Bloggen: één jaar later..........

Ja, niet alleen Bob is al 1 jaar in gebruik, ook was het 11oktober al 1 jaar geleden dat mijn eerste blogbericht het net opgestuurd werd. Sindsdien zijn er nog 55 gevolgd, dus 56 berichten in het eerste jaar, dat is grofweg 1 per week.

Eerste ritten in Nederland.

De eerste 5 berichten werden mondjesmaat gelezen, en er waren geen reacties op. Nou begon ik ook wat aarzelend, ik dacht vooraf niet veel te melden te hebben, dat klopt ook als ik terugkijk, ik ben niet erg innoverend bezig, heb op technisch gebied niets nieuws te melden. Dat wist ik tevoren, daarom schreef ik aan Wim Schermer dat ik wat twijfelde om te beginnen, omdat ik verder niets bijzonders mede te delen had.

Wim's antwoord trok me over de streep: " Je hoeft het niet voor een ander te doen, als naslagwerk voor je zelf word het later waardevol  en leuk om nog eens na te lezen."

Dat klopt precies, niet dat ik constant oude blogs nalees, maar af en toe kijk ik eens terug, ook soms in verband met onze weekend- of vakantie uitstapjes om een datum terug te vinden of een plaats waar we geweest zijn. Het verbaasd me ook wel dat mijn "oude" blogs ook door anderen nog wel gelezen worden, mijn bericht: "Schakelen......" van november 2012 word nog regelmatig gelezen, daar stond toch niets bijzonders in dacht ik, toch nog 21 keer gelezen in de afgelopen 7 dagen, waarom???

Foto uit het bericht: "Schakelen........."

Tja, statistieken, wat droge kost misschien, maar voor de volledigheid:

-56 berichten;

-16593 pagevieuws totaal;

-top 3 verkeersbronnen: Wim Schermer, Mooi Geel, en Bentrider.online;

-publiek: top is uiteraard Nederland, gevolgd door VS, Noorwegen, Belgie, Duitsland, maar gek    genoeg ook Oekraïne en Rusland, die nog voor Zweden, Frankrijk en Denemarken komen.

-top 3 best gelezen: "Eerste rit" 313 keer , "Vreemdgaan en meer leuks......." 285 keer, en als derde "Wereldberoemd!(3)" met 282 keer.

Ondertussen zijn er 21 openbare volgers, de eerste was BeauBleu, de laatste die erbij kwam is Greenmachine-Strada-Blog.

De eerste reactie die ik kreeg was van "Blauwe Mango 295", de laatste is van
"Onderweg met de fiets."

Het bloggen op zich vind ik leuk om te doen, en aan inspiratie voorlopig nog geen gebrek, ik doe er geen moeite voor, gewoon gaan zitten en het komt bijna vanzelf op het scherm. Corrigeren doe ik zelden, soms iets toevoegen later, maar niet vaak.

Het leuke is dat je gewoon kan schrijven wat je wilt, voor mij hoeft het niet altijd fiets gerelateerd te zijn, alhoewel het in opzet een (lig)fietsblog is. Maar aan de reacties te merken stoort niemand zich eraan als je over andere onderwerpen schrijft.

"Hout halen" was duidelijk niet fietsgerelateerd.

Zoals ik eerder opmerkte, mijn blog gaat over niets bijzonders, het enige wat anders is bij mij is de woonlocatie, en dus de omgeving waar ik doorheen fiets. Blijkbaar is dat voor een aantal mensen fascinerend genoeg om me te volgen.

Ook de geplaatste foto's vinden een aantal mensen leuk om te zien, afgaande op de reacties van sommigen. Ook de foto's doe ik eigenlijk beschamend weinig moeite voor, meestal is het uitstappen, klikken en verder. Zelden maak ik meerdere foto's van hetzelfde onderwerp op dezelfde dag, en bewerken stop ik al helemaal geen tijd in. Een scheve horizon recht zetten kan nog, maar uitgebreid gaan zitten veranderen? Vergeet dat maar, ik heb niet zoveel interesse in fotograferen, ik fiets liever!

Wel ben ik door iets andere ogen gaan kijken door de reacties op de foto's, ik leer ook meer mooie plaatjes zien lijkt het wel. Het bloggen heeft me op dat gebied iets socialer gemaakt lijkt het.
Soms zie ik al eens een mooie opname en heb dan geen camera bij me, jammer dan!

Typisch Noors plaatje.

Ook bijzonder leuk is het krijgen van reactie's op je berichten, velen komen met prima adviezen, opmerkingen en zo meer. Tot nu toe enkel positieve reacties, en ieder die reageert krijgt  antwoord, want ik stel elke reactie op prijs.
Dat een fietsblog nog tot nieuwe contacten zou leiden had ik nooit verwacht, maar toch kwam er een ontmoeting met Cees Rozendaal tot stand in Eidfjord, vlak bij ons. En een tegenbezoek toen we toch even in Nederland op vakantie waren.


Voor mij in elk geval twee hoogtepunten dit jaar!

Ontmoeting in Eidfjord.

Kortom het bloggen en het ligfietswereldje bevallen me goed, had ik nooit gedacht vooraf. Ligfietsers, ik wist van hun bestaan, maar had me er nooit in verdiept, nooit aan gedacht om het zelf te proberen. Tot ik  de velomobiel ontdekte en dacht: "Dat zou wel eens een oplossing kunnen zijn voor de lange fietsloze winters hier!"
En dat is het ook, en hoe meer ik Strada rijd begin ik ook steeds meer de opmerking van Cees Rozendaal te begrijpen, dat hij helemaal klaar was met  "bukfietsen". Dat effect heeft een velomobiel wel op de meesten geloof ik.
Zelf ging ik rechtstreeks van de racefiets over in de velomobiel, dat sluit eigenlijk naadloos op elkaar aan, ik heb geen aanpassingsproblemen gehad voor zover ik weet.
Nou is fietsen toch al een sport voor luie mensen zoals ik, want je kan het zittend doen! En dat is nu nog erger geworden, nu kan ik het liggend doen, nu nog even leren slapen onderweg, hoef ik daar  ook geen tijd meer aan te besteden als ik thuiskom! Dat in bed liggen is toch al levensgevaarlijk, als je tenminste ziet hoeveel mensen er sterven in bed........

Tot de volgende keer!

Groeten, Adri.