Schuiver.....

Op z'n kant......

Ja, jammer maar helaas, BOB is nog eens op z'n kant gegaan. Eigen schuld dat ook nog......
Wat was er aan de hand? Niet veel eigenlijk, het ging prima naar huis toe, in de laatste 8 km naar huis toe was te zien dat het  hier net iets meer gesneeuwd had, maar het reed prima omhoog. De laatste 3 km vangt aan met een afdaling, en dat ging goed, tot na een van de bochten. Hard ging het niet echt, ik remde al omdat het wat glad aanvoelde, maar na de bocht was er een sneeuwrichel blijven liggen, en de Strada pakte die net mee met het achterwiel. Gevolg was uitbreken, en het zwaartepunt passeerde toen razendsnel het kantelpunt, zodat BOB op de linkerkant de greppel in schoof. De greppel lag vol met van de weg afgeschoven sneeuw, dus de landing was relatief "zacht".
Na tot stilstand gekomen te zijn, kruip ik eruit en constateer dat ik er weer goed afgekomen ben. Dan de fiets rechtzetten en even globaal bekijken. Wielen recht en draaien vrij, wieldoekje ontbreekt, maar vind ik even later terug iets hogerop, spiegel en lampsteun wat gedraaid maar die staan gelijk weer recht en zo te zien een paar krassen links. Ok, dan maar in de fiets en proberen, de fiets rijd gewoon, maar er kraakt iets als ik het stuur beweeg.  Nou ja, eerst maar eens thuiskomen, dan zie ik wel.
Zonder problemen rijd ik thuis het erf op en parkeer de fiets, morgen maar eens verder kijken, als het licht is.
De volgende morgen zie ik dat er ook een scheur in de body zit, net voor het linkervoorwiel.

Scheurtje.

 Het gekraak van het stuur is de stuurstang, die de body raakt. Even met licht in de tunnel schijnen laat de oorzaak daarvan zien, de spoorstang is verbogen, helemaal midden in de tunnel. Die zal er in elk geval uitmoeten, even kijken hoe dat moet. Ik denk het te snappen, maar bel even naar Velomobiel.nl om het zeker te weten.

De middelste is verbogen en moet eruit.

Beetje krom..........

 Theo verteld me hoe dat moet, en zegt gelijk dat ze zelf ook die spoorstangen regelmatig rechtbuigen na een aanrijding, en dat gaat over het algemeen prima.  Voor de zekerheid bestel ik toch een nieuwe, metaal dat buigt en weer terug recht gebogen is, word daar meestal niet sterker van. En technisch moet de fiets gewoon goed zijn, dat de body er niet uitziet geef ik niets om!
Maar eerst deze spoorstang even demonteren en rechten, zodat de fiets weer bruikbaar is. De 2 moeren bovenop de tunnel, waar ook het voorframe aan vast zit losdraaien, de kogelkoppen aan beide zijden losmaken, en dan de schetsplaat de tunnel induwen. De stang is zo krom dat er redelijk wat spanning staat op de schetsplaat, en die gaat pas omlaag als ik beide bouten met een schroevendraaier omlaag druk. Dan het stangenstelsel uit de tunnel trekken en de spoorstang rechten. Daarna het spul weer in de tunnel schuiven en de gaten vinden, dan weer vastdraaien. Tot slot de sporing controleren uiteraard!
Het gat in de body plak ik dicht met ductape, de binnenkant ruw ik wat op, en lamineer er wat lappen carbonweefsel in. Dan de fiets inpakken in isolatiedekens, kacheltje erin en een dag uitharden.

Voorlopig even afplakken.

Binnenkant met carbon gelamineerd.

Inpakken en uitharden.

 De garage kan ik niet gebruiken, de camper kan er niet uit vanwege een hoopje hout dat voor de deur ligt.  Buiten gaat het ook op deze manier, de thermometer slingert wat heen en weer tussen de 18 en 29 ºC, dus dat komt wel goed.

Dit is nog maar het begin........

Gemiddeld komt de temperatuur hoog genoeg uit........

De buitenkant plamuren en schuren komt later wel, daar heb ik nu geen zin in, en geen tijd voor. Eerst die 7 pallets houtblokken even wegwerken, en tussendoor een stukje fietsen als het weer het toelaat........

Noors "sneeuwvrij" gemaakt fietspad, ik heb me er niet op gewaagd, dit soort afwerking werkt volgens mij burgelijke ongehoorzaamheid in de hand.........

Weer een leermoment, Ina was terecht even boos (en ook heel blij dat ik heelhuids thuiskwam!), ik had natuurlijk veel beter naar de weersverwachting moeten kijken, en geen onnodig risico nemen!
Ik geef het ook helemaal toe, ik wil te graag, en heb dikwijls niet genoeg respect voor de natuur.
En die blijft de baas, dat is heel eenvoudig de harde waarheid.
En eerlijk is eerlijk, ik fiets meer dan genoeg, en er komen nog een heleboel dagen dat er zonder problemen wel gefietst kan worden, daar ligt het niet aan.
Goed, ik heb toegezegd er in de toekomst veel beter naar te kijken en te overleggen wat het beste is, vaak heeft Ina gewoon gelijk, dus moet ik beter luisteren naar een verstandig mens!
Want het zou jammer zijn als m'n engelenbewaarder ineens overwerkt raakt en z'n taken niet meer aankan, dan is het fietsen misschien in één klap klaar en daar wil ik ook niet naartoe!

Tot zover,

Groeten, Adri.