zondag 22 juni 2014

Korte update.

Even een kort berichtje.

Want het is weer al even stil op m'n blog na de ontmoeting met Johann en zijn Quest. Het leven gaat hier natuurlijk wel gewoon door, en er was genoeg te melden, maar ik deed er geen tijd voor af, zo simpel is het!
Weinig schokkends, beetje fietsen, beetje wandelen met Ina en ons hondenmonster, nog een boom omgelegd, en tussendoor me nog bezig gehouden met de vrije tijd verslindende bezigheid die werken heet, het noodzakelijk kwaad om de geldstroom de goede richting uit te laten stromen, die van mijn bankrekening dus!

Huiselijke veranderingen.

Verdere vermeldenswaardigheden? Ja, ten eerste dat zoon Teun een leerlingplaats gevonden heeft en zodoende de kans heeft een vakdiploma te halen.
Na 6 sollicitatie's waarvan er slechts 2 bedrijven de moeite namen om een afwijzing te sturen, kreeg hij een uitnodiging voor een gesprek bij een bedrijf waar hij niet eens gesolliciteerd had! En werd na een week wachten verblijd met het bericht dat hij kon beginnen, en wel per direct als de schoolvakantie begon. Dus op 23 juni aanstaande gaat Teun een nieuwe fase van zijn leven in, de arbeidsfase. Hij gaat 2 jaar als leerling-timmerman bij een bouwbedrijf beginnen, en moet na die 2 jaar een vakbekwaamheidsproef afleggen, daarna is hij dan gediplomeerd timmerman als het goed is.

Ook voor ons een nieuwe situatie, want de leerlingplaats is te Voss, circa 50 km bij ons vandaan, en de werkgever wilde het liefst dat Teun dan daar kwam wonen. Hij is nog geen 18 en heeft zodoende nog geen rijbewijs, en bussen rijden er niet hier zo vroeg op de dag.
Teun gaat nu in een "hybel" wonen in Voss, een soort 1-kamerappartement, voor zowel ons als Teun een nieuwe situatie. Als leerling gaat hij een salaris verdienen,  afgeleid van een volleerde timmerman, maar het eerste half jaar is dat 30%, dan het tweede half jaar 40%, het derde half jaar 50% en tenslotte het vierde en laatste half jaar 80% van dat volle salaris. De eerste tijd zal enig "bijspringen" van ons nog wel wenselijk zijn, temeer omdat ook de huur van die kamer een Noors prijskaartje heeft........

Koers!

Verder nog een leuk bericht uit Nederland, mijn "wielerpetekind" Dante De Ruijscher  wist na een voorjaar met materiaalpech, valpartijen en ziekte, toch nu weer een koers te winnen! Kijk dat vind ik dan weer leuk...........Temeer omdat ik zelf ook altijd goed reed in Westdorpe, een paar derde plaatsen gescoord daar, en omdat Dante wist te winnen op de manier die mij het meest aanspreekt: wegspringen en solo aankomen........


Langste dag. 

Dat was gisteren, na mijn plezierritje in de Strada gingen we samen nog een wandeling maken met onze haarbal op vier poten, in Lofthus in Elvedalen, het rivierdal een rondje van circa 5 km met wat klimmen en dalen onderweg. De watervallen zijn mooi nu, veel smeltwater na de hoge temperaturen en wat regenval de vorige week.
Hieronder een paar foto's en een filmfragmentje, de zonsondergang is genomen om 23.50h, echt donker word het 's nachts niet meer in deze periode.

Panorama van Elvedalen.

Ward vind het maar veel lawaai bij de rivier.....





De zon zakt achter de bergen tegen middernacht.

Tot zover,

Groeten, Adri.

vrijdag 6 juni 2014

Velomobiel in 't wild!!

Territoriumindringer!

Wat krijgen we nou? Ja, inderdaad een in het wild gesignaliseerde velomobiel in BOB territorium! Daar moest BOB even aan gaan ruiken natuurlijk, dat is geen dagelijkse kost hier in het Noorse, 2 velomobielen binnen een straal van 50 km van elkaar.......

Vooraf.....

Vooraf was ik al ingeseind, er kwam 28 maart een mail binnen van een Questrijder die ik niet kende, maar op de rijderslijst van velomobiel.nl had gezien dat ik in Kinsarvik in Noorwegen woonde. De naam van de betreffende persoon is Johann Schouten, hij melde in mei/juni mee te gaan met de "Denemarken" groep, en dan over te steken naar Noorwegen om in Ålesund mee te gaan met een kayak tocht. Daarna fietst hij terug en gaat als afsluiting mee met de Great Baltic Sea Race, hetgeen neerkomt op circa 7000 km fietsen in 2 maanden!
Johann liet me weten niet voorbij Kinsarvik te rijden, maar de westkant van het Sørfjord te  gebruiken om zo via Utne over te steken en naar het noorden verder te gaan.
Ik gelijk even mijn dienstrooster checken uiteraard, op 5 juni dacht Johann aan te komen in Odda, om dan op 6 juni door te fietsen richting Voss enz.
Op 5 juni had ik nog een ochtenddienst, en op  6 juni moet ik 's avonds de nacht in. Past prima om een stuk samen op te rijden, de eerste keer dat ik samen met een andere velovaarder samen op rijdt!
Een en ander moest tussentijds even aangepast worden, Johann vond een paar campings onderweg die nog niet open waren en moest op één dag wel erg veel kilometers extra maken, die dan ook nog eens stevige klimmen bevatten. Daardoor paste hij de reisplanning iets aan, maar we kregen het toch voor elkaar om een ontmoeting te organiseren.

Na de zware klimmen over de Haukeli hield Johann het voor gezien in Røldal, en zou op 6 juni richting Odda fietsen. Belt hij om 10.20h dat hij de lange tunnel door is, en aan de afdaling richting Odda gaat beginnen. Oké, ik vertel hem dat ik de veerboot naar Utne dan neem en hem tegemoet rijd
aan "zijn" zijde van het fjord. Onderweg duurt het wat lang voor ik een velo in het zicht krijg, maar een scootertje bied wat afwisseling. De man op de Vespa snapt er niets van, één keer passeert hij op een helling, dan raas ik er met 55+ voorbij in de afdaling, en de volgende klim komt hij op 10 meter van de Stradastaart, dan gaat het weer omlaag en word het ding heel klein in de spiegels. Bij inrijden van de Eitrheimtunnel zie ik in de verte een klein lichtje, laag bij de grond. Zou het? Jawel, het is Johann, en hij ziet me  al van verre. Ik keer om en buiten de tunnel kunnen we kennis maken.



Net door de Eitrheimstunnel ontmoeten we elkaar.
 Na even wat gepraat te hebben en een paar foto's gemaakt te hebben rijden we verder richting Utne, onderweg gewoon verder pratend. Voor mij de eerste keer dat ik samen rijd met een andere VM, best een leuke ervaring, dat samen oprijden. Zo gauw Kinsarvik in zicht komt aan de andere kant van het fjord stoppen we even en nemen nog een paar foto's. Ik wijs ons huis aan, maar dat is wat ver weg om duidelijk te zijn.

Tussenstop onderweg, op de achtergrond ligt Kinsarvik.

Vanaf de veerpont gezien, blauw met rode pannen.

Al wat duidelijker.

En nog iets dichterbij.

Bij Utne aangekomen kan ik kiezen, gelijk de boot op om naar Kinsarvik te gaan, of met Johann mee naar Kvanndal om zo via Granvin en de Hardangerbrug naar huis te gaan.  Ik kies voor het eerste, hoe jammer ik het ook vind, om 18.00h moet ik toch weer richting fabriek, de 12 uurs nachtdiensten staan op het programma dit weekend. Half vier thuis is dan net wat relaxter dan half zes...........

Johann parkeert de fiets even op de stoep.

En kijkt naar het vertrek van de boot naar Kinsarvik.
En maakt een foto.

De stoet "veteranen" die ons net voor Utne passeerden gaan ook richting Kvanndal.

We nemen afscheid, en ik wens Johann een goede reis verder, je moet het maar doen, 2 maanden enkel en alleen fietsen. Aan de andere kant lijkt het me heerlijk om verder nergens aan te hoeven denken, dat moet toch ontspannend zijn om zo vakantie te houden.
Wie Johann wil volgen op zijn reis kan zijn blog volgen, die schrijft hij als hij zin heeft en wifi toegang op de campings onderweg:

http://waarisjopienou.waarbenjij.nu/

Tot zover dit bericht, later meer!

Groeten, Adri.

donderdag 5 juni 2014

Weer een weekend met de camper gereden.

Met de fietsen mee deze keer!

Omdat ik vorig weekend in mijn vrije week zat wilden we zo gauw Ina van haar werk kwam gelijk weg op vrijdag. 's Morgens nog even een laatste snelle training met de Strada, even de benen "prikkelen". Totaal in mei kwam de Strada op 1007 km, de Scott bleef met 384 km daar weer ruim achter. Al met al weer 1391 fietskilometers in de meimaand, vrij normaal gemiddelde eigenlijk. Voor de derde maand op rij over de 1000 km met BOB, het beestje is niet op visite, dat mag duidelijk zijn!
Gek dat de kilometerstand op de rijderslijst van Velomobiel.nl dan slechts 957 km aangeeft, zal wel een boekhoudkundig iets zijn? De standen zijn correct ingevoerd, daar kan de fout niet zitten.

Omdat het al weken lang mooi weer is, gingen de fietsen ook mee, voor Ina thuis kwam stond de camper klaar voor vertrek, en reden we noordwaarts nadat de vrouw des huizes klaar was voor vertrek.
Via Voss, waar we even stopten voor een warme maaltijd, regelrecht over de Vikafjell naar Vangnes, waar we gelijk de veerboot konden oprijden om het Sognefjord over te steken.

In de haarspelden naar boven kijken we terug naar de "aanloop" via het dal richting Vikafjell.

Na de overtocht rijden we door via Sogndal over RV 55, de Sognefjellveg, en stoppen voor de eerste nacht bij het dorpje Skjolden. De volgende morgen gaat het verder via Fortun naar Turtagro, waar de klim omhoog naar een van de mooiste stukjes Noorwegen begint. (volgens ons dan.....)

Uitzicht over het fjord bij Skjolden.

Vlak bij Fortun liggen er dan ineens Schotse "toeristen" in een weiland.



Hier en daar  nog een beetje sneeuw in de bermen.......

Koffie en wat lekkers erbij.......in de zon en circa 20º C, en dat op 1200 meter hoogte waar nog steeds skiërs bezig waren!



Verveeld mij nooit, dit soort uitzichtjes....


Na de oversteek stoppen we nog even in Lom, om daar bij de plaatselijke warme bakker nog wat in te slaan. ( Nee, geen winkelruiten! Brood en wat lekkers....)
Dan gaat het verder over RV 15 richting Grotli, en zo naar Geiranger. Bij de parking aan het Breidalsvatn stoppen we even, om Ina's geliefde uitzicht op de foto te zetten. Spiegelen doet het meertje nog niet, er ligt nog een dikke ijslaag op het water.

Breidalsvatn, nabij Grotli, nog grotendeels bevroren.


Als Ward wil drinken moet hij eerst een gaatje vinden...
Na de fotostop rijden we de pas over via FV 63, en dalen af tot bij de Flydalsjuvet. Daar kijken we even over het fjord en wandelen wat, daarna rijden we terug naar boven en parkeren. Ik laad de fietsen af en ga een ritje doen, hetzelfde wat we pas met de camper reden, slechts 40 km heen en weer, maar met pittige 9 en 10% hellingen. Ina fietst wat in de buurt van de camper, en ontspant zich wat. Het klimmen gaat me prima af, bij de stijve Scott is elke trap raak, en word omgezet in bewegingsenergie.

Geirangerfjord, gezien vanaf de Flydaljuvet.

Dat figuurtje in de verte ben ik dus!

Na de overnachting op dezelfde plaats, gaat het de zondag grotendeels dezelfde weg terug, tot Gaupne, daar rijden we FV 604 op, om nogmaals Nigardsbreen te bezoeken. Na aankomst eten we eerst een warme hap in het bezoekerscentrum, en rijden daarna naar de parkeerplaats zo dicht mogelijk bij de gletscher. Vanaf de parking is het nog 45 minuten stevig doorstappen naar de gletscher, je kan tot op 50 meter van het ijs komen, daar is het afgezet met touwen en waarschuwingsborden. Gevaar voor vallend ijs en stenen, het is er niet minder indrukwekkend door!

In verte staat de camper op de parking.........

De ijsspleten van dichtbij.

Nigardsbreen.

Waarschuwingsbord.




Allerlei vormen..........

En ijs word weer water.........

Totaalbeeld.

Blijft mooi die speciale ijsblauwe kleur van het gletscherwater.

Na terug gewandeld te zijn naar de camper, laad ik de fietsen af, en verkleed me. In het redelijk vlakke dal naar de gletscher toe fiets ik 25 weg, en draai om, zodat ik met 50 km op de teller weer bij de camper terug arriveer. Na douchen en wat eten rijden we een stuk het dal uit, tot we een stopplaats vinden. Daar slapen we, en rijden dan op maandag weer huiswaarts, want op dinsdag moet er weer gewerkt worden. Tja, mooie liedjes duren niet lang.........
Weer een geslaagd weekendtripje vinden wij!

Groeten en tot de volgende post!

Adri.