zondag 25 augustus 2013

Voss-Geilo.

Zoals vooraf aangekondigd een verslag van Voss-Geilo.  Een mooie rit van 163 km, die we reden als ploeg, met rouwband ter nagedachtenis aan de pas overleden ploeggenoot Inge.
Een rit die wat mij betreft zo vlug mogelijk vergeten kan worden, het was prachtig weer, gelukkig wel, maar leverde wat fietsen betreft een stuk ergernis en frustratie op.
Als er mensen meerijden die dat ook ter ere van Inge doen, maar dat ongetraind doen krijg je dit soort ergernissen. Ingeschreven in de groep die tussen de 25 en 31 km/u gemiddeld zou rijden, kwamen we aan in een tijd van 8 uur, 54 minuten en 3 seconden, een gemiddelde van 17,98 km/u! Iets om zo snel mogelijk te vergeten, en wat mij samen met ploeggenoot Rune Lofthus deed besluiten dat dit de laatste keer was dat we op deze manier zouden meefietsen.

Mensen uit de wind zetten is één ding, maar ze een berg op duwen gaat wel iets over de grens denk ik! Of zoals Rune het heel treffend zei, bijna halfweg op het eet- en drinkstation in Eidfjord: "Naar boven kunnen ze niet, afdalen durven ze niet, en als jij op de vlakke stukken boven de 30 komt gaan ze uit het wiel!" Inderdaad zeer irritant als je jezelf steeds moet inhouden, helaas het was zo afgesproken dus heb ik me er aan gehouden.
Naar beneden langs Skjervet liet ik de fiets gewoon gaan, kwam op 69 km/u max. en moest wachten om als groep het Ulvikfjellet op te rijden. Dat ging ook in een tempo dat ik met 2 handen op de rug kon volhouden. Later na Eidfjord omhoog door Mabødalen was ik het beu voor halfweg, en reed gewoon in eigen tempo omhoog, wat boven bij Vøringfossen resulteerde in een kwartier wachten op de tweede man, en een half uur op de laatste man in de groep. Rune bleef er gewoon tussen rijden.
Verder omhoog naar Dyranut hebben we met 2 man afgelost om de zwakste schakel in de groep naar boven te duwen.
Denk je dat je na het hoogste punt wel vrij vlot de resterende 55 km naar Geilo te kunnen afleggen, krijgen er weer 2 anderen, die overigens wel getraind waren, last van krampen! Moet daar het tempo weer op aangepast worden, terwijl de weg grotendeels omlaag loopt. Zucht..........
We zijn nog binnen gesukkeld tenslotte..................
En dan heb je 163 km met een racefiets door het mooi Noorse landschap gereden en nog een gevoel dat je eigenlijk niets gedaan hebt die dag...... Daar hou ik dus niet van, als ik dit soort ritten rijd wil ik wel aan mijn benen kunnen voelen dat ik wat gedaan heb!

Maar ja, we reden in uitvaartsnelheid zal ik maar zeggen.......




Het hoogteprofiel.
 

De route.
 

Het opwachtcomité aan de finish.
 

Finish.
 



Tot de volgende keer.....



Groeten, Adri.


6 opmerkingen:

  1. mooi hoogte profiel waar we in Nederland jaloers op zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo,

      Bedankt voor jullie reactie, het is hier inderdaad redelijk gevarieerd met hoogte verschillen, het gedeelte van Øvre Eidfjord tot Vøringfossen loopt met gemiddeld 8% omhoog, en is circa 8 km lang, dus een mooie klim.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  2. Hallo Adri,
    Ja verschrikkelijk irritant als je mensen op deze manier moet meeslepen, en als je er wat van zegt, ben je een aso. Maar een mooi tochtje als je het met gelijk getrainde fietst.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Peter,

      Heb er ook niets van gezegd, en niets laten merken, denk ik. Had voor Rune en mij inderdaad veel mooier geweest om samen door te gaan, maar we hebben ons allebei aan de afspraak gehouden. Zoals het hoort!

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  3. Voor even, ok. Maar gedurende een hele trip, ik kan me voorstellen dat het je irriteert. Maar voor deze ene keer moet je daar misschien anders over denken. Het was ook een herinneringstocht na het overlijden van Inge. Misschien deze keer hand over je hart.... Groet, Wilco.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Wilco,

      Voor deze keer was het afgesproken, daarom hebben we ons er ook beiden aan gehouden zonder er iets van te zeggen. Ik moest het gewoon even van me af schrijven, dan ben ik het kwijt. Het is een beetje tweeledig, aan de ene kant wilde Inge zoveel mogelijk mensen mee trekken in de sport, aan de andere kant vond hij een goede tijd rijden ook zeer belangrijk. Maar goed, het is achter de rug en we kijken weer vooruit!
      Bedankt voor je reactie!

      Groeten, Adri.

      Verwijderen