Laatste vakantiedagen.

Na de Noorse toegift van onze vakantie hadden we nog een dikke week over van de vier weken. Ina had nog wel zin in een klein uitstapje, maar het weer zat niet erg mee. Elke dag regenachtig, mijzelf interesseerde het niet zoveel, ik had nog wat kleine karweitjes om te doen, en stapte elke dag in Bob om een ritje te maken.  Regen is niet zo erg, daar is de kap voor aangeschaft. Wel warm om met de kap te rijden, maar comfortabel droog zitten is ook wat waard. Alhoewel, droog? Je zweet zoveel dat alles in de fiets nat word, en er zelfs plasjes op de bodem staan! Een echte sauna bijna!
  Op woensdag werd er iets beter weer gemeld, ook in de plaats waar we heen wilden, dus vertrokken we richting zuiden. Onderweg stopten we even om een foto te maken van de waterval bij Ædna, die veel water had door de regen van de afgelopen dagen. Gelijk een foto gemaakt voor een paar toeristen, zodat die er ook eens gezamenlijk opstonden. De mensen bleken in Israël te wonen, je komt 's zomers van alles tegen hier!

De waterval bij Ædna, aan het Sørfjord.
 

Na een buffetlunch in Røldal was ons reisdoel Lysebotn, daar waren we vorig jaar ook al geweest, om samen met Teun naar de Kjeragbolten te lopen. De Kjeragbolten oefent samen met de Preikestolen de meeste aantrekkingskracht op de toeristen uit die het Lysefjord bezoeken, wij hebben beiden al bezocht.

Met Teun op de rots.
 

De Kjeragbolten aan het Lysefjord.
 

 Dat gingen we nu niet doen, we wilden een boottocht over het Lysefjord maken, om het geheel eens vanaf het water te bekijken. Na een mooie rit stoppen we boven op een parking, wandelen een stuk met Ward en blijven staan tot morgen, om dan naar beneden naar het dorp te rijden.

Het stenige landschap boven Lysebotn.
 

 De volgende morgen is het echter bar slecht weer, we staan in de wolken en het regent en waait nog hard ook. Vandaag komt er niets van een boottochtje, dus rijden we gewoon terug naar huis, dan hebben we toch nog een mooie rit en zijn we nog twee dagen weggeweest. Op de terugweg word het weer gaandeweg beter, dan hebben we misschien toch nog een paar mooie dagen voor we weer aan het werk moeten.

Inderdaad is het mooi weer op vrijdag, en na schoonmaak en opruimen van de camper gaan we een wandeling in eigen dorp maken. We rijden 3 km Husedalen in, en parkeren in het bos zodat de auto in de schaduw staat. Dan wandelen we langs de rivier de Kinso het pad naar de Hardangervidda op, een van de mooiste toegangswegen naar de Hardangervidda gaat via Kinsarvik word beweerd. Dit pad gaat omhoog langs 4 watervallen, wij gaan vandaag door het bos naar de 2de waterval, waar je in het bos een prima uitzicht op krijgt op een open plek.  Na 2,5 km komen we eerst bij Tveitafossen, de eerste waterval, waar het oude krachtstation nog staat.

Tveitafossen.
 

Op weg naar Tveitafossen.

 

Dan gaan we via de grindweg naar boven, tot we boven bij de aanvoerpijp naar het krachtstation het bos in kunnen.

Uitzicht vanaf begin bospad.
 

 Dan via bospaden en natuurlijke rotstrappen naar de open plek waar we koffie drinken en  even rusten, met het altijd mooie uitzicht op de waterval, Nyastølsfossen. Ook hier is veel water in de stroom, door de regen van afgelopen week.


Bospad.
 

Nyastølsfossen.
 

Even rusten..........
 



Rotstrappen.
 

 

Na de wandeling terug rijden we naar huis en na een hapje eten stap ik op de Scott en doe een retourtje Odda, lekker even 84 km de benen los draaien.

Op zaterdag word ook mooi weer gemeld, dus bedenkt Ina een wandeling naar en een stukje op de pas geopende "Dronningstien", het Koninginnepad. Op 3,5 km van het dorp begint boven op Røte op de parking dit pad, vernoemd en op 29 juni jongstleden geopend door koningin Sonja, die deze route regelmatig zelf loopt als ze in Lofthus logeert. Een wandeling bovenop langs de rand van de Hardangervidda, van Røte tot Lofthus die circa 5 tot 6 uur duurt.

Op weg naar boven.
 

De route.
 

De wolken hangen nog boven Nyastølsfossen.

Het kruispunt van fjorden, Kinsarvik ligt onderaan rechts uit beeld.
 

De Folgefonngletscher bij Odda.
 

 Zolang gingen wij niet, boven gekomen liepen we nog een uur op het  pad en keerden dan terug, na inderdaad een paar mooie uitzichten gezien te hebben. Wij werden samen op de foto gezet door een Russisch stel, hetzelfde deden wij ook voor hun uiteraard. Leuk is dat, in een paar dagen tijd spreek je eerst mensen uit Israël, en dan weer mensen uit Moskou!

Wij met Ward op de door de Russen gemaakte foto.
 

Hier is de begroeiing van de Hardangervidda te zien, verschillende mossen en grassen,
Direct na over de rand ligt in de diepte het fjord, en verderop de bergrug aan de overkant.
Deze foto is op circa 1000 meter hoogte.
 

Héhé, even liggen!
 

Nyastølsfossen, nu van iets verder weg.
 

Even de beentjes omhoog na de wandeling.
 

Na 5 uur wandelen en af en toe even rusten, zijn we terug bij de auto en thuisgekomen eet ik weer eerst en ga dan nog 2 uur losrijden met de Scott. Ward heeft goed meegelopen op beide wandelingen, hij sliep wel lekker de rest van de dag! Vandaag op zondag is er niets gepland, alleen fietsen voor mij, we waren met 7 man vandaag en gingen gelijk de pont op naar Utne en reden zo rond het Sørfjord. Na 89 rustige kilometers zat het er weer op.

Groeten, en tot de volgende blog!

Adri.