Nog eens wit.......

Tegenvaller.......

Dat was het vanmorgen toch wel een beetje, een tegenvaller. Veel sneeuw lag er niet, maar toch te veel om te fietsen vandaag. Gelukkig gisteren nog een lekker ritje gemaakt, met mooi weer!
Vandaag dan maar wat bezig houden, wandelen, houtjes hakken en nog wat klein werk aan de fiets doen. En Milaan-San Remo kijken uiteraard........

Zondagmorgen 22 maart.

Zomerbanden.

De spijkerbanden zijn er nu rondom af, na nog een week met spikes op de achterband gereden te hebben, vond ik het onzin om daar mee door te gaan, als het glad zou zijn blijft de fiets toch staan!
Daarom de spijkerband achter eraf gehaald en vervangen door de Schwalbe Land Cruiser (47-559),
de voorbanden waren al vervangen, daar liggen de Michelin Diabolo's weer op.

Een beetje wisselend weer de laatste tijd, soms mooi, soms hele dagen regen. Af en toe een rustdag tussendoor wil dat zeggen.

Vizier.

Het onlangs vervangen vizier van de kap nog even onder handen genomen, bij vervanging waren de carbonstaafjes kapot gegaan, die waren al een paar keer hergebruikt op een nieuw vizier, en gaven nu de geest.
Omdat ik weinig tijd had op dat moment maar even een paar plantenstokjes gebruikt als versteviging onderaan het vizier, ging ook wel dacht ik.
Dat ging ook, maar vastplakken met ductape was niet zo geweldig, er kwam te veel spanning op de voorzijden, zodat de tape begon los te laten. Daar moest even iets aan veranderd worden.
Een viertal carbonstripjes gesneden uit een stuk dat over was van een mislukt project, ja, ook dat komt bij mij voor!
De stripjes in de plaats van de plantenstokjes geplaatst en met secondelijm vastgeplakt. Op de voorste einden nog een holniet door geslagen, zodat de eventuele spanning op het vizier de stripjes niet los kan werken.

De plantenstokjes en de ductape.

Carbonstripjes.

Het vizier weer op de plaats.

Een taartje met 9 kersjes......

Vorige week tijdens woon-werk verkeer nog een mooie belevenis, geen foto's van gemaakt, maar toch het vermelden waard vind ik.
Woensdagavond een paar vervelende privé-telefoontjes gevoerd, en met wat zorgen in de kop naar huis fietsen.
En fietsen werkt altijd ontspannend als ik wat aan mijn hoofd heb, best lekker eigenlijk.
Een soort taartje zo gezegd............
Al na 3 km kom ik uit de Stana tunnel, en zie 2 herten staan op een stukje gras naast de weg. Ze kijken nauwelijks verstoord op als de Strada voorbij komt, en gaan niet eens op de vlucht!
Daar word ik dan best een beetje blij van..........Er lag nog meer in het verschiet, maar dat wist ik nog niet natuurlijk. Bij het oprijden van de helling bij het voormalige Børve Fruktlager reflecteren mijn lichten in een aantal ogen in het naast de weg gelegen weiland.
Daar stonden die middag nog geen schapen, het is ook nog wat vroeg om al schapen buiten te steken in maart. Bij verder klimmen komen de ogen in beweging, en daarna strijkt mijn lichtkanon over de weide. Herten, een kleine groep, die nu door de wei rennen en ineens sierlijk over de afrastering springen en de weg oversteken om richting bos te vluchten! Het is een prachtig gezicht om die mooie dieren stuk voor stuk te zien springen en dan over te zien steken, ik tel ze snel, het zijn er 7 deze keer!
Dat maakt 9 kersjes op de taart vanavond..........

Tot zover,

Groeten, Adri.