Noorse toegift.

Na thuiskomst opruimen, camper uitladen en schoonmaken, en zoals ik al melde in de vorige post, fietsen met de Strada. Teun bleef tot 10 juli in Nederland, dus hadden we nog een paar extra dagen om in Noorwegen een tochtje te maken, een soort Noorse toegift dus. De 2 dagen thuis was het weer iets minder, het weekend zag er beter uit, dus op vrijdag zetten we de camper weer gereed voor vertrek. 's Avonds nog  een videogesprek met opa en Teun via Skype, en afgesproken dat we op 10 juli Teun ophalen op vliegveld Gardermoen bij Oslo.
Dan op zaterdagmorgen de koelkastinhoud gedeeltelijk overladen in de camperkoelkast en rijden!
Dit jaar zijn we nog niet in Geiranger  geweest, en dat is Ina's lievelingsplekje, daar wil ze minstens 1 keer per jaar naar toe. Dus rijden we naar Brimnes en nemen daar de veerboot naar Bruravik, waarschijnlijk de laatste keer met de camper, want 19 Augustus gaat de nieuwe Hardangerbrug open en vervalt de veerboot.

De nieuwe brug opent in Augustus.
 

Op het veerplein gebruik ik de wachttijd om te ontbijten, en na de overtocht rijden we richting Voss, en zo verder over de Vikafjell naar Vik en Vangsnes, waar we de veerboot naar Hella nemen, over het Sognefjord.
We rijden over Rv 55 naar Sogndal en gaan dan via Rv 5 richting Skei. We pauzeren en lunchen aan de parking bij de Fjærlandsfjord, mooi weer en een uitzicht over het fjord.

Fjærlandsfjord.
 

Een stukje verder stoppen we bij Bøyabreen, een gletsjertong die van de berg neerhangt, en waar je vanaf de parking in 10 minuten naar toe loopt, mooi om Ward even uit te laten.

Bøyabreen.
 

Na de wat langere stop hier gaat het weer verder richting noorden, in Skei gaan we de E 39 op richting Byrkjelo waar we weer even stoppen om te pauzeren. Dan via Rv 60 naar Olden, Loen en Stryn, waar we Rv 15 oprijden richting Geiranger. Iets verderop stoppen we langs het Strynsvatnet, opnieuw even rusten en lekker aan de waterkant zitten, het is mooi weer en we hebben vakantie, wat wil je nog meer? Ward speelt wat met een stok uit het water vissen, en we zien een watervliegtuig opstijgen.

Strynsvatnet.
 

Na de stop rijden we verder naar de kruising Rv 15 en Rv 63, en besluiten voor de nacht door te rijden naar de parking bij het Breidalsvatnet, waar je rustig kunt staan, en ook nog een leuke wandeling over vrij vlak terrein kunt maken. Kan Ward ook even doorstappen, hij zit ook veel stil als we rijden. Richting Geiranger hangen wat dreigende wolken, we zullen morgen wel zien welk weer het word, veel eraan veranderen gaat toch niet.

Uitzicht richting Geiranger vanaf  Breidalsvatnet.
 

Op zondagmorgen ziet het er toch wel goed uit, en rijden we na het ontbijt richting Geiranger via Rv 63 en zo de bergpas af tot in Geiranger centrum waar we parkeren bij de winkel. Daar gaan de fietsen eraf, voor mezelf heb ik de Trek 3900 van Teun meegenomen, die past mij ook met het zadel wat hoger. We fietsen eerst langs het fjord aan de noordelijke zijde, keren na 3 km en gaan in het centrum kaartjes kopen voor een boottocht over het fjord met de snelle "Ribboats". Omdat we nog goed tijd hebben fietsen we over de onverharde weg langs de rustige zuidzijde van het fjord, en laten Ward ook een stuk naast de fiets meelopen, dan kan hij straks lekker rusten als we met de boot meegaan.
Om iets voor elven worden we opgehaald aan het boekingskantoor en meegenomen naar een boothuis om een warme waterdichte overall aan te trekken, dan gaat het richting boot.
De eerste paar km gaan rustig, dan trekt de boot flink op en net als de vaart er lekker in zit, zakt de snelheid weer helemaal en rustig pruttelt het bootje verder en draait een paar rondjes. De schipper komt van z'n plaats en opent een luikje achter ons en morrelt daar wat. Dat gaat zo een paar keer, en dan komt het: "Sorry, maar er is een technisch probleem!" De boot pruttelt rustig verder en de schipper praat druk in z'n telefoon. Even later vraagt hij of we de tijd hebben, want we zullen misschien van boot moeten wisselen. Dat hebben we, en ook het  andere gezin aan boord heeft niets anders gepland op korte termijn.

De "reddingsboot".

Touw vastgemaakt.
 



 Er komt een andere boot langszij en een man springt over op de onze, en wat de heren ook proberen,

de diesel weigert af te slaan. Ten einde raad tillen ze de kap van de motorruimte en schroeven de brandstoftoevoer dicht. Dan een touw overgooien en we worden terug naar de haven gesleept en stappen over op een andere boot.

Op sleeptouw.
 

Nieuwe poging dan maar! Nu gaat alles vlekkeloos, het is beslist een aanrader om het fjord zo te bekijken, je komt overal vlak bij en krijgt leuke informatie. Onder meer zien we de watervallen "Syv Søstere", de Zeven Zusters en de daar tegenover liggende "Frieren", De Vrijer. Het plaatselijke verhaal is dat de vrijer een aanzoek deed aan alle zusters, maar steeds afgewezen werd. Van pure ellende ging de arme stakker aan de drank, en met een beetje fantasie is inderdaad onderaan de waterval een fles te herkennen. In plaats van de geplande boottocht van 1 uur is het uitgelopen naar een 2 uurs tocht, maar dat gaf niks, het was weer een leuke belevenis!

Syv Søstere.
 

Frieren, met wat fantasie is een fles te zien onderaan.
 

Zo dichtbij kan de boot komen.
 

We eten spare-ribs in een restaurantje en botengek Ina wil even wachten op de komst van de Hurtigruten, de kustpostboot die tussen Bergen en Kirkenes vaart.

Na het vertrek van de Hurtigruten rijden we verder noord via de mooie Ørnevegen (Adelaarsweg) naar de veerpont bij Eidsdal, gaan over naar Linge, en verder richting Valldal. We blijven op Rv 63 en gaan naar de Trollstigen, altijd spectaculair uitzicht daar met mooi weer. Na de stop en wandeling naar het uitzichtpunt rijden we naar beneden richting Åndalsnes. We zagen daar een cruiseboot liggen vanaf het uitzichtpunt, dus kijken we even bij de haven en zien even later de Costa Pacifica vertrekken.

Uitzicht vanaf Trollstigen, het witte puntje is de cruiseboot.
 

Deze dus....

Ondertussen eet ik een paar boterhammen, en daarna rijden we terug naar de voet van de Trollstigen, ik wilde al een hele tijd daar eens op fietsen. Het liefst met mijn eigen Scott, maar vandaag behelp ik me dan wel met de Trek. Na verkleden zet ik het fietscomputertje op nul en start. Al snel kom ik in een ritme en fiets met 10 tot 11 km/u de 10% helling op. Er gaat wel wat trapenergie verloren met zo'n geveerde voorvork helaas! Dat zou met de lichtere en stijvere Scott nog wel iets sneller gaan vermoed ik. Maar goed, na 26 minuten en 15 seconden ben ik boven op de parking, en heb 5 km bergop gereden. Dan draaien en omlaag,  34 minuten na vertrek sta ik terug bij de camper, ging best lekker, al had ook afdalen veel beter gegaan met de Scott.

Daar wil ik op!
 

Vertrokken....
 

Zoekplaatje......, ik fiets op de brug.
 

Na douchen vertrekken we weer richting Åndalsnes, en gaan daar de E 136 richting Ålesund op. Na nog een goed stuk gereden te hebben vinden we een mooie stopplaats om de nacht door te brengen, heerlijk zo'n camper, alles bij de hand en in Noorwegen kan je zowat overal vrij staan!
De volgende morgen verder naar Ålesund, we parkeren bovenop Aksla bij de Fjellstua, waar een mooi uitzicht over de stad is, en wandelen de trappen af naar het centrum. Daar bekijken we de typische Jugendstil bouwstijl van de stad, gaan weer naar boven en rijden de stad weer uit.

Bovenstaand wat  indrukken van Ålesund.
 

Onderweg bij een groot winkelcentrum stoppen we om te eten en wat boodschappen te doen. Terug op Åndalsnes stoppen we weer en ontdekken tijdens het uitlaten van Ward een loop/fietsroute langs de rivier. Leuk! Fietsen eraf en rijden dus! We worden onderweg nog wel verrast door een paar hele steile klimmetjes op een bospad, maar de route is maar 5 km, dus goed te doen. Omdat het weer al wat  later is eten en douchen we nog ter plekke. Daarna rijden we verder via de E 136 en komen een eind verder voorbij de  Trollveggen, een hoog oprijzende bergwand waar we even stoppen voor een foto. Hierna rijden we door tot vlak voor Dombås, waar we slapen op een parking.

Makkelijk op en afladen als je op deze manier parkeert!
 

Bewolkt in Åndalsnes.
 

Trollveggen.
 

De volgende morgen gaan we in Dombås de E 6 op en volgen deze tot in Hamar, uiteraard hebben  we nog een koffie en winkelstop tussendoor. In Hamar is onze volgende bezichtiging, het Vikingskipet, de bekende Olympische ijshal, we reden al enkele keren eerder voorbij Hamar maar stopten nooit. Nu liepen we door de hal waar ook al heel wat Nederlandse schaatssuccesen te vieren waren.  Er lag geen ijsvloer in, er was onderhoud gaande, maar toch wel een leuk om even binnen te staan.
Na de ijshal wandelen we het centrum in en vinden een pizzeria om onze lekkere trek te stillen, en daarna wandelen we langs Mjøsa, het grootste meer van Noorwegen, naar de ruïnes van de Domkirke, die overdekt zijn om ze te beschermen tegen weersinvloeden. Een ruïne die in een soort tuinkas staat, een apart gezicht.

Het Vikingskipet.
 

Binnen.
 

Mjøsa, het grootste meer van Noorwegen, met een soort klokkentoren in het water.
 

De Domkirke ruïne.
 

Vanaf Hamar rijden we de E 6 terug naar de Mjøsabrug en gaan Rv 4 op richting Gjøvik, we volgen de weg tot Lygna en stoppen daar voor de nacht. De volgende dag is woensdag 10 juli, dus moeten we Teun om 20.40 afhalen op het vliegveld. We rijden nu verder langs Rv 4 en stoppen even in Hakadal, waar we de camper kochten. Dan nog even winkelen en parkeren bij het kerkje van Hakadal. De fietsen gaan eraf en we gaan samen even fietsen. Daarna gaat Ina rustig ontspannen met een boekje in de camper, want vanavond rijden we nog een stuk huiswaarts na het afhalen van Teun. Ik ga nog een stuk fietsen, best leuk fietsen hier, sommige stukken vlak, afgewisseld met korte steile klimmetjes. Na zelf nog 20 km gefietst te hebben ga ik douchen en eten, daarna wandelen we nog met Ward. Circa 19.30u zijn we op de parking van Gardermoen, en Teun land op tijd, en voor 21.00u rijden we al weg.
We rijden terug naar Lygna, dat was een mooie staplaats voor de nacht, en nog te bereiken voor de elanden over de weg gaan lopen als het gaat schemeren.

Avondlucht in Lygna.
 

De volgende dag rijden we naar huis, en is het weer schoonmaken en opruimen, en uiteraard weer post lezen, en de blogs lezen.
De vrijdag wil ik weer gaan fietsen, deze keer wint de Scott, en na 71 km met gemiddeld 28,7 km/u ben ik weer terug en kan nog even Tour de France kijken. Op zaterdag motregent het wat, dus zet ik de deelbare kap in elkaar en ga met Bob. Gaat lekker, al is het wat zweterig onder de kap. Na 55 km met gemiddeld 31,8 km/u kan ik weer tevreden voor tv gaan zitten om naar de koers te kijken.


Best lekker, nog even weg in "eigen" land! Redelijk weer gehad, wat kunnen fietsen tussendoor en leuke plaatsen gezien.

Volgende keer meer!

Groeten, Adri.