Lekker fietsmiddagje!

Rustige start.

Februari had een rustige start, na de laatste 2 dagen van januari al niet gefietst te hebben vanwege de sneeuwval, zette dat zich door in de eerste 2 dagen van februari, geen berijdbare wegen, en nog een stevige sneeuwbui toen ik op maandagmiddag uit de ochtenddienst thuiskwam.
Thuis lag er een sneeuwlaag van 20 cm op de oprit, dus ik kreeg m'n dagelijkse portie beweging op een presenteerblaadje aangeboden.........

Wel ideaal trouwens, zo'n permanent vierwielaangedreven auto, als je door dit soort omstandigheden moet rijden! Geen enkel probleem, het rijdt altijd, en je hebt geen moment dat je twijfelt aan de wegligging, dat heb ik onderweg toch anders gezien, bij veel grotere en duurdere modellen.....

Na 2 dagen met de Fiat gereden te hebben was ik vrij overdag op woensdag en gaf het hoofd veiligheid "fiat" om een fietstochtje te maken 's middags. Dat moest ze geen 2x zeggen, dus rap in het strakke pak en de Strada aantrekken.
Gelijk maar een retourtje Odda, even naar de apotheek heen en weer, daarmee waren de eerste 85 km van februari  een feit.
's Avonds de nachtdienst in, dus zowel donderdag als vrijdag kwam er niets van fietsen. Op zaterdag en zondag weer wel, beide dagen reed ik al voor de middag een 60 km tochtje.
Na de middag dan een wandeling met Ina en Ward, zo had ik ook in het weekend wat beweging.

Eerste "open" rit dit jaar.

Vandaag was het ongewoon mild, de temperatuur ging naar +8 ºC rond het middaguur!
Omdat er ook geen neerslag gemeld was leek het me wel te doen om eens zonder kap te gaan fietsen, ook wel eens lekker als je al sinds half november "onder dak" zit.
De kap in de garage gezet, en het XL-scherm op BOB gezet. Voor de zekerheid wel de schuimkap onder de motorkap geschoven, dan had ik toch iets van bescherming indien nodig.
En het was inderdaad heerlijk om "open" te rijden, toch heel anders fietsen dan onder de kap!
Het was al lang geleden dat ik eens in Simadal was geweest, dus daar maar eens heen vandaag.
Als er dan onderweg ook nog een paar zonnestralen door het wolkendek breken kan de dag helemaal niet meer stuk!
Ondanks het toch best mooie weer voor de tijd van het jaar zie je niemand buiten, op de rit van 80 km vanmiddag heb ik één jonge vrouw gezien die haar hondje uitliet, de rest die ik onderweg zag waren zonder uitzondering ingeblikt............

Het hang-ijs is val-ijs geworden.

Het Eidfjord  met de Hardangerbrug.

Zon op de bergen.

Richting Eidfjord.

De route gaat via Eidfjord, daar ga ik linksaf in het centrum en dan gelijk weer rechts richting Simadal. Wat glooiende wegen, totdat ik in Simadal aankom, daar lijkt het vlak, maar ik weet wat me te wachten staat, dus schakel naar het middenblad. De vlak lijkende weg gaat heel geniepig omhoog, je merkt het nauwelijks, maar het lijkt of je iets aan je fiets hebt hangen..........
Na een kleine 5 km nader ik het einde van de asfaltweg in het dal, en schakel nog eens, nu naar het kleinst mogelijke verzet, want er ligt nog een klein bultje in de weg. Met een hellingshoek van meer dan 20% over een deel ervan, normaal geen probleem, maar vandaag wel. Er is in de afgelopen periode blijkbaar meer dan eens fijn grit gestrooid om die helling voor auto's nog berijdbaar te houden, en dat ligt nu op het vrij nieuwe asfalt. En fungeert als kogellagers tussen mijn achterband en de weg...........Slippen dus! Door de fiets iets terug te laten lopen vind ik een gedeelte wat iets "schoner" is, en met de wapenspreuk van Zeeland in gedachten krijg ik het voor elkaar om zonder uitstappen de helling te bedwingen. Soms maar met 1½ km/u op de teller, maar gefietst heb ik!

Los grind, slipgevaar bij omhoog rijden.........

Daarna is het uitbollen naar de parkeerplaats waar ik de fiets omdraai en een bio-break heb. De meegebrachte banaan gaat binnenboord, en ik maak een paar foto's, want er staat een onalledaags ding bij de parking.
Blijkbaar heeft er iemand hout gehaald op de ouderwetse manier, dit soort sleetjes zie je niet veel.

Hoefafdrukken.

Ouderwetse paardenslee met houtlading.

Ik kon het niet laten..........

Na deze korte stop is het tijd om terug naar huis te karren, en is het gelijk duidelijk hoe geniepig die stijging onderweg is. Moeiteloos zonder trappen gaat de Strada naar 45+/u, met rustig meetrappen rijdt je zo 55 km/u, met wat inspanning zou 60 ook goed te doen zijn!
Onderweg naar Eidfjord maak ik nog een foto, daarna is het non-stop naar huis.

Waarbij het verschil tussen klimmen en afdalen weer eens heel duidelijk gemanifesteerd wordt, daar waar ik op de heenweg met 90 km/u naar beneden kwam, rijd ik nu op de terugweg met 9 km/u naar boven...........

Voldaan kom ik weer thuis, lekker fietsmiddagje gehad met mooi weer!
De komende 2 dagen nachtdienst, dus dan is het maar afwachten of er iets van fietsen komt.

Tot zover,

Groeten, Adri.