Woon-werk.

Regenritten.

De laatste tijd veel regen, dus met de kap rijden. En geen echt fotoweer, ik had de camera een paar keer mee, maar gebruikte hem weinig. Dus gisteren voor m'n laatste middagdienst vond ik het wel in orde, weer regen dus liet de camera thuis.
Toch al een beetje een "off-day", een beetje zeurende koppijn de hele dag, iets beter na de heenrit, maar een dienst in de controlekamer betekent toch weer schermwerk, telefoongezeur en een wat onwillig proces deed er ook geen goed aan.
De terugrit ging heel ontspannen, ik fietste bijna op de automaat, keek niet naar snelheid of tijd, enkel rustig rondtrappen en m'n beentempo boven de 90 houden. M'n hoofdpijn was ik onderweg naar huis ergens verloren langs het fjord, dat is niet de eerste keer, het werkt toch ontspannend blijkbaar dat rustig door het donker naar huis fietsen.
Nou ja, rustig? Ik werd tijdens mijn ruim 36 km gepasseerd door 3 auto's, en kwam er 4 tegen, dus dat vind ik eigenlijk best druk voor een gewone donderdagavond in de regio, en dat tussen 23.00h en 00.30!

Zichtbaarheid.

Ina die gisteren thuis was toen ik vertrok had de camera even gebruikt om mijn zichtbaarheid te controleren, en vond dat goed meevallen. Nu de bladeren van de bomen zijn kan ze me ongeveer de eerste 3 km volgen vanaf thuis, als ik niet achter een huis verdwijn tenminste.
Door inzoomen kon ze me volgen tot op de bocht bij Ystanes, en dat gaat door de lage snelheid bij het klimmen best goed. Vanaf Sandvik, dat zijn een paar huizen die 2 km buiten Kinsarvik staan, begint mijn eerste klim van circa 5% die ongeveer 1,5 km lang is.

Kijk maar even mee:

Eerste bocht, 100 meter van huis.
 

Op de hoofdweg beneden, 700 meter van huis.
 

Op het "vlakke" stuk voor Sandvik, 1500 meter van huis.
 

Net voor en in het bochtje waar de klim begint.
 

De bocht naderend bij Ystanes.
 

Bijna door de bocht en uit het zicht, 3 km van huis.





 

Uiteraard is door de regen de scherpte niet optimaal, maar het gaat om het idee, niet iedereen zal zijn/haar partner gedurende 3km kunnen volgen denk ik?

 

Zon.

Afgelopen maandag kwam ik uit mijn laatste nachtdienst, en was zoals altijd tijdens nachtdiensten met de auto. De camera had ik wel mee toen, en werd toen ik bovenstaand bochtje omkwam  verrast door de lucht boven het dorp.

Zonsopgang  Kinsarvik, 11-11-2013, 08:07h.
 

Dat was dan weer mooi om te zien!

En Ina, die ook opgestaan was zag het vanaf thuis net iets anders, en maakte de foto net 10 minuten later waardoor de kleur net iets fletser is, maar toch nog mooi.

Tot zover, later meer!

Groeten, Adri.