vrijdag 17 mei 2013

Ontmoeting in Eidfjord.

Via  een reactie van Questrijder Cees Roozendaal op mijn bloginleg "Beste Wensen" kwam  ik te weten dat Cees samen met echtgenote Anita op 16 mei in Eidfjord zouden aanleggen tijdens hun cruisevakantie door Noorwegen. Na wat  mailcontacten heen en weer gaf Cees aan dat hij het leuk zou vinden de Bobslee-Strada in Eidfjord te ontmoeten.
Ik regelde dus een vrije dag op het werk, en we hadden vooraf al mobielnummers uitgewisseld om via SMS contact te houden.
Zo werd het dus 16 mei, en ik was vroeg wakker, de dag tevoren had ik ochtenddienst gehad dus de biologische klok werkte nog. Sta ik om kwart voor 6 's morgens de vaatwasser leeg te halen, en wat komt er voorbij dobberen over het fjord? Inderdaad een grote wit-blauwe cruiseboot! Gek, die is veel te vroeg, de "Rotterdam" zou pas om 10.00h aanleggen in Eidfjord? Nou ja, maakt niet uit, ik laat de hond uit, ontbijt en zet de bobslee klaar. Neem koffie mee voor onderweg, en droge kleding om in Eidfjord even te kunnen wisselen, meestal ben ik bezweet na 30 km fietsen. Het is mooi droog weer met wat zon, +10 graden dus lekker fietsweer. Ik vertrek om kwart over 7 thuis en sta een uur later in Eidfjord op de cruisekade. De laatste kilometers geven vol uitzicht op het dorp, en wat er ook te zien is, geen cruiseboot! Dan zijn er 2 mogelijkheden:1. het ding is onderweg gezonken; 2. het was niet de "Rotterdam" die zo vroeg voorbij kwam.
Mogelijkheid 1. lijkt me wat onwaarschijnlijk, veel ijsbergen drijven er niet rond in de fjorden, dus vraag ik het aan een van de al aanwezige havenwachters. Nee, dat was inderdaad een ander schip, die ligt nu in Ulvik, dus die kwam wel vroeg voorbij maar sloeg af het Ulvikfjord in. De "Rotterdam" zou volgens planning rond 10.00h aanleggen.
Dan fiets ik gewoon terug naar Brimnes, en wacht daar op het veerplein, daar heb ik goed uitzicht op de Hardangerbrug en kan dan een foto maken als de boot er onderdoor komt. En 20 km extra fietsen maakt niks uit met dit weer, dat is alleen maar leuker.
Rond kwart voor 9 ben ik terug in Brimnes, en na 10 minuten wachten verschijnt er een cruiseboot onder de brug. Ik maak wat foto's en rijd weer richting Eidfjord.
De "Rotterdam" onder de Hardangerbrug.
 

Met de veerboot Brimnes-Bruravik op de voorgrond.
 



Nu is het wachten tot de boot aangemeerd is. Ondertussen word ik 3 keer weggestuurd, nee voor het gebouwtje op de kade kan ik niet staan, daar word  het straks zo druk, dat kan echt niet! Een stuk verderop volg ik het aanleggen, en opnieuw komt er een havenwacht naar me toe. Nee, hier kan ik ook niet staan, vanaf de boot gaan ze een lijn schieten, om de kabel aan de kant te trekken, dus hier staan is ook levensgevaarlijk. Nou heb ik nog niet vaak gehoord dat daar doden bij gevallen zijn, maar ik vraag de man waar ik dan wel veilig kan staan. Weer wat verder weg naast een geparkeerde auto kon het wel, dacht hij.
Aankomst in Eidfjord.
 

Bijdraaien.
 

Trossen vast.
 


Als het schip vastligt rijd ik de Strada naar de boegzijde van het schip, waar de loopplank inmiddels op de kade gelegd is, en parkeer achter de laatste van 8 bussen, die gereed staan om de passagiers naar diverse excursies te vervoeren. Als de mensenstroom vanuit de boot goed op gang komt rijd ik iets naar voren naar de uitgang van het gebouwtje en hoor iemand "Adri!" roepen. Daar zijn Cees en Anita, en kunnen we elkaar de hand schudden. ( de 2 sms berichten die Cees stuurde had ik gemist, de telefoon zat diep in een tasje, had ik niet gehoord)
Even op de foto.
 

Ik had verwacht dat het kennismaken zou zijn, even praten, en dat ze dan met een excursie zouden meegaan, ze hebben per slot van rekening  vakantie en komen hier om iets te zien. Maar nee, ze hadden geen uitstapje ingepland, Cees heeft geregeld dat ik mee de boot opkan als bezoeker, dan kunnen we op de boot koffie drinken en wat praten. Dat is een leuk idee! Niet op gerekend, maar mooi meegenomen! Vervolgens volgt de klucht van het parkeren van de fiets. Duidelijk te merken is dat Cees zelf ook een velomobiel rijd, die zet je niet graag zomaar ergens neer. Het idee om de fiets door het hek op de havenpier te rijden en daar vast te zetten word gelijk afgeschoten door de havenwachters. Geen sprake van! Dan maar tegenover de loopplank aan de buitenzijde van het hek, en jawel net staat de Strada met de kabel vast aan het hek, en daar komt opnieuw een wachter: "Dit ding kan hier niet staan! Als er calamiteiten zijn moet het hek open, en staat het in de weg! Sorry, je moet het verplaatsen." Dan vraag ik maar weer zuchtend of de man een voorstel heeft, en dat heeft hij, 100 meter verderop bij de geparkeerde auto's zal het wel kunnen. Mooi niet, geen plaats en geen mogelijkheid om de kabel ergens aan vast te leggen. Maar recht tegenover staat een kinderspeeltoestel op het gras, dus trek ik Bob het gras op en zet 'm daar vast.
Cees vroeg al wat verbaasd: "Gaat dat hier altijd zo?" Ja, wat regels betreft zijn die Noren zo flexibel als een betonnen paal!


We wachten een tijdje buiten en mogen dan de boot op. Ongeveer dezelfde procedure als op een vliegveld, identiteitsbewijs inleveren tegen een bezoekerspas, door een metaalscanner, en de losse spullen in een bakje doen zodat ook die gescand worden.
Dan naar boven en koffie met wat lekkers erbij.
We zitten aan het raam met mooi uitzicht op het dorp, en het gesprek gaat uiteraard over fietsen, dat kan niet anders met 2 fietsgekken aan 1 tafel, maar verder ook over emigratie, scholen, kinderen, werk en de economische situatie. En dan vergeet ik misschien nog wel een paar dingen.
Na een paar mokken koffie krijg ik een rondleiding over het hele schip, tot en met hun hut is inbegrepen!
Elke dag een "verse" mat in de lift!
 

Aan de koffie met koekjes, muffins enz.
 

Rondleiding.
 




Dan is het weer naar buiten, terug naar de Strada, waar Cees even de reparaties die ik onlangs had bekijkt, en natuurlijk de onvermijdelijke aanpassingen die ieder individueel aan "zijn" fiets maakt, bekijkt en bespreekt. Eigenlijk kunnen we nog wel een paar uur "ouwehoeren" voor m'n gevoel, maar ik wil ook niet te veel van hun tijd in beslag nemen, Cees wou nog informeren of hij de nabijgelegen krachtcentrale in Simadal kon bekijken voor ze weer aan boord moesten voor vertrek.
Het is ondertussen al over half 1, dus ik moet maar weer eens op huis aan.
We nemen hartelijk afscheid, en als we in de buurt van Hippolytushoef komen, kunnen we gewoon even langs komen, zegt Cees.

Iets na half 2 ben ik terug thuis, Ina is iets eerder van haar werk weggegaan en wil ook wel even naar Eidfjord om de boot te bekijken. Nu rijden we met de auto, nemen de hond mee en doen een wandeling rond Eidfjord, nog een boodschap en gaan weer terug huiswaarts.


In deze boothuisjes paste het schip niet........
 

Rondje
wandelen.
 

Bomen met wollen truitjes in Eidfjord.
 

Ik had afgesproken de Nederlandse driekleur buiten te hangen, om de plaats van ons huis aan te geven. Of het zichtbaar was vanaf de boot weet ik niet, de afstand is wel groot. Op de boot zouden ze buiten staan en zwaaien met een witte lap, maar dat was voor ons niet zichtbaar, er was ook wel veel wit op de boot, en ja, die afstand.......
De foto's geven goed de grote afstanden aan, de "Rotterdam" is een schip van circa 60.000 Brt, 32 meter breed en 240 meter lang, en lijkt nietig op de T-splitsing van fjorden waar wij op uitkijken.
Ik stuur nog een sms en wens hun een goede thuisreis, hopelijk hebben ze een fijne vakantie gehad.
De "Rotterdam" verschijnt in ons blikveld.
 

Uitzwaaien.........
 

Tevergeefs met de verrekijker een witte lap zoeken.......
 

Bijna weg.

Al met al had ik een leuke dag, lekker gefietst, een leuke ontmoeting met een mede-velonaut en een leuk gesprek.

Hier laat ik het voorlopig bij, ook Cees zal wel een inleg schrijven na thuiskomst denk ik.

Tot de volgende keer,

Groeten, Adri.

17 opmerkingen:

  1. Geweldig om een fanatieke velomobielracer te ontmoeten, ooit is Cees begonnen met de Quest door er in Middenmeer ruim 5 jaar geleden voor het eerst in te hebben gezeten. Sinds dien is hij net zo "gek" aasde meesten, mooie foto's weer dit rondje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Pé,

      Ja, dat kwam ook nog ter sprake, dat hij via jou aan de Quest "gegaan" is. Gelukkig een gezonde verslaving! Zoals ik al schreef ik had een leuke dag, en we waren nog lang niet uitgepraat.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  2. Wikki als Viking weer terug in Noorwegen :-)

    Gr
    Rob

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Rob,

      Deze zul je even moeten toelichten, is de bijnaam van Cees Wikki? Hij zou inderdaad voor een Noor kunnen doorgaan! En heeft ook jaren in Noorwegen gewerkt.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  3. Haha! Wat een geweldig verhaal. Wat zijn jullie prachtige mensen bij elkaar.
    Adri, een bescheidde Nederlanderse Noor en WaterReus en sympathieke Cees de Wieringer 'Viking' .
    Daar had ik voor over gehad erbij te zijn. Dat moet leuk geweest zijn. Uniek!
    Jammer dat hij zijn bobslee niet bij zich had. Ik zie jullie al samen door Noorwegen glijden.
    Ik heb genoten van deze omschrijving van jullie ontmoeting.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. PS. Weet je dat Koningin Maxima vandaag (17/5) jarig is? Met de oranje wimpel eraan misschien ook een beetje voor haar gevlagd....

      Verwijderen
    2. Hallo Theo,

      Zoals je al gelezen hebt vond ik het ook leuk om een collega velonaut, die ik alleen via de blog ken, in het "echt" tegen te komen. Zou inderdaad nog leuker zijn om eens samen door Noorwegen te fietsen. Misschien een idee om eens iets te organiseren? Ik heb al gelezen van VM vakanties in Ierland en Denemarken, dus Norge is niet heel veel verder.
      Dat Maxima vandaag jarig is, daar is m'n vrouw veel beter van op de hoogte, ik ben op z'n zachtst gezegd niet erg koningsgezind........, en zal dus ook nooit vlaggen voor dit soort volk.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  4. Kekke oranje (rij?)bril Adri...alleen waarom heb je hem nog steeds op bij de koffie, lol ?

    En dat met die Nederlandse vlag zwaaien, dat lijkt wel koningsgezind lol....Als toekijkende Noor zou ik zelfs een beetje aanstoot nemen dat je met een vreemde vlag staat te zwaaien in je nieuwe land. Hehe.

    Ik discuseerde met mijn vrouw ( na het zien van jou zwaaiend met de vlag haha ) over hoe lang het zou duren voor een gemeenschap je echt heeft geaccepteerd als landgenoot en niet meer denkt "die Hollander" en/of jezelf niet meer aan Nederland denkt als je thuisland. Zolang je werkvergunningen nodig hebt zal dat nog niet zo zijn. Ik zei tegen mijn vrouw dat ik me snel ergens thuis zou voelen als ik de taal maar spreek. Maar ja, ik ben nooit langer dan 6 maanden per keer van Nederland weggeweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Quezzzt,

      Als je goed kijkt naar de foto kun je zien dat de bril "dubbele" beglazing heeft! De kekke oranje lenzen kunnen eruit en gewisseld worden voor zonne(spiegel)lenzen of voor volledig blanke lenzen. In de bril zit een extra klein montuur waar m'n correctieglazen in gevat zijn, als brildrager kan ik die niet missen. Dus daarom heb ik die nog steeds op bij de koffie.... Wat mijn koningsgezind zijn verwijs ik je graag naar mijn antwoord aan Brandweerquest, ik denk dat op dat gebied op een lijn zit met Eigenfiets.nl (Amsterdamse Mick) als ik die commentaren van hem wel eens lees.........Als er een Noor aanstoot heeft genomen aan de vlag moet dat maar, ik trek me nooit iets aan van wat een ander van me vind, eigenlijk een zalige afwijking zoiets, je leeft zo een stuk geruster. Wat betreft acceptatie werd dat het best onder woorden gebracht door de boer waar ik m'n hout haal, "jullie zijn van harte welkom, maar accepteren doen we je nooit!" Volgens hem gaat daar zeker 10 generaties overheen in het gedeelte waar wij wonen. Ik heb een collega, een Noor, die 5 generaties geleden uit Pruisen naar Noorwegen verhuisden. Een collega van Ina merkte eens op dat ze wel een noorse pas hadden, "maar eigenlijk zijn ze niet van hier", zo lang duurt dat dus.
      Sinds maart 2013 hebben we onze permanente verblijfsvergunning, dus die hoeft niet meer verlengd te worden, en als we willen kunnen we over 2 jaar naturaliseren. Thuis voelen we ons al van begin af aan, het gevoel dat we op ons plek zijn hebben we nog steeds. De taal kunnen helpt daar heel veel bij, dat stelt iedereen hier geweldig op prijs. Nederland als thuisland zegt mij persoonlijk niet zo veel, mijn thuis is altijd geweest waar mijn gezin was. Naast wat goede vrienden en nog wat familieleden hebben we niet zoveel meer met Nederland, je merkt ook dat contacten wat beginnen verwateren na 5 jaar, het "interessante" gaat er wat af misschien?
      We zijn hier gevestigd en alles gaat gesmeerd, dus er is weinig om over te roddelen, voor sommigen die daar een soort plezier in schijnen te hebben.
      Als je zelf ooit de kans krijgt om langer in het buitenland te wonen zou ik het gewoon doen, wij beschouwen het nog altijd als een verrijking van ons leven!

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
    2. Dank je voor die uitleg over je thuisvoelen in een ander land Adri. Ik vroeg dat mij werkelijk af.

      Dat van die bril vermoedde ik al wel en dat van de vlag was puur een grapje want idd je schreef aan Brandweerquest al hoe je erover dacht ;-))

      Verwijderen
    3. Graag gedaan Quezzzt,

      Over dit onderwerp kan ik nog wel een uur doorgaan, er zijn zoveel voorbeelden van, en ook veel dingen zijn 2-ledig, soms schijnbaar tegengesteld, maar dan kom je toch weer uit bij hetzelfde. Wat bv voor ons een groot voordeel is: we zien er uit als Noren, dat hebben geïntergreerde asielzoekers dan weer niet! Alhoewel discriminatie niet merkbaar is scheelt dat toch. Desondanks zullen we altijd die "Nederlanders" blijven, maar dat is geen probleem, dat was in NL ook zo. In ons dorp daar hadden we een buurman van Duitse afkomst die met een Nederlandse getrouwd was(is) en dat was ook altijd die "Duitser" ondanks dat hij al 20 jaar in het dorp woonde. Zal wel een plattelandsgewoonte zijn misschien, is hier dus ook zo.
      De bril was inderdaad makkelijk zelf te raden, en ook Ina plaagde me gisteren al met m'n "Oranjegezindheid", terwijl ze heel goed weet dat ik het hele koningshuis als onvermijdelijke parasieten beschouw, de duurst betaalde werklozen van Nederland!( of elk ander land met een monarchie )
      Ik merkte dat je echt interesse had dus antwoorde ik iets uitgebreider, tijd had ik genoeg, want ik zit in de nachtdienst.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  5. Hi Adri,
    Another great blog with more great photos. It is nice to meet a fellow velonaut and I am sure Cees is having a great holiday on the cruise ship. We have only done one holiday on a cruise ship. It was a Caribbean cruise in the winter two years ago. I am sure we seen the Rotterdam but I will have to check the pictures. We were sailing on the Norwegian "Dawn". A lot of these cruise lines reposition their ships in the spring and fall. Your pictures showing the ship make it look small in the channel. What a beautiful area of your country you live in. And I enjoy reading the comment section as well too.
    Greetings from the FLAT part of Canada
    Kevin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Kevin,

      Thanks! It was nice to meet a fellow velonaut, and cruises are known as very luxury holidays, most people remember them with satisfaction. You can check Your pictures, but it's very possible that you have seen the Rotterdam, the ship reposistions in winter season to the Caribbean. I also like to read to comment sections on several blogs, some comments are really fun to read!

      Greetings, Adri.

      Verwijderen
  6. We zijn weer terug. Het was een leuke dag Adri en zal meer fotos via de email naar je toe sturen. Op mijn Blog staat wat meer tekst. Wordt vervolgd :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Cees,

      Goede reis gehad dus, fijn dat jullie het ook leuk vonden, ik zie de foto's wel verschijnen. Ga nu eerst je blog even lezen.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  7. Hi Adri,
    My wife asked why is there wool around the trees. It looks nice but why did they do it?
    Kevin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Kevin,

      I had to ask my wife, she is more in to knitting then I am. She said it's just a form of art, it's an artproject that runs on several places in Norway.
      If you ask me it's a waist of good wool, and it doesn't have a goal at all.

      Greetings, Adri.

      Verwijderen