Mijlpaaltje en een nieuwe aanwinst!

Mijlpaaltje.....

Tja beste volgers, het zat er al een tijdje aan te komen, en dan ineens gebeurd het, en gaat bijna ongemerkt voorbij. Ook mij is het ten lange leste gelukt om de 10.000 km kaap te slechten, na iets langer dan een jaar "velovaren". 

En dan bedoel ik kilometers afgelegd op Noorse bodem, toen we terugkwamen met BOB op het dak van de camper stonden er 325 km op de computer in de Strada. Die had ik afgelegd tijdens ons korte verblijf in Nederland tussen 28 september en 4 oktober 2012, toen ik de Strada in Dronten afhaalde en we er een paar dagen Zeeuws-Vlaanderen aan knoopten. Toen ik eind oktober voor de 1ste keer de afgelegde kilometers doorstuurde naar velomobiel.nl gaf ik die 325 km op voor september, en de rest voor oktober waren Noorse kilometers. 

Mooi, dan gaan we vrolijk verder met de volgende 10.000 km, het gaat nog steeds met evenveel plezier, en als ik de keuze heb tussen auto of BOB om naar het werk te gaan, heeft BOB de voorkeur. 

Uitgezonderd nachtdiensten dan, dat breng ik niet op. Ja, ik weet het, ik ben een slappeling! 

Er word wel eens gezegd dat je zo oud bent als je je voelt, nou als ik vrij ben voel ik me dikwijls nog 25, maar als ik nachtdiensten draai ben ik soms voor m'n gevoel de 100 al even gepasseerd...........

De linkse geeft de totaalafstand van 10388 km aan, de rechtse 388 km, want die is terug op 0 begonnen na 9999 km.

De computer gaf trouwens maar maximaal 9999 km aan en begon toen weer op 0. Dit is niet de originele computer, deze is bedraad voor de afstand en snelheid en heeft draadloze overbrenging van de door mij zeer op prijs gestelde trapfrequentie. De trapfrequentie kijk ik eigenlijk meer naar dan naar de snelheid, het liefst rijd ik tussen de 90 en 100 omwentelingen/minuut, dat is voor mijn gevoel het beentempo dat me het best ligt. De andere computer geeft o.a. ook de stijgingspercentages aan, voor zover je op die barometrische hoogtemeter kan afgaan dan. Als je ziet hoeveel meters verschil je soms hebt een paar minuten nadat je de thuishoogte hebt ingesteld vraag ik me dat wel eens af.....

Nieuwe aanwinst!

Al een tijdje liep ik met de gedachte om een andere camera aan te schaffen, de camera die ik meestal in de fiets mee heb is een Sony DSC-W 35 die al stamt uit 2007. Goed ding verder, hebben we veel gebruikt tot Ina in 2011 iets anders wilde met iets meer mogelijkheden, vooral voor vergrotingen en inzoomen. Toen kwam er een Sony NEX-C3, die mooie plaatjes gaf.
Ook ik gebruik die af en toe, vorige week nog, tijdens een opklaring terwijl ik tussen de middag zat te eten, zag ik een leuk plaatje buiten en maakte er een paar foto's van. Tot mijn verbazing zette Ina er een als achtergrond op de computer, ze vond die dus ook wel geslaagd.
Het blijft verbazend, dat ons uitzicht dat natuurlijk altijd hetzelfde is, toch soms verrassend anders kan lijken.

Deze werd als achtergrond gebruikt .....

En de 2 bovenstaande nam ik op bijna hetzelfde moment, vond ik ook wel aardig.

Was trouwens ook leuk toen we op bezoek bij Cees Rozendaal waren, zijn computer achtergrond herkenden Ina en ik allebei gelijk, een foto genomen vanaf het Fossli hotel, die Vøringfossen en Mabødalen liet zien, gemaakt door Ina in 2011. Deze had ik doorgestuurd naar Cees om te laten zien wat ze o.a. tijdens de aanlegperiode in Eidfjord konden bezoeken. Mooi is dat, als je foto's zo op prijs gesteld worden!

 De kleine werd toen "afgedankt" en aan zoon Teun gegeven. Totdat er iemand zo gek was om in een Strada te gaan rijden en te gaan bloggen. En af en toe een plaatje op die blog werd gezien de reacties op prijs gesteld door een aantal volgers. De nieuwe NEX werd gebruikt door Ina en ingezet tijdens campertripjes en wandeltochten, en was uiteraard niet de aangewezen camera om in de Bobslee mee te nemen.  Teun, die ook veel te braaf is, was zijn pas gekregen camera weer kwijt, want die was meer onderweg in BOB dan thuis.
Maar gegeven is gegeven dus wilde ik iets anders voor mezelf, en dan het liefst ook weer een compact handig ding, en dan zo robuust mogelijk.

Dit is het geworden: een Panasonic  DMC-FT 25Lumix compactcamera. Waterbestendig tot 7 meter diep, schokbestendig tegen valllen van  1,5 meter hoogte, stofbestendig en vorstbestendig tot -10 graden. Een zogenaamde "tough" camera, in een zeer handig formaat dus dat leek me wel iets om in een velomobiel te hebben.
Daar zullen dus in de toekomst de meeste blogfoto's mee gemaakt gaan worden.

Tot zover, later meer!

Groeten, Adri.