Herfstbandenwissel.

Najaar in aantocht.

Daarom vandaag na het ochtendritje een bandenwissel, de F-Lite banden gingen er af, en de Michelin Diabolo's erop. Achter is de Continental TravelContact vervangen door een andere Conti, de TopContact Winter.
Beetje uit voorzorg, de temperaturen zakken al wat 's morgens vroeg, en het weggedeelte bij Deildo word er ook niet beter op. De 47-406 Michelin Diabolo heeft uiteraard ook wat meer marge in de wielkast dan de 50-406 F-Lite, dat scheelt ook bij eventueel aanlopen in de zwaar met modder aangeladen wielkasten. Tja, het Deildo tracé ligt er niet helemaal proper bij in het regenweer van de afgelopen week......
September was een redelijk goede maand qua kilometers, maar het weer was niet altijd even goed.
Met de Scott werden dan ook slechts 139 km afgelegd, terwijl de Strada er 1242 kon bijschrijven.

Herfstbandjes........

 

Andere bezigheden.

Die waren er ook naast het fietsen, zoals elk jaar moest de houtvoorraad aangevuld worden, er waren 7 pallets verhuisd van de stapel naast de garage naar het houthok, dus die lege pallets moesten weer gevuld worden!
Dat ging rustig aan op de vrije momenten, en als het droog weer was, geen haastwerk, tijd zat!
Eind september was de klus weer geklaard, en kon het zeil erover en kon het hout drogen. In de zomer van 2018 zal het dan naar de grijpvoorraad in het houthok verhuizen, waarna het dan in de kachel verdwijnen zal in de daarop volgende winterperiode.

De 7 pallets weer gevuld.

 
Onder het houthakken en klieven had ik regelmatig "bezoekers" die zeer veel interesse hadden in de vers gezaagde blokken. De circa 4 cm lange houtwespen zien er gevaarlijk uit, maar steken enkel in de blokken, om daar hun eieren af te zetten. Daar groeien dan weer houtwormen uit........

Houtwespen▲▼

Zaterdagritje.

Dat ging naar Øvre Eidfjord, niets bijzonders, maar tussen Eidfjord en Øvre Eidfjord stopte ik even om een foto te nemen van iets waar ik al vaak voorbij fietste, maar nog nooit voor stopte.
Nu wel, want het is eigenlijk een stukje Noorse geschiedenis, dat er nu nog ligt maar dat kan over een aantal jaren gewoon verdwenen zijn.

In de rivier de Eio ligt nog een Laksekjera, een vaste zalmfuik. Het gebruik daarvan is verboden sinds 1980, maar het ding is nog goed herkenbaar.
Op Øvre Eidfjord staat bij de oude brug na het Hardangervidda Natursenter een bord waar een en ander verklaard wordt over deze visfuiken.

De laksekjera, duidelijk te zien is de door mensen gemaakte inloop, zowel de stenen als de houten toevoer naar de fuik.

Iets dichterbij.

Een gedeelte van het bord bij Øvre Eidfjord.

 
Op het bord werd de geschiedenis van de zalmvangst in de streek wat uitgediept, en het bleek dat de zalm hier vroeger als het ware voor het opscheppen was.
Leuke anekdote was dat arbeiders en dienstmeisjes op de boerderijen  vroeger in hun arbeidscontract lieten opnemen dat ze niet meer dan 3x per week zalm te eten wilden krijgen, dat geeft wel aan hoe rijk de vangst was in de streek. Zalm word door de ouderen in de streek dan ook nog steeds beschouwd als "armeluiskost", hoewel tegenwoordig de prijzen in de winkels hier toch wel een ander verhaal vertellen.........

BOB op de oude brug, de nieuwe brug links.

Goed, weer een stukje Noorse cultuur doorgegeven, verder geen schokkende dingen gebeurd, dus tot de volgende keer!

Groeten, Adri.