zaterdag 4 maart 2017

Podbike.

Elektrische vierwieler, vervolg.

Zoals ik aangaf in de antwoorden op de reacties kom ik nu terug op de Podbike, de elektrische vierwieler van Noorse makelij.
Niet te verwarren met de Podride, dat is een Zweedse vierwielige velomobielachtige, ook met e-assist en een body van tentdoekachtig materiaal. Van de bewuste Podride zijn al filmpjes op YouTube te zien, dat zal bij de Podbike nog even op zich laten wachten, de prototypes worden momenteel gebouwd.

Podbike.

Podride.

 Podbike.

De bedenker van deze velomobielachtige is Per Hassel Sørensen, die zijn master thesis deed met deze fiets als onderwerp.
Hij kocht in 2010 een Alleweder bouwpakket, bouwde de fiets en monteerde gelijk een achternaafmotor. Daarna begon hij met het experimenteren met batterijen, om zodoende de beste autonomie te vinden. Deze Alleweder werd door hem 5 jaar gebruikt als woon-werkvoertuig, en bracht hem op het idee om een beter alternatief voor dit soort fietsen te ontwikkelen.

Uitgangspunt was het construeren van een mens aangedreven voertuig met elektrische ondersteuning, dat probeert het comfort en gebruiksgemak van de auto te combineren met een lage milieubelasting en de gezonde beweging van fietsen.
Mede omdat de CO² uitstoot in Noorwegen de laatste 20 jaar zowat verdubbeld is, vond Per Hassel Sørensen dat een dergelijk voertuig een plaats op de markt zou moeten hebben.

Mooi uitgangspunt, steekhoudende argumenten, maar ook een erg ambitieuze doelstelling. Want een dergelijke fiets moet nogal aan wat eisen voldoen, die dan ook worden genoemd in de thesis.
De master thesis ligt op het internet, en is te downloaden als iemand interesse heeft:
Velomobile redefined




En het grootste probleem is niet behandeld in de thesis, dat is hoe het grote publiek te interesseren in velomobielen en ze uit de auto te krijgen en natuurlijk in de Podbike..........
De man is echt niet helemaal wereldvreemd, dat probleem zal iedere velomobilist begrijpen!

Hierbij zijn een aantal unieke oplossingen verzonnen om het gat tussen velomobiel en auto wat kleiner te maken voor het gros van de bevolking, lees: de standaard in de auto stappende Noor, als er meer dan 800 meter (!!) dient te worden afgelegd. Geloof het of niet, daar is onderzoek naar gedaan, en die afstand schijnt het breekpunt te zijn!

Goed, om het verhaal niet te lang te maken, de planning hoe het beestje opgezet zal worden:

1. Vier wielen voor een goede stabiliteit, gekozen zal worden voor de standaard maat van velomobiel voorwielen, de bekende  ERTRO 406 die allen dezelfde breedte zullen hebben;
2. Maximale breedte 800 mm, zonder spiegels en uitstekende wieldelen, om nog door een deur te passen en ruimte genoeg te hebben voor kreukelzone's naast de berijder;
3. Maximale hoogte 1100 mm, een compromis om niet te veel luchtweerstand te hebben;
4. Ooghoogte bestuurder 750-800 mm, vrij laag, maar nodig om het zwaartepunt laag te houden;
5. Moet onder de standaard plafondhoogte in Noorwegen (2400 mm) verticaal geparkeerd kunnen worden op de achterkant;
6. Grondspeling minstens 100 mm, om over de standaard verkeersdrempels(100 mm) heen te kunnen;
7. Kleine draaicirkel, moet een U-bocht kunnen maken op een normale weg;
8. Zwaartepunt zo laag mogelijk, om kantelen in de bochten te voorkomen, bochtsnelheid hoog te houden en onnodig remmen te voorkomen;
9. Maximaal leeggewicht 50 kg, inclusief batterijen;
10. Maximaal leeggewicht  op de voorwielen 15 kg, om makkelijk verticaal te kunnen parkeren;
11. Nominale massa 120 kg: 50 kg fiets, 70 kg rijder, maximaal toelaatbaar gewicht 200 kg: 100 kg rijder, 25 kg kind, 25 kg bagage;
12. Plaats voor 1 volwassene tussen de 140 en 200 cm en 1 kind van 7 jaar/25 kg max.;
13. Electronische transmissie(hybrid drive) met 2 naafmotoren achter, geen ketting, aandrijfassen, differentieel, versnellingen en dergelijke nodig, een onderhoudsvrije aandrijflijn;
14. Moet voldoen aan de Europeese regels voor electrische fietsen met ondersteuning tot 25 km/u, dus geen speed-pedelec;
15. Moet zonder assistentie batterij ook volledig als fiets te gebruiken zijn;
16. Transmissie batterij moet werken (laden en ontladen) tot - 30 ºC, de tractie batterij moet werken tot - 10 ºC, en makkelijk te verwijderen zijn om binnenshuis te kunnen laden, tevens moet de tractie batterij op slot gezet kunnen worden in de fiets om diefstal te voorkomen;
17. Zo goed mogelijke passieve veiligheid zonder extra gewicht toe te voegen;
18. Aerodynamische carrosserie om een zo laag mogelijke luchtweerstand te verkrijgen;
19. Bagage capaciteit van 150 liter (zonder kinderstoeltje), trekhaakvoorbereiding;
20. Achterkant hydraulisch op te heffen voor makkelijk in- en uitstappen en verticaal parkeren;
21. Weersbescherming door een volledige koepel;
22. Uitstekende ventilatie om de warmte van de berijder af te voeren en condensatie te voorkomen;
23. Atractief uitziende en goed afsluitbaar, alsmede goed te bevestigen aan een "vast" object om diefstal te voorkomen;
24.Chassis gemaakt van gepopnagelde aluminium platen;
25. Alle delen makkelijk recycleerbaar, geschatte levensduur voertuig circa 25 jaar of 250.000 km.

Redelijk ambitieuze plannen lijkt me, maar de thesis ziet er wel erg doordacht uit, met veel theorie aangaande alle aspecten.
Alle plaatjes zijn te zien in het originele rapport.

De velomobielervaring van de man helpt wel, hij gaat mee in de meeste eisen die gesteld worden aan velomobielen: eenzijdige ophanging van de wielen alsmede vering en demping op alle wielen. Sturen zal gebeuren zoals in Orca en WAW, met 2 sticks, remmen met schijfremmen rondom.
Zoals ik al schreef in het eerste bericht is de geschatte verkoopprijs circa NOK 50.000,-- (circa € 5500,--).
Hoeveel compromissen onderweg nog gesloten moeten worden in de bouw weet ik niet, maar er zullen wel een paar struikelblokken op de weg liggen verwacht ik.

Met de pedalen zal een omgebouwde trapasmotor worden aangedreven die als generator functioneert, en stroom levert aan de transmissie batterij, die verbonden is met de power regel unit, die op zijn beurt alles regelt en de voortstuwing van de motoren stuurt.
Wat lastig uit te leggen voor een leek op electronisch gebied, maar het schijnt te werken.

Inmiddels heb ik wat mailcontact gehad met de man zelf, hij komt op mij over als bonafide.
Of het wat worden zal met dit project? Afwachten, er zijn inmiddels wel meer dan 200 voorbestellingen geboekt, dus ik ben niet de enige  die geloof heeft in het slagen van dit project.

Tot zover,

Groeten, Adri.



17 opmerkingen:

  1. Ik vraag me af of zo'n man zich heeft verdiept in de geschiedenis van de "micro car" en zich bewust is van de historische valkuilen van al zijn voorgangers.

    De rij modellen vanaf ~ 1900 is eindeloos en het ene model nog mooier dan het andere. Vaak hun tijd ver vooruit ook en van sommige ervan denk ik dat het model nu ook nog weer heel aantrkkelijk zou kunnen zijn. ( denk aan de vele scooters waarvan de meest succesvolle op jaren '60-70 Italiaanse modellen zijn gebaseerd en de QV heeft in feite ook lijnen van Amerikaanse auto's uit die tijd )

    En bijna al die microcars zijn compleet mislukt terwijl de volwaardige auto nog in opkomst was en niet voor iedereen betaalbaar was ! Die ruimte werd toen gevuld door scooters en lichte motoren. Net zoals men nu in sommige Aziatische landen nog steeds doet...

    Nu is de auto in ons werelddeel rotsvast gevestigd en in alle maten verkrijgbaar. Zelfde geldt voor lichtere motorvoertuigen als de (snor)scooter.

    Ik denk dat de grootste valkuil zal blijken te zijn dan er minimaal 2 volwassenen in of op moeten kunnen. Een voertuig die dat niet kan en toch richting een gebruikte auto kost gaat niet doorbreken.

    Ik denk dat dat is wat alle voorgangers heeft genekt, en ook alle toekomstige ontwerpen omdat dat gegeven nooit echt veranderd is. Tenzij met subsidies en wetgeving dingen heel anders gaan worden.

    Wat dat betreft is een velomobiel net iets meer een fiets, en dus net wat acceptabeler dat ie 1 persoons is. Maar ook velomobielen zijn niet heel "succesvol" met maar enkele duizenden exemplaren over 20 jaar tijd verloop.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Uiteraard is het ook nog een risico een prijzig voertuigje te kopen van een (voor ons buitenlandse)fabrikant die goed een jaar later alweer gestopt kan zijn....dan zit je met een voertuigje zonder vervangings onderdelen.

      Dat is natuurlijk nog meer een probleem als het een erg technisch voertuig is met electromotoren e.d. Bij vm.nl producten kun je nog ver komen met algemene fietsonderdelen, het frame opnieuw laten lassen bij een metaalbedrijf, en electro onderdelen bij Conrad.nl waar vm.nl ze ook vandaan haalt :-))

      Verwijderen
    2. Hoi Quezzzt,

      Als je het rapport download zul je zien dat de man zich inderdaad heeft verdiept in de voorgeschiedenis van de velomobiel, de "micro cars" komen niet echt voorbij, maar dat die niet slaagden het publiek voor zich te winnen is niet zo vreemd. Zagen er prachtig uit, maar het bleef een gewone fiets zonder hulpmotor, en dan ook nog een zware fiets, met alle nadelen die een moderne velomobiel nog steeds heeft. Je gaat niet op zondag in je goeie pak met zo'n fiets naar je schoonmoeder, dan kom je geheel bezweet aan. Daarom kozen de mensen toen ook al voor gemotoriseerd vervoer, ook al zaten ze dan buiten op een brommer of scooter, je moest niet zelf trappen. Daarbij komt de aangeboren luiheid, of noem het gemakzucht van de mens, waarom bewegen als het niet persé hoeft? Dus als je het kon betalen, waarom zou je dan geen motorvoertuig aanschaffen?
      Of het breekpunt het aantal inzittenden zal zijn geloof ik niet, kijk maar op de snelweg naar het aantal inzittenden op een doordeweekse dag, het gros van de 4-persoons auto's zal slechts 1 inzittende bevatten, dat zie ik ook hier in Noorwegen op de plaatselijke wegen. Dat gaat zelfs zover dat mensen uit dezelfde plaats (Odda, 5000 inwoners) die in dezelfde ploeg lopen op de fabriek elk apart in een auto komen naar het werk. De fabriek staat circa 7 km van Odda verwijderd in Tyssedal, en nee, er kan niet samen gereden worden, want dat is te lastig!
      Dus het persoonlijk transport is echt persoonlijk aan het worden, meenemen van een kind is dan weer wel van belang, maar daar gaat dit voertuig in voorzien.
      Wat wetgeving aangaat zou het kunnen dat dit voertuig precies op tijd gaat komen, kijk maar eens naar dit filmpje:

      https://www.facebook.com/worldeconomicforum/videos/10154205308226479/?hc_ref=PAGES_TIMELINE

      Er is iets op gang, en het lijkt niet te stuiten. De man zelf zegt ook dat zijn voertuig, dat hij overigens "Veloquad" noemt, net als de 4-wieler van Leo Visscher, niet vergeleken mag worden met een gewone velomobiel, die markt wil hij ook niet op. Daarom enkel met ondersteuning, en geen standaard fietstechniek in de "fiets". De wielen bijvoorbeeld worden op de "formule 1" manier afneembaar, met 1 moer los te schroeven, zodat je in geval van lekrijden meteen een reservewiel kan plaatsen.
      De gewone velomobiel zit inderdaad in de "niche" markt, en is lang niet alledaags, ik verbaas me er nog steeds over dat na 4½ jaar er nog zowat dagelijks mensen foto's van me nemen bij het langsrijden, je zou denken dat die Strada toch al in het straatbeeld gaat horen ondertussen met 49000 km op de teller........
      De Podbike zal eerst in Noorwegen op de markt gezet worden, dan volgt de rest van Scandinavië, daarna Europa. Ook vanuit Amerika is belangstelling, maar daar loopt nog een procedure omdat in sommige staten 4-wielige fietsen niet toegestaan zijn.
      Met ruim 200 voorhandsbestellingen is er in elk geval een basis om te starten lijkt me. Risico blijft er altijd, je weet nooit hoe het balletje rolt.
      Wat onderdelen betreft kun je gelijk hebben, dat zou inderdaad een probleem kunnen geven indien de zaak op de fles gaat na korte tijd, en dan denk ik vooral aan de speciaal gemaakte elektronica, de rest is in principe te repareren, er worden bestaande naafmotoren gebruikt, en ook de trapasmotor die als generator gebruikt wordt is een bestaand model.
      Maar goed, ik kan het mis hebben, uiteraard ben ik geen profeet, en al helemaal geen helderziende......;-))

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
    3. Dan moet hij concurreren met bijvoorbeeld de Renault Twizy die er in 45 en 80 km/u versies zijn en die mensen beter weten te vinden. Komt ook met de garantie en werkplaats van Renault.

      En je ziet typisch dat mensen al na 3000 - 4000 km genoeg hebben van zo'n apparaat gezien er veel gebruikte te koop zijn voor 5000-6000 euro...een en ander kan te maken hebben met de omstreden accu huur die het net zo duur maakt als gewoon benzine tanken....

      De nadelen ( tov een klein autootje ) zijn ongeveer gelijk :

      - Rijd niet lekker op de snelweg of mag daar helemaal niet komen
      - Kunnen geen 4 personen in
      - heeft geen ~600 kg laadvermogen
      - zeer beperkte actieradius
      - geen airbags of andere actieve of passieve veiligheids systemen die je beschermen bij een botsing die elke auto van de EU moet hebben.
      - Twijfelachtige weersbescherming, die van een even dure auto is 100 %

      Het trouwens heel erg moeilijk voor alles dat afwijkt van de norm : die motoren met gesloten cabine ( en uitklapbare zijwieltjes ) verkopen ook niet lekker terwijl men het al decennia lang volhoudt ze te ontwikkelen.



      Verwijderen
    4. Nee Quezzzt, hij moet niet concureren met de Twizy, omdat hij geen auto maakt, maar een fiets. Een overdekte fiets, dat wel. Hij wil zelfs niet concureren met de "sport" velomobiel, ook dat is een andere markt. Een Twizy is en blijft een auto, en valt ook onder die wettelijke regelingen, met registratie, kentekens, en belastingen. Een fiets heeft geen last van al die rompslomp, en moet aan veel minder regels voldoen.
      Daarnaast is het de bedoeling de mensen een gevoel van sportiviteit te verkopen, zodat ze naar werk en huis gaan met een gevoel dat ze niet meer naar de sportschool hoeven, want ze hebben al bewogen....
      Of dat allemaal gaat lukken? Afwachten, het is natuurlijk zoals je zegt, alles wat afwijkt van de norm is lastig te verkopen, wat de man ook aangeeft in zijn studie. Het grootste probleem is om een dergelijk voertuig geaccepteerd te krijgen bij de grote massa, en als dat lukt komt de volgende stap, er voor zorgen dat iedereen er eentje wil.........

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  2. Hoi Adri, dat was inderdaad wel te denken dat ze met ventilatie, al dan niet mechanisch, aan de slag zouden gaan nu er een kap op zit. Zoals ik begrepen heb willen ze ook nog met coating aan de slag om de kap te beschermen tegen krassen, condensatie van damp, water afstotend te maken tijdens regenachtige dagen en tevens de berijder bij 's zomerse dagen te beshermen tegen oververhitting in de zon. Dat wordt nog een uitdaging lijkt me...
    Ik heb zo het idee dat het wel een fiets moet blijven, en dat het dus geen superslechte auto moet gaan worden. Ik ben benieuwd of het bij het publiek gaat aanslaan. grt, Peter

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Peter,

      Inderdaad, er liggen wat uitdagingen voor de man......Er word gedacht aan mechanische ventilatie, iets in de trant van computerfans, en filters om het fijnstof buiten te houden. Door de ondersteuning zou de warmteproductie van de berijder mee moeten vallen, en zodoende zou het mogelijk moeten zijn om de overtollige warmte af te voeren. Op heel zonnige en warme dagen zou dan eventueel de kap gedeeltelijk open moeten staan.
      De kap is nog niet geheel uitontwikkeld, inderdaad is er sprake van gebruik van coating, zowel voor krasbescherming als voor zonwering en waterafstoting. Of dat allemaal op de plaats gaat komen? Afwachten, meer kan je niet doen...
      Het is zeer zeker de bedoeling dat het een fiets blijft, het zelf trappen ziet de maker als een must. Of het aan gaat slaan? Moeilijk te zeggen, belangstelling genoeg, maar niet alle belangstellenden zijn kopers, als dat wel zo was zou de wachtlijst bij Velomobiel.nl kilometers lang zijn..........;-))

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  3. Het volume onder de kap is best wel groot als je het vergelijkt met de meest bekende velomobielen. Boven het hoofd van de gemiddelde rijder is ook nog best wel wat ruimte. Zodoende is er meer ruimte en de meest ruime zin van het woord om niet zo snel last te hebben van warmte en vocht. Ook zullen zijn klanten minder fanatiek zijn als de gemiddelde velomobilist. Zijn voornaamste doelgroep is mensen die hun tweede auto willen vervangen voor een kleiner handig transportmiddel. De doelgroep, "sporten op de openbare weg", wordt prima voorzien met DF, Q, 4WQ, Milan en WAW. Ondanks dat blijft het een uitdaging om alles voor die doelgroep optimaal te doen.
    Dat er er in het chassis wat popnagels zitten mag niet tot je conclusie leiden wat je er over zegt bij punt 24. Gepopnagelde aluminium platen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt Leo, waarschijnlijk zullen de berekeningen kloppen voor de doelgroep, zolang er niet in volle zon gereden zal worden. Hoe het gaat werken met bepaalde coating zal nog even afwachten zijn, maar ik geloof wel dat het goed komt. De man geeft ook zelf aan dat zijn doelgroep niet de bestaande velomobielrijders zijn, die hebben genoeg aan de bestaande modellen, en gaan minder makkelijk over naar een e-assist velo. Een uitdaging blijft het inderdaad.
      Mijn vertaling ging wel wat kort door de bocht in punt 24, maar als je de originele tekst ziet, kan ik er niet veel meer van maken als ik eerlijk ben. Maar goed, voor de liefhebbers:
      Origineel:

      Aluminium chassis mainly made of sheet metal with blind nit joints, no welding -welding requires
      careful optimizing to prevent fatigue and corrosion issues
      Correct vertaald:
      Aluminium chassis hoofdzakelijk gemaakt uit plaatmateriaal met blindnieten, geen lassen - lassen vergt voorzichtige optimalisatie om vermoeidheid en corrosie problemen te voorkomen.

      Dus als je me kunt zeggen waar ik fout zit, graag, ik ben niet te beroerd om een fout toe te geven, maar blind nit joints zie ik toch als popnagels. Een constructie waar overigens niets mis mee is, want die kan je zelf repareren indien nodig.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
    2. Leo ik las dat veel e-motoren die je getest hebt te heet worden. Wellicht een combinatie van meer gewicht moeten verplaatsen en in een stroomlijn geen rijwind krijgen die ze op een e-tike of e-bike wel krijgen.

      Is het geen idee ze geforceerd toe koelen met een krachtige ventilator ? Net zoals de auto's met de luchtgekoelde motor achterin van de jaren '60 en '70 ?

      Ik bedoel je gebruikt toch al een accu voor de motor, je zult dan iets minder ver rijden op een acculading maar kunt misschien toch weer goed verkrijgbare motoren gebruiken zonder dat een en ander smelt.

      Bijzonder gek is het eigenlijk niet eens : vrijwel alle treinen die ik rijd hebben krachtige ventilatoren die de e-motoren koelen. Ik weet ook de nominale temperatuur die bewaakt wordt : 30 graden celsius. Sommige hebben oliekoeling, sommige zelfs beide systemen. Maar de e-motoren worden dus gekoeld, en ze zijn heel bedrijfszeker ondanks om de aantal minuten ( stoptreinen ) honderden tonnnen afremmen en weer op gang brengen.



      Verwijderen
    3. Goed punt Quezzzt! In dit voertuig zitten de motoren in de achternaven, dus al min of meer in de buitenlucht. Koelribben of iets dergelijks voorzien zou ook al kunnen helpen. Bovendien worden in dit ontwerp 2 naafmotoren gebruikt, die zullen minder zwaar worden belast dan 1 motor in een even zware fiets.
      De autonomie van de fiets zou 60 km zijn op 1 accu, die is uit te breiden door simpel meerdere accu's mee te nemen.

      Verwijderen
    4. Het zal wellicht van de motor afhangen en van het vermogen dat hij moet leveren. Mijn ervaring met de E-Orca is dat de motor meestal gewoon koel aanvoelt. Bij steile klimmen en sterke belasting wordt die soms handwarm. Meer niet. En toch zit die motor binnen in de stroomlijn, zonder enige koeling, op de aluminium behuizing na. Het totale gewicht ligt in dezelfde grootteorde als bij dit model.

      Verwijderen
    5. Wel dan zal dat bij dit model waarschijnlijk ook geen problemen gaan opleveren verwacht ik. Leo garandeert zijn motoren tot 20.000 km, dat is eigenlijk niet zoveel, als je ziet hoeveel kilometers een "sport" velonaut maakt, voor mij zou dat al binnen 2 jaar bereikt zijn. Zoals Leo ook zei: "Als je kan fietsen, fiets dan gewoon". Dwz zonder assistentie dus. Dat ga ik nog even blijven doen voorlopig.

      Verwijderen
  4. Wat de popnagels betreft baseer ik me niet op zijn tekst maar op wat gesprekken die ik met Per gevoerd heb en de indrukken die hij achter heeft gelaten een paar weken geleden toen hij een paar dagen bij me was. Maar dat kan natuurlijk ook niet kloppen. Ik zal op Spezi goed bij mijn buurman kijken:)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dan ben je uiteraard beter ingelicht dan mij, er staat wel meer in de tekst dat ondertussen aangepast en/of veranderd is. Ik heb enkel mailcontact gehad met Per, en door antwoord op m'n vragen kwam ik er ook achter dat de achterwielen ondertussen ook enkelzijdig bevestigd worden, in plaats van tweezijdig zoals in de tekst staat. Met andere woorden, het is een levend document, en er kunnen aanpassingen gemaakt worden onderweg.
      Tijdens zijn verblijf had Per ook nog in een QV gereden, vond hij een pracht machine, maar inderdaad geen concurent voor zijn Podbike.
      Ik zal zijn creatie ook nog wel zien, weet nog niet wanneer, maar ik ben welkom om een kijkje te komen nemen.

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
  5. Motoren en alles wat daaraan zit horen ook niet te smelten :-))

    Je kunt natuurlijk er vanuitgaan dat door mij genoemde treinmotoren geen plastic planeetwielen hebben en dergelijk. Dat is echt iets voor toepassingen waar geen echte belasting wordt verwacht, al zie ik dat er uit de peperdure koffieautomaat op werk die ook bonen moet malen regelmatig plastic pulp wordt verwijderd wat ooit tandwieltjes waren....

    Dat zal wel komen doordat als het van metaal is, je het zal moeten smeren en onderhouden en men dan maar kiest voor plastic.

    De oplossing zal wel zijn ( wellicht deed Flevobike dat ) echte industriele motoren te nemen die zich allang duizenden uren hebben bewezen in andere toepassingen zoals lopende banden e.d. en die aan te passen op regelapparatuur voor fietsers. En vooral in dat laatste zit natuurlijk de meoilijkheid voor kleine velomobielbedrijven....de software en de regel electronica.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet niet wat er veranderd is, maar in de laatste mail van de man stond dan er ook een andere oplossing voor de motoren gevonden was, lichter en sterker, dus dat gaat wel de goeie kant op. De regelelectronica was een van de eerste dingen die ze klaar hadden.

      Verwijderen