Weekendritje.

We zoeken de zon op......

Omdat we beiden een vrij weekend hebben kijken we even op de computer waar het beter weer is dan bij ons, dan rijden we daar maar heen met de camper, bij ons worden we er niet vrolijk van de laatste tijd........
Arme toeristen die slechts een paar weken hebben om het mooie Noorwegen te bekijken! Je zal het maar slecht treffen met het weer, dan moet je het er wel mee doen!
Wij wachten dan gewoon tot we samen vrij zijn en rijden dan naar het mooie weer toe, en als het overal regent blijven we gewoon thuis, dan komt er weer wel een gelegenheid, we wonen ten slotte nog steeds in ons vakantieland........
Thuis vervelen we ons ook niet, we hebben beiden genoeg om handen, en er is altijd wel iets te zien, zoals ik bij de winkel onlangs een hond met een rugzak trof. Een leuk gezicht, en op mijn vraag wat het beest nou eigenlijk meedroeg op z'n rug, kreeg ik gelijk antwoord van de eigenaar: "Zijn eten!"
Handig verzonnen, de rugzak van de eigenaar was al groot genoeg!
En zo'n Malamute zal vast wel wat lusten na een dagtrip in de bergen..........

Malamute met rugzak.

En na een toch nog redelijk mooie dag soms een mooie zonsondergang, dat verveeld ook nooit......
en we hoeven er niet eens de deur voor uit!

Vertrek.

Op vrijdagmorgen pakken we de camper in, en vertrekken voor een klein rondje, even de zon zien en een leuke route rijden is het plan.
Via de Hardangervidda naar Gol, en daar na het eten de weg naar Fagernes en Beitostølen op, waar we tegen de avond ons kamp opslaan aan de voet van de Bitihorn.
We wandelen daar wat, en genieten van het mooie weer en het uitzicht, en ook daar gaat de zon onder......

De volgende morgen rijden we over de Valdresflye, altijd mooi om te zien.

Daarna naar Lom, en omdat het weer toch niet zo mooi is als eerst was voorspeld, besluiten we om het rondje maar wat in te korten, en via de Sognefjellweg terug naar huis te rijden.
Als aardig intermezzo komt er nog iemand voorbij zeilen hangend aan de kabel over de rivier, voor ons  de eerste keer dat we dat zien.

De Sognefjellweg verveeld  nooit, we komen er elk jaar wel minstens één keer voorbij.
Door het koude voorjaar ligt er zelfs nu in augustus nog veel sneeuw en ijs op deze hoogte.

Onderweg naar boven.

Een groepje ijswandelaars op de gletscher.

Hier zijn twee groepen op de gletscher te zien.

De rode sneeuw die op veel plaatsen te zien is langs de Sognefjellweg.

Deze rode sneeuw zien we wel op meer plaatsen , dat is volgens de Noorse Wikipedia te wijten aan eencellige groene algen, genaamd: Chlamydomonas nivalis, die in perioden met fel licht en stikstoftekorten als bescherming een soort pigment produceren. Een carotonoïde pigment (astaxanthine) die de rode kleur achterlaat op de sneeuw. Een vreemd gezicht als je het de eerste keer ziet!

Op 1434 meter hoogte, de camper en Ina links.

De weg is gelukkig prima te berijden!

Ina valt nog net in het panoramabeeld links.......

Nog niet alle ijs is gesmolten.....

Na de Sognefjellweg is het afdalen, en via Sogndal en Flåm richting huis. Een kort ritje maar weer wel leuk, zomaar even weg.......

Na de afdaling in de zon zitten langs het fjord.

Nog even wandelen in Flåm.

Tot zover,

Groeten, Adri.