BOB 2 jaar.
Op 28 september was het precies 2 jaar geleden dat BOB in Dronten naar buiten gereden werd, en na enkele proef- en afstelkilometers boven op de camper werd geladen om mee te reizen naar Zeeuws-Vlaanderen.(nog eens lezen? Druk ophalen ) Na een kleine week in onze geboortestreek ging de reis terug naar Noorwegen, ook weer met BOB bovenop als passagier. Dat werd beschreven in mijn eerste blogberichten, eventueel nog eens te bekijken als je terugreis aanklikt.
De titel 21307 geeft het aantal gereden kilometers weer in de afgelopen twee jaar, niet overdreven veel, maar ik denk dat de aanschaf van een velomobiel toch gerechtvaardigd is bij dit gebruik.
Alhoewel ik ook gelijk toegeef dat het bezit van een velomobiel aanzet tot meer fietsen, zo ervaar ik het in elk geval, je pakt een velomobiel veel gemakkelijker dan een gewone fiets bij regenachtig weer om maar iets te noemen.
Nee, geen melding van topsnelheid, daar stop ik mee, daar word Ina veel te ongerust door........Deze keer een record in het aantal keren dat een blogbericht bekeken werd. Normaal voor mijn berichten is dat ze ongeveer tussen de 100 en 200 keer bekeken worden, maar nu is mijn bericht over de ontmoeting met Johann Schouten begin juni de 1000 vieuws gepasseerd, en dat voor mij een record!
( deze post: wild )
21307.
De titel 21307 geeft het aantal gereden kilometers weer in de afgelopen twee jaar, niet overdreven veel, maar ik denk dat de aanschaf van een velomobiel toch gerechtvaardigd is bij dit gebruik.
Alhoewel ik ook gelijk toegeef dat het bezit van een velomobiel aanzet tot meer fietsen, zo ervaar ik het in elk geval, je pakt een velomobiel veel gemakkelijker dan een gewone fiets bij regenachtig weer om maar iets te noemen.
Nog een record......
( deze post: wild )
Afgelopen week.
Afgelopen week hadden we een korte herfstvakantie, door het nemen van twee vakantiedagen kon ik een week vrij zijn, dus deden we nog een reisje met de camper. Niet te lang, drie dagen en dan weer het weekend thuis, want dan komt onze uithuizige zoon thuis, met wasgoed, en vertrekt dan op zondagavond weer met schone was en mondvoorraad voor een week. Zal bij een aantal lezers zeker bekend zijn hoe dat werkt in de tienerleeftijd als het kroost op kamers zit.........
We reden weg op dinsdagmorgen terwijl het zachtjes regende, voor de zekerheid (en na aandringen van Ina ) had ik vast maar de winterbanden gemonteerd, we moesten tenslotte over de Hardangervidda, waar het hoogste punt bij Dyranut op 1130 meter boven zeeniveau is. Dat bleek geen slecht idee, die winterbanden, want op die hoogte ging de regen over in natte sneeuw, die naast de weg even bleef liggen. De buitentemperatuur was op dat moment twee graden boven nul...........
Veel was het niet, maar wit en koud was het wel...... |
Gaf niks, we reden oostwaarts en daar is het dikwijls veel mooier weer dan waar wij wonen. Voor we Geilo bereikt hadden was het weer al droog, en het bleef dan wel bewolkt maar de temperatuur was met 15 graden best dragelijk.
Op Gol hadden we een eetpauze, en daarna reden we op het gemak verder. We stopten redelijk op tijd bij een parking, waar we tijdens een korte wandeling een plekje zagen iets verder van de hoofdweg op een onverhard weggetje waar we mooi naast een riviertje konden parkeren om te overnachten. Ook gelijk een rustig wandelpad om Ward even uit te laten en onderweg een paar foto's te maken.
In het bos vonden we deze.......... |
Het riviertje waar we naast stonden om te overnachten. |
Herfst........ |
De avond valt....... |
Na de overnachting de woensdag verder, richting Lillehammer. Daar een wandeling, en........POFFERTJES eten! Ze waren ook nu weer lekker.........Na de middag verder rijden naar Hamar, daar nog wat rondlopen en op het gemak weer westwaarts rijden. We besluiten te overnachten op de zelfde plaats als gisteren, het was daar lekker rustig dus waarom niet?
Onderweg stoppen we af en toe voor een foto, als het ons een leuk plaatje lijkt.........
Boven en onder: gewoon een meertje onderweg....... |
Ina maakte er een panorama van..... |
En hier werd de fotograaf zelf "geschoten"....... |
Na nog een rustige nacht gaat het weer op huis aan, voor Gol stoppen we nog om Ward uit te laten op een parking waar we nog niet eerder stopten en werden ook daar verrast door de natuur.
De parking voor Gol. |
Panorama op de bosrand. |
Het lichte spul is rendiermos. |
Na weer een eetpauze op Gol rijden we weer de Hardangervidda over richting Kinsarvik, het weerbericht voor het komende weekend voorspeld niet veel goeds helaas...........
Maar nu is het nog droog op de hoogvlakte, en ook hier is de herfst al duidelijk aanwezig.
Na thuiskomst weer de camper uitruimen en schoonmaken, daarna rustig tv-kijken bij de houtkachel, die is weer al regelmatig in gebruik de laatste tijd, vooral 's morgens en 's avonds om even de "kilte" te verdrijven.
Van fietsen kwam niets op vrijdag en zaterdag, het was noodweer, veel regen en bovendien stormachtige wind met veel windstoten, niet verantwoord om doorheen te fietsen.
Op zondag regende het nog zachtjes maar de wind was gaan liggen, dus kon ik weer fietsen na 6 dagen "droogstaan".
Tot zover,
Groeten, Adri.
Ik ben ook niet benieuwd wat er precies gebeurd als jij een klapband krijgt hellingafwaarts......
BeantwoordenVerwijderenIk vraag me ook af of daar wat aan te doen is.....bestaat er bijvoorbeeld lichtgewicht elastisch schuim dat je in een binnenband spuit waardoor de vorm van de buitenband na scheuren niet gevaarlijk veranderd/je controle houdt over je velomobiel aan ? 80 ? 100 ? Km/u...
Een klapband zou mij in een heel ongunstig geval kunnen doden, als ik daarbij onder een motorvoertuig terecht kom of frontaal tegen een boom klap. Maar dat is maar bij ~40 km/u of minder want zo hard ga ik in de regel niet.
Maar als jij heel hard de berg afsuist....dan is overleving juist onwaarschijnlijk als er iets misgaat. Je weet als geen ander hoe flinterig dat glasvezel is.
Ik heb er ook aan gedacht ( bij mijn eigen velo ) zelf ribben in te lamineren. Dat zal hem enkele tientallen grammen zwaarder maken maar wel een stuk steviger want ik vind de Quest te flinterig. De top werd een keer ingedrukt en de barsten springen erin met wit uitgelslagen glasvezel beschadiging eronder.........Ik heb geen idee hoeveel energie dat zou kunnen absorberen maar misschien is dat ook wat voor jou, ondanks dat een zwaardere velomobiel voor jou nog onaantrekkelijker is.
Hoi Quezzzt,
VerwijderenOok Ina is daar niet benieuwd naar.........Ik zelf ook niet wat dat aangaat, en het kan uiteraard altijd gebeuren. Mijn laatste klapband was in 2012 in een afdaling met de Scott, aan een snelheid van +60 km/u raakte de achterband een steen en stond gelijk op de velg. Ondanks de schrik kon ik de fiets rechthouden en gecontroleerd stoppen, dat had ook anders kunnen aflopen...... Maar dat soort dingen heb je gewoon niet in de hand, je kunt niet meer doen dan zorgen dat je materiaal zo goed mogelijk in orde staat, de rest ligt vaak aan de wegomstandigheden en het aanwezige verkeer.
Of er een materiaal is om de band in vorm te houden weet ik niet, ik heb er nooit van gehoord in elk geval. En als het echt fout gaat zouden die ingelamineerde ribben dan in mijn geval veel uitmaken? De bermen bestaan hier vaak uit rotsen, en die geven niet veel mee als je er tegen aan knalt...........En mijn daalsnelheden op de woon-werk route liggen normaal gesproken tussen de 70 en 80 km/u, dus dat is inderdaad het dubbele van wat jij noemt.
En nee, een zwaardere fiets is zeer zeker niet aantrekkelijk!
Wat dat betreft zou een WAW misschien een optie kunnen zijn, die bestaat uit een carbon/kevlar mix, en splintert niet zo als glasfiber of carbon.
Gewoon maar anticiperen en defensief blijven rijden, en natuurlijk het spul technisch in orde houden en verder maar het beste ervan hopen......
Groeten, Adri.
Adri, de WAW is dan ook nog eens uitgerust met kreukelzones voor en achter... Daar is echt aandacht besteed aan de veiligheid. Zal je toch eens moeten testen!
VerwijderenEn dan: 21000 km op twee jaar tijd met het reliëf in jouw streek? Flink gefietst!
Hallo Jan, dat testen van de WAW staat op mijn programma tijdens het bezoek aan onze geboortestreek volgend jaar, tevens wil ik dan de DF eens proberen en als er een proeffiets beschikbaar is tegen die tijd ook de DF-XL als de DF te krap lijkt en eventueel ook de Q4W als die klaar is. De Velotilt laat blijkbaar nog op zich wachten, jammer, zou anders in dezelfde moeite meegenomen kunnen worden.(indien ze commercieel zouden gaan uiteraard....)
VerwijderenDe WAW verdient inderdaad een kans, zeker het vernieuwde model!
En dan: die 21000 km is enkel met de velomobiel, daarnaast is er in diezelfde 2 jaar ook nog ruim 6000 km op de racefiets afgelegd, in diezelfde streek.........dus ja, gefietst is er zeker!
Groeten, Adri.
Hoi Adri
BeantwoordenVerwijderenmooie foto's
Groeten, andre
Hoi André,
VerwijderenBedankt!
Groeten, Adri.
Ja, in zo'n landschap kun je nog ECHT kamperen!
BeantwoordenVerwijderenWat dat aangaat is een camper echt ideaal in Noorwegen, daar genieten we enorm van. We weten dat zo'n ding niet echt milieuvriendelijk is, maar ja, we zijn naar hier verhuist om van de natuur te genieten, en willen af en toe ook eens verder kijken dan ons eigen buurt....
VerwijderenGroeten, Adri.
Hoi Adri,
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd, met BOB zijn verjaardag.
(Vast je beste aankoop ooit)
Groetjes
Rudolf
Hoi Rudolf,
VerwijderenDank je wel! Als ik het goed afweeg zou je best eens gelijk kunnen hebben, ik heb enorm veel plezier in het velomobiel rijden!
Ik heb trouwens niets meer gelezen over je belevenissen tijdens de Tour for Life, komt dat nog? Je ervaringen in de Alpen met de velomobiel leken me interessant om te volgen....
Groeten, Adri.
Hoi Adri,
VerwijderenHet blog hield er idd ineens een beetje mee op. Dit was gelegen in het feit dat ik nu in een groep reed, en me zogezegd geen moment heb verveeld. Anderszijds gaf mijn telefoon er de brui aan. Ik werk hem tzt nog wel even bij. Kort samengevat, uitgereden, unieke ervaring, zwaar, en de Velomobiel is king !!!
Groet
Rudolf
Hoi Rudolf,
VerwijderenBedankt voor je uitleg, ik was echt benieuwd hoe het fietsen verlopen is in het hooggebergte. Dat houd ik dan nog even te goed! Vooral het klimmen met een lichte velomobiel heeft mijn interesse, dat begrijp je wel........
Groeten, Adri.
Hoi Adri, gefeliciteerd met de tweejarige BOB. Veel meer veilige kilometers gewenst.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Wilco
Hoi Wilco,
VerwijderenBedankt! Die veilige kilometers wensen we elkaar allemaal toe, jammer genoeg gaat het soms wel eens mis.......
Groeten, Adri.
Met een auto kost deze afstand voor ongeveer 2500 euro aan brandstof ...... Met de camper waarschijnlijk het dubbele ... Met de BOB ......
BeantwoordenVerwijderenDie berekening zal er niet ver naast zitten Wilco......... Met BOB? Zoals je al eens kon lezen gaat er bij mij ook nogal wat "brandstof" doorheen............
VerwijderenMaar dat is volledig biologisch, dat scheelt dan weer..........☺
En het plezier dat ik aan het fietsen beleef is ONBETAALBAAR!!!!!!!!!!!!!
Groeten, Adri.