donderdag 28 oktober 2021

Stilte......

Lang  geleden....


Dat ik wat gepost heb op m'n blog.......Inderdaad, de laatste post dateert van 13 mei. Hoezo, was er dan niets om over te schrijven?  Ja hoor, genoeg om een paar posten te vullen, maar dan moet je daar ook nog voor gaan zitten, en blijkbaar had ik een tijdje weinig motivatie. 

Nu dan maar...

Weer een jaar erbij..


Zowel voor mezelf als voor BOB, die nu 4 jaar in mijn bezit is vanaf 12 juni. In die 4 jaar werden er net iets meer dan 44.000 km afgelegd, een aardig gemiddelde van circa 11.000 km/jaar.
Het gaat qua kilometers weer een wat minder jaar worden zoals het er nu uitziet, dit om diverse redenen, een dag minder werken in de week scheelt natuurlijk, want als er in het vrije weekend gefietst wordt is het met de Batavus of de Surly, niet met BOB. 
En we hadden een paar periodes met vrije weken, toen waren we op vakantie en bleef BOB ook thuis, er werd dan wel gefietst met de Surly die mee was, maar dat zijn minder kilometers dan met BOB.

Verder eigenlijk een goed fietsseizoen tot nu toe, de laatste dag voor de vakantie reed ik m'n eerste lekke band van dit jaar. Ook geen noemenswaardige problemen met de QV gehad, het loopt allemaal prima met enkel wat normaal onderhoud.
Ook de ondersteuning die er ondertussen 2 jaar in gemonteerd zit bevalt nog steeds uitstekend, en doet z'n werk ook naar behoren. Mij hoor je niet klagen!

Reizen....


We mochten weer, niet enkel in Noorwegen, maar ook naar Nederland! En dat was voor ons geleden van 2019, want we hadden vorig jaar geen zin om risico te lopen in een druk Nederland zonder een vaccinatie gehad te hebben.

Maar voor we naar Nederland gingen hadden we eerst nog een paar weken in Noorwegen, die we zoals gewoonlijk in de camper doorbrachten, we reisden richting noorden en reden een paar dagen over de Lofoten, waarna we weer rustig naar het zuiden terug afzakten. Niet erg warm, maar eigenlijk mooi droog weer op een enkele dag na. 

Een paar foto's om het geheel wat op te leuken:

Nationaal Park Rondane.



Noord van Røros weten we een weggetje waar altijd wel rendieren te zien zijn, blijft leuk!


En blijven we een nacht staan midden in de natuur, niet warm, de tempratuur zakte 's nachts tot +1!

Ons campertje op de parking, die kleinste is de onze.



Daarna fluks door naar het noorden, overnachten op de parking bij Korgen en de dag daarna over Saltfjellet naar Bognes, waar we via de veerpont naar Lødingen op de Lofoten arriveren. Daar staan we een nacht op een camperplaats, even aan de stroom, toilet schoonmaken en water bijvullen.
De volgende ochtend rijden we verder de eilanden op en hebben een "close encounter" met een eland, die op klaarlichte dag doodkalm over de vangrail stapt en de weg oversteekt........Wel even een verrassing als er zo'n groot beest op de weg loopt net na een bocht.....

Rustpauze Saltfjellet, onder een schuilhut op een parking.




Lødingen, onder de camperplaats, en ja, de kleinste is de onze....




Heel wat mooier weer na de nacht....


Weer een mooie rustige slaapplaats gevonden, waar we de andere morgen weer een eland zagen oversteken, dit keer een moeder met 2 kalfjes, die heel snel richting bos renden toen ze ons zagen.

Panorama onderweg.....



Reine, Lofoten.


Zandstrand is er ook in Noorwegen....

Nusfjord, Lofoten, een mooi vissersdorpje, de kabeljauw kop hieronder kon je kussen....


Omdat er een weersomslag gemeld wordt reizen we weer richting zuiden, en rijden een stuk langs de Helgelandskysten, natuurlijk kijken we ook even bij de Saltstraumen, we komen er toch langs...
We hebben nog steeds mooi weer onderweg, stoppen om mooie plekjes, fietsen daar wat, en vinden nog een paar mooie rustige plekjes om te overnachten. Vanaf de Helgelandskysten gaat het weer richting Røros, om nog eens langs de rendieren te rijden.

Heerlijk rustig plekje aan een grindweg, zie onder, de camper in de verte.


Svartisen gletsjer, Helgelandskysten.

Op het veerbootje tussen Jektvik en Kilboghamn passeren we de poolcirkel.



Inderdaad, de rendieren lopen er nog.......


We rijden ook nu terug via Rondane Nationaal Park, erg mooi daar.

Sohlbergplassen uitkijkpunt.


Rondane.

Na nog een nacht in "het wild" te hebben gestaan rijden we de volgende dag naar huis, om daar nog een paar dagen vrij te zijn voor we de week erna weer aan het werk gaan.

Zonsondergang in de buurt van Dokka.



Naar  Nederland!


Na een week werken vertrekken we op 10 september richting Oslo, om met de Colorline naar Kiel te varen, en vandaar gaan we richting Nederland, deze keer met de personenauto, want we hadden nog steeds 2 weken in een huisje tegoed. Dat was in 2020 keer op keer afgezegd, i.v.m. corona perikelen. 
We mochten het "kostenloos" omboeken elke keer. 

Tussenstop in Gol, daarna naar de boot.


We bezoeken Zierikzee en gaan via de Zeelandbrug richting Zeeuws-Vlaanderen.


We installeren ons in het huisje en hebben een rustige avond, verder die 2 weken staan er nog genoeg bezoekjes gepland, uiteraard met gepaste afstand, want ondanks de coronapassen blijven we voorzichtig, geen kussen, omhelzingen of handen schudden, die tijd is voorbij.......
Op woensdag bezoeken we samen met vrienden Koers, het museum van de wielersport in Roeselare, een bezoek waard!

Noorse Suzuki bij het huisje...


In het museum.........

Heel wat anders, die fietsen van toen......


Het huisje is maar 1 kilometer van het strand, en we hebben prachtig weer die 2 weken, dus fietsen we elke dag een paar keer langs het fietspad over de dijk/duinen, en aan de zeekant langs de Panoramaweg.

Ina's fiets, op de achtergrond de skyline van Vlissingen.

Ik wacht op de fotograaf, daarna naar de Panoramaweg.


In week 2 bezoeken we Brugge, om daar de start van de dames en de finish van de heren tijdrijders te zien, leuk om die sfeer weer eens op te snuiven.....

De Nederlandse dames aan de start in Brugge.

Ook aan de Zeeuwse kust hebben we prachtige zonsondergangen:




Maandag 27 september zitten onze 2 weken erop en reizen we weer naar het noorden, op het gemak naar huis terug. Via Kinderdijk, want de schitterende foto's die R.B. altijd op zijn blog plaatst maakten dat Ina die molens ook wel eens in het echt wilde zien.........
En die avond hadden we afgesproken om Wilco (De Bak) en Petra te bezoeken in hun "ligfietscafé", en omdat we redelijk vroeg ter plaatse waren bekeken we het nabij gelegen Wijk bij Duurstede ook gelijk. Een heel mooi oud stadje, en vanuit het "ligfietscafé" in Rijswijk heb je een prachtig uitzicht op de "skyline" van het stadje. Erg leuk om eens bij te praten met Wilco, en om Petra te ontmoeten!
We hadden nog een stop in Friesland, bezochten Stavoren en Hindelopen waar we het schaatsmuseum aandeden.
De dagen daarna gingen we noordwaarts tot we weer via Kiel in Oslo aanlegden, en naar huis reden.

Kinderdijk.

Vikingschip in "Dorestad"

Zicht op Wijk bij Duurstede.

Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad, zowel in Noorwegen als in Nederland!

Na thuiskomst heb ik 3 dagen gewerkt, en ben ik aan m'n Hallux Valgus voet geopereerd op 8 oktober, sindsdien zit ik thuis om te herstellen. Dat houdt in dat ik 6 weken met een speciale stijve schoen moet lopen, zodat de voet niet belast wordt. Ook niet fietsen of autorijden, dus zodoende heb ik tijd om een post te schrijven voor m'n blog.

Tot zover, 

Groeten, Adri.

16 opmerkingen:

  1. En weer een verhaal met erg mooie foto's.

    Ik merk ook dat de motivatie voor het bijhouden van mijn blog tanende is.

    Eén van de oorzaken daarvoor is dat de grote inspirator 'Mooi Geel is Niet Lelijk' niet meer is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Wim. Tja, ik zie het eigenlijk over de hele lijn, de enige die nog heel veel schrijft is P.K., alle anderen schrijven minder lijkt het. Het wegvallen van Paul kan daar best mee te maken hebben in jouw geval, ik las zijn stukjes ook altijd graag, het is inderdaad een gemis dat ze niet meer komen....

      Verwijderen
    2. Ik schrijf ook regelmatig op het Nederlandse Ligfietsforum. En op FaceBook en op Twitter.

      Het houdt een keer op.

      Verwijderen
    3. Klopt Wim, het houdt een keer op. Facebook volg ik meer dan ik publiceer, MeWe hetzelfde en Twitter doe ik niets op, dus wat dat aangaat zou ik meer kunnen schrijven. Nederlands Ligfietsforum wist ik niet van, zal er eens kijken.

      Verwijderen
  2. Hoi Adri, op mijn blog is het ook wat stil geworden de laatste tijd. Druk met het huis en het werk. Maar het was leuk dat jullie er waren. Hartelijke groeten, ook namens Petra, Wilco.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Wilco, het is meerderen veel rustiger met bloggen, niet enkel bij ons.....Wij vonden het ook leuk om bij jullie te zijn, en leuk om Petra te ontmoeten!
      We hadden nog wel een tijdje kunnen doorpraten ook lijkt me....
      Maar goed, misschien een volgende keer!

      Groeten, Adri.

      Verwijderen
    2. Het bezoekje was zeker voor herhaling vatbaar! Jullie kunnen natuurlijk ook bij ons komen als je in de buurt zijn...;-))

      Verwijderen
  3. Ik vind die foto van jou op dat grote rijwiel wel grappig. Ik meen te zien dat er een remschoen onder het zadel aanwezig is. Lijkt me een hachelijke zaak als je die rem fors zou moeten bedienen, al helemaal in een afdaling :-))







    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt, er is inderdaad een remschoen onder het zadel. Heb ik niet gebruikt, was wel aardig om op zo'n hoge bi te stappen. Niet gemakkelijk om het op de originele manier te doen, en op straat moet je veel oefenen lijkt me, voor je met zo'n fiets kunt rijden. En je valt zo diep.... In de bergen kun je het wel vergeten met een dergelijk voertuig lijkt me.....

      Verwijderen
  4. Adri hoe is het ooit afgelopen met je interesse voor de Podbike ?

    Ik zag dat ze inmiddels een ruitenwisser leveren ( hoe anders moet je rijden in de regen met een vaste ruit/stolp over je heen ) en ik neem aan dat ze de ventilatie ( aandampen van binnen ) dan ook wel in orde zouden moeten kunnen krijgen. Alhoewel daar wellicht toch ook stroom voor voorverwarming van lucht voor nodig is.

    Ik moet het nageven : het is eigenlijk de "fiets" die de velomobiel nooit voor mij is geworden.

    Maar ondanks dat zie ik mee eerder een Microlino kopen ( e-autootje met front deur ) en het fietsen overlaten aan de cargo bike ( voor boodschappen en korte ritten ) en de achterhaalde 38 kg glasvezel Quest maar houden voor sportieve recreatie....het 6000 euro dure ding is inmiddels weining meer waard door al die lichtere en nieuwere modellen. En dan te bedenken dat 6000 euro "goedkoop" was voor een trapauto, nu gaat het vanaf auto prijzen. Dat gaat mij veel te ver voor een fiets. ( De Quest ziet nu ook alleen maar mooi weer ritten, je zit toch met je hoofd of je gezicht in de regen )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wel Arjen, de bestelling voor de Podbike en de belangstelling zijn er nog steeds. Door allerlei levering en ontwikkelingssituaties is de productie steeds opgeschoven, maar er zijn ondertussen verschillende testritten gerealiseerd op locaties in Duitsland en Noorwegen. Waar ik niet naar toe ben geweest, want ik zat met mijn geopereerde voet omhoog.....En ben helemaal geen fan meer van grote mensenmassa's sinds corona......De ruitenwisser zit er inderdaad op, net als een inwendige ventilator die inderdaad warme lucht op je ruit blaast wat de aandamping zou moeten voorkomen. Het voertuig is inmiddels uitvoerig getest door 10 testrijders in de buurt van Stavanger, en navenant aangepast indien nodig. Podbike is door mij voorhandsbesteld, dus ik wacht gewoon tot het ding geleverd gaat worden. De prijs is ondertussen vastgesteld op € 5500,--, er kunnen dan nog wat opties bijbesteld worden zoals extra batterijen, kinderzitje, trekhaak en dat soort dingen. Er liggen wel wat filmpjes op YouTube, als je het ding in actie wilt zien. De meesten die er mee gereden hebben zijn heel enthousiast. Zolang blijf ik gewoon rijden met de QV, die is eigenlijk afgelopen winter ook probleemloos doorgekomen, daar zijn de kinderziektes ook uit gefilterd.
      Microlino's en dat soort voertuigjes zijn inderdaad erg leuk, maar als fietser trek ik meer naar speed pedelec achtige voertuigen, vaak is 45 km/u snel genoeg voor mij om overal in een redelijke tijd te komen, en snelwegen zijn er toch niet waar ik woon........Nu de QV ook van assistentie voorzien is maakt slecht weer me niks uit, hellingen zijn ook goed te verteren en koud heb ik het niet in de winter, het is niet langer dan 75 minuten enkele reis naar het werk. Prijzen van de Quest zou ik me niet druk om maken, het ding heeft echt nog wel restwaarde, kijk maar eens hoe lang ze te koop staan bij Velomobiel.nl.....Ik geloof niet dat er daar een tweedehandsje langer dan 2 weken te koop gestaan heeft het afgelopen jaar, ze zijn gelijk gereserveerd of verkocht. Een paar duizend krijg je er altijd voor terug, zelfs als ze eruit zien zoals mijn oude Strada worden ze nog grif verkocht.

      Verwijderen
  5. Ik vul nog even aan : 1 van de grootste nadelen van een trapvoertuig is dat het vrijwel altijd maar plaats biedt aan 1 persoon. Verder is het wel zo prettig dat je gebruik kunt maken van 80 km/u wegen en snelwegen als je toch de prijs van een auto moet betalen, want dan kun je er meer mee. ( Hoewel de Micolino haalt maar 90 Km/u maar mag op de snelweg rijden. Ik begrijp dus wel dat hoe hoger de prijs wordt van "een fiets" hoe minder succesvol die zal worden. Geldt ook voor hybride fietsvoertuigen en voor peperdure velomobielen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt inderdaad, het zijn individuele voertuigen. Aan de andere kant: Kijk eens op de snelweg hoe vaak mensen alleen in de auto zitten.......Maar het is waar, met een auto heb je wel de mogelijkheid om meerderen tegelijk comfortabel te vervoeren.....Hoewel in een Microlino dat comfort misschien net iets minder is.
      Velomobielen en andere dure fietsen blijven een niche product, ik denk ook aan de dure racefietsen van tegenwoordig, profspullen betaal je ook tussen de € 8000,-- en € 12000,-- voor, ook een pak geld. Kleine autojes zijn
      inderdaad ver onder die prijs te koop!
      Toch zie ik nog steeds een markt voor die niche producten, je ziet ook dat er steeds meer modellen velomobielen op de markt komen, en die worden gewoon verkocht. Kijk maar naar b.v. de Snoek, het laatste model van Velomobiel.nl, een zuiver voor races ontwikkelde velomobiel, die nu in straatversie geleverd wordt voor een beperkte groep kopers, want te lange en/of te brede mensen passen er niet in. Er staan ondertussen al 11 bestellingen op de lijst bij Velomobiel.nl, en dat zal bij andere nieuwe modellen ook zo zijn verwacht ik.
      Het is niet altijd de "bulk" verkoop die het succes van een product bepaald..........

      Verwijderen
  6. 5500 ?? Dat veranderd de zaak nogal. Ik ga dat toch eens regelmatiger volgen.

    Ik ben overigens blij verrast dat ze de verwachte problemen met die "kaas stolp" kap hebben opgelost. Dan wordt het toch echt een serieus voertuigje met comfort die geen velomobiel kan bieden....

    Wat dat betreft vind ik almaar snellere velomobielen ook nog een doodlopende evolutie : waar horen ze thuis ? Niet op het fietspad want te snel en daarmee te gevaarlijk voor andere fietsers. Niet tussen - op de plaats van een auto op het wegdek - auto's want te traag. Vooral de acceleratie. Ik zie er hier regelmatig eentje zwabberen aan ~ 55 km/u op de 70 km/u dreven en hoewel ik weet wat voor een prestatie dat is, is het moeilijk om te ontkennen dat ie al het verkeer in de weg zit met trage acceleratie en bochtsnelheid op rotonden, maar vooral ook met het niet kunnen halen van 70 km/u.

    Ik denk ook dat veel snellere en dus smallere velomobielen wettelijk helemaal niet meer op de autoweg mogen rijden omdat ze de beroemde wettelijke breedte maat, 0,75 cm niet meer halen die de oudere velomobielen nog wel - en met opzet - hadden. Dat conflicteert met hun opzet steeds sneller te kunnen rijden.....waar dan ? ( legaal dat is.... )

    Misschien het enige overgebleven puntje van twijfel voor mij, maar wel in Nederlandse omgeving want wegen in andere landen zijn vaak ook anders ingericht. Waar hoort de Podbike te rijden ?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je kunt alles bekijken op hun site, Podbike.com, daar worden ook vele vragen beantwoord in de FAQ. Ik bestelde de Podbike in 2017, dus het is wel een traject waar je geduld voor moet opbrengen.....Maar ik ga er nog steeds vanuit dat de fiets geleverd gaat worden, zo niet ben ik mijn depositium van € 250,-- kwijt waarschijnlijk. Maar dat is een gokje dat ik er wel voor over had, zo groot is dat bedrag nou ook weer niet. De Podbike gaat wel circa 90 kg wegen, dus is geen lichtgewicht....In eerste instantie wordt het voertuigje als elektrische fiets (25 km/u ondersteuning) gepresenteerd, ik verwacht dat er door de vele vraag ernaar later een 45 km/u versie zal bijkomen, maar in het begin nog niet. De plaats van de Podbike is zoals die van alle andere fietsen op het fietspad.
      De plaats op de weg is ook een heikel punt bij de snelle speed pedelecs, die mogen ook tussen de auto's, maar daar zijn niet alle chauffeurs van op de hoogte. Het is ook altijd wat met dat blikvolk......;-))

      Verwijderen