Vrije middag.

Wat doe je dan?

Niet zo moeilijk, als het goed weer is een eindje fietsen! Dat deed ik ook op vrijdagmiddag, Ina zou gaan werken, dus ik ging een eindje fietsen.
Cabrio rijden, want de temperatuur was +7 ºC en er was geen neerslag gemeld.
Nu ook weer eens naar een plaats waar ik al een tijd niet geweest was, Låtefoss, de dubbele waterval zuidelijk van Odda. Mooi ritje, heen en weer 115 km, gelijk een goede duurtraining.
Pas na de beklimming vanuit Odda centrum tot boven bij Vasstun stop ik even om een foto te maken van het uitzicht over Sandvinvatnet, het meer zuidelijk van Odda.

Sandvinvatnet.

 

 Daarna rijd ik verder Oddadalen in, richting Sandvin. Vlak voor Sandvin is het begin van het meer nog deels bevroren, en een paar grote watervogels gaan net vanaf het ijs het water in. De afstand is vrij groot, dus ik zie niet goed of het ganzen of zwanen zijn.

Ganzen of zwanen?

 Na deze korte  fotostop gaat het verder het dal in, langs de rivier, die nog rijkelijk voor zien is van ijsschotsen.

 Ook na deze korte stop gaat het verder, nu rechtstreeks naar de waterval. Wegrijdend van huis leek er al een zweempje voorjaar in de lucht te hangen, maar nu rijd ik rechtstreeks de winter weer binnen.
De temperatuur zakt voelbaar, en dat geeft het lichtbord vlak voor de waterval ook aan.

Lucht 3 ºC, weg 2 ºC,

 De watervallen zijn in elk seizoen mooi om te zien, in de winter zie je als extraatje de  ijsformaties bij de watervallen.

Bij Låtefoss.

Richting zuiden, rechts komt nog een waterval omlaag.

Deze dus.........

 Met een stukje "levend" beeld:

 Nu nog een foto van de ijsmassa bij de rechter waterval en dan weer huiswaarts.

 En ook een klein stukje film:

BOB op de parking, nog sneeuw genoeg hier!

Daarna gaat het rechtstreeks naar huis, foto's neem ik niet meer onderweg, die weg is bij m'n volgers ondertussen net zo bekend als bij mezelf.......
Stoppen doe ik nog wel, de bekende "oudemannenstop".
Hoe dat bij een ander gaat weet ik niet, maar meestal ben ik na een paar uur buiten in dit soort temperaturen geen "grote jongen" meer. Bij een stop pluk je dan op hoop van zegen een stuk verschrompeld vel van tussen het textiel en laat de natuur z'n gang gaan. Als je dan geluk hebt laat je het op de goede plaats lopen, anders plas je gewoon in je broek.............
Voor wie het zich afvraagt, tot nu toe heb ik het geluk aan m'n zijde gehad......☺
Tot zover deze verhandeling over Winter Plassen Voor Oudere Jongeren.......  ;-))

Groeten, Adri.