Steppen.......
Het probleem dat ik heb met m'n voeten heb ik beschreven in mijn post: Voeten.Door de Hallux Valgus is veel lopen op den duur pijnlijk, en pijn is niet prettig. Toen ik mijn laatste nieuwe smart telefoon aanschafte (okt. '17) vond ik daarop ook een stappenteller, leuk gadget, dat ik in gebruik nam om eens te kijken wat ik nou op een dag werken eigenlijk afstapte.
Na die gegevens een paar weken gevolgd te hebben werd al vlug duidelijk dat het niet verwonderlijk was dat m'n rechtervoet (die met Hallux Valgus) af en toe behoorlijk gevoelig was.
Er waren genoeg dagen dat er gemiddeld 10 km/dag lopend afgelegd werden..........Ik weet niet hoeveel anderen op een dag lopen, maar ik vind dat best een afstand. Daarnaast nog 72 km fietsen per dag, en de beweging voor die dag is weer in orde........
Allemaal niet zo erg, maar de bijkomende pijn was wat minder, dus om minder te lopen begon ik met een oude fiets, die al een hele tijd werkeloos aan de kant stond, op te knappen. Nieuwe binnenkabels, een spaaknippel die ontbrak vervangen en de slag uit het achterwiel halen en het geheel wat afstellen.
De fiets was weer bruikbaar om van en naar het garderobe gebouw te fietsen, wat al gauw een 2 kilometer lopen bespaarde op een dag. Maar na een paar maanden gebruik was de fiets ineens verdwenen, en niet meer terug te vinden. Nou had ik die fiets ook ongevraagd in gebruik genomen, dus veel klagen kon ik niet.
Maar ik wilde wel een oplossing, want de pijnlijke voet liet niet lang op zich wachten. Zelf een goedkoop fietsje aanschaffen? Kon wel, maar eigenlijk wilde ik ook een oplossing om binnen in de fabriek te gebruiken, en daar is fietsen niet toegestaan.
Echtgenote Ina wist wel een oplossing, op haar werk was er iemand met knieproblemen, en voor die persoon was een step aangeschaft om het lopen op te vangen. Of dat iets voor mij zou kunnen zijn?
Daar moest ik even over nadenken, maar kwam al gauw tot de conclusie dat zoiets inderdaad wel eens ideaal zou kunnen zijn.
En als stepper wordt je voor de Noorse wet gezien als voetganger, dus kon een step ook binnen in de fabriek gebruikt worden.
Proberen......
Om het uit te proberen eerst maar een goedkoop stepje vinden en kijken hoe het ging bevallen, en of het werkelijk zo bruikbaar was als aangenomen.De keuze viel op een stepje van Stiga, model Airscooter, met 12" wielen en luchtbanden. Kon door volwassenen gebruikt worden tot 100 kg, dus voor mij geen probleem. En € 80,-- is ook niet iets waar ik me gelijk een buil aan val, dus bestellen en kijken hoe dat uitpakt...........
Het stepje werd door mij snel aangepast door zelf een paar spatschermen te monteren, want het spatte nogal als het nat lag op de ondergrond, en er werd een plastic bakje aan het stuur gehangen om spullen mee te nemen op m'n ronde door de fabriek.
Stiga Airscooter, met mijn aanpassingen. |
Problemen.......
Al snel begonnen de problemen met het achterwiel, de spaken braken nogal makkelijk........... En 12" wielen hebben hele korte spaakjes, die ik wel kon bestellen, maar die moesten speciaal gemaakt worden, uiteraard tegen "speciale" prijs. Had ik geen zin in, want dit was een experiment, dat wel goed beviel, maar dit stepje was geen blijvertje, op die basis was het ook niet gekocht.
Geen probleem, spaken kon ik zelf ook maken, uit een oud 26" wiel van een totaal onbruikbare fiets die ook al jaren op dezelfde plaats stond te verwelken. Beide wielen werden geconfisceerd, en de rest van de fiets verdween in de schrootcontainer.
De spaken afknippen op de juiste lengte, en uiteraard zorgen dat er een "haakje" aan gebogen werd, zodat ze in de naaf blijven hangen.
Werkte prima, enkel waren die spaken niet van goede kwaliteit, en het 12" 16 spaaks wieltje was blijkbaar toch wel zwaar belast, want de spaken braken regelmatig. Totaal zijn er 40 spaken gebruikt uit die 2 26" wielen, en stond het stepje regelmatig stil, omdat ik eerst m'n werk moest doen voor ik aan reparatie toekwam.
Ook de remmen op het stepje waren ronduit slecht, en op den duur ze maar open gezet, remmen deden ze sowieso niet, en dan liepen ze ook niet aan als er weer eens een slag in een wiel kwam bij spaakbreuk.
Ook had ik natuurlijk een paar lekke banden, totaal 4 stuks.
Het achterwieltje, met alweer een gebroken spaak. De zelfgemaakte spaken zijn ook te zien. |
Nieuwe step.
Dus dat werd uitzien naar wat anders, waar opnieuw Ina het idee opperde om eens met de baas te praten, en te vragen of het eventueel mogelijk was om een step via het bedrijf te krijgen.De baas kon er wel om lachen, hij had me natuurlijk al een tijd op dat stepje voorbij zien karren, en verbaasde zich er niet eens over. Want het kon natuurlijk niemand anders dan die gekke Nederlander zijn die met zoiets begon, hij kwam tenslotte al zowat dagelijks met die vreemde "fiets" heen en weer van uit Kinsarvik.........
Geen probleem, hij zou het eens voorstellen bij personeelszaken, want als het voor m'n gezondheid was, dan hadden ze daar een potje voor.
En zodoende werd er na een tijdje en wat heen en weer mailen een step besteld.
Niet mijn eerste keuze, want ze wilden bestellen via een leverancier die al gebruikt werd op het bedrijf. Het liefst had ik een zogenaamde "musher" step gehad, met 26" voorwiel en 20" achterwiel, terreinbanden en onder de 10 kilo. Zoiets:
Kickbike Cross Fix. |
Maar dat soort modellen kon niet via die leverancier, dus is het deze geworden:
M'n nieuwe "werkpaard". |
Een Monark 670, 12" voorwiel, 6" dubbel achterwiel, kan daarom staan zonder standaard. Lekvrije banden, want geen lucht erin, industrielagers in de wielen.
Wat voordelen, en wat nadelen, tot nu toe bevalt de nieuwe prima, het rijden over ongelijk terrein gaat beter dan verwacht, en het stepje rolt goed door ondanks de "massieve" banden. De voetenplank is langer en breder dan bij de Stiga, dus prettiger om op te staan, de V-brake op het voorwiel werkt bij deze wel prima, en zelfs met een volgeladen mand blijft het stepje staan zonder om te vallen. En dat was bij de Stiga wel eens anders........Ook het stuur is prettig hoger, en de grondspeling minder. Weinig grondspeling is prettig bij het afzetten, je moet minder ver doorzakken, maar lastig bij ongelijkheden in het oppervlak waar je overheen rijdt, je "schaaft" vlugger met de onderkant op de vloer. De step kan een gewicht van 150 kg aan, en weegt 12 kg, en is dan ook voelbaar zwaarder dan de Stiga.
De algehele indruk is wel dat het een kwalitatief goed produkt is, en ik hoop er dan ook nog jaren plezier van te hebben.
Ben ook zeer tevreden dat het bedrijf zijn werknemers met dit soort problemen behulpzaam wil zijn, dat maakt het ook makkelijker voor mij om m'n werk naar behoren te doen.
Beide stepjes naast elkaar laten wat van de verschillen zien:
Voorlopig ben ik er blij mee!
Tot zover,
Groeten, Adri.