odda gemaakt, bij ons in het dorp is niets te koop op fietsgebied, en daar een bel gezocht. Twee fietsenwinkels in Odda, en beiden hadden alleen maar kinderbellen met Disneyfiguren of dergelijke. Zodoende zit er nu een lief berebelletje in de bobslee gemonteerd, maakt niet uit, het ding werkt en zien doe je het toch niet. Tot slot nog even de banden op spanning zetten, dat scheelt ook veel in het rijden, gaat toch een stuk lichter met je banden op de goede druk.

Berebelletje.
 

Binnenkort met de hele familie naar het politiebureau in Odda, we zijn bijna 5 jaar in Noorwegen, dus de verblijfsvergunning moet verlengd worden, dan kunnen we weer 5 jaar legaal hier verblijven. Als je ziet hoeveel papier je daarvoor weer moet verzamelen, word je wel eens moedeloos, het is gelukkig maar eens in de 5 jaar.

Later meer!

Groeten, Adri.