Doet 'ie anders nooit...........!

Gebeten???

Nee, geen zorgen, ik ben niet aangevallen door een hongerige hond.........

De titel slaat geheel op mezelf, ik deed iets wat ik anders nooit doe, nu bij uitzondering dus wel.

Vooraf.

Het begon een meer dan een jaar geleden, toen maakte ik een deksel om passend de fiets mee te kunnen afdekken als die op het werk stond geparkeerd. Omdat de deelbare kap standaard achterin de Strada ligt, zit het bijbehorende  liggende carbondeksel  uiteraard bij "open" rijden in de neus opgeborgen. Bij regen is het dan in 2 minuten gepiept om de complete kap op de fiets te hebben, erg gemakkelijk en een zeker gevoel. Bij parkeren word dan het carbondeksel gebruikt om de fiets dicht te leggen, maar omdat die opening in dat deksel groter is dan die van het schuimdeksel, moest ik daar zelf iets op maken. 

Dat deed ik, en melde dat in de post: Bezig zijn.
Omdat deze deksels nog niet op de markt waren maakte ik er eentje van een rubber strip en een plaatje hardboard, dat ik tot nu toe gebruikt heb.
Op deze post kwam vrij snel een reactie van Wim Schermer, die wist te melden dat afdekkapjes van carbon in de maak waren en in de webwinkel te koop zouden komen, zodra ze afgemonteerd waren met een slotje.
De bijgevoegde foto trok me gelijk over de streep, en per omgaande bestelde ik een dergelijk afdekkapje.
(Zelf maken was toen nog geen optie, ik had nog nooit iets met epoxy en carbon gedaan.......)

Daarna begon het wachten op het afdekkapje, de nood was niet hoog, want ik had immers een bruikbaar deksel, dat goed functioneerde, en waterdicht bleef.
Totdat de gewichtsperikelen begonnen mee te spelen, het door mezelf gemaakte deksel bleek aan de unster maar liefst 1400 gram te wegen!! Een carbon deksel zou toch behoorlijk lichter moeten zijn, volgens mijn bescheiden mening.
Dus op 25-01-2014 maar eens een mail gestuurd naar Wim, met de vraag hoe het ervoor stond met de afdekkapjes voor op het liggende carbondeksel. Wim antwoordde weer onmiddellijk en eerlijk als altijd, alles was eigenlijk klaar, enkel de slotjes moesten nog iets aangepast worden en geplaatst. Wim zou aan Jan Reus vragen het weer eens op te pakken, zodat de bestellers hun afdekkapjes toegezonden konden krijgen.
Ondertussen was het al 24 augustus geworden en was er nog niets binnen gekomen wat op een dergelijk carbon afdekkapje leek, en toen was het: "Doet 'ie anders nooit...........!" Ik stuurde een mail naar Wim dat de levertijd me te lang duurde, en annuleerde de bestelling, en dat doe ik anders nooit.........
Nu wel, en degenen die mijn blogberichten lezen weten dat er ondertussen al een en ander aan lamineren door mij geoefend is, enkele reparaties aan BOB deed ik zelf, en ook het weggewaaide kleine afdekkapje van het schuimdeksel heb ik vervangen door een zelfgemaakt glasfiber exemplaar. Niet altijd zo mooi als sommige anderen dat zouden doen, maar het is in functie en werkt prima.
Nu had ik dus besloten zelf een carbon afdekkapje te maken.

Het is niet bedoeld als kritiek richting Velomobielonderdelen.nl, ik begrijp dat ze het daar druk hebben, en dat het doorontwikkelen van de Velotilt belangrijker is dan een paar afdekkapjes maken. Het is gewoon dat ik een kapje wil hebben dat een stuk lager in gewicht is dan het zware zelfgemaakte ding, en dat ik niet langer geduld had.

Het kapje maken.

Dat begon met een mal, ook nu weer hardboard als basis, en latjes eronder.

Bovenzijde mal.

Onderzijde mal.

Het geheel leg ik op het eerdere zelfgemaakte deksel en smeer het geheel in met autowas, bij gebrek aan lossingswas. Of dat gaat? Geen idee, dat vind ik dan wel uit als de mal los moet na het uitharden.
Daarna het geheel insmeren met epoxy, 2 lappen carbon erop en ook insmeren met epoxy. De vorm zo goed mogelijk erin wrijven en het spul in een zelfgebouwd "hardingshokje" plaatsen.

Was erop.

In het "hardingshokje."

Kacheltje erbij.

Na uitharden de mal lossen, wat nog niet heel gemakkelijk was, maar na een tiental minuten "prutsen" toch voor elkaar kwam.  Dan de overtollige rand weggesneden met een snijschijfje op de "Dremel" en het kapje zwart spuiten.

Vers uit de mal.

Van onderaf gezien.

Teveel weggesneden.

Verf erop.

Als laatste het  afdekkapje afwerken met klittenband en een "zekeringstouwtje" en op de fiets passen. En als allerlaatste? Wegen uiteraard! En dan blijkt dat het ding 200 gram weegt, dus 1200 gram minder dan het vorige deksel! Missie geslaagd, voor mij dan toch!

Klittenband eronder.

En dichtleggen dat deksel!

Nee, geen slot op mijn afdekkapje, maar het functioneert, en dat is voor mij goed genoeg. Het lage gewicht is ook meegenomen, en ook het  mezelf kunnen redden met mijn beperkte mogelijkheden, zelfredzaamheid is noodzakelijk op mijn locatie, Dronten of Enkhuizen ligt niet precies aan mijn achterdeur.........
En daarbij komt ook nog dat BOB er ondertussen uitziet als een verkreukelde veteraan, die na de Slag bij Verdun in WO 1 als dessert nog even de Slag bij Stalingrad meenam in WO 2, dus waarom zou je daar nog een perfect afdekkapje van VO.nl voor aanschaffen? Mijn eigen gepruts is dan echt goed genoeg......

Kort ritje.

Op zondag achtermiddag nog zomaar een kort ritje met de camper, eerst Teun weggebracht en dan de camper ingeladen en weg voor één nachtje. Winkelen in Gol, dus over de Hardangervidda via Geilo naar Gol. De herfst begint al stilletjes binnen te sluipen op de hoogvlakte, die er in elk jaargetijde weer anders uitziet. Hieronder een paar foto's:

Panorama langs de weg.

Hardangerjøkulen met de gletsjertong.

Iets verder weg, dezelfde foto.

De mossen hebben allerlei kleuren.

Verrassende thuiskomst........

Ina zag al van verre een boot bij de houtkade liggen bij Kinsarvik, toen we richting huis reden. De houtkade bevind zicht 3,5 km buiten het dorp, en af en toe komen daar coasters boomstammen laden, die naar de timmerhoutfabrieken vervoerd worden. Ina zei gelijk: "Die boot ligt vreemd, met de neus tegen de kade?" Ook ik vond dat vreemd, zo laden ze nooit geen hout. Dichterbij gekomen zien we dat er inderdaad een ongewone situatie is, de boot is zo te zien op volle kracht de wal op gevaren! 

Er was volgens de politie geen "onder invloed" varen oorzaak van het gebeuren, de reden zal misschien nog wel bekend worden. De boot moest gaan laden in Odda, dus waarom hij rechtdoor vaarde in plaats van de bocht naar rechts te maken?

Korte update:

Er stond een artikel in Hordaland Avis: Het gebeurde door een kapotte auto-piloot, die niet reageerde op de ingegeven orders van de 2de stuurman, die vertwijfeld 2 pogingen deed, en de vaart van 13 naar circa 8 knopen liet zakken, maar ondanks dat toch  de boeg ongeveer 5 meter de kant in voer.......
Het schip zou niet beschadigd zijn, en er zal een poging worden gedaan om het vlot te trekken.
(Zie het artikel:

 http://www.avisa-hordaland.no/nyhende/ullensvang/problem-med-autopiloten

In elk geval weer sensatie in ons kleine dorpje, geen alledaagse kost zo'n boot van 120 meter lang op de kant!

Waarschijnlijk hebben de bazen op de rederij van de "Norrland" ook gezegd: 

"Dat doet 'ie anders nooit..........!"

Tot zover dit bericht.........

Groeten, Adri.