Schade..............en gePISt!

Tijdens terug naar huis fietsen van het werk na de middagdienst hoorde ik ergens onderweg een harde klap onder de fiets. Waarschijnlijk een steen onder het wiel gekomen en daar met kracht onderuit "geschoten", was m'n eerste gedachte. Zoiets had ik al eerder meegemaakt op de racefiets, jaren geleden toen ik een steentje van onder iemands wiel op m'n kuit kreeg. Deed gemeen pijn, en leverde een fraaie blauwe plek op waar je 2 weken "plezier" van had. Nou ja, verder niks gemerkt, dus om nou 's avonds rond twaalven in het donker Bob te gaan controleren leek me wat  overdreven, ik merkte niets aan de fiets, ook geen slag in het voorwiel, dus maar gewoon doorgereden naar huis en daar het gewone ritueel, Bob onder z'n afdak, batterijen eruit, afsluiten en dan vlug naar binnen voor ik te veel afkoel in de koude (-2) nachtlucht. Dan binnen lekker warm douchen, tandenpoetsen en onder het dekbed schuiven, ondertussen is het al 01.15h, dus tijd voor een tukje!
De volgende dag nog eens een middagdienst, dus 's morgens de Strada even op z'n kant gelegd en de onderkant bekeken. En lang zoeken moest ik niet, net achter het linkervoorwiel was een stukje gelcoat verdwenen. Nou zal die kale plek niet roesten, maar fraai is anders......... En een beetje jammer, de fiets is pas een half jaar oud, dit soort schade's zijn nooit leuk, zeker niet op een erg jonge fiets.( of auto, motor enz.)  Gelukkig geen kapot wiel o.i.d., valt dat weer mee.

Als iemand ervaring heeft met dit soort schade's, graag even een paar tips hoe dit het beste opgelost kan worden.......... En dan liefst hoe ik het zelf kan doen, "even" binnen rijden bij Velomobiel.nl of de nieuwe werkplaats in Enkhuizen is voor mij niet echt een optie.............
Bij voorbaat dank voor jullie medewerking!

GePISt!

Nee, ik ben niet bepist gelukkig, maar wel gePISt! ( of heet dat geVISt???)  Met de  sneeuwvrij liggende wegen begint Ina ook weer af en toe op de Sparta te klimmen, en een tochtje te maken. Zo ook toen ik wegreed voor m'n laatste middagdienst, en ze koos ervoor om een stukje dezelfde route te nemen die ikzelf ook rijd naar het werk, daar kwam ik pas iets later achter. Nou daal ik met de bobslee natuurlijk snel af dus was eerst op de hoofdweg, en ging gewoon op weg naar de eerste beklimming, die op 2 km van huis begint. Op die eerste 2 km ligt het gemiddelde al gauw rond de 35, dat mindert snel als de 5% helling begint. Halverwege de 1,5 km lange klim verschijnt er plots een fietser in m'n spiegels! Het zal toch niet waar zijn? Jawel, dit is mijn eigen vrouw, met de elektrische ondersteuning vol aan komt ze genietend voorbij! Ik rijd niet  harder dan 11 km/h daar, als ik goed m'n best doe komt er wel eens 15 op de teller, maar meer echt niet. Na nog 800 meter geklommen te hebben vlakt de weg weer wat uit, en haal ik Ina snel weer bij. Op het dan volgende traject helpt de ondersteuning niet meer, die stopt bij circa 27 km/h........, en Adri en Bob verdwijnen met 45 km/h snel in de verte.........

De "boosdoener" de Sanyo voorwielnaafmotor.
 

En zo zag ik haar verdwijnen toen die dag......
 

Dit heeft er van een afstand best komisch uitgezien denk ik, een zogenaamd supersnelle velomobiel met daarin een getrainde wielrenner die eventjes "just like that" voorbij gereden word door een vrouwtje op een damesfiets met fietstassen en een mandje achterop de drager met daarin een zeer geïnteresseerd kijkende Cairn terriër........ Geeft wel goed aan wat die e-ondersteuning doet eigenlijk, die e-Sparta weegt 22 kg, de hond ook 10 kg, dus veel verschil met de Strada is er niet meer!
We konden er allebei wel om lachen, ik heb geloof ik geen blijvende geestelijke schade opgelopen van dit Pedelec Inhaal Syndroom, voor zover ik weet dan..........maar ik vond het wel leuk om het even met jullie te delen! Ik krijg nog steeds een grijns om de lippen als ik me haar gezicht weer voor de geest haal toen ze mij voorbij reed, werkelijk kostelijk! En dan een dag later klagen over een pijnlijke knie.........tja, toch iets overzet misschien?




Minder Stradakilometers.

Na Pasen is de fietsclub begonnen met de "fellestrening", de gezamenlijke training op maandag-, woensdag- en vrijdagavond. Daardoor zal ik ook weer meer op vrije dagen de Scott van stal halen om daar een ritje mee te maken, mits het weer goed is, uiteraard. Dat gaat zeker iets minder kilometers met de Strada opleveren, maar woon-werk word natuurlijk gewoon met Bob gedaan, daar is het ding voor aangeschaft.
Ik ben al twee trainingen meegeweest, het verschil tussen de "winterspinners" en de "buitenfietser" is redelijk groot merk ik al vlug. Waar ik voorgaande jaren ook al wat voorsprong had omdat ik al rond half februari buiten begon, heb ik nu een hele winter met de Strada gewoon doorgefietst. Het verschil is nu nog duidelijker, ik ben in vorm, de rest begint nu pas op te bouwen, spinnen is blijkbaar toch minder zwaar dan buiten fietsen. Nu bouwen de meesten redelijk snel conditie op, dus dat komt weer wel goed, gewoon even m'n gemak houden in het begin, dan raakt er niemand gefrustreerd. Verschillende keren is er gevraagd of  ik meeging naar spinnen, maar ik hou niet van binnen fietsen, plus dat de lucht in zo'n zaaltje meestal niet heel goed is, ik vind het gewoon niet prettig en krijg het er benauwd van, dus heb elke keer vriendelijk bedankt. 

Zo tot hier, en later.......meer!

Groeten, Adri.