Chaos.
Dat schijnt het te zijn, het doorgeven van de elektrische impulsen die m'n hart aan de gang houden. Zo omschreef de cardioloog het tenminste, toen ik afgelopen donderdag voor onderzoek bij de man op de bank terecht kwam.Omdat het boezemfibrilleren bij mij permanent is, kreeg ik een doorverwijzing voor een elektroshock, waardoor het hart met behulp van een elektrische stoot weer in het goede ritme gezet wordt. Wie interesse heeft kan een en ander nalezen via deze link.
Daar wacht ik dan nu op.
Ondertussen......
Ondertussen mag ik alles, volgens de huisarts..........Maar dat moet je dan ook nog kunnen! Want ik probeer alles te doen zoals normaal, maar fietsen naar het werk heb ik maar even achterwege gelaten, zolang ik in deze fase zit.Van m'n werk op zich ben ik al moe genoeg, 5 dagen na elkaar is eigenlijk te veel, wat ik dagelijks doe is fysiek behoorlijk belastend, en als je dan thuiskomt en nog een uurtje wil fietsen is het al vlug te veel.
Gevolg is dan dat fietsen er bij inschiet, wat weer niet goed is voor m'n luchtwegen.........
Ik ga nog eens met de huisarts spreken of ik mogelijk een tijdelijke reductie van werkdagen kan krijgen, ik zou me waarschijnlijk minder moe voelen als ik een paar rustdagen meer in de week zou hebben. De vorige keer viel daar niet over te praten, ik kon "gewoon" doen zoals ik altijd deed, want er was volgens hem niet zoveel aan de hand, ik zou mogelijk wat gereduceerd zijn in m'n prestaties.
Ik geloof niet dat de man precies doorheeft hoeveel ik fysiek eigenlijk doe op een normale dag..........
Die uurtjes dat ik wel weg ben met BOB geniet ik net zo van als altijd, maar ik presteer als een natte krant................Gemiddeldes van 17 tot 18 km/u zijn niet mijn gewoonte........Maar ik kan niet beter op het moment.
Dat is op het werk ook zo, ik kan alles wel doen, maar moet meer rusten tussendoor, en nog beter dan anders inplannen, zodat ik geen meter extra onnodig af moet leggen.
Ondertussen is de situatie dus behoorlijk van invloed op m'n dagelijks leven, en dat is wennen.
Ga ik niet over klagen, er zijn veel ergere dingen, het zal tijdelijk zijn, want die elektroshock schijnt dat op te lossen, zodat je weer terug in je gewone doen kan komen.
Ik kijk dus wel uit naar die behandeling, als die slaagt kan ik weer rustig aan op gaan bouwen en wellicht terug naar een paar keer in de week woon-werkfietsen.
Korter werken.
Los van het feit of de behandeling wel of niet lukt, heb ik in overleg met Ina besloten om minder te gaan werken, graag wil ik terug gaan naar 4 in plaats van 5 dagen/week.Deze wens heb ik besproken met m'n werkgever, en die aanvraag loopt, antwoord heb ik nog niet gehad, hopelijk wordt onze wens gehonoreerd..........
We leven zover we weten maar één keer, dus waarom wachten op een pensioen dat steeds verder voortuit geschoven zal worden door onze regeringen? Wie weet of je dat haalt?
Beter om te leven met de dag, en te genieten van wat je nu hebt, volgens ons althans............
Het wachten is nu op de behandeling, zo gauw dat achter de rug is meld ik me wel weer.
Tot zover,
Groeten, Adri.
Mijn idee Adri, geniet van het hier & nu!
BeantwoordenVerwijderenMijn vader mocht nog met zijn 65' met pensioen maar op zijn 67' stierf hij al aan leukemie. Daar heb je dan je hele leven voor gespaard!
Benieuwd naar het resultaat van die electro-therapie!
Inderdaad Mick, garantie hebben we niet, en tegenwoordig staat de pensioenleeftijd op 67, en voor je zover bent kan je al de pijp aan Maarten gegeven hebben, of ze trekken de leeftijd vrolijk nog een paar jaar omhoog..........
VerwijderenDie elektro-shocks schijnen wel te werken, enkel is er geen garantie dat het euvel wegblijft. Dat is even afwachten, lukt het niet met die shocks is er nog een alternatief, ablatie, maar dat is wat omvattender.
Groeten, Adri.
Sterkte Adri. De behandeling klinkt in ieder geval hoopgevend.
BeantwoordenVerwijderenToen onze dochters geboren werden heb ik 1 dag per week ouderschapsverlof opgenomen. Toen dat bijna was afgelopen werd ik ziek en daarna heb ik nooit meer 5 dagen gewerkt.
Ik werk van maandag tot en met donderdag en daarna heb ik 3 dagen vrij. Vind ik een fijne verdeling.
Ik hoop hier snel te lezen dat het weer iets beter met je gaat en vooral dat je je weer iets beter voelt.
Dank je Wim. Ik heb er goede hoop op dat de behandeling gaat werken, dat doet het in veel gevallen wel, dus waarom bij mij niet......
VerwijderenDat korter werken had ik al een tijdje in gedachten, deze situatie heeft het wat bespoedigd om het op te starten. Ook wij denken aan zo'n zelfde werkweek als jij noemt, met de vrijdag vrij. Hopelijk lukt dat ook op korte termijn.
Ik houd jullie op de hoogte via de blog.
Groeten, Adri.
Hallo Adri, Erg vervelend dit allemaal en ook frustrerend voor een persoon zoals jij. Ook lastig om artsen te overtuigen zo te horen. Er is maar 1 persoon die weet hoe het ervoor staat en dat ben jezelf. Dus trek je eigen plan en doe wat het verstandigste is. Zoals je zegt je leeft nu.
BeantwoordenVerwijderenIkzelf heb ook het nodige aan mijn hart gehad,kunstklep nu.
Na 37 jaren ploegendienst is het op. Zo simpel is het. Ik ben nu bezig om te stoppen.
Minder werken voor jou is ook een optie om van de dingen te genieten die er werkelijk toe doen.
Sterkte vanuit een lenteachtig Noord Nederland.
Greenmachinist.
Ik weet precies wat je zeggen wil met die 37 jaar ploegendienst..........Ik werk dit voorjaar 40 jaar in loondienst, waarvan totaal 33 in volcontinue ploegendiensten.... Na 30 jaar gaf mijn lichaam ook duidelijk aan dat het met nachtdiensten wel genoeg was, en 3 jaar later kon ik er dan eindelijk mee stoppen.
VerwijderenMijn nieuwe baantje bevalt me nog steeds, en ik kan het in gewone doen ook makkelijk aan, en er nog bij fietsen ook. Maar inderdaad, iets minder werken en van andere dingen genieten is ook aantrekkelijk.
Hopelijk lukt het jou ook om te stoppen met ploegendiensten, op de lange duur is dat niet goed voor de gezondheid.
Groeten, Adri.
Tjonge Adri, dat heeft al met al een aardige inpak op je gewone doen en laten. Als ik het lees, heeft die huisarts het ook niet in de gaten, of van de oude stempel. Ben met je eens dat het allemaal veel is en de jaren gaan tellen, hoop voor je dat de baas meegaat in je aanvraag. Heb 1 collega, die elke week 1 dag ziek is, vanwege zijn lichamelijke conditie, dit in overleg met werkgever en Arbo. Zelf zit ik bij de baas achter de bureau, op mijn kont, maar thuis een hele dag actief in de tuin of garage, dan merk ik het ook. Sterkte en groetjes.
BeantwoordenVerwijderenTja Peter, het is niet anders......je moet het er mee doen, willen of niet. Die huisarts is een jonge vent, die heeft duidelijk niet in de gaten dat ik het echt niet redt op het ogenblik. Ik weet niet wat hij gewend is, maar veel voorstellingsvermogen bij wat ik doe in het dagelijks leven is niet aanwezig geloof ik......
VerwijderenIk hoop ook dat de baas mijn aanvraag goedkeuring geeft, en graag op korte termijn.
Een kantoorbaan heb ik nooit gewild, ook nu nog niet, daar zou ik me niet echt happy in voelen.
Groeten, Adri.
Succes Adri, hoop dat je snel weer de oude bent. Je hebt groot gelijk dat je niet als een blind paard doorrent naar je pensioen. Nu genieten !
BeantwoordenVerwijderenDank je Joop, ik hoop het ook! Dat genieten hopen we ook nog een tijdje te kunnen.......
VerwijderenGroeten, Adri.
Hoi Adri, sterkte! Ik hoop dat je straks weer in je normale doen bent. Ook ik ben aan het denken aan minder zwaar werk. Veel reizen is echt niet altijd leuk. Groeten, Wilco
BeantwoordenVerwijderenHoi Wilco, bedankt! Ja, dat hoop ik ook, dit gesukkel bevalt me helemaal niet zo......
VerwijderenGroot gelijk dat je ook wat gas terug wilt nemen, je leeft maar 1 keer, en je over de kop werken kan ja altijd nog.....
Veel reizen klinkt leuk, maar in de praktijk kan je er heel erg moe van worden, dat weet ik ook uit ervaring.
En dan reis ik nog niet eens voor mijn werk.....
Groeten, Adri.
Hi Adri,
BeantwoordenVerwijderenJe lichaam bepaalt zelf wanneer iets wel of niet kan. Toen ik voor de Kerst niet harder kon fietsen dan 30 km per uur bleek ook dat dat geen zachte band maar een trombose in mijn rechterbeen was.
Nu blijkt dat ik een hematocriet waarde van 0,54 heb, genetisch bepaald.
Mijn internist vroeg me of ik epo gebruik, nou nee zeker niet.
Dan worden ook enkele andere fysieke ongemakken duidelijk. Met dit dikke bloed zie ik soms een zaagtandachtige vervorming in mijn gezichtsveld. Gaat na een half uur weg en is dus geen neurologisch iets. Sinds de bloedverdunners gebruikt worden is het weg.
Ook is hiermee de dubbele longembolie verklaard van 10 jaar geleden.
En ja, dat ik zo hard kan fietsen ligt ook aan de hoge hematocrietwaarde.
Gewoon je eigen gevoel volgen Adri, al fopt dat je ook soms.
Sterkte met de behandeling.
Ik mag vanmiddag mijn vrouw weer uit het ziekenhuis ophalen. Ze is weer eens in huis gevallen en heeft haar pols gebroken op meerdere plaatsen. Komt er weer wat ijzerwerk extra in haar lijf.
Het is overal wat Adri, van harte beterschap gewenst.
Groeten,
Wim
Hi Wim,
VerwijderenInderdaad, het is overal wel wat, precies wat je zegt.
Die bloedwaarden van jouw kan je inderdaad hard mee fietsen, maar heeft ook zijn gevaarlijke kanten. Kan me voorstellen dat je bloedverdunners voorgeschreven kreeg, bloedproppen die ergens vastlopen zijn geen gezond iets........
Het lichaam geeft inderdaad duidelijk de grens aan, daar helpt geen willen aan, het gaat gewoon niet harder. Ach, en het gevoel na het douchen blijft wel ver hetzelfde, dus dat is wel meegenomen.
Ook eerder gelezen, het zijn niet de miles die tellen, maar de smiles! En zo is het....
Beterschap voor je vrouw, ik begreep dat zij ook met haar gezondheid sukkelt de laatste jaren, dus ook voor jouw sterkte!
Groeten, Adri.
Hoi Adri
BeantwoordenVerwijderenNeem je huisarts een keer mee naar je werk, weet hij gelijk hoe zwaar dat is ;-) (niet achter de pc gaan zitten dan he)
Sterkte
Groeten, André
Hoi André,
VerwijderenDat was gelukkig niet nodig, vandaag ging alles naar wens, de man gaf me gelijk een ziekmelding voor 40%, dus mag ik de komende 3 weken werken op maandag, woensdag en vrijdag. Heb ik de tussenliggende dagen om bij te komen, en een uurtje te fietsen.
Groeten, Adri.
Mooi geregeld adri , hoop voor je dat alles goed komt.
BeantwoordenVerwijderenOok ik begin het te voelen met 40 jaar ploegendienst , ik moest in een paar maanden 140 uur op maken dus nu vaak de eerste en laatste werkdag van de 7 vrij , dat voelt geweldig dus ik ga ook maar eens praten of ik parttime in de ploeg kan.
Groetjes
Hoop dat ook Gerrit, dit is echt niet leuk!
VerwijderenIedereen die zo lang ploegendienst loopt gaat dat voelen, en als je nog steeds in een schema van 7 dagen zit gaat dat nog erger zijn waarschijnlijk! Ploegenschema's met 7 dagen aaneen zijn volledig uit de tijd, en zijn nog slechter voor het lichaam dan sneller roterende schema's. Als je daarvan af kan raken, gelijk doen!
Wat extra geld hebben door ploegen lopen is meegenomen, maar je gezondheid is veel belangrijker!
Groeten, Adri.
Hoi Adri, die oude fietsmaten waarvan ik in je in je vorige bericht over vertelde, hebben het zelfde probleem als jij en ook zij moesten (als hun hart weer eens ging fibrilleren) naar het ziekenhuis voor een elektroshock. Daarna ging het dan soms weer een hele poos goed. Dus er is hoop voor je. Sterkte man
BeantwoordenVerwijderenHoi Piet,
VerwijderenJa, het schijnt wel goed te helpen, maar het kan inderdaad terugkomen, geen garantie dat het wegblijft.
Ik hoop dat het heel lang goed gaat na de behandeling!
Positief blijven, dan komt het zeker goed.......
Groeten, Adri.